- 17 Aralık 2015
- 26.861
- 49.007
- 598
- Konu Sahibi chamallows
-
- #1
Merhabalar
Baştan söyleyeyim bu konu çok uzun.
neresinden tutsam elimde kalan paramparça hayatım nasılsın deseler etlerimi yola yola ağlayacağım sanki.
bu konuyu açmak için çok uzun zaman bekledim yazdım yazdım okudum okudum sildim her seferinda artik taşıyamıyorum.
ben 38 günlükken babası yurt dışına giden 18 senesi babasinin sesini duymaktan başka bu 18 sene icerisinde bir resmi disinda babasini hiç görmemiş kız çocuğuyum
18 sene sonra hayatimin en guzel yillarinda hayatimin baharinda çıkıp gelen adam öldürse cezasi yoktur raporlu babanin kızı
bu raporun arkasina siginip kendine herseyi yapmayi hak goren babanin kizi chamallows
yıkıntilarim 18 yasimda basladi
bir gece annemin hiriltili nefesine uyandim odanin kapisini acamadim 18 yasinda bir insan anne baba odasindan gelen her sese ne oluyo bakim orda diyip kapiyi acamiyor cünkü. sonra bir tuhaflik icimde bir sizi bir ezilme bu ses o hirilti degil dedi.
kapi deliginden kontrol edip annemi bogmaya calistigini gorup kapiyi acip uzerine atlamamla hayatimin gidisatinin degismesi bir oldu artik geceleri uyuyamayan gunduzleri isteyken her 5 dk bir eve telefon etmeye ya bisey olduysa korkusuyla yasamaya baslayan bir insandim...
evde gecen kavgali gurultulu gunleri anlatmama gerek yok sanirim.
sonra baska bir gece tiz bir ciglik sesi ve adimin soylenmesi chamallows...
evin icinde adimlarimi hayatimi karartmak icin atiyorum sanki
uzerine sigara sondurulen annemin adimi soyleyen cigligi elimde bicak yasanan arbade annemin sinirlerinin bosalip yigilmasiyla son buldu kaçti gitti o gece anasinin evine başka sehire o adam
aylarca gelmedi annemi avukatlara goturdum konustum konustuk ama benim o annem boşamadi adami.
aylar sonra cikti geldi yasadigi korku yetmiş sanirim artik en azindan anneme sarmiyordu
boyle ufak tefek kavgalar bazen agir sozlerle toplam 5 sene gecti
bir gun is yerime geldi akrabalarim hadi gidiyoruz dediler annemin amcasinin kizinin gozleri aglamaktan kipkirmizi
ne oldu demeyi hic dusunmedim sebebi belli benim icin
annemi son kez gormeye gidiyorum cunku.
aklimda binlerce plan binlerce neden binlerce bundan sonranin sorulari
eve dondugumde son kez gordugum kişi annem olmadi bana bu hayati zehir eden ardam orda yatiyodu mutfagin ortasinda polisler basinda
sonraki bir kac gunu hatirlamiyorum dogru duzgun ama icimde bir sevinc var artik bitti...
biten benmişim meğer bir daha cikamadim o kuyudan icimden gelerek aglayana kadar hic gulmedim gulmekten karnima kramplar hic girmedi icimde kocaman bir siyahlik
yillar sonra evlendim simdi o evlilikte cok yolunda gitmiyor cunku benim tek bir hataya bile tahammulum yok kalmadi kalmamis.
savunulmak korunmak önemsenmek isterdim olmadi
33 senede hayatimdaki en buyuk guzellik kizim kizimida alip gidip bir kuytuda saklanmak hic cikmamak istiyorum.
Baştan söyleyeyim bu konu çok uzun.
neresinden tutsam elimde kalan paramparça hayatım nasılsın deseler etlerimi yola yola ağlayacağım sanki.
bu konuyu açmak için çok uzun zaman bekledim yazdım yazdım okudum okudum sildim her seferinda artik taşıyamıyorum.
ben 38 günlükken babası yurt dışına giden 18 senesi babasinin sesini duymaktan başka bu 18 sene icerisinde bir resmi disinda babasini hiç görmemiş kız çocuğuyum
18 sene sonra hayatimin en guzel yillarinda hayatimin baharinda çıkıp gelen adam öldürse cezasi yoktur raporlu babanin kızı
bu raporun arkasina siginip kendine herseyi yapmayi hak goren babanin kizi chamallows
yıkıntilarim 18 yasimda basladi
bir gece annemin hiriltili nefesine uyandim odanin kapisini acamadim 18 yasinda bir insan anne baba odasindan gelen her sese ne oluyo bakim orda diyip kapiyi acamiyor cünkü. sonra bir tuhaflik icimde bir sizi bir ezilme bu ses o hirilti degil dedi.
kapi deliginden kontrol edip annemi bogmaya calistigini gorup kapiyi acip uzerine atlamamla hayatimin gidisatinin degismesi bir oldu artik geceleri uyuyamayan gunduzleri isteyken her 5 dk bir eve telefon etmeye ya bisey olduysa korkusuyla yasamaya baslayan bir insandim...
evde gecen kavgali gurultulu gunleri anlatmama gerek yok sanirim.
sonra baska bir gece tiz bir ciglik sesi ve adimin soylenmesi chamallows...
evin icinde adimlarimi hayatimi karartmak icin atiyorum sanki
uzerine sigara sondurulen annemin adimi soyleyen cigligi elimde bicak yasanan arbade annemin sinirlerinin bosalip yigilmasiyla son buldu kaçti gitti o gece anasinin evine başka sehire o adam
aylarca gelmedi annemi avukatlara goturdum konustum konustuk ama benim o annem boşamadi adami.
aylar sonra cikti geldi yasadigi korku yetmiş sanirim artik en azindan anneme sarmiyordu
boyle ufak tefek kavgalar bazen agir sozlerle toplam 5 sene gecti
bir gun is yerime geldi akrabalarim hadi gidiyoruz dediler annemin amcasinin kizinin gozleri aglamaktan kipkirmizi
ne oldu demeyi hic dusunmedim sebebi belli benim icin
annemi son kez gormeye gidiyorum cunku.
aklimda binlerce plan binlerce neden binlerce bundan sonranin sorulari
eve dondugumde son kez gordugum kişi annem olmadi bana bu hayati zehir eden ardam orda yatiyodu mutfagin ortasinda polisler basinda
sonraki bir kac gunu hatirlamiyorum dogru duzgun ama icimde bir sevinc var artik bitti...
biten benmişim meğer bir daha cikamadim o kuyudan icimden gelerek aglayana kadar hic gulmedim gulmekten karnima kramplar hic girmedi icimde kocaman bir siyahlik
yillar sonra evlendim simdi o evlilikte cok yolunda gitmiyor cunku benim tek bir hataya bile tahammulum yok kalmadi kalmamis.
savunulmak korunmak önemsenmek isterdim olmadi
33 senede hayatimdaki en buyuk guzellik kizim kizimida alip gidip bir kuytuda saklanmak hic cikmamak istiyorum.