Benı anlayan bırılerı varmı burda

İlla ikinci yapın yapmayın diyemem kimse diyemez
Lakin şöyle bir durum var aradaki yaşffarkı arttıkça insan rahatlığa alisiyor ve isteyeceği varsa da istemiyor
OOğlum 4 yasında ve hamileyim oglumda hiç dusunmedim anda hamile olduğumu öğrendim hazır değildim iki sene istemem diyordum vs vs
Bu hamileligimde ben çok istedim ama aynı git gelleri yaşadım ogluma haksızlık mi ediyorum vs sanki ona bisey olacakmış gibi hissettim felan ama bunların bi sonu yok
Kardes candir bence ben seviyorum kalabalık aile tabi sabır önemli ( bende pek sabırlı sayilmam :KK66: )
Ama şahsenhhazır olma muhabbetine de katılmıyorum zira oglumda yaşadım bunu rahme dustugu andan itibaren ilahi bisey hazirlaniyorsunuz fark etmeden
Çok ince ince düşünmemek gerekiyor bence yanı
 
9 ay karnında taşıyan ağrısını sancısını çeken doğuran eziyetini çekip uykusuz kalan her şeyiyle ilgilenen kendileri olmadığı için istemek çok kolay. Çocuğum yok hazır değilim çok korkuyorum canım çok tatlıdır serum takılırken kan aldırırken bile ağlayan insanım ama eşim 4 çocuk diyordu. Bir ara psikolojim bozuldu benim de. Daha tatmadığım bi duygu ne olduğunu bilmiyorum korkuyorum ama 4 tane bekleyen ve erkek olana kadar deneriz diyen bir koca.. Ne kadar normal doğum yanlısı olsam da bunları duydukça iyice korktum sürekli ağlıyordum çocuk lafı geçince bile kasılıyordum bu başka bi şey bacaklarım filan acıyordu. Şimdi halim görüp düzeldi mi bana belli etmemek için mi yapıyor bilmiyorum ama 2 taneye razıyım kız erkek farketmez diyor. İnanasım gelmiyor açıkçası. Allah belki bir tane de vermeyecek bilemeyiz ama erkeklerin anlayışsızlığı kadınları daha da soğutuyor. Doğum öncesi ve sonrası rahat geçmiş hangi kadın istemez ki ikinciyi? istemiyorsan bi sebebin vardır sana destek olması lazım. 8 ay veriyorum ne demek kendi kendine duygu düşüncelerin değişemez. Kocan böyle diyorsa ikinciyi istememekte haklısın. Çünkü yanlış anlama ama çok anlayışlı yardımcı bi eş olsa en azından bi psikolog yardımıyla bunu çözmeyi teklif eder. Ne bileyim daha önceden ettiyse bilmiyorum okuduğum kadarıyla yorumum bu
 
Öncelikli olarak psikolojik durumun hiç hazır değil,daha birini kaybetmeyi düşünüp ağlatken ikincisini de düşünmen hayatı zindan eder sana.
Psikolojin hiç hiç hazır değil,önce bu düşüncelerden kurtulman lazım.anksiyete ve panik atak herneyse psikiyatrı ve psikolog yardımı almalısın.
Senin sağlığın içinde bulunduğun ailenin sağlığı herseyden önenli ,sen kötü olursan ailenide toparlayan olmaz.önce sen iyi olmalısın.Doğur diyenlere bakma,onlar bakmıyor cocuğa ,umurlarında bile olmayacak sonraki psikolojik durumun .Anlamazlar.yıpranan sen olursun yine.
 
esine guveniyorsan, baska skntilariniz yoksa dusunulebilir.. ama ozellikle ruhen hazir olmalisin.. madem stres oldun, bi uzmanla gorus, bu kaybetme korkusu filan normal degil bence.. uzman hazir olmadigini soylerse belki anlar esin filan..
 
Bence bilakis ikinci cocugu yap. Çünkü bebek dogunca buyuk cocuğun sana koca adam gibi gelecek ve bir daha onun için kaygı duygusu yaşamayacaksın.
 
kendi tecrübemle yorum yapayım.
9 yıl uzun bir süre ama zaman geçtikçe insanın gözünde daha da büyüyor ikinci çocuk.
birinciye kardeşi olmadığı için zaten yetemiyorsunuz buna emin olun.
her şey iki yetişkin ebeveynin çocuğu kollayıp,kucaklması değil.
tam tersi relaks olmaları için arada sizden ayrı olması gerekir.
yani kardeşleri ile beraber zaman geçirmesi onun için daha doyurucu olur.
büyük kızım 5,5 yaşındayken ikincisi oldu.
o sürece kadar aynen sizin gbi düşünüp,tedirgin oldum.
her şeyi eksiksiz ve düzenli olmalı.
olmazsa benim için devasa bir suçluluk duygusu idi.
evin prensesi,nazlısı vs. vs.
ben de hep diken üstünde ve gergin.
tabi bunu ikinci biraz büyüdükten sonra farkettim.
ben ilk sezaryenden korktuğum için kabus gibiydi ikinci kez aynı şeyleri yaşamak.
ama sadece kendi zihnimde oluşturduğum gereksiz bir duygu olduğunu yaşayınca anladım.:)
ikinci çocuğum daha pozitif,daha relaks ve kendinden emin.
ve üçüncümüzde 3 yaşında şu an.
o apayrı bir varlık.
evde kendinden yaşça az büyük kardeşlerinin olması ona müthiş özgüven verdi.
yaşından daha büyük şeyleri yapma hırsıyla büyüdü.
kendinin 12 yaşında yani ablasıyla yaşıt olduğunu düşünüyor.:)

kızım zaman zaman kardeşlerinden şikayetçi olsa da saatlerce ortak zaman geçiriyorlar.
sarılıyorlar,zaman zaman kavga ediyorlar vs. vs.
kızım tekken hep benimle oynardı ve bundan çok sıkılmıştım artık.
hepsiyle yine zaman zaman oynuyoruz ama birbirlerine yetiyorlar.

oğlun epey büyümüş kardeş olayını nasıl karşılar bilemiyorum ama haytta yalnız olmayacağını bilmesi ilerde mutlu edecek muhakkak.

ikinciye hamileyken kızıma ihanet ettiğimi düşünürdüm.
sevgiyi tek ona verip kendimle bütünleştirdiğimi farketmemişim.

kardeş bir çocuk için zenginliktir emin olun.
hayatınıza çok farklı bir renk katılacak sadece.
ve keşke daha önce olsaymış diyeceksiniz.

eğer kendi kendinize aşamıyorsanız psikolok yardım alın.
bir nevi panik bozukluk aslında yaşadığınız.
Ne güzel anlatmışsınız içim ferahladı az önce başka bir konuda üçüncü bebek istiyorum diye yazmışdım yazınızı okuyunca kesinlikle istiyorum artık:)

Emeri Emeri benimde eltim sizin gibi oğlu 10 yaşında kardeş istiyor eltimde istiyor ama kaynım istemiyor malesef gezmeyi çok seven bi adam Eşiyle tabi kesinlikle istemiyor artık geçti diyor eltim bende bakamam zaten diyor arada benim çocukları alıyor seviyor :)
 
Keske tek dert bu olsa.
İstemiyorsanız yapmayın. Baskılara kulak kapatın. Korkularınızın altında derin birşey yatıyor sanki. İlk çocuğunuzla ilgili doğum öncesi ve sonrası zor geçtiyse belki o yüzden korkuyorsunuz ikinci çocuk için.
Öyle olabilir mi?
 
Ben tek cocugum ve nasıl bi duygu olduğunu bildiğim için bunu cocuklarima yaşatmayi düşünmüyorum. Bi kızım var 3 yasinda şimdi ikinciye hamileyim ve inş. Hayirlisiyla doğum yaptiktan kısa bi süre sonra 3. Çocuğuma hamile kalmayi planlıyorum şimdiden :) çocuklarınıza çalacaklari bi kapısi daha olduğunun güvenini verin. En önemlisi kardeşlik duygusunu tatmasini saglayın.
 
esınız dahı olsa hazır hıssetmıyorsanız kendınızı kesınlıkle kımse bu konuda yorum yapamaz.
helekı baskı ısrar hıc hos degıl .

fakat sahsı fıkrım cocugunuzu kardessız bırakmayın . bır cocuk ıcın kardes demek dunyanın yarısı demek . aslında evlenınce degıl kardesımız olunca butunlesıyoruz . paylasmayı sahıplenmeyı sorumlulugu bır kardesı olunca anlıyor ınsan. bız 3 kardesız bırıyle cok ıyı anlasırım dıgerıyle hıc anlasamam nerdeyse ama keske daha cok olsaymısız. anlasamasakta ıyı kı var ve ıyıkı hayatta 3 kısıyız.
sızde bıraz kendınızı degılde evladınızı dusunun Allah korusun anne ve babaya bısey olursa kardesıyle kalıcak hayatta teyze hala amca dayı bı kenara . Elbettekı kardesınde kotusu var ama mevlam karsılastırmasın ıns .
 
Ben de üçüncüyü ısıtıyorum.
İlki planlı
İkincisi plansız oldu
Çok hareketliler
Birbirlerine çok düşkünler
Birbirlerini ile kavga da etseler bize laf söyletmezler

Korkuların için psikologlar yardım al.
İstemen için önce daha sağlıklı düşünmen gerekiyor.

Esin ve çevreyi takmamaya çalış
 
İkinci çocuğu siz kardeşini düşünerek yapacaksınız.Abiyi yalnız bırakmaya hakkınız yok.Hep çocuğuma birşey olacak duygusu ile yaşanmaz.Ya size birşey olduğunda yıllar sonra kardeşsiz bir çocuk ne yapabilir?
İmkan varken yapın
Allah hepimizin çocuklarına uzun ömür versin.

Nasıl bir mantık bu.

Herkes en az 2 çocuk yapmak zorunda mı.

Kardeşi ölen, kardeşini silen, kardeşinden kazık yiyen gırla gidiyor.

Kadın korkusundan hastalandığı bir şeye mecbur yani öyle mi?
 
Sizi anlamiyorum, bir çocuğun hayatta anne babasini kaybettikten sonra en çok ihtiyaci olan bir kardeş oluyor, nasil bu kadar bencil olup onu hayatta yapayaniz birakmayi göze aliyorsunuz. Böyle ikinci cocuk piskolojisine hazir değilim derken allah muhafaza çocuğunu kaybetip yeniden hamie kalamayan o kadar çok insan taniyorum ki.

Muhteşem mantıkmış. Çocuğun ilerdeki muhtemel yalnızlık hissi için kadın şu an hayatını yaksın, istemediği bir şeyi yaparak.

Bencillik yazmışsınız bir de. Sizin cümleleriniz bencilliğin tanımı işte.
 
Ozaman esine güvenmeyip korunmayi kendine al zorlami yahu korkuyor insan bende zor gecirdim 6 ayim resmen yogun bulanti ile gecti hala daha arar ara bulantim oluyor hamilelik falan istemiyorum bir daha oglusumu dogurayim da hayirlisiyla esim daha simdiden ikinci diye alistirmaya calisiyor bende onu ikna ediyorum daha ilkini dogurmadim diye nedir bu ikinci çocuk meraki erkeklerde hayret bisey birtanesine bir bak yet de sevgini ver ikinci olunca digerine ilgim azalir diye dusunmek de var bende, bence esini falan dinleme kendi ic sesini dinle huzursuz olmaktan iyidir
 
Kızlar benim sorunum ıkıncı çocuk ...Bunu dusunmek nerdeyse hergun uykularımı kacırıyor aradan 9yıl gecmesıne ragmen nedense ıkıncı cocuga cesaretım yok psıkolojık anlamda bu dusunce benı okadar yıprattıkı gerek dogumdan sonrakı depresyon surecım , gerek aldıgım kılolar ve en onemlısı bır anne olarak cocuguna yetememek dusuncesı olsun ,ısteyemıyorum ıkıncı cocugu .Bılmıyorum benım durumumda olan varmı oglumu kucagıma aldıgım gunden bu yana ona bısey olursa ben ne yaparım yokluguna nasıl dayanırım veya bana bır sey olsa aglar arkamdan bana cok düşkün bensız yapamaz boyle dusuncelere gırdım ....Nedense o kadar bılınc altıma gırmıskı bu dusunce ruyalaımda bıle onu kaybettıgımı goruyorum aglayarak uyanıyorum kendıme kotuluk yapıyorum farkındayım ama aklımdan cıkaramıyorum kı ..Eşime gelince bu sıralar baskı kurmaya basladı uzerımde hadı artık bır tane daha olsun yeter kardes gelsın dıye ısrar kıyamet...Bu yuzden cok ustume gelınce aglıyorum dayanamıyorum oda kapatıyor konuyu acmıyor senı uzdum dıye ama artık cok ıstedıgını bılıyorum ona guvenemıyorum nedense,,,kayınvalıdem annem desen her bulundugum ortamda kadınlar cetesı kurmus gıbı hep bır agızdan ıkıncı cocuk dıye basımın etını yıyorlar ....Çok bunaldım artık ben bu duyguya hazır degılımkı aslada olabılecegımı sanmıyorum .....daha dun esım yıne cocuk konusunu actı bende yapma artık elımde degıl bu dusunce benı cok korkutuyor ılk cocugumda neyın ne oldugunu bılmıyordum annelık nasıl bır duygu bılmıyordum belkı ondan rahattım dedım .....Eşimde sana 8 ay daha ızın verıcem kendını topla bu dusunceye yavas yavas alıstır dedı yoksa haberın bıle olmaz hamıle kalırsın dedı ...Moralım cok bozuk anlatayım dedım


canım pskolejik olarak kendini yıpratıyorsun bence tabi ki her anne bu duygulara kapılır ben anne değilim ama ablamdan biliyorum oda hep böyle şeyler söylüyor ama sanırım eşinin baskıları senin rüyalarında görmene sebep oluyor bence kendini rahatlatmalısın ve ikinci çocuğu eğer gerçekten istersen düşünmelisin en azından çocuğun için yalnız kalmaması için çükü ne olura olsun her zaman kötü gününde kardeşten destek görüyorsun ah canım keşke rabbim nasip etse de bende benim gibi evlat hasretiyle yanıp tutuşanlar da anne olabilse sen istemiyorsun bende anne olabilmek için çabalıyorum keşke rabbim nasip etse de kilo alsam keşke rabbim nasip etse de çocuğum için kaygılanabilsem neden yetemeyesin i bir evlat anneden sevgiden ilgiden başka ne bekleyebilir ki
 
Ben öncelikle sürekli 'çocuğuma bir şey olur mu ' düşüncesini normal bulmadım. Bu konuda psikolojik destek almanız gerektiğini düşünüyorum. Ayrıca istemiyorsanız ikinci bir çocuk yapma zorunluluğunuz yok. En az iki çocuk olmak zorunda mı anlamıyorum. Eşinizi kınadım. Ne demek o öyle haberin bile olmaz falan. Hoş değil.
 
ben tek çocuğum ve sürekli çevreme tek çocuk olmasın diye baskı yapıyorum. inanın tek çocuk olmak 5 küçük çocuğu büyütmekten daha zor :KK43:
 
X