Bir küçük çocuk meselesi

miaselinam · 28 Kasım 2019

Mantıklı düsünmüssünüz. Ancak illaki neden bu koleje gönderme istedği onu anlamıs değilim. Devlet okulundan cıkıptanoxforddan istenilen onlarca kişi varken . Gercek bir hayat hikayesinden kücücük bir kesit bu yalan değil. Okuyacak cocuk hertürlü okur. Okumayacak cpcukta okumaz. Günümüzdeki kolej sahipleri müdürleri artık öğrenciye müşteri gözü ile bakıyor.

Neyse ikinci cocuk mevzusuna gelince. Doktorların dediği en ideal yaş aralığı dört yaş. Benimde bir oğlum bar sun dört yaşında . Geçen sene istemiyordu fakat bu sene kardeş düye tutturdu. Evet düsünüyorum ama sun değil. Ben en az 9 yaş olmasını istiyorum aralarının . Bir aile dostumuzun cocuklarının arasında 9 yaş var. Kadın o kadar rahatki ne kıskanclık çekti ne uykusuzluk. Oğluna bırakıyor banyosuna giriyor yarım saat kestiriyor temizliğini yapıyor yemeğini yapıyor. O kadındaki rahatlıgı görünce fikrim değişti. İkisi de bebek denilenilecek iki çocuk ile başetmek inanın cok zor oldukca zor. Bence biraz daha beklemede kalın.

Ada35ada · 28 Kasım 2019

Ben her zaman tek çocuk taraftarıydım ikinci çocuğuma,hamile kaldığımı öğrendiğimde öyle çok agladım günlerce agladım istemiyorum die şuan yedi yaşında ve benim iyikim dört kardeşiz bu arada kız kardeşim Can arkadaşı dostu demek bana kardeş şart bence.

3lale · 28 Kasım 2019

Ben de 2.yi yeni dogurmus bir anne olarak suraya yazmak istiyorum Allahim ben sanirim 2.de anne oldugumu anladim.Ilk cocugumda gercekten hicbirsey anlamamisim.Bize oyle tatli oyle tatli geldiki .Kizimda cok seviyor kardesini iyiki dogurmusum diyorum.

miaselinam · 28 Kasım 2019

3lale .!.:
Ben de 2.yi yeni dogurmus bir anne olarak suraya yazmak istiyorum Allahim ben sanirim 2.de anne oldugumu anladim.Ilk cocugumda gercekten hicbirsey anlamamisim.Bize oyle tatli oyle tatli geldiki .Kizimda cok seviyor kardesini iyiki dogurmusum diyorum.

Annemde hep öyle der asıl ikincide anlıyorsun anneliği diye:)

sivaz · 28 Kasım 2019

denizkestanesi .!.:
Peki siz 2.yi düşünüyor musunuz ? Birçok konuda haklısınız ama dar gelirli aile konusunda farklı düşünüyorum, o şekilde olup her evladını okutan çok az , 9 aile öyleyse 2 tanesi dediğiniz gibidir.

Benim sağlık sorunlarım var malesef, yine de Allah bilir. Böyle bir problem yaşamasaydım muhakkak isterdim ve düşünürdüm. Kalabalık aile olmanın sebebi cehalet ya da fakirlik değil demek istiyorum aslında.Kardeşlerin birbirine yakın olmamaları, hatta ilerde kötülük bile görmeleri gibi sebepler gösterilmiş ama dünyada neyin garantisi var? Tek çocuk felakettir demiyorum ama bencilliğin zirve yaptığı şu dünyada bir tane kardeş şart diyorum ben. En iyi okullar, en pahalı oyuncaklar, kurslar bir çocuğu mutlu etmek için yeterli değil, hatta gerekli de değil diye düşünüyorum ben. Kesinlikle romantik değilim bu konuda, yanlış anlaşılmasın. Herkes kendi durumunu bilir, yetebileceği çocuk sayısı bir taneyse tabi ki bu sayıda kalınabilir. Ama imkan varsa sadece gelecek kaygısıyla (gerçekçi olmayan) çocuğumu bu sevgiden mahrum bırakmazdım demek istiyorum. Hayırlısı olsun sizin için

bendimm · 28 Kasım 2019

Öncelikle şunu söylemek istiyorum, iyi anne bana olmak, bilinçli olmak, ilgili olmak, bunlar hep bedava..
Gayet maddiyati yerinde olup da, çocuk büyütmeyi koleje göndermekten, cebine para koymaktan ibaret sanan aileler var.
Ama göze görünmez, neden çünkü zenginler, çocuklari dil biliyordur, yurt dışında okurlar, sosyaldirler vs..
Ama mutlular mi, manevi olarak tatmin olmuşlar mi..
Sevgiyle, kendisini ona adayan bir anne babası olmuş mu, asıl önemli olan bu.
Yani verilen imkanlar değişir kısaca, ha imkanlar da çok önemli evet, ama tek kriter değil bence.

Bir çocuğun kapasitesi zaten varsa vardır, destek görüyorsa tamamdır diye düşünüyorum.

Ek olarak ben kardessiz düşünemiyorum.
Eşimin kardeşi var, yıllardır görüşmezler, daha az önce annemlerden geldik.
Orda büyük bir aile olarak, ablalarim, yeğenim, annem, babam..
Bambaşka bir mutluyuz.
Ama kardeş olsun diye de ikinci çocuk yapilmaz.
Siz ikinci kez anne olmak istiyor musunuz, eşinizle beraber bunu düşünün.

Daginik yazdım, umarım anlatabildim ☺☺

kanada · 28 Kasım 2019

Zerosima .!.:
Hayırsız kardeşi olmayacağı ne malum bilmiyorum bu konularda ben de katıyım şu an hamileyim büyük konuşmak istemiyorum ama nedense 2.düşünmüyorum
Millet bana kardeşi olsun tek kalmasın vs diyor ama bana saçma geliyor ben 4 kardeşim ama keşke tek çocuk olsaydım diyorum misal..

Bnmiyim bunu yazan dedim bir an.

melekk03800 · 28 Kasım 2019

denizkestanesi .!.:
Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Merhaba ben 22 yaşındayım 6 yaşımda bi kız kardeşim var bin şükür ve ben kardeşim olana kadar çok ama çok yokluğunu çektim insan gerçekten bir boşluk hissediyor hep kıskanmışımdır küçüklüğümdede kardeşi olan kişileri şuan iyiki var diyorum evet çok küçük şuan ama yeri geliyo karşıma alıp derdimi anlatıyorum yeri geliyo ağlarken sarılıp omzunda ağlıyorum iyiki var

000 · 28 Kasım 2019

denizkestanesi .!.:
Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Öncelikle evli değilim haliyle çocuğum yok.
Ama ben ileride tek çocuk düşünüyorum.
Belki çocuk bile istemeyebilirim.
Neden mi?
1. Orta doğuda karışık bir ülkedeyiz. Bu nüfus bizim ülkeye ağır geliyor. Bunu ileride daha çok göreceksiniz.
2. Herkes devlet iyi demiş ama size bir haberim var. Sizin çocuklarınız yillar sonra kalitesiz bir çevrede devlette eğitim almak zorunda olacak. Ve tahminen iyi eğitim alamayacaklar. Nedenleri sosyo demografik yapi değişiyor. Daha fazla açamam ama anlayan anladı zaten:)
3. Açık konuşalım maddiyat önemlidir. Ileride bir ev almak bile zor olacak. 20 yıl köle gibi çalışacaksın
Tek çocuk olursa en azından bir evi garanti olur. Belki o da sansliysa 1 ev sahibi daha olur rahat eder.
4. Çoğunluk özelde çalışıyor. Eve geliyorsunuz saat 7 8 tek çocuk için bile 2 3 saat yetersizken 2 çocuğa 3 saat aşırı yetersiz.
5. Size ileride veryansın edebilirler.. Biz kardeşimle annemlere arada veryansın ediyoruz. Ki ikisi de devlet memuru karı koca. 90lar da türkiye böyle değildi. Ona rağmen ne gerek vardı diyoruz böyle bir ülkede böyle bir coğrafyada çocuk sahibi olmak mantıklı değil.
6. Su an iki çocuğa 8 bin lira çok az. Bir çocuk için olabilir ama iki çocuk için az. Ayrıca herşey maddiyat değil. Kalifiye işler azalmış durumda. Binlerce öğretmen atama bekliyor. Atanamiyor. Tahminen buradaki çoğu kadının kızı oğlu da ileride bu gidişle işsiz kalacak. Bu bile bile lades. Bu çocuğu yaparsak ileride anne bu ülkede bu şartlarda ne cesaretle beni dünyaya getirmişsin derse ben olsam bununla başa çıkamazdım.
7. Maneviyat önemli. Tek çocukla ilgilenmekle iki çocukla ilgilenmek çok farklı.
8. Çocuk için kardeş yapılmaz. Risk olur.
9. Toplum baskısı çok kuvvetli. Çoğu ikinci cocugu yapan sirf baskidan yapıyor. O yüzden mental olarak bağımsız karar alınmalı.
10. Ülkenin içinde bulunduğu durum çok kötüye gidiyor. Benim için en riskli durum bu. Çoğu çocuk yillar sonra işsiz kalacak. Ülke etnik gruplara ev sahipliği yapıyor. Çoğu bizim kültüre adapte değiller. Özellikle bir grup. Ve deli gibi ürüyorlar. Zorluklarla büyüttüğüm çocuklarıma devlet okulunda toplumda bir zarar gelirse onun vicdan azabından çıkamam. En büyük caydırıcı bu benim için.
Dediğim gibi benim de kardeşimle ilişkim çok iyi. Iyi ki var. Ama sırf ileride o da bunları yaşasın diye çocuk yapamazdım.
Sonuçta devir ayni devir değil. Ciddi çürüme var.
Bu konuda çok ileriyi düşünmek lazım.
Romantizm iyidir ama o yumuk yumuk eller hep öyle kalmıyor. O çocuk atanamamis öğretmen olup depresyona girerse siz uğraşacaksınız.
Bir çocukla uğraşmak var bir de iki çocukla uğraşmak var.
Sizin durumunuzda olsaydım tek çocukta kalırdım.
Ve onu garantiye almaya çalışırdım maddi manevi.
Not: Uzun olmuş. Sonradan fark ettim..

Seridina · 28 Kasım 2019

cikolataveturkkahvesi .!.:
Öncelikle evli değilim haliyle çocuğum yok.
Ama ben ileride tek çocuk düşünüyorum.
Belki çocuk bile istemeyebilirim.
Neden mi?
1. Orta doğuda karışık bir ülkedeyiz. Bu nüfus bizim ülkeye ağır geliyor. Bunu ileride daha çok göreceksiniz.
2. Herkes devlet iyi demiş ama size bir haberim var. Sizin çocuklarınız yillar sonra kalitesiz bir çevrede devlette eğitim almak zorunda olacak. Ve tahminen iyi eğitim alamayacaklar. Nedenleri sosyo demografik yapi değişiyor. Daha fazla açamam ama anlayan anladı zaten:)
3. Açık konuşalım maddiyat önemlidir. Ileride bir ev almak bile zor olacak. 20 yıl köle gibi çalışacaksın
Tek çocuk olursa en azından bir evi garanti olur. Belki o da sansliysa 1 ev sahibi daha olur rahat eder.
4. Çoğunluk özelde çalışıyor. Eve geliyorsunuz saat 7 8 tek çocuk için bile 2 3 saat yetersizken 2 çocuğa 3 saat aşırı yetersiz.
5. Size ileride veryansın edebilirler.. Biz kardeşimle annemlere arada veryansın ediyoruz. Ki ikisi de devlet memuru karı koca. 90lar da türkiye böyle değildi. Ona rağmen ne gerek vardı diyoruz böyle bir ülkede böyle bir coğrafyada çocuk sahibi olmak mantıklı değil.
6. Su an iki çocuğa 8 bin lira çok az. Bir çocuk için olabilir ama iki çocuk için az. Ayrıca herşey maddiyat değil. Kalifiye işler azalmış durumda. Binlerce öğretmen atama bekliyor. Atanamiyor. Tahminen buradaki çoğu kadının kızı oğlu da ileride bu gidişle işsiz kalacak. Bu bile bile lades. Bu çocuğu yaparsak ileride anne bu ülkede bu şartlarda ne cesaretle beni dünyaya getirmişsin derse ben olsam bununla başa çıkamazdım.
7. Maneviyat önemli. Tek çocukla ilgilenmekle iki çocukla ilgilenmek çok farklı.
8. Çocuk için kardeş yapılmaz. Risk olur.
9. Toplum baskısı çok kuvvetli. Çoğu ikinci cocugu yapan sirf baskidan yapıyor. O yüzden mental olarak bağımsız karar alınmalı.
10. Ülkenin içinde bulunduğu durum çok kötüye gidiyor. Benim için en riskli durum bu. Çoğu çocuk yillar sonra işsiz kalacak. Ülke etnik gruplara ev sahipliği yapıyor. Çoğu bizim kültüre adapte değiller. Özellikle bir grup. Ve deli gibi ürüyorlar. Zorluklarla büyüttüğüm çocuklarıma devlet okulunda toplumda bir zarar gelirse onun vicdan azabından çıkamam. En büyük caydırıcı bu benim için.
Dediğim gibi benim de kardeşimle ilişkim çok iyi. Iyi ki var. Ama sırf ileride o da bunları yaşasın diye çocuk yapamazdım.
Sonuçta devir ayni devir değil. Ciddi çürüme var.
Bu konuda çok ileriyi düşünmek lazım.
Romantizm iyidir ama o yumuk yumuk eller hep öyle kalmıyor. O çocuk atanamamis öğretmen olup depresyona girerse siz uğraşacaksınız.
Bir çocukla uğraşmak var bir de iki çocukla uğraşmak var.
Sizin durumunuzda olsaydım tek çocukta kalırdım.
Ve onu garantiye almaya çalışırdım maddi manevi.
Not: Uzun olmuş. Sonradan fark ettim..

Yazdığınız her şeyin altına imzamı atarım.

000 · 28 Kasım 2019

Seridina .!.:
Yazdığınız her şeyin altına imzamı atarım.

Tesekkür ederim. Çok incesiniz..

filmdelisi · 28 Kasım 2019

3lale .!.:
Ben de 2.yi yeni dogurmus bir anne olarak suraya yazmak istiyorum Allahim ben sanirim 2.de anne oldugumu anladim.Ilk cocugumda gercekten hicbirsey anlamamisim.Bize oyle tatli oyle tatli geldiki .Kizimda cok seviyor kardesini iyiki dogurmusum diyorum.

Yemin ediyorum bu ben:)
İlkinde panikten aman şöyle mi iyi, hasta mı oldu, gelişimi nasıl diye kafayı yemekten anneliği kaçırmışım.
Ama ikinci hayatımın aşkı, zorlu mücadele sebebim olsa da yüzümü güldüren, stresimi alanım:)

flower world · 28 Kasım 2019

sess_s .!.:
bu kadar aynı olabilir düşündüklerimiz ve hikayemiz.

kendimi söylenirken buluyorum bazen geçmişi düşünüp düşünüp ama benim kendi ailem sebep olduğu için bir şey de diyemiyorum. artık anlatmaktan bile yoruldum gerçekten.

ilk çocuk fakirlik ve ailemin aşağılamaları çocuk yaptın hayatını mahvettin laflarıyla geçti. gençtim, benim iyiliğimi düşündüklerini sandım. hiç de öyle değilmiş. yaşayarak gördüm. maddi sıkıntıları aşıp uzun bir süre ara verdikten sonra da sağlık problemleri sebebiyle olmuyor. kendileri sebebiyle hasta olduğum ailemin umrunda olmadığı gibi kardeşlerimin eşlerine iyi ki art arda yaptınız diyorlar. kardeşlerimle aramıza soğukluk sokan da anne babamın tutumları. biz ne kadar sıkı tutunmaya çalışsak da ebeveynlerimizin tutumları sebebiyle türlü huzursuzluklar yaşıyoruz.

oğlumun ne kadar kardeş istediğini ve nasıl yalnızlık çektiğini ben bilirim. hiç hissettirmedim ona. huzurlu ve bol aktiviteli bir aileyiz. 6 yaşındayken bir arkadaşımın oğlunun da tek çocuğu olduğunu öğrenince "o da benim kadar yalnız mıdır anne" sorusunu hiç unutmuyorum. ya da kuzenleri gelsin de biraz oynayayım diye nasıl sabırsızlandığını.

neyse, tek çocuk olarak büyüyünce evet gerçekten kendilerine yetmeyi öğreniyorlar. bu güçlü yönleri ama arada bir sürü yaşanmamışlık da var.

kolejler kısmına katılmıyorum. oğlum devlet okuluna gitti, egitimiyle ben de ilgilendim. orta okulda sınavla alınan bir okula dereceyle girdi. kolejlerden katılan arkadaşları da vardı, onlar kazanamadı.

yine bir arkadaşım da 17 yıldan sonra 2. çocuğa doğum yaptı. oğlu kardeşiyle vakit geçirmek için yurdu bırakıp geldi. şimdi evde sevmelere doyamıyorlar maşallah.

eşim de çok kardeş. babaları çok seneler önce vefat etmiş. anneleri de 10 yıl önce. hepsi birbirine tutunmuş. hepsi evli, çocuklu, yine de çok yakınlar.

tek çocuklu bir anne olmak benim için çok da zor değil. artık büyüdü, rahatım, kendime daha çok zaman ayırabiliyorum ama çocuğum için iyi olmadı.

allah hayırlısıyla versin, tek de olsa çok da olsa hayırlı evlat olmayı nasip etsin inşallah. fakat ben de kendi tecrübeme dayanarak hiç tavsiye etmiyorum tek çocuğu. 4 yaş ara da gayet güzel bir aralık. daha fazlası beraber yapacakları aktiviteler açısından uzaklaştırıyor.

gözyaşlarıyla okudum ençokta burası yaktı o da benim kadar yalnız mıdır anne"

muses · 28 Kasım 2019

Zerosima .!.:
Hayırsız kardeşi olmayacağı ne malum bilmiyorum bu konularda ben de katıyım şu an hamileyim büyük konuşmak istemiyorum ama nedense 2.düşünmüyorum
Millet bana kardeşi olsun tek kalmasın vs diyor ama bana saçma geliyor ben 4 kardeşim ama keşke tek çocuk olsaydım diyorum misal..

öyle demeyişn hayırsızda olsa kardeş kardeştir.Kanlım olsun kardeşim olsun demişler.Hayatta en az bir kardeş lazım insana..

mavipapatyaa · 28 Kasım 2019

Ben kardesim olmadan nasıl yasardım kiminle ağlardım kiminle dertlesirdim kime sunu mu alsam bunu mu diye sorardım bilmiyorum . Dostum da var cok yakın akrabam da ama gel gelelim kimse bir kardes kadar canından can olup kahrını cekmiyor.

Zerosima · 28 Kasım 2019

kanada .!.:
Bnmiyim bunu yazan dedim bir an.

Bu durumda çok olan kişi vardır eminim

Zerosima · 28 Kasım 2019

muses .!.:
öyle demeyişn hayırsızda olsa kardeş kardeştir.Kanlım olsun kardeşim olsun demişler.Hayatta en az bir kardeş lazım insana..

Valla başınıza her türlü belayı musibeti bulaştıran bir insanı hiç kimse istemez şahsen ben istemiyorum

Humpty dumpty · 28 Kasım 2019

denizkestanesi .!.:
Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Tek cocugum. Orta halli bir ailenin evladıyım. Ozel okulda okudum. Istedigim kurslara gidebildim. Bir oda oyuncağım bir oda elbisem oldu. Babaanne dede amca dayı tek torun tek yeğenim. Sevgi eksikliğim olmadı.
Fakat bütün çocukluğum ergenligim bir kardeşim olsun diye dua etmekle geçti. Keşke bir dilim ekmek yiyip bir cift ayakkabiyi paylassaydim da bir can kardeşim olsaydi... bir oda oyuncagim degil de bir bez bebekle birlikte oynayacağım bir kardesim olsaydi.. 35 yasina dayandim telefonun ucunda derdimi dinleyecek bir canim olsaydi...
Benimde 5 yasinda kizim var. 2 yasindan beri kardesi olsun diye ugrasiyoruz 5 kez dusuk yaptım

NeuroCathy · 28 Kasım 2019

denizkestanesi .!.:
Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Valla kız kardeşimle aramda 3 yaş var herkes kendi ailesine hayatına bakıyor şu an yani öyle hayatta manevi destekçi olayı hiç yaşanmadı desem daha doğru
En yakın arkadaşlarım daha destekcidir çünkü onları kendime göre ben seçtim ve biraz da sans kısmet tabi ama kardeşin huyu ne olacak belli olmuyor bencil de olabiliyor ki genelde küçük kardeşler daha bencil doğrusu.
Bir de şu var evet ailem hep benden kıstı mesela ben şehir dışına gidemedim okumaya ya kardeşim kazanırsa şehir dışında üniversite diye ve o kazandı ve de gitti.icimde uktedir.iyi düşünün derim .
Ha artılar yok mu var...mesela şu bir gerçek iletişim kurmayı daha iyi öğreniyorsunuz, hakkınızı savunmayı da.guclendiriyor bu tur çekişmeli ilişkinde büyümek

hicmakam · 28 Kasım 2019

eskıler bir çocuk hiç çocuk derler ama devir dönem farklı.
ikinciyi yapmayan çok pişman ınsanlar var ama! pişman olanların çocuğu ;hem ıyı bır eğitim alıp ıyı bır okulda öğrenim görüyor, hemde yurt yerıne daha güzel ev ortamında eğitim hayatlarını surduruyor. hayat standartları yuksek oluyor ve muhtemelen kardeş yokluğu çekmez.

Bir küçük çocuk meselesi

<3 03.07.2010 <3

Aktif Üye

Guru

<3 03.07.2010 <3

Guru

Guru

Guru

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Boy:1,58 Güncel:62,4 hedef:57

Boy:1,58 Güncel:62,4 hedef:57

Popüler Üye

❤.❤ Çoook şükür Allah'ım ❣

buğday başak verince orak pahaya çıkar..

Benzer Konular