Bir küçük çocuk meselesi


Yasadigim seyi ancak insan bu kadar güzel betimler.

Bu hafta sonu kizim hiç yapmadigi birseyi yapti ve sabah saat 2buctukta kalkti. Biraz süt verdik, tekrar yatirdik.

Ben ile esim ölecektik yorgunluktan. Ertesi gün kiz saat sabah 7de uyandi (her zamanki uyandigi saat). Biz pertiz. Dedim, bebek olursa daha berbat olacak. Her 2-3 saat yemek isteyecek, bezi degisecek. Gazli bebekse iyicene yandik.

Esimde "yok yeaa, bir sekilde alisiriz biz" havasinda. Sanirim o zamanki yorgunluguda biraz unutmus.

Kizim desen, kiz kardes obsesyon olmus. Yoldaki çoçuga bile "bu benim kardesim" diyor. Ögretmeni beni hamile sanmis

Bir taraftan tekrar hamile kalmak, icendeki o cani his etmek, minik tontis bir bebek kucagina alip, onu büyüdügünü, kendi fikirlerini ürettigini görmek beni cezb ediyor.

Bilmiyorum yaaa, bilmiyoruum
 

Oğlumun eski fotolarını gördükçe özlem ve tırsma arası bir duygu hissediyorum zaten.

"O bu muzurlukları yaparken sen kimbilir hangi işini yarım bırakıp yanında duruyordun? Acaba yemek yemiş miydin? Acaba hasta mıydın?" diye düşünüyorum.
Bir taraftan o fikirden uzaklaştırmaya çalışıyorum yani..

Hastayken gece falan uyanıp ağladığında "şimdi bir de bebek olsa bunların üstüne uyanan, otur emzir gönlünü yap uyut. Yenidoğanken uykulu uykulu dolaş gazını çıkart falan" diye düşünürken buluyorum kendimi..

Eşimin eşinin tam tersi. O çok net ikinciye gerek olmadığı konusunda. "Zor büyüyor ya" der.
Asıl kafa yoran benim. Baya süre de yoracağım. Zira bu kaşıntı bitmez. Evet resmen kaşınıyorum..
 
bazı özel durumlar olabiliyor çocukta okb,dehb,otizm... olması gibi tabi bu tamamen şansa bağlı birşey kimse çocuğun nasıl doğacağını nasıl bir insan olacağını bilemez bu kadar ayrıntılı düşünse kimse çocuk yapamaz sanırım.aile terbiyesi çok önemli ama aynı anne baba aynı aile ortamı ama çocuklar çok farklı kişilkte olabiliyor bizimki gibikardeşimi seviyorum ama bize kök söktürdüğü çok oldu ve hala da düzelmiş değil.o yüzden ben direkt manevi yönü düşündüm.siz kardeşsiz kalmasın birbirlerine destek olsunlar diye düşünüp ikinciyi yaparsınız ama o kardeş onun sınavı olabilir ne yazıkki.maddi-manevi çocuk yapmak falan çok zor işler Allah kolaylık versin.
 
Biz de sizinle ayni konumdayiz birtek yaslarimiz farkli:) Ben istiyorum cunku biz gocup gittigimiz de cocugum yanlizkalmasin istiyoruz ote tarafdan da zaten bu dunyaya bir cocuk getirdik digerini gunahina gormeyelim diyip duruyoruz. Hala karar veremedik ve bizim ilk ile ikincisii(eger olursa tabi) 7 yas fark olucak ki cok da onemsemizyoruz cunku buyuyunce 5-6-7 yas farki olmuycak. Benim kardesimel armada 7 yas fark var ve gayet de anlasiyoruz sikintimiz olunca ariyoruz akil danisiyoruz birbirimie. Kardes olmasi guzel aslinda. Ben %0 karar verdim Allah izin verirse bir tane daha istiyorum. Evet maddi olarak 1 cocuga verebilecegimizle 2 cocuga verebilecegimiz ayri ama manevi yondende bazi seyler vermek lazim diye dusunuyorum ben. Ha bu arada 8 TL kotu bir maas degil sanirim ve zaten cocugunuz okula baslayinca zamaniniz olucak ise baslarsiniz. Suan da bile baslarsiniz cunku 3 yasinda bir cocugun krese gitmesi yasitlariyla oynamasi daha mantikli. Bunlar benim dusuncelerim tabi :)
 
Dikkat ettim de yaşı ilerleyince kimse ikinciyi keşke yapmasaydım diye pişman olmuyor. Ama tek çocuk anneleri pişman olabiliyor keşke olsaydı diye.
 
Sizin bu yorumunuzdan sonra hemen bu akşam çocuk yapmaya karar verdim bak Şaka bir yana işte tam da bunları ilerde söyler mi kızım, eğer kardeş yapmazsak biyolojik olarak müsaitken ve maddi-manevi denge bir şekilde kurabilecekken sırf kendi bencilliğimize, rahata alışmışlığımıza son vermemek için , bize kızar mı ya da biz pişman olur muyuz , bunları düşünüyorum..üstelik eşimin ve benim birer tane kardeşimiz var ve onlar hiç evlenmeyecek gibi duruyorlar, kuzen de olmayacak belki de..
 
Sizin yaşlar kaç ? Valla kreş konusunda karamsarım ve benim bulunduğum şehir ve semtte iyi kreşler de en kötü 3 bin tl den başlıyor, çok pahalı ve yaptıkları birşey de yok bence...övünmek gibi olmasın (hatta olabilir de ) kızım şu an 33 aylık ve 10’a yakın çocuk şarkısı biliyor ezbere , 20’ye kadar sayabiliyor ,ingilizce ve almanca 10’a kadar sayabiliyor, diksiyonu da çok düzgün ,neredeyse birkaç telaffuz hariç bir yetişkin gibi konuşuyor, ne zaman parka gitsek akranlarının annesi kreşe mi gidiyor diyor , hayır evde kendim bakıyorum diyorum...bakalım hayırlısı artık , yaza kadar düşünmüyorum zaten , düşünmek için zamanım hala var... ama bu sene yapmazsak , seneye istemem galiba..
 
Haklıısınız , sağlıklı doğacak diye de garantisi yok , işin bir de o boyutu var , zor bir konu ya gerçekten,bir canlı getirmek bu , eşya almıyorsun ki beğenmedim iade edeyim yok yani...sizin kardeşinizde bir sağlık sorunu mu vardı o yüzden mi zor geçiyor büyümesi vs. ?
 
Yani kızar mı değil ama gerçekten üzülebilir düşünün 27 yaşındayım şuan annem bana gelip kardeşin olacak dese o ne demek ya bu yaşta kardeş istemiyorum diye çıkışmam öyle söyleyeyim size :) Sadece ileride yalnız olma konusu üzüyor beni. Ve bence kuzende yeterli olmuyor 25 tane kuzenim var ama benim istediğim böyle bir bağ değil yani
 
Evet sizi anlıyorum , ben 32 yaşımdayım ve benden 2 yaş büyük ağabeyim var mesela ve onun varlığı bile bana güç veriyor , benim başım dertte olsa koşarak gelir ve inanır mısınız doğumdan sonra lohusa depresyonuna girmiştim beni sadece ağabeyim anlar dedim ( annemle abla kardeş gibiyizdir ama ona rağmen ağabeyim daha yakın geldi bana , belki yaş farkımız az diye ya da kardeşim diye bilmiyorum), bütün içimi ona döktüm , anlattım anlattım anlattım...ve bana dediği şu oldu , ben seni biliyorum , bu geçici birşey kardeşim hep böyle hissetmeyeceksin biliyorum dedi, ben ağlarken onun da gözleri doldu , ağlama lütfen beni üzme dedi...doğuma girerken bile hemen ağabeyimi sordum annemlere , o nerede diye, ola ki doğumda ölürsem ( belli mi olur komplikasyon yaşanabilirdi sezaryan doğumdu) son kez ağabeyimi de görmek istedim...öyle işte..
 
Bak ne güzel anlatmışsın o bağı işte benimde istediğim bu hiç kimseye anlatamayacağım, ağlayamayacağım, gülemeyeceğim şeyleri onunla paylaşabilmek birlikte çözüm üretebilmek sadece onun bana destek olması değil de benimde onu destekleyeceğim zamanların olması ve daha bir sürü şey umarım biran önce bu konu hakkındaki fikirleriniz değişir..
 
sağlık sorunu yok çok şükür ama psikolojik sorunu var.küçüklükten beri çok zor bir çocuktu zaten.sizin dediğiniz gibi iade etme durumu yok ne yazıkki.annem babam da pişmanlar ama evlat bu atsan atılmaz satsan satılmaz.benim içinde sıkıntılı bir durum hayatımda sürekli olacak biri umarım toparlar.
 
Ben herşeyi kafaya takıyorum, pimpirikliyim, kızım 3 yaşına geliyor zor büyütüyorum sakin yapıda olmasına rağmen, gelişimi de geride çok üstüne düşmemize rağmen. Bence anne sorumsuz, umursamaz, rahat falansa 6 tane de büyür belki kendi kendine, üstüne çok düşüyorsan da 1 tane bile zor büyüyor bence. Bugün hastaneye gittik 4 çocuklu bir aile vardı, büyük çocuk benim kızımla ilgilenmemi izledi mazlum mazlum anne baba küçüklerle ilgilenip duruyordu, kızda biraz kendimi gördüm sanki ilgiyle büyümeyen biri olarak, beni en etkileyen de annemin bir tane daha olsun bak onu hiç umursamayacaksın demesi ki ben ikinci çocuğum sınırsızca tv falan izlerdim çok problemliydim maddi manevi yoklukla büyüdüm, annem hiç umursamaz çocuk gelişimini ,kendi kendine büyür düşüncesinde, onu hakkaten umursamazmıyım diye endişelenirim. Kızım her gördüğü çocuğa sarılıyor eşime güvenseydim yine de ikinciyi düşünürdüm ama güvenemiyorum, 1 kardeşim var ama çoğu zaman yalnızdım ben, hala da öyleyim, kv, kp ölmeden ikinciyi istemiyorum eşim onlara bağımlı ben de çok yıpranıyorum, yaşım olmuş 33 tek çocukta kalıcam gibi görünüyor, maddiyat sorunumuz da yok çok şükür
 
Konu sahibi arkadaşımbence ikinciyi düşünün :) kardeşlik okadar güzel bir duygu ki..kardessizlik çok zordur diye düşünüyorum.cocugunuzun manevi açıdan yalnız kalmaması için birtane daha olsa ne güzel olur.maddi durumunuz birçok kimsenin durumundan çok iyi bence.devlet okulunda dahi okusalar siz ilgili bir aile oldukça en güzel şekilde büyürler.
 
arkadaşım ben yazmışım gibi okudum yazını tek bir insanın hayatı bu kadar mı uyuşur benim kv kp kolay kolay ölmez genlerinde fazla yaşamak var o yüzden ben tek çocukla kalacağım ve benim çocuğumda tvde bir bebek görsün aklı gidiyor ama bende eşime asla güvenmiyorum
 
Şuan hamile kalsanız 4 yaş arası olucak zaten
Ayrıca ilginiz büyüğüne karşı azalacak küçük doğunca her çocuk bir olmuyor ilki rahat uyku süreci iyi geçtiyse diğeri hiç uyumuyor mesela ki şuan bu durumda yım dar gelirli bir aileyiz 3 çocuğum var 3 üylede ayrı süreçler geçirdim eğitim konusunda bu dünyada öğrenebilecegi ahlaki vermeye çalışıyorum devletinin okulunda da bir sürü sayısız çalışkan çocuk var etrafımda çok sizin gibi gelecek hayatında şöyle yatırım böyle okul düzeyi olsun diyenler cok ama çocuğun bitirdiği okul meslek edindigi ayrı olabiliyor yada çalışmak istemiyor verdiğiniz onca eğitim masrafı çöp olabiliyor yakınlarım dan bire bir şahit olduklarımı yazıyorum kardeş farklıdır elbette arkanızdan bırakacağınz en güzel miras dır
 


Güzel yorumlarınız için tek tek teşekkür ederim.... Kendime eylül ayına kadar zaman verdim , bu konuyu iyice ölçüp tartacağım...Komik gelebilir ama bazen eşimle tartıştığımız zaman ya da bazı sevmediğim tavırları yaptığı zaman , 2.çocuk mu asla diyorum...aramız çok iyiyken de hemen bir tane daha olmalı diyorum , çok mutluyuz üstesinden geliriz, düşünmeye ne gerek var gibi...o yüzden bu tarz etkilenmeler yaşamadan uzun uzun düşünmek istiyorum, kendimi nadasa bıraktım beklemedeyim ve sadece hayırlısı ise olsun diyorum...
 
4 kardesiz zor buyüdük maddi manevi evet ama suan uc kiz kardes ayni sehirdeyiz evliyiz. Evlerimizin arasi birer mahalle. Bir yere gitmek istesem cocugumu kizkardesime birakabiliyorum. Cok asiri pimpirikliyim kimseye guvenip birakamam yavrumu ama kardesime gonul rahatliyla birakabiliyorum. Misafir mi gelecek birbirimize hemen kostururuz. Hastami olduk ya kosarak gelirler ya yemek yollarlar. Canimiz mi sıkıldı aninda kapi calir hadi kahve icelim dertleselim diye.Her gün sukrediyorum kardeslerim oldugu icin. Tabiki her kardes cok guzel gecinemiyor malesef kötü örnekte cok ama birazda anne babadan kaynaklaniyor diye düsünüyorum. Benim babam ayligini aldiginda bütun cocuklarini toplayip yemek yedirirdi. Annem hasta olan kardesimizi aramazsak yada gitmezsek hemen arayip bizi kardesini bir dolas bak cok ihtiyaci var derdi bu sekilde buyuduk belki onun etkisi var belki tamamen şans bilemiyorum...
 

kız çocukları anne babaya daha düşkünler, erkek kızı gördü mü anne babasını şehrini unutur ona tabi olur. miras olayında da dediğin gibi tek çocuk olmasında bence de fayda var, ona az buna fazla derdi olmaz çocuğun en azından, ben mesela daha bekarım ama evlenirsem bende tek çocuk yaparım. kendime kocama daha çok vakit ve zaman ayırırım en azından, bide çocuklar annem beni diğer kardeşimden ayırdı diye düşünmez:)
 
acele etme bence de, hayatını yaşa derim, çocukların üzerine kurulu bir hayat yaşamak bence çok da sıkıcı, kendine vakit ayırmak ve dünyanın güzelliklerinden faydalanmak gerekir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
mutsuz anne babanın mutsuz çocukları
Yorumlar
18
Görüntüleme
1K
perinealbody
P
B
Çocuk yapmak bencillik mi
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
2K
hanyolcuhanciyolcu
P
Mutsuzum 😞
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
sonundaoldu
Kuzenime gelen görücü, maddiyat sıkıntı olur mu?
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
4K
vesikaliyarim
V
Kandırıldım mı
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
4K
ZemheriPoyraz
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…