hayırlısı olsun ama maddi acıdan ikinciye yetecekseniz yapın tabi
2. çocuğu hiç düşünemedim bu yüzden , 1 taneyi hakkıyla büyütmek bile çok zor bu gelirle, evlat artık çok pahalı bir lüx
Tek çocuğum, 15 yaşıma kadar asla kardeş istemiyorum diye tutturdum. Bizimkiler çok istedi ama Allah nasip etmedi. 15 yaşımdan sonra herkes kardeşiyle zaman geçirmeye başladı. Ben kuzenlerimle kaldım ama kardeş gibi olmuyor tabi. Annem de babam da çalışıyordu. Yalnız büyüdüm, yalnız yaşadım bunca yıl. Çok isterdim bir kardeşim olmasını. Benim annemlerle yaş farkım çok. Onlara bir şey olduğunda bir başıma kalacağım hayatta. Bu beni çok etkiliyor. Bakım konusunda, maddiyat konusunda bir zorluğunuz yoksa lütfen bir çocuk daha düşünün. Manevi destek o kadar önemli ki, hele ki günümüz ve gelecek dünyasına bakarsak. Anlaşamazlar, araları kötü olur orası başka bir şeydir ama kardeş bazen ne olursa olsun kardeş oluyor.Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler genelde bilirsiniz(geleceklerini düşünmeden çocuk yapanlar) 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları(korunma yöntemi ve zihniyet bakımından) ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur(bilinçli olanlar,kendini eğitip,geliştiren kesim hariç).Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Ben tek cocugum. Biyolojik olarak yani. Babamin ilk esinden iki kizi daha vardi belli bir sure beraber yasamis olmamiza ragmen yine de tek cocugum. Su anda abla dedigim kimsem yok ve inanilmaz mutluyum. İyi ki de annemin benden baska cocugu yokmus,onu kimseyle paylasmiyorum. Esimin bir kardesi var,kanli bicaklilar. Annemin kardesleri var her biri ayri kacik. Kardesi olan kimse mutlu degil benim hayatimda. O yuzden sonuna kadar tek cocuk olmayi savunacagim
bu arada benim de bir oglum var 4 yas 8 aylik ve o da tek cocuk. Oyle de kalacak diye dusunuyoruz. Tekiz mutluyuz her sey bize ait kimseyle paylasmiyoruz 
Zihniyete bak Allah askina nolmus yani benim de iki cocugum var biri uc yasinda biri 2 yok maddie geliri olmayan insanlar 4 te yaparmis bes te kolejde okutmak istiyomusta 8 milyar evin maasi varmista hava mi atiyosun heralde maddie geliri dusk olan insanlar cocuklarinin geleceklerini dusunmuyirlar oylemi normal okullardan cikan okdar ogretmen avukat doktor varken Sen kendi zihniyetini sorgula bencilMerhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler genelde bilirsiniz(geleceklerini düşünmeden çocuk yapanlar) 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları(korunma yöntemi ve zihniyet bakımından) ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur(bilinçli olanlar,kendini eğitip,geliştiren kesim hariç).Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Buda ayri bit degisik karakter insan kardes olmadigi icin sevinirmi allahmBen tek cocugum. Biyolojik olarak yani. Babamin ilk esinden iki kizi daha vardi belli bir sure beraber yasamis olmamiza ragmen yine de tek cocugum. Su anda abla dedigim kimsem yok ve inanilmaz mutluyum. İyi ki de annemin benden baska cocugu yokmus,onu kimseyle paylasmiyorum. Esimin bir kardesi var,kanli bicaklilar. Annemin kardesleri var her biri ayri kacik. Kardesi olan kimse mutlu degil benim hayatimda. O yuzden sonuna kadar tek cocuk olmayi savunacagim
Olup sevinene inaniyorsun da olmayinca sevinene neden inanmiyorsunuz
Sadece maddi değil manevi olarak ta isteyip istemediğinze karar verin . Mesela biz 5 kardeşiz kardeş harika bişey 5 tane daha olsun isterdim ama gelgelim ki benim 9 aylık bir kızım var ve şuan kardeş düşünmüyorum hamileliğim vs çok zor geçti hem manevi olarak benim için çok zor olur hemde maddi . Ama ilerde ne olur bilemem sırf kardeşi olsun diyede çocuk yapamam açıksası . Karar vermesi bence zor bir durum. Maddi olarak anlattıklarınızla bence gayet yetersiniz ama yinede en iyisini siz bilirsinizMerhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler genelde bilirsiniz(geleceklerini düşünmeden çocuk yapanlar) 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları(korunma yöntemi ve zihniyet bakımından) ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur(bilinçli olanlar,kendini eğitip,geliştiren kesim hariç).Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
allah iyiliğini versin 8000 lira maaşla hava mı atılir?
hem eskidendi o devlet okulundan mezun olup çıkan avukatlar muhendisler bebeğim, son 10 yıldır eğitim sistemi altından üstüne zerresine kadar değişti, keşke 2. yi yapmadan bi kontrol etseydiniz eskisi gibi mi diye?
Doğal yolla bebeğiniz olduğu için, zamanına istediğiniz gibi karar verebildiğiniz için çok özendim şu anMerhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler genelde bilirsiniz(geleceklerini düşünmeden çocuk yapanlar) 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları(korunma yöntemi ve zihniyet bakımından) ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur(bilinçli olanlar,kendini eğitip,geliştiren kesim hariç).Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Allah huzurla büyüdüğünü göstersin. 
