evet burada bir konuda azda olsa bahsetmistim sizin konunuzmus demekkiMerhaba..
Yasadıklarınızı daha önce benim açtığım bir konumda paylaşmıştınız.O zamandan beri hep aklımda ne kadar güçlü bir insan olduğunuz.
Evet zor hemde çok zor bir hayat yaşadınız şimdiye kadar.Ve evet geçmiş kara bir gölge gibi insanın peşini bırakmıyor.Fakat bana mesajınızda şunu söyleyen de sizdiniz 'evet hayat çok zor ama yine de güzel,sende o güzelliklerin tam ortasındasın'.
Dilerim hiçbir evlat anne babasından yara almaz.Çünkü o yaralar zaman geçtikçe kapanmak yerine insan büyüyüp,kendi evlat sahibi olunca daha da fazla kanıyor.Sizin kadar zor imtihanlarım olmadı fakat babamı affedemediğim çok şey yaşattı bize.Bugün eşim ve oğlumla sahilde piknik yaptık, sonra onlar top oynayıp, kaydırağa bindiler.Ve ben onları izlerken hüngür hüngür ağladım.
Ya hep uzakta olan,ya hep para yedireceği arkadaşları olan, ya hep uykusu olan babasını pencere önünde beklemekle geçen küçük kız çocukluğuma,acaba komşunun çocukları gibi bizde bir pazar ailecek piknik yapar mıyız diyen kendi açlığıma,kendi acıma ağladım..
Benim babam vardı,parası vardı,vakti vardı.Ama baba olabilecek bir kişiliği yoktu.Yüzüne de söyledim keşke ölseydi.
Bugün oğlumla telafi etmeye çalıştığı o günler bilse benim hayatımı nasıl boka çevirdi.
Bu hiçbir yere sığamamak, hiçbir yere ait olamamak,yalnız kalmak, kaçıp gitmek isteği hep o acı boşluktan.
İnsanın kendi babasından görmediği değeri eşinden görse bile belki de istemeden yaptığı hatalarına karşı tahammülün kalmayaşı,bu hayata karşı tahammülün kalmayaşı,kendi annenin yaşadığı ve sana yaşattığı bir çocukluğa karşı zırh olarak 'ben ve evladımdan başka kimsenin olmadığı bir dünyaya' sürüklüyor seni maalesef.
Eşinle sorunların ne büyüklükte bilmiyorum fakat anladığım kadarıyla seni seven, kırmayan biri.
Evet evliliğin ilk zamanları yanlışlar hep oluyor karşılıklı,belki o da pişmandır.Ailesinin suçlarıyla eşini suçlama.
O senin ailen.Ve inan bana yalnızlık seni daha iyi bir yere getirmiyor.
Belki biraz bir hafta da olsa uzaklaşıp kafa dinleseniz ve siz de muhakkak bir tepariye başlasanız herşey çok başka olabilir.
Sizin konuşmaya, içinizdeki öfkeyi, acıyı boşaltmaya ihtiyacınız var.
Babana karşı özleminde,nefretinde,annene karşı sorgulacı öfkende,eşine karşı beklentilerin ve kırgınlığında sanki konuşulmadan içinde hapsolmuş ve çok bunalmışsın.
Şu an durumum başka türlüsüne imkan vermediği için ben devlette psikiyatr gittim, antidepresan verdi.Kaynanam yüzünden falan sanardım fakat ilaca başlayı anladım ki benim bu içimdeki kargaşa çok eskilerin yarasıymış.
Ben şu an gayet sakin ve daha enerjik hissediyorum.
Her şey yine kötü ama ben tepkisiz gibiyim daha doğrusu
Velhasıl imkanın dahilinde ruhun icin, zihnin için bir pencere açmalısın.
..
Yazmak istediğim çok şey var.
Fakat çokta usandırmak istemem.Uzun da oldu hakkını helal et.
Acını en içimde yaşadım,sana dua edeceğim güzel kardeşim..
Rabbim noksanlığını yaşadığın her mutluluğu fazlasıyla nasip etsin sana ve ailene
belkide onunla elinden tutup bir topun bir kelebegin pesinden kosarken sokak kedisine ekmek vermek icin kovalarken duydugum mutluluk bundandirOff....
Kızınız size yitip giden gençliğinizi yaşatsın, onunla yeniden tanıyın bu dünyayı, olması gerektiği gibi güzellikler ve gülücükler içinde.
Mahvoldum...
Hep kovalamaya devam edin, bu ikinci yaşantınızda bırakın kızınız size öğretsin dünyayı en yalın ve en güzeliyle.belkide onunla elinden tutup bir topun bir kelebegin pesinden kosarken sokak kedisine ekmek vermek icin kovalarken duydugum mutluluk bundandir
annem iyiAnnene noldu
Nerde şimdi
Sen psikolojik destek aldın mı
çok üzüldüm
deneyecegim bunuHep kovalamaya devam edin, bu ikinci yaşantınızda bırakın kızınız size öğretsin dünyayı en yalın ve en güzeliyle.
Ne desek boş, sizi anlamak ya da empati yapabilmek mümkün değil hele derdinize çare ya da akıl verebilmek ne haddimize.
Ama kızınız, meleğiniz sizin kurtarıcınız, eminim buna.
Kendinizi ona teslim edin ve gözünüz kapalı onu takip edin.
kizim oglen uykusundan uyandi firsat buldukca hepinize yazacagim tek tek
Bizler varız sonra, hiç yüzünü görmediğiniz hiç bilmediğiniz ama varlığımızdan haberdar olduğunuz bizlermüsterih olun lütfen. Hayatta herşey gelebilir hepimizin başına. Tahmin edemeyeceğimiz bir sabaha uyanacağız yarın sabah hep birlikte
Merhabalar
Baştan söyleyeyim bu konu çok uzun.
neresinden tutsam elimde kalan paramparça hayatım nasılsın deseler etlerimi yola yola ağlayacağım sanki.
bu konuyu açmak için çok uzun zaman bekledim yazdım yazdım okudum okudum sildim her seferinda artik taşıyamıyorum.
ben 38 günlükken babası yurt dışına giden 18 senesi babasinin sesini duymaktan başka bu 18 sene icerisinde bir resmi disinda babasini hiç görmemiş kız çocuğuyum
18 sene sonra hayatimin en guzel yillarinda hayatimin baharinda çıkıp gelen adam öldürse cezasi yoktur raporlu babanin kızı
bu raporun arkasina siginip kendine herseyi yapmayi hak goren babanin kizi chamallows
yıkıntilarim 18 yasimda basladi
bir gece annemin hiriltili nefesine uyandim odanin kapisini acamadim 18 yasinda bir insan anne baba odasindan gelen her sese ne oluyo bakim orda diyip kapiyi acamiyor cünkü. sonra bir tuhaflik icimde bir sizi bir ezilme bu ses o hirilti degil dedi.
kapi deliginden kontrol edip annemi bogmaya calistigini gorup kapiyi acip uzerine atlamamla hayatimin gidisatinin degismesi bir oldu artik geceleri uyuyamayan gunduzleri isteyken her 5 dk bir eve telefon etmeye ya bisey olduysa korkusuyla yasamaya baslayan bir insandim...
evde gecen kavgali gurultulu gunleri anlatmama gerek yok sanirim.
sonra baska bir gece tiz bir ciglik sesi ve adimin soylenmesi chamallows...
evin icinde adimlarimi hayatimi karartmak icin atiyorum sanki
uzerine sigara sondurulen annemin adimi soyleyen cigligi elimde bicak yasanan arbade annemin sinirlerinin bosalip yigilmasiyla son buldu kaçti gitti o gece anasinin evine başka sehire o adam
aylarca gelmedi annemi avukatlara goturdum konustum konustuk ama benim o annem boşamadi adami.
aylar sonra cikti geldi yasadigi korku yetmiş sanirim artik en azindan anneme sarmiyordu
boyle ufak tefek kavgalar bazen agir sozlerle toplam 5 sene gecti
bir gun is yerime geldi akrabalarim hadi gidiyoruz dediler annemin amcasinin kizinin gozleri aglamaktan kipkirmizi
ne oldu demeyi hic dusunmedim sebebi belli benim icin
annemi son kez gormeye gidiyorum cunku.
aklimda binlerce plan binlerce neden binlerce bundan sonranin sorulari
eve dondugumde son kez gordugum kişi annem olmadi bana bu hayati zehir eden ardam orda yatiyodu mutfagin ortasinda polisler basinda
sonraki bir kac gunu hatirlamiyorum dogru duzgun ama icimde bir sevinc var artik bitti...
biten benmişim meğer bir daha cikamadim o kuyudan icimden gelerek aglayana kadar hic gulmedim gulmekten karnima kramplar hic girmedi icimde kocaman bir siyahlik
yillar sonra evlendim simdi o evlilikte cok yolunda gitmiyor cunku benim tek bir hataya bile tahammulum yok kalmadi kalmamis.
savunulmak korunmak önemsenmek isterdim olmadi
33 senede hayatimdaki en buyuk guzellik kizim kizimida alip gidip bir kuytuda saklanmak hic cikmamak istiyorum.
Al mutlaka. Allah yardımcın olsunannem iyi
torun mincikliyor habire
psikolojik destek almadim ama alacagim
Rabbim kızının senin yüzünü güldürsün insallahMerhabalar
Baştan söyleyeyim bu konu çok uzun.
neresinden tutsam elimde kalan paramparça hayatım nasılsın deseler etlerimi yola yola ağlayacağım sanki.
bu konuyu açmak için çok uzun zaman bekledim yazdım yazdım okudum okudum sildim her seferinda artik taşıyamıyorum.
ben 38 günlükken babası yurt dışına giden 18 senesi babasinin sesini duymaktan başka bu 18 sene icerisinde bir resmi disinda babasini hiç görmemiş kız çocuğuyum
18 sene sonra hayatimin en guzel yillarinda hayatimin baharinda çıkıp gelen adam öldürse cezasi yoktur raporlu babanin kızı
bu raporun arkasina siginip kendine herseyi yapmayi hak goren babanin kizi chamallows
yıkıntilarim 18 yasimda basladi
bir gece annemin hiriltili nefesine uyandim odanin kapisini acamadim 18 yasinda bir insan anne baba odasindan gelen her sese ne oluyo bakim orda diyip kapiyi acamiyor cünkü. sonra bir tuhaflik icimde bir sizi bir ezilme bu ses o hirilti degil dedi.
kapi deliginden kontrol edip annemi bogmaya calistigini gorup kapiyi acip uzerine atlamamla hayatimin gidisatinin degismesi bir oldu artik geceleri uyuyamayan gunduzleri isteyken her 5 dk bir eve telefon etmeye ya bisey olduysa korkusuyla yasamaya baslayan bir insandim...
evde gecen kavgali gurultulu gunleri anlatmama gerek yok sanirim.
sonra baska bir gece tiz bir ciglik sesi ve adimin soylenmesi chamallows...
evin icinde adimlarimi hayatimi karartmak icin atiyorum sanki
uzerine sigara sondurulen annemin adimi soyleyen cigligi elimde bicak yasanan arbade annemin sinirlerinin bosalip yigilmasiyla son buldu kaçti gitti o gece anasinin evine başka sehire o adam
aylarca gelmedi annemi avukatlara goturdum konustum konustuk ama benim o annem boşamadi adami.
aylar sonra cikti geldi yasadigi korku yetmiş sanirim artik en azindan anneme sarmiyordu
boyle ufak tefek kavgalar bazen agir sozlerle toplam 5 sene gecti
bir gun is yerime geldi akrabalarim hadi gidiyoruz dediler annemin amcasinin kizinin gozleri aglamaktan kipkirmizi
ne oldu demeyi hic dusunmedim sebebi belli benim icin
annemi son kez gormeye gidiyorum cunku.
aklimda binlerce plan binlerce neden binlerce bundan sonranin sorulari
eve dondugumde son kez gordugum kişi annem olmadi bana bu hayati zehir eden ardam orda yatiyodu mutfagin ortasinda polisler basinda
sonraki bir kac gunu hatirlamiyorum dogru duzgun ama icimde bir sevinc var artik bitti...
biten benmişim meğer bir daha cikamadim o kuyudan icimden gelerek aglayana kadar hic gulmedim gulmekten karnima kramplar hic girmedi icimde kocaman bir siyahlik
yillar sonra evlendim simdi o evlilikte cok yolunda gitmiyor cunku benim tek bir hataya bile tahammulum yok kalmadi kalmamis.
savunulmak korunmak önemsenmek isterdim olmadi
33 senede hayatimdaki en buyuk guzellik kizim kizimida alip gidip bir kuytuda saklanmak hic cikmamak istiyorum.
Benim gittiğim yerde seans 200 tlydi haftada 1 gidiliyor ama şart değildi durum müsaitliğine göre gidebiliyorsunuz. Pedogoglar çocuklara bakıtor evet ama onlar da aldıkları eğitimlerle terapi yapabiliyor. Neticede sizin de sıkıntılar hep çocukluk döneminden geliyor zaten o dönemdeki ruhsl tahrifatların çözümlenmesi gerekiyor.terapi ücreti çok uçuk rakamlar olmadigi surece problem olmaz
hic bisey yapamazsam uni hastanesine giderim hacettepe yada ankara uni. hastanesine proflar falan ekstra cuzi bir ucretle bakiyorlar o alandada vardir sanirim olmasada cok sorun degil parasi
pedogog cocuklara bakmiyor mu benmi yanlis biliyorum acaba
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?