Ben yaşamayı beceremiyorum

Pembekoala35 · 10 Ocak 2017

Çok degil bi hafta oncesne kadar bende sizin gibi dusunuyodum hatta konu bile actım buraya.psikyatriye randevu aldım eşimde destekledi sagolsun.sonra tek basıma kalıp dusundum aldım elime kagıt kalemi içimden gecen herseyi yazdım kendi kendime soz verdim bi daha boyle yapmıycam.yaptıgım tamamen sımarıklıktı tabi sizin için soylemiyorum durumlarımız farklı.sizde soyle dusunun bu hayata bi kere geldiniz ne zaman olecegimiz belli degil bi saniye sonrasının garantisi yok deger mi sizce boyle kıymetli birşeyi kaybetmeye.bu fırsat bi daha elinize gecmeyecek hayatın guzel yonlerimi kesfetmeye bakın kalabalıga karısın en onemlisi sukredin bu size iyi gelecek.simdi en dipte oldugunuzu hatta butun hayatınızın bittgini dusunuyosunuz.hayal edin 60 70 yasına gelmişsiniz yapmak istediginiz cok sey var ama zamanında bu anların degerini bilmediginiz için ne bunları yapacak gucunuz nede zamanınız var o yuzden herseyi bırakın ve hayata sımsıkı sarılın

cikolatalifistik · 10 Ocak 2017

berenikotoprak .!.:
Çok degil bi hafta oncesne kadar bende sizin gibi dusunuyodum hatta konu bile actım buraya.psikyatriye randevu aldım eşimde destekledi sagolsun.sonra tek basıma kalıp dusundum aldım elime kagıt kalemi içimden gecen herseyi yazdım kendi kendime soz verdim bi daha boyle yapmıycam.yaptıgım tamamen sımarıklıktı tabi sizin için soylemiyorum durumlarımız farklı.sizde soyle dusunun bu hayata bi kere geldiniz ne zaman olecegimiz belli degil bi saniye sonrasının garantisi yok deger mi sizce boyle kıymetli birşeyi kaybetmeye.bu fırsat bi daha elinize gecmeyecek hayatın guzel yonlerimi kesfetmeye bakın kalabalıga karısın en onemlisi sukredin bu size iyi gelecek.simdi en dipte oldugunuzu hatta butun hayatınızın bittgini dusunuyosunuz.hayal edin 60 70 yasına gelmişsiniz yapmak istediginiz cok sey var ama zamanında bu anların degerini bilmediginiz için ne bunları yapacak gucunuz nede zamanınız var o yuzden herseyi bırakın ve hayata sımsıkı sarılın

süper, Bırak düşünmeyi keyif almaya bak ))

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

sinem_06 .!.:
Ayni evin icinde aksama kadar ayni esyalsr, ayni yuzler, sacma sapan beyin uyusturan ayni tv programlari.. Bide ustune esinin problemleri haliyle insanin psikolijisi bozulur

Esin duzenim bozulur yebilige adapte olamam diye is yeri degisikligi yapmiyormus ona kizmissin ama sende duzenini bozsan da kucuk bir ise girsen ? Inan bu sana cok iyi gelecek
Evde otur otur nereye kadar

İnanın çalışmayı ben de çok istiyorum. Ancak oğlum çok küçük. Yürümeye yeni başladı. Bakacak kimse yok. Bu sene annem de kayınvalidem de çok ağır hastalık ve ameliyat geçirdiler. İkisi de hala hasta. Kreş yaşında değil. Bakiciyi karşılayacak durumda değilim çalıssam dahi. Çalışmaktan kkacan bir insan degilim. Doğuma çok az kala işi bıraktım. Maalesef şartlar el vermiyor bir yıl daha beklemek zorundayım. Oğlum kreş yaşında olana dek...

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

berenikotoprak .!.:
Çok degil bi hafta oncesne kadar bende sizin gibi dusunuyodum hatta konu bile actım buraya.psikyatriye randevu aldım eşimde destekledi sagolsun.sonra tek basıma kalıp dusundum aldım elime kagıt kalemi içimden gecen herseyi yazdım kendi kendime soz verdim bi daha boyle yapmıycam.yaptıgım tamamen sımarıklıktı tabi sizin için soylemiyorum durumlarımız farklı.sizde soyle dusunun bu hayata bi kere geldiniz ne zaman olecegimiz belli degil bi saniye sonrasının garantisi yok deger mi sizce boyle kıymetli birşeyi kaybetmeye.bu fırsat bi daha elinize gecmeyecek hayatın guzel yonlerimi kesfetmeye bakın kalabalıga karısın en onemlisi sukredin bu size iyi gelecek.simdi en dipte oldugunuzu hatta butun hayatınızın bittgini dusunuyosunuz.hayal edin 60 70 yasına gelmişsiniz yapmak istediginiz cok sey var ama zamanında bu anların degerini bilmediginiz için ne bunları yapacak gucunuz nede zamanınız var o yuzden herseyi bırakın ve hayata sımsıkı sarılın

Gerçekten denedim. her yolu denedim. Olmuyor ve sanırım ilaç kullanmadan da olmayacak. Artık boyut değiştirdi benim durumum. Vücudumu kaldıracak takatim yok.

esincee · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
O kadar direndim ki konu açmamak için. Nereden baslayacagimi bile bilmiyorum. Bildiğim bir şey var artık tek basima çözemiyorum.

Üç yıla yakındır evliyim. 16 aylık bir oğlum var. Anlatacağım ya da anlatmam gereken çok travma var lakin ben ifşa olma korkusundan çok fazla detay yazamayacagim. Sadece kendim ve evliligimle ilgili kısmı yazayım.

Kendimi bildim bileli sorunlu bir insandim. Yaşadıklarımin bunda etkisi büyük tabi ama depresif ve karamsar olma eğilimi hep mevcuttu. Dönem dönem tedavi olup tekrar başa sardım. Doğumdan sonra hiç toparlanamadim.

Doğum yaptıktan bir ay sonra eşimin İddaa ve at yarışı bağımlısı olduğunu fark ettim. Esasında bizi borçlara mahkum edecek dönüşü olmayan bir boyutta değildi. Her bağımlılık gibi ara sıra nükseden ancak kontrol altına alınabilen bir tür. Daha doğrusu esim tamamen bilinçsiz değil bu konuda. Kendinin farkında...

Yaklaşık on aydır eşim düzeldi. Önemli bir sağlık sorunu yaşadı ve bu onun için bir dönüm noktası oldu. Onunla konuşmalarımızda "her insan gibi benim de tekrar hata yapma ihtimalim elbette var. Ancak ben evliliğim ve oğlum için savaşıyorum. Basariyorum da senden bir şey istemiyorum sadece yanımda ol" diyor.

Evet şu anki durumumuzda bir tuhaflık yok. Çalışan, sorumluluklarını yerine getiren bir es. Oğluma aşırı düşkün. Tuhaftır ama bana rağmen hala beni seviyor da.

Ancak ben eski ben değilim. Bu durumu takıntı haline getirdim. Tekrar oynayacak mı? Oynarsa ne olacak. Ne yapmalıyım ? Geleceğim yok vs vs. Kendimi öyle bir hale getirdim ki adam espri yapsa "neden böyle mutlusun yoksa yine mı başladın?" Diyorum. Bu arada maddi bir darlığa düşmedik çok fazla. En azından ödenmeyecek borçlar yok. Maaşından yedi zamanında o kadar.

Evliliğim bitme aşamasında. Gulmuyorum daima asik bir suratım var. Cinsel isteğim kalmadi. Yemek bana angarya geliyor. Ve en uzucusu oğlumun yaramazligina bile tahammül edemiyorum. Daima sinirliyim ve bir an önce kıyametin kopmasını istiyorum.

Bir yanım sen bu adamla severek evlendin. Evet belki tekrar edebilecek bir bağımlılığı var ama mücadele ediyor. Su an düzeldi. Boşanmak için hiçbir sebebin yok. Bunun dışında sana hiçbir zarar vermedi derken öteki yanim hayat boyu bu kuşku ile nasıl yasayayim diyor. Delirmiş gibiyim. Zihnim surekli "acaba " diyor. Kişisel bakım namına bir şey kalmadı hayatımda. Sadece uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum. Ayakta kalmamin tek nedeni oğlum...

Elbette psikolojik destek alacağım. Zira doğumdan sonra süren 16 aylık bir depresyonun tek basina cozulmedigini ne yazık ki artık fark ettim.

Lütfen bana bir şey söyleyin. Ben ne yapayım. Duzelmek için olaganca çaba sarf eden ve düzelen bir es, buna rağmen "ya tekrar bozulursa " kuskusuyla evliliği cehenneme çeviren bir ben varım.

Dün akşam bana "bana bir kere gulsen her şey düzelecek " dedi. İçim acıyor bir yandan. Ama hissizlestim ben. Sadece ona karşı değil hiç bir insana karşı bir şey hissetmiyorum. Sanki hisleri alınmış bir ot gibiyim... Ne sevgi ne merhamet ne umut benden geriye hiçbir şey kalmadı. Sadece oğlum. Onun da yaşamsal ihtiyaçlarını mükemmel bir şekilde karşılayıp , duygusal ihtiyaçlarına yanıt veremiyorum. Onunla oyun oynayamiyorum mesela. Patlamak üzere olan bir beynim var çünkü.

Bana bir şey söyleyin. Ben ne yapayım...

Konularınızı, yorumlarınızı takip ederim sevdiğim bir üyesiniz. Kendimle de benzeştiriyorum bazı konularda ve nasıl hissettiğinizi anlayabiliyorum. Tabii eşinizle ilgili sorunlarınız da bu halinizde pay sahibi ancak asıl olarak bence sizin ruh haliniz hazır değilken anne olmuş olmanız. Planlı bi hamilelik olmadığını biliyorum fakat hazır değilken, evlilik yeniyken gerçekleştiği için bu kadar sorumluluğun altından kalkmak için ruh sağlığınız müsait değildi ve bu yüzden toparlanmakta zorlanıyorsunuz. Destek almanız zaruri gibi görünüyor benim fikrim...

enfali · 10 Ocak 2017

Mantikli dusunemiyorsunuz cunku dogum depresyonuna girmissiniz. Kesinlikle siz tedavi olmalisiniz esiniz o hatasindan vazgecmis ama siz ona asik suratinizla daha buyuk bir hatayla cevap veriyorsunuz. Tedavi oldugunuzda zihniniz sizi yoramayacak, pozitif dusuneceksiniz. Bu esiniz meselesi degil bu kafayla nereye gitseniz negatifliginizle gidersiniz. Allah yardimciniz olsun

leslagan · 10 Ocak 2017

Tamam dertlerin büyük ama derdinden de büyük var.. Sen herseyin altından tek başına kalkacaksın diye bir kural yok. Herşeyi unutacaksın diye bir şart yok. Demek bünyen çok hassas. Bir de üstüne bebeğin var. İnan şu günler geçecek. Sıkıntılı günler elbet geçecek. Yardımı olacağına inanıyorsan psikolojik destek al. Bebeğini sağlıklı bir şekilde hayatta tutabilmek için oksijen maskesini önce kendine daha sonra bebeğine takmalısın. İnşallah güzel haberlerini alırız.

minerva1988 · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Yazdığınız her kelime için ayrı ayrı teşekkür ederim. Gerçekten başarabilir miyim sizin yaptığınız gibi bilmiyorum. Su an zerre umudum yok bu evlilikten. Sanki tüm sevgim bitmiş gibi hatta nefret ediyormusum gibi hissediyorum. Mutsuzlugumu gören ailem de sağolsun sürekli "sen bence eşini sevmiyorsun" dedikçe daha da inanıyorum sevgimin bittiğine.

Şu anda sevip sevmediğinizi sorgulamayın. Sevseniz bile duygularınızı hissedemiyorsunuz zaman verin kendinize tedaviye başlayın aradan zaman geçsin sonrasında bakın.

Mihail Zoscenko · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Eşimi artık sevmediğimi dusunuyorum ben de. Sadece bunun gerçekliğinden çok emin olamıyorum. Bir zamanlar idrak baslikli bu yazın için teşekkür ederim. Espri yeteneğim de libidom ve benliğimle birlikte yok oldu. Umarım geçer ve eskisi gibi olabilirim. Tesekkur ederim.

Şu anda baya baya sağlam depresyon geçirdiğinden pek tartamazsın eşini sevip sevmediğini. Önce ruhunu bi iyileştir, sağlıklı düşünmeye başla, (arzu etmem böyle olmasını ama) o zaman da dersen ki ben bu adamı sahiden istemiyorum, boşanma kararını zaten sağlam kafayla sağlıklı olarak verebilirsin. Ama şimdi algıların çok çarpık, ruhunun çektiği acıyı eşini sevmemek sanıyorsun. Ruh acı çekerken seks yapmak da pek istenesi bişey değil, eşin sex machine olsa bile :))

Kendi hayatımdan bir örnek vereyim, ben şimdi uzun uzun anlatmayım bazı sebepler yüzünden boşandım ama evliliğimde iyi zamanlar da vardı. Yoğun bir depresyon geçirdiğim bir dönemde (sebebi de bizzat eşimdi) eşimi sevmediğime karar verdim, onu arzulamıyordum da. Sonra o depresyonu yendim, eşim de daha özenliydi bana karşı, onu aslında çok sevdiğimi yeniden hatırladım, böyle sarılırdım ona direkt kendime monte edesim gelirdi :)). Sonra başka krizler oldu atlatamadık ayrıldım ondan ama bunlar ayrı şeyler. Anlatmak istediğim böyle sevmediğini sandığın geçici dönemler olabilir halbuki bir yanılgıdır, bi normale dön de öyle karar ver sevip sevmediğine. Bir de sevgi karşındaki insanın davranışlarına bağlı, o sana destek olursa yol arkadaşın olduğunu hissettirirse daha çok seversin, tam tersi ise sevmezsin bu kadar basittir aslında.

Mihail Zoscenko · 10 Ocak 2017

nailsofcat .!.:
Ara sıra herkeste oluyo o eşini sevmiyor sanma,soguma.normal yani.Hele depresyona girince herkes hayatından gitsin,önce eş gitsin istiyor insan.badka türlü dusunmeyin.bu ara düşündüğünüz hiçbir şey gerçek değil.kotu duygularınızı ciddiye almayın

+1
Siz daha yalın halde anlatmışsınız, insan bunalıma girince böyle şeyler düşünebiliyor

mozzy · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Gerçekten denedim. her yolu denedim. Olmuyor ve sanırım ilaç kullanmadan da olmayacak. Artık boyut değiştirdi benim durumum. Vücudumu kaldıracak takatim yok.

psikolog yeterli degil obsesifsiniz.. ilac sart.. bende kullaniyorum antidepresan. inanin rahatlayacaksiniz

permanganat · 10 Ocak 2017

Sanırım bu düşünceleriniz mükemmelliyetçi olmanızdan kaynaklanıyor. Eminim ki sorumluluk sahibi bir annesiniz ama hep daha iyisini istediğiniz için kendinizi bir türlü iyi anne olduğunuza inandıramıyorsunuz. Çok dürüst olduğunuz için de eşinizin yalanını hazmedemiyorsunuz. Madem yeniden oynamasından endişe ediyorsunuz, alın bütün para hesabınızı elinize, gerekirse eşinize harçlık verin. Ya da ortak hesap açıp eşinizin harcamalarını kontrol edin yoksa içinizin rahatlayacağını sanmıyorum ki bence haklısınız.

zelzeleee · 10 Ocak 2017

Hayata karışın hanımefendi. Akşama kadar evdeyseniz çalışın. Dışarıdaki hayat sizi hülyalara daldırmayacak kadar çetin geçiyor.

Chess · 10 Ocak 2017

acilen psikiyatri servisine gidip, doktor ilaç verirse acilende kullanmaya başlaman lazım, olmayan bişey için aşırı yoğun kaygı yaşıyorsun, gülmeyi unutacak kadar hem de,

hem kendine hem kocana hem çocuğuna yazık yani

hemen yarın gitmelisin

minerva1988 · 10 Ocak 2017

sonundaoldu .!.:
ben sizin gibi insanların evlenmemesi taraftarıyım. zira büyük vebale giriyorsunuz. bir kardeşim de böyle. hiçbir şey yoksa sen neden mutlusun der??
yani hemen hastahane yolunu tutmalısınız. lütfen tedavi olun. orta da bir masum var.

Sizin depresyona girmeme garantiniz mi var
Ya da psikolojik herhangi bir rahatsızlık yasamayacaginizin. Biraz empati biraz insaf

asude_bahar · 10 Ocak 2017

Esin bagimli degil ki cogu erkek gibi bahis oynamayi seviyo o kadar. Ciddi boyutta sorun olmamis ki kumar ocagimizi batirdi diyesin. Belli ki adam evliligindeki mutsuzlugu bahisten alacagi zevkle gidermeye calismis. Kimisi aldatir, kimisi baska sey yapar, her insan bi sekilde mutlulugu arar iste.

Sen her sey abartma egilimindesin. Lohuse depresyonu varmis, normal depresyon olur, okb var gibi, bir suru sey soylenebilir ama uzman degiliz. Neden psikiyatriste gitmedin anlamadim farkindaligin var

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

esincee .!.:
Konularınızı, yorumlarınızı takip ederim sevdiğim bir üyesiniz. Kendimle de benzeştiriyorum bazı konularda ve nasıl hissettiğinizi anlayabiliyorum. Tabii eşinizle ilgili sorunlarınız da bu halinizde pay sahibi ancak asıl olarak bence sizin ruh haliniz hazır değilken anne olmuş olmanız. Planlı bi hamilelik olmadığını biliyorum fakat hazır değilken, evlilik yeniyken gerçekleştiği için bu kadar sorumluluğun altından kalkmak için ruh sağlığınız müsait değildi ve bu yüzden toparlanmakta zorlanıyorsunuz. Destek almanız zaruri gibi görünüyor benim fikrim...

Tesekkur ederim güzel dusunceleriniz için. Hazir değildim evet ve daha kötüsü hamile kaldığımi öğrendiğimde annem beyin kanaması geçirdi. Berbat bir hamilelik geçirdim. Lohusayken berbat şeyler yaşadım. Bebeğim çok küçükken eşim zorlu bir ameliyat geçirdi. Çok değil bir ay önce çok sevdiğim arkadaşımın kanser olduğunu öğrendim. Doğum yaptigimda babam kadar sevdiğim dayım kanser oldu. Uzun uzun yazmak istemedim her şeyi ama bu hale pat diye gelmedim.

enfali .!.:
Mantikli dusunemiyorsunuz cunku dogum depresyonuna girmissiniz. Kesinlikle siz tedavi olmalisiniz esiniz o hatasindan vazgecmis ama siz ona asik suratinizla daha buyuk bir hatayla cevap veriyorsunuz. Tedavi oldugunuzda zihniniz sizi yoramayacak, pozitif dusuneceksiniz. Bu esiniz meselesi degil bu kafayla nereye gitseniz negatifliginizle gidersiniz. Allah yardimciniz olsun

Dogrusunuz eşim çok hata yaptı lakin su an evliliği cehenneme çeviren benim umarım duzelirim...

leslagan .!.:
Tamam dertlerin büyük ama derdinden de büyük var.. Sen herseyin altından tek başına kalkacaksın diye bir kural yok. Herşeyi unutacaksın diye bir şart yok. Demek bünyen çok hassas. Bir de üstüne bebeğin var. İnan şu günler geçecek. Sıkıntılı günler elbet geçecek. Yardımı olacağına inanıyorsan psikolojik destek al. Bebeğini sağlıklı bir şekilde hayatta tutabilmek için oksijen maskesini önce kendine daha sonra bebeğine takmalısın. İnşallah güzel haberlerini alırız.

Mutlaka yazacağım tedavi sırasında ve sonrasında. İyi bir doktora gitmek istedim yarın olacakti pazartesine ertelendi. Gelişmeleri yazacağım...

minerva1988 .!.:
Şu anda sevip sevmediğinizi sorgulamayın. Sevseniz bile duygularınızı hissedemiyorsunuz zaman verin kendinize tedaviye başlayın aradan zaman geçsin sonrasında bakın.

Haklısınız sanırım bu halimden kurtulmayı evliligimin bitmesine bağladım önce bu düşünceden kurtulmak gerek. Sağlıklı karar veremiyorum beklemem lazim bir müddet daha...

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

Mihail Zoscenko .!.:
Şu anda baya baya sağlam depresyon geçirdiğinden pek tartamazsın eşini sevip sevmediğini. Önce ruhunu bi iyileştir, sağlıklı düşünmeye başla, (arzu etmem böyle olmasını ama) o zaman da dersen ki ben bu adamı sahiden istemiyorum, boşanma kararını zaten sağlam kafayla sağlıklı olarak verebilirsin. Ama şimdi algıların çok çarpık, ruhunun çektiği acıyı eşini sevmemek sanıyorsun. Ruh acı çekerken seks yapmak da pek istenesi bişey değil, eşin sex machine olsa bile :))

Kendi hayatımdan bir örnek vereyim, ben şimdi uzun uzun anlatmayım bazı sebepler yüzünden boşandım ama evliliğimde iyi zamanlar da vardı. Yoğun bir depresyon geçirdiğim bir dönemde (sebebi de bizzat eşimdi) eşimi sevmediğime karar verdim, onu arzulamıyordum da. Sonra o depresyonu yendim, eşim de daha özenliydi bana karşı, onu aslında çok sevdiğimi yeniden hatırladım, böyle sarılırdım ona direkt kendime monte edesim gelirdi :)). Sonra başka krizler oldu atlatamadık ayrıldım ondan ama bunlar ayrı şeyler. Anlatmak istediğim böyle sevmediğini sandığın geçici dönemler olabilir halbuki bir yanılgıdır, bi normale dön de öyle karar ver sevip sevmediğine. Bir de sevgi karşındaki insanın davranışlarına bağlı, o sana destek olursa yol arkadaşın olduğunu hissettirirse daha çok seversin, tam tersi ise sevmezsin bu kadar basittir aslında.

Biraz olsun umutlaniyorum böyle şeyler okuyunca. Zihnimi çok toparlayamadigimdan doğru düzgün cevaplar yazamıyor olabilirim. Lütfen mazur görün çok teşekkür ederim her kelimesini özenle okuyorum.

asude_bahar .!.:
Esin bagimli degil ki cogu erkek gibi bahis oynamayi seviyo o kadar. Ciddi boyutta sorun olmamis ki kumar ocagimizi batirdi diyesin. Belli ki adam evliligindeki mutsuzlugu bahisten alacagi zevkle gidermeye calismis. Kimisi aldatir, kimisi baska sey yapar, her insan bi sekilde mutlulugu arar iste.

Sen her sey abartma egilimindesin. Lohuse depresyonu varmis, normal depresyon olur, okb var gibi, bir suru sey soylenebilir ama uzman degiliz. Neden psikiyatriste gitmedin anlamadim farkindaligin var

Ciddi boyutta bağımlılık benden önce olmus. Ben onu tanidigmda tedavi olmuştu sıkıntı yoktu. Tekrar nuksedince tekrar o eski hali gibi olur diye kaygı geliştirdim. Olmadı ama ihtimal var. Farkındalık eyleme geçmek için yeterli olmuyor maalesef. Eyleme geçmeye beni iten oğluma yetememek oldu. Kendim için adım atma isteğim maalesef yok.

asude_bahar · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Biraz olsun umutlaniyorum böyle şeyler okuyunca. Zihnimi çok toparlayamadigimdan doğru düzgün cevaplar yazamıyor olabilirim. Lütfen mazur görün çok teşekkür ederim her kelimesini özenle okuyorum.

Ciddi boyutta bağımlılık benden önce olmus. Ben onu tanidigmda tedavi olmuştu sıkıntı yoktu. Tekrar nuksedince tekrar o eski hali gibi olur diye kaygı geliştirdim. Olmadı ama ihtimal var. Farkındalık eyleme geçmek için yeterli olmuyor maalesef. Eyleme geçmeye beni iten oğluma yetememek oldu. Kendim için adım atma isteğim maalesef yok.

O kisimlari konunda anlatmamissin maasini biraz harcadi bu islere simdi birakti diyosun sadece

Su asamada ciddi bi eylem gerektirmiyo yapacaklarin. Psikiyatrist ilac tedavisi yapar oncelikli olarak zaten. Sadece bi taksiye binip bi psikiyatriste gideceksin

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

permanganat .!.:
Sanırım bu düşünceleriniz mükemmelliyetçi olmanızdan kaynaklanıyor. Eminim ki sorumluluk sahibi bir annesiniz ama hep daha iyisini istediğiniz için kendinizi bir türlü iyi anne olduğunuza inandıramıyorsunuz. Çok dürüst olduğunuz için de eşinizin yalanını hazmedemiyorsunuz. Madem yeniden oynamasından endişe ediyorsunuz, alın bütün para hesabınızı elinize, gerekirse eşinize harçlık verin. Ya da ortak hesap açıp eşinizin harcamalarını kontrol edin yoksa içinizin rahatlayacağını sanmıyorum ki bence haklısınız.

Mükemmeliyetçi miyim bilmiyorum ama kontrolcü olduğum kesin. Kontrolum dışında gelişen her şey beni rahatsız ediyor. Su anda eşimin para hesabını ortak yapıyoruz zaten . Esasında gizli bir şey yok ortada. Dürüstlük konusunda takintiliyim evet. Aldatma ile eş değer bana yalan söylemiş olması. Çok net söylüyorum ben ona hicbir konuda yalan söylemedim. Biraz da bu sarsmış olabilir beni.

sevicira .!.:
Hayata karışın hanımefendi. Akşama kadar evdeyseniz çalışın. Dışarıdaki hayat sizi hülyalara daldırmayacak kadar çetin geçiyor.

:) Bilirim hanımefendi. Ailemin zerre desteğini görmeden okuyup aynı anda çalıştım ben. Dışarıdaki hayatı doğum yapana kadar en çetin haliyle tecrübe ettim. Akşama kadar evdeyim evet. Teşekkürler yorumunuz için.

chess .!.:
acilen psikiyatri servisine gidip, doktor ilaç verirse acilende kullanmaya başlaman lazım, olmayan bişey için aşırı yoğun kaygı yaşıyorsun, gülmeyi unutacak kadar hem de,

hem kendine hem kocana hem çocuğuna yazık yani

hemen yarın gitmelisin

Yarına randevu alamadım pazartesi gideceğim. Çok teşekkür ederim yorumunuz için.

Ben yaşamayı beceremiyorum

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

En kimyasal üye ☠️

Aktif Üye

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Nirvana

Nirvana

Guru

Nirvana

Benzer Konular