Ben yaşamayı beceremiyorum

AklinYolu1 · 10 Ocak 2017

Yasamayi becerebilen kac kisi var. Ben de beceremiyorum mesela. Benden kaynaklanmayan sorunlar beni asiri etkiledi hala da etkiliyor. Bazi insanlar etkilenmeyebilir bazilari da tabir-i caizse surunur. Sana baska insanlara bak haline sukret demeyecegim.

Sorun bence sadece evliligin degil, baskalarinin yasadigi hastaliklar sonunda bu duruma gelmissin. Bu dunyaya madem bir cocuk getirdin onun icin elinden geleni yapmalisin.

Sana iki tavsiye:

1- BDV de durumu senden kotu olan birisinin konusunu bul . Ona yapabilecegin en yapici yorumu yap. (Bir sure kendi dertlerinden uzaklasirsin.)
2- Spor filmleri seyret. Cogu gercek hikayelerden uyarlaniyor. (Biraz motivasyon kazanabilirsin)

Psikayatriste gidip iyilesir misin bilmem ama depresyon haplari salt cozum uygulamaz.

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

AklinYolu1 .!.:
Yasamayi becerebilen kac kisi var. Ben de beceremiyorum mesela. Benden kaynaklanmayan sorunlar beni asiri etkiledi hala da etkiliyor. Bazi insanlar etkilenmeyebilir bazilari da tabir-i caizse surunur. Sana baska insanlara bak haline sukret demeyecegim.

Sorun bence sadece evliligin degil, baskalarinin yasadigi hastaliklar sonunda bu duruma gelmissin. Bu dunyaya madem bir cocuk getirdin onun icin elinden geleni yapmalisin.

Sana iki tavsiye:

1- BDV de durumu senden kotu olan birisinin konusunu bul . Ona yapabilecegin en yapici yorumu yap. (Bir sure kendi dertlerinden uzaklasirsin.)
2- Spor filmleri seyret. Cogu gercek hikayelerden uyarlaniyor. (Biraz motivasyon kazanabilirsin)

Psikayatriste gidip iyilesir misin bilmem ama depresyon haplari salt cozum uygulamaz.

Elbette sadece ilacın çözüm getirmeyeceğini biliyorum. Bir üye yazmis iyi anne olmadığın senin takintin diye. Başı üyeler de evladıma işkence ettiğimi düşünmüşler sanırım ki tuhaf yorumlar gelmiş. Ben sürünürken bile oğlumun günlük alması gereken vitamin ve kalorinin hesabını yapabiliyorum. Hanı kesme şeker kemirmiyor çocuk aslında :)

Benim alanim çocuk gelişimi. Bundan mütevellit oglumun duygusal ihtiyaçlarını karşılamiyor oluşumdan vicdan azabim. Yıllarca ogrencilerim için gösterdiğim hassasiyeti oğluma gösterememiş olmam beni üzüyor.

Benim açımdan kötü olan ise şu anda hayatımı devam ettiren tek şey bu. Oğlumun beslenmesi ve bakımı. Geriye kalan hiçbir şey umurumda degil. Gerçekten bu yaptığım simariklik olsa sanıyorum kimse aylarca bile isteye eve kapanıp insanlarla iletişim kurmayı kesmez. Günümüzde basit mutsuzluklarn adı da depresyon oluyor. Lakin benim durumum fiziksel sorunlara da yol açan yoğun kaygı hali.

Tesekkur ederim yorumunuz için.

cognitive · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
depresif ve karamsar olma eğilimi hep mevcuttu.

Şu kısım için konuşayım;
Aynı durum bende de var-dı. Kaynımda yok ama, zaten benim kaynım yok.
Bir olumsuzlukta dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyordum direkt her şey bitti, zaten hep böyleydi hayatım, hep beceriksizdim, mücadele edemiyorum hiçbir şeyle, sıranın bana çabuk geleceği kasayı bile doğru seçemedim ne kadar şansızım falan filan... Direkt otomatik pilotlarla hareket ettiğimiz için o anki duyguyla beraber gidiyoruz aslında,önceden yaşadığımız travma, kötü olaylar bizim için ilerisinde de aynı kötü şeylerin yaşanacağına işaret oluyor çünkü; bu yüzden salıp gidiyoruz kendimizi o anki duyguyla beraber.
Bunu önleminin bir yolu o an bunun farkında olma, duygularını inceleme "evet şu an böyle hissediyorum, duygularım bu yönde" deyip farkında olmak, ama direkt geçmişte de böyle olmuştu gelecekte de böyle olacak deyip söylediğim otomatik pilotlarla hareket etmemek.
Mindfulness dediğimiz bir teknik bu araştırabilirsiniz isterseniz. Başta ben çok ön yargılıydım ama bende işe yaradı. Bu arada travmalarınızın bir kısmını okudum bunun bende işe yarama sebebi hayatımdaki sorunların basit olması değil, bayağı bayağı sağlam bir travma yaşadım anlatacağım zaman sarılıp teselli etmek isteyeceğiniz türden. Ama yine de toparlandım, bunun da bana faydası oldu.(Tabii arada tükeniyorum, çok kötü çok kötü diye ama eskisi gibi uzun sürmüyor)
Birazdan birkaç nefes-beden egzersizi yollayacağım size, ben hem bunları yaptım hem de hocamın iki aylık ücretsiz programı vardı oraya gittim. Ama ana teması anın ve duygunun farkında olma diyebiliriz.
Sizde de belki işe yarayabilir, gideceğiniz psikolog seanslarının yanında bunları da deneyebilirsiniz.

Smile_90 · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
O kadar direndim ki konu açmamak için. Nereden baslayacagimi bile bilmiyorum. Bildiğim bir şey var artık tek basima çözemiyorum.

Üç yıla yakındır evliyim. 16 aylık bir oğlum var. Anlatacağım ya da anlatmam gereken çok travma var lakin ben ifşa olma korkusundan çok fazla detay yazamayacagim. Sadece kendim ve evliligimle ilgili kısmı yazayım.

Kendimi bildim bileli sorunlu bir insandim. Yaşadıklarımin bunda etkisi büyük tabi ama depresif ve karamsar olma eğilimi hep mevcuttu. Dönem dönem tedavi olup tekrar başa sardım. Doğumdan sonra hiç toparlanamadim.

Doğum yaptıktan bir ay sonra eşimin İddaa ve at yarışı bağımlısı olduğunu fark ettim. Esasında bizi borçlara mahkum edecek dönüşü olmayan bir boyutta değildi. Her bağımlılık gibi ara sıra nükseden ancak kontrol altına alınabilen bir tür. Daha doğrusu esim tamamen bilinçsiz değil bu konuda. Kendinin farkında...

Yaklaşık on aydır eşim düzeldi. Önemli bir sağlık sorunu yaşadı ve bu onun için bir dönüm noktası oldu. Onunla konuşmalarımızda "her insan gibi benim de tekrar hata yapma ihtimalim elbette var. Ancak ben evliliğim ve oğlum için savaşıyorum. Basariyorum da senden bir şey istemiyorum sadece yanımda ol" diyor.

Evet şu anki durumumuzda bir tuhaflık yok. Çalışan, sorumluluklarını yerine getiren bir es. Oğluma aşırı düşkün. Tuhaftır ama bana rağmen hala beni seviyor da.

Ancak ben eski ben değilim. Bu durumu takıntı haline getirdim. Tekrar oynayacak mı? Oynarsa ne olacak. Ne yapmalıyım ? Geleceğim yok vs vs. Kendimi öyle bir hale getirdim ki adam espri yapsa "neden böyle mutlusun yoksa yine mı başladın?" Diyorum. Bu arada maddi bir darlığa düşmedik çok fazla. En azından ödenmeyecek borçlar yok. Maaşından yedi zamanında o kadar.

Evliliğim bitme aşamasında. Gulmuyorum daima asik bir suratım var. Cinsel isteğim kalmadi. Yemek bana angarya geliyor. Ve en uzucusu oğlumun yaramazligina bile tahammül edemiyorum. Daima sinirliyim ve bir an önce kıyametin kopmasını istiyorum.

Bir yanım sen bu adamla severek evlendin. Evet belki tekrar edebilecek bir bağımlılığı var ama mücadele ediyor. Su an düzeldi. Boşanmak için hiçbir sebebin yok. Bunun dışında sana hiçbir zarar vermedi derken öteki yanim hayat boyu bu kuşku ile nasıl yasayayim diyor. Delirmiş gibiyim. Zihnim surekli "acaba " diyor. Kişisel bakım namına bir şey kalmadı hayatımda. Sadece uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum. Ayakta kalmamin tek nedeni oğlum...

Elbette psikolojik destek alacağım. Zira doğumdan sonra süren 16 aylık bir depresyonun tek basina cozulmedigini ne yazık ki artık fark ettim.

Lütfen bana bir şey söyleyin. Ben ne yapayım. Duzelmek için olaganca çaba sarf eden ve düzelen bir es, buna rağmen "ya tekrar bozulursa " kuskusuyla evliliği cehenneme çeviren bir ben varım.

Dün akşam bana "bana bir kere gulsen her şey düzelecek " dedi. İçim acıyor bir yandan. Ama hissizlestim ben. Sadece ona karşı değil hiç bir insana karşı bir şey hissetmiyorum. Sanki hisleri alınmış bir ot gibiyim... Ne sevgi ne merhamet ne umut benden geriye hiçbir şey kalmadı. Sadece oğlum. Onun da yaşamsal ihtiyaçlarını mükemmel bir şekilde karşılayıp , duygusal ihtiyaçlarına yanıt veremiyorum. Onunla oyun oynayamiyorum mesela. Patlamak üzere olan bir beynim var çünkü.

Bana bir şey söyleyin. Ben ne yapayım...

Bakın ilk onccelikle herkesin dediği gibi bende doktora gidin derim ama doktor sadece size yadimci olucak asıl doktor kendinizsiniz bakın hersey kafada biter bazı dusunceleri beyninize empoze etmissiniz okuduklarimdan anladigim kadariyla bu dusuncelerden kurtulmaya çalışın mesela ben çocuğum için yaşıyorum kadpfasindan kurtulmaya çalışın bakın cogu kişinin sahip olamadığı sizi seven bir esiniz var Allah size çocuk nasip etmiş sizde farkindasiniz bunların bunlarin kıymetini bilin ve ben gecen gün bir tv programinda birsey dinlefim sizinlede paylaşıyim adam hep çalışıyormus cocugunun herseyini karşılıyormuş ama cocugu sürekli mutsuz doktora gitmisler baba oğul babası demiş bak ben çalışıyorum sana herseyi alıyorum seni özel okullarda okutuyorum demis cocuk dönmüş babadina ben bunların hicbirini istemiyorum senden ilgi istiyorum vakit geçirmek istiyorum demiş, sizde cocugunuzla eglenmekten onunla vakit gevirmekten keyif alın onun ihtiyaclatini karsiliyor olmaniz annelik gorevini tam yapmis anlamina gelmezki onu sevginizi gosterin onun gulusleri sizin icibizi isitir esinizden kendinizi soyutlamayin inan böyle bir durumda çoğu erkek bu sekilde yaklasmaz esine insanlar neler neler yaşıyor da pes etmiyor sizde etmeyin zor değil mesela icinizde boslukmu var bunu doldurmak icin kitap okuyun dua edin Allaha Allahdan ümit kesilmez ki . Esiniz hata yapmis herkesin yapabilecegi gibi esinizde yapmış sizin bu sekilde endisr duymaniz suna brnziyo siz bu depresyondan çıktınız kendinize ceki duzen vediniz diyelim ama esiniz hala kuskuda sizi bu durum sinir etmezmi demezmisiniz bsl düzeldim o zor zananlati ne hatirlatip durutorsun bu kuskuyla diye . Buna benziyor. Arkafaslarinizla bol bol gezin nolursa olsun hayat devam ediyor. Bakin hic birzaman bu durumdan kötü ne olabilirki diye düşünüp pes etmeyin bu hayatta her kötünün dahada kötüsü vardır . Bence ilk önce bu işe kendinize söz vererek başlayın çünkü insan icindeki gereksiz kuskulara söz geciremiyecek kadar aciz değildir.sonrada aynaya baktiginizda kendini iyi hissediceginiz bir bakim yapin ardindan esinize gidip sımsıkı sarılıp söz hersey bambaska olucak diyip değişmeye başlayın. Usenmedim yazdım valla :)) benim aklima gelenler bunlar hersey düzelir ve gönlünce olur inşallah :))

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

cognitive .!.:
Şu kısım için konuşayım;
Aynı durum bende de var-dı. Kaynımda yok ama, zaten benim kaynım yok.
Bir olumsuzlukta dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyordum direkt her şey bitti, zaten hep böyleydi hayatım, hep beceriksizdim, mücadele edemiyorum hiçbir şeyle, sıranın bana çabuk geleceği kasayı bile doğru seçemedim ne kadar şansızım falan filan... Direkt otomatik pilotlarla hareket ettiğimiz için o anki duyguyla beraber gidiyoruz aslında,önceden yaşadığımız travma, kötü olaylar bizim için ilerisinde de aynı kötü şeylerin yaşanacağına işaret oluyor çünkü; bu yüzden salıp gidiyoruz kendimizi o anki duyguyla beraber.
Bunu önleminin bir yolu o an bunun farkında olma, duygularını inceleme "evet şu an böyle hissediyorum, duygularım bu yönde" deyip farkında olmak, ama direkt geçmişte de böyle olmuştu gelecekte de böyle olacak deyip söylediğim otomatik pilotlarla hareket etmemek.
Mindfulness dediğimiz bir teknik bu araştırabilirsiniz isterseniz. Başta ben çok ön yargılıydım ama bende işe yaradı. Bu arada travmalarınızın bir kısmını okudum bunun bende işe yarama sebebi hayatımdaki sorunların basit olması değil, bayağı bayağı sağlam bir travma yaşadım anlatacağım zaman sarılıp teselli etmek isteyeceğiniz türden. Ama yine de toparlandım, bunun da bana faydası oldu.(Tabii arada tükeniyorum, çok kötü çok kötü diye ama eskisi gibi uzun sürmüyor)
Birazdan birkaç nefes-beden egzersizi yollayacağım size, ben hem bunları yaptım hem de hocamın iki aylık ücretsiz programı vardı oraya gittim. Ama ana teması anın ve duygunun farkında olma diyebiliriz.
Sizde de belki işe yarayabilir, gideceğiniz psikolog seanslarının yanında bunları da deneyebilirsiniz.

Tam olarak yaşadığım bu aslinda. Su anda değil, hayatımın her döneminde.
Her şey kötüye gidecek. Olumlu dusunce dir bir şey gerçekten var ise ben ne olduğunu bilmiyorum. İse yariyorsa dediğimiz yöntem şayet "tabi ki ise yaramayacak" onyargisindan kurtulursam denemek isterim.

Ben kendimi kabullenemiyorum esasinda. Pozitif olmak benim utopyam. Belki de bu hicbir zaman gerçek olmayacak. Az hasarla yaşamaya alışmam gerek belki de.

Idrakyollariiltihabi · 10 Ocak 2017

Smile_90 .!.:
Bakın ilk onccelikle herkesin dediği gibi bende doktora gidin derim ama doktor sadece size yadimci olucak asıl doktor kendinizsiniz bakın hersey kafada biter bazı dusunceleri beyninize empoze etmissiniz okuduklarimdan anladigim kadariyla bu dusuncelerden kurtulmaya çalışın mesela ben çocuğum için yaşıyorum kadpfasindan kurtulmaya çalışın bakın cogu kişinin sahip olamadığı sizi seven bir esiniz var Allah size çocuk nasip etmiş sizde farkindasiniz bunların bunlarin kıymetini bilin ve ben gecen gün bir tv programinda birsey dinlefim sizinlede paylaşıyim adam hep çalışıyormus cocugunun herseyini karşılıyormuş ama cocugu sürekli mutsuz doktora gitmisler baba oğul babası demiş bak ben çalışıyorum sana herseyi alıyorum seni özel okullarda okutuyorum demis cocuk dönmüş babadina ben bunların hicbirini istemiyorum senden ilgi istiyorum vakit geçirmek istiyorum demiş, sizde cocugunuzla eglenmekten onunla vakit gevirmekten keyif alın onun ihtiyaclatini karsiliyor olmaniz annelik gorevini tam yapmis anlamina gelmezki onu sevginizi gosterin onun gulusleri sizin icibizi isitir esinizden kendinizi soyutlamayin inan böyle bir durumda çoğu erkek bu sekilde yaklasmaz esine insanlar neler neler yaşıyor da pes etmiyor sizde etmeyin zor değil mesela icinizde boslukmu var bunu doldurmak icin kitap okuyun dua edin Allaha Allahdan ümit kesilmez ki . Esiniz hata yapmis herkesin yapabilecegi gibi esinizde yapmış sizin bu sekilde endisr duymaniz suna brnziyo siz bu depresyondan çıktınız kendinize ceki duzen vediniz diyelim ama esiniz hala kuskuda sizi bu durum sinir etmezmi demezmisiniz bsl düzeldim o zor zananlati ne hatirlatip durutorsun bu kuskuyla diye . Buna benziyor. Arkafaslarinizla bol bol gezin nolursa olsun hayat devam ediyor. Bakin hic birzaman bu durumdan kötü ne olabilirki diye düşünüp pes etmeyin bu hayatta her kötünün dahada kötüsü vardır . Bence ilk önce bu işe kendinize söz vererek başlayın çünkü insan icindeki gereksiz kuskulara söz geciremiyecek kadar aciz değildir.sonrada aynaya baktiginizda kendini iyi hissediceginiz bir bakim yapin ardindan esinize gidip sımsıkı sarılıp söz hersey bambaska olucak diyip değişmeye başlayın. Usenmedim yazdım valla :)) benim aklima gelenler bunlar hersey düzelir ve gönlünce olur inşallah :))

Son paragrafa cevaben; ben hislerimi yansıtma ozurluyum. Kendi öz babama dahi özel günler ve bayramlar haricinde sarılmayı beceremedim. Eşime sarılıp her şey yoluna girecek demeyi becersem zaten iyileşmiş olurum. Beni seven, hayatıma giren her birey bu sevgi gosterememe yahut ilk adımı atamama halini gurur ve kibire yordu. Belki de öyle bilmiyorum. Lakin ben bu dediginizi yapmayı beceremiyorum.

Teselli vermeyi, umut aşılamayı, destek olmayı bilmiyorum. En azından alışılagelmiş insani şekillerde...

mandalinalimon · 10 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
O kadar direndim ki konu açmamak için. Nereden baslayacagimi bile bilmiyorum. Bildiğim bir şey var artık tek basima çözemiyorum.

Üç yıla yakındır evliyim. 16 aylık bir oğlum var. Anlatacağım ya da anlatmam gereken çok travma var lakin ben ifşa olma korkusundan çok fazla detay yazamayacagim. Sadece kendim ve evliligimle ilgili kısmı yazayım.

Kendimi bildim bileli sorunlu bir insandim. Yaşadıklarımin bunda etkisi büyük tabi ama depresif ve karamsar olma eğilimi hep mevcuttu. Dönem dönem tedavi olup tekrar başa sardım. Doğumdan sonra hiç toparlanamadim.

Doğum yaptıktan bir ay sonra eşimin İddaa ve at yarışı bağımlısı olduğunu fark ettim. Esasında bizi borçlara mahkum edecek dönüşü olmayan bir boyutta değildi. Her bağımlılık gibi ara sıra nükseden ancak kontrol altına alınabilen bir tür. Daha doğrusu esim tamamen bilinçsiz değil bu konuda. Kendinin farkında...

Yaklaşık on aydır eşim düzeldi. Önemli bir sağlık sorunu yaşadı ve bu onun için bir dönüm noktası oldu. Onunla konuşmalarımızda "her insan gibi benim de tekrar hata yapma ihtimalim elbette var. Ancak ben evliliğim ve oğlum için savaşıyorum. Basariyorum da senden bir şey istemiyorum sadece yanımda ol" diyor.

Evet şu anki durumumuzda bir tuhaflık yok. Çalışan, sorumluluklarını yerine getiren bir es. Oğluma aşırı düşkün. Tuhaftır ama bana rağmen hala beni seviyor da.

Ancak ben eski ben değilim. Bu durumu takıntı haline getirdim. Tekrar oynayacak mı? Oynarsa ne olacak. Ne yapmalıyım ? Geleceğim yok vs vs. Kendimi öyle bir hale getirdim ki adam espri yapsa "neden böyle mutlusun yoksa yine mı başladın?" Diyorum. Bu arada maddi bir darlığa düşmedik çok fazla. En azından ödenmeyecek borçlar yok. Maaşından yedi zamanında o kadar.

Evliliğim bitme aşamasında. Gulmuyorum daima asik bir suratım var. Cinsel isteğim kalmadi. Yemek bana angarya geliyor. Ve en uzucusu oğlumun yaramazligina bile tahammül edemiyorum. Daima sinirliyim ve bir an önce kıyametin kopmasını istiyorum.

Bir yanım sen bu adamla severek evlendin. Evet belki tekrar edebilecek bir bağımlılığı var ama mücadele ediyor. Su an düzeldi. Boşanmak için hiçbir sebebin yok. Bunun dışında sana hiçbir zarar vermedi derken öteki yanim hayat boyu bu kuşku ile nasıl yasayayim diyor. Delirmiş gibiyim. Zihnim surekli "acaba " diyor. Kişisel bakım namına bir şey kalmadı hayatımda. Sadece uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum. Ayakta kalmamin tek nedeni oğlum...

Elbette psikolojik destek alacağım. Zira doğumdan sonra süren 16 aylık bir depresyonun tek basina cozulmedigini ne yazık ki artık fark ettim.

Lütfen bana bir şey söyleyin. Ben ne yapayım. Duzelmek için olaganca çaba sarf eden ve düzelen bir es, buna rağmen "ya tekrar bozulursa " kuskusuyla evliliği cehenneme çeviren bir ben varım.

Dün akşam bana "bana bir kere gulsen her şey düzelecek " dedi. İçim acıyor bir yandan. Ama hissizlestim ben. Sadece ona karşı değil hiç bir insana karşı bir şey hissetmiyorum. Sanki hisleri alınmış bir ot gibiyim... Ne sevgi ne merhamet ne umut benden geriye hiçbir şey kalmadı. Sadece oğlum. Onun da yaşamsal ihtiyaçlarını mükemmel bir şekilde karşılayıp , duygusal ihtiyaçlarına yanıt veremiyorum. Onunla oyun oynayamiyorum mesela. Patlamak üzere olan bir beynim var çünkü.

Bana bir şey söyleyin. Ben ne yapayım...

sadece at yarışı yüzünden mi, saçma bence, sorun sizde

Idrakyollariiltihabi · 11 Ocak 2017

mandalinalimon .!.:
sadece at yarışı yüzünden mi, saçma bence, sorun sizde

Sadece at yarışı yüzünden değil tabi ki. İnsanların olaylari algılama şekli farklıdır. Keza beyinlerinin vereceği tepki de. Sadece at yarışı dediginiz şey yüzünden hastanede yatılı tedavi gören bireyler var. Ben herhangi bir aliskanligin bağımlılığa yatkın bir birey tarafından tehlikeli boyutlara ulaşabileceğini düşünüyorum. Bunu da dayanaksız bir şekilde değil tecrübe ettiklerimle düşünüyorum. Bittabi her at yarışı oynayan bağımlı olmaz. Tıpkı her sigarayi deneyenin tiryaki olmayacağı gibi. Lisede her çocuk sigarayı dener lakin içlerinden bazıları tiryaki olur.

At yarısının da bu bağlamda sigaradan farkı yok.

mandalinalimon · 11 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Sadece at yarışı yüzünden değil tabi ki. İnsanların olaylari algılama şekli farklıdır. Keza beyinlerinin vereceği tepki de. Sadece at yarışı dediginiz şey yüzünden hastanede yatılı tedavi gören bireyler var. Ben herhangi bir aliskanligin bağımlılığa yatkın bir birey tarafından tehlikeli boyutlara ulaşabileceğini düşünüyorum. Bunu da dayanaksız bir şekilde değil tecrübe ettiklerimle düşünüyorum. Bittabi her at yarışı oynayan bağımlı olmaz. Tıpkı her sigarayi deneyenin tiryaki olmayacağı gibi. Lisede her çocuk sigarayı dener lakin içlerinden bazıları tiryaki olur.

At yarısının da bu bağlamda sigaradan farkı yok.

bu bir sorun ama yuva yıkacak kadar büyük bir sorun değil bence tabiki sizin takdiriniz ben bişi d iyemem

tulipa · 11 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Doğumdan iki ay önce işten ayrıldım ve geri donmedim. Son üç dört aydır da markete gitmek bile zulüm. İstemiyorum... Tamamen izole bir hayat yaşıyorum.

Bekarlığı seçsen daha çok boşluğa düşersin belki..Yine de senin can yoldaşın.Önemli sorunlar yok gibi ..Bunalma durumu eşinle durumun .Bugünleri arayabilirsin bu durumda boşanırsan...

Hayat ne garip · 11 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Sizim cevaplariniz iyi geliyor bana. Bu tepkileri tek veren ben değilmişim diyorum . Düzelme umudum oluyor. Oğlum çok küçük su an ise dönemem bir senem daha var maalesef. Peki siz eşinizi artık sevmediginizi düşünmüş muydunuz o dönemde? Bu benim yanılgım mı bilemiyorum.

tabiki düşündüm
hatta kin duydum ,nefret ettim ,çok kırıldım,kızgındım her daim
ona karsı kırgınlıgım yıllarca gecmedi
ben bana bize bunu nasıl yaptı bunu hiçbir zaman affedemedim kafayı hep buna takmıstım
kesinlikle seven insan bunu yapmaz diye hep böyle kurup hissedip
hep uzaktım ona her konuda dünyam basıma yıkılmıs gibi yasıyordum bitmiştik
ama esim cok saglam psikolojiye sahipti ve benide yavrumuzuda cok seviyordu benim ona yaptıgım tüm işkencelere katlandı
kendide yıkılmasına ragmen hep ayakta durdu
hiç bir zaman aciz durmadı o kadar yıpratıcı seyler yasadık ki inan bir gün aglamadı hep dik durdu
ben agladım zırladım feryat ettim herseyimizi kaybetmiştik borsa iddaa yüzünden ben BİTMİŞTİM
ve oda bitmeliydin herseyin bir bedeli var hayatta cok agır ödedi
hep arkamda dur yeter dedi ben her defasında onun moralini bozdum biz bittik dedim yıkılmıs vaziyette yasıyordum
ve bir yandan borc ödüyordu bitmeyen borclarımz vardı yıllarca ödedi.
benm tek yaptıgım kızımla ilgilenmek evde vakit geçirmek onla ve kendi kafamı dinlemekti
cok berbat günlerdi allahım bir daha yasatmasın
yani senin anlayacagın agzından burnundan getirdim hayatı
vede asla borcuna yardım etmedim bir kuruş kendin yaptın akılsızlıgınn cezasını cek dedim
bütün yaptıgını kendi ödedi son bir yıl kaldı gün sayıyoruz hayatının dersini aldı
bu zaman içerisinde yasadık tartıstık bagırdık hep o hatalı oldugu için alttan aldı
bana hep sunu diyordu bu benim zevkim ben futbolu seviyorum iddaa oynuyorum evet
tamam olabilir fakat yüksek mebleglar bzi mafetti hastasın sen tedavi ol dedim
ben kendime engel olurum diyor şimdi ufak meblaglar devam oynuyor
çok ilgis var futbola lanet olsun dedim oyna küçük meblag devam
2 tl 10 tl gibi para hesabı bende ben bir kuruşu hesaplarım cok tutumluyum esim tam tersim
işte bu ikilem zıtlık yıpratıyor.
ama düzeldi benim eşim artık dersini aldı ömründen ömür gitti neler yasadıgını ben biliyorm
ben karakterini bildiğim için benim eşim bir hata yaptı kendide diyor o hatayı düzelmek için hep battı
bunu yapacak bu hallere düşecek adam degildir harika bir kişidir bunları biliyorm fakat kırgınlık ve takıntım ona karsı hep eziyet ettim
buda ona ceza oldu simdi benim eziyetlerimi bir hata daha yapıp cekmez bilir ne kadar psikopatım
ödü patlıyor bir hata yapmaktan
sistemi oturttuk simd sunu bilki herseyin bir sonu var bu dünya gibi sende böyle gitmezsin esinde
inan bak yaptıklarına pişman olmakla gecer hayatın
benim şimdiki aklım bve psikolojm olsa
asla takmaz yine o ödemeye devam eder ben buldugumu yer oturur kendimi yıpratmazdım yeminle kendimi parcaldım
niye ben EŞİMDEN BUNU beklemezdim beni bu cok yıktı ben bunu hazmedemedim su dünyada herkez yapardı o yapmazdı derdim ama insanoglu sasırıyor bazen demek ki oldu diyor baska bişey demiyor benim o dönem kafa hastalıkıydı ki hala biraz var ama cokkk astım bazı seyleri cok takmıstım bunlara o dönem
dediğim gibi bos durmak iyi degil ugrasmak kafayı sarmamk lazım
sende dene daha iyi olucaksın
su an hırslarım var sadece kaybettiklerimizi kazanmak
bir evim olmalı mesela bunlara kafayı sardım sende eşin dısında sar baska seylere

Hayat ne garip · 11 Ocak 2017

sevgiye gelince ben eşimi hep sevdim
dönem dönem uzaklastım
dönem dönem sogudum ama sevgi vardı
durumlar duzeltikce seviyorsun
sen su anki psikolojinden dolayı bylesin
sakın yanlıs karar verme
esinle birseyler yapmaya calıs zevk almaya calıs
evladınızıda alın birlikte bişeyler yapın
etraftakiler ilişkinizi nasıl bilir
bizimkini herkez begenir dısarı belli etmeyz sıkıntıları
sizde öyleysenz buna devam et bunun faydası sizede olur

sonundaoldu · 11 Ocak 2017

minerva1988 .!.:
Sizin depresyona girmeme garantiniz mi var
Ya da psikolojik herhangi bir rahatsızlık yasamayacaginizin. Biraz empati biraz insaf

tabi ki de yok. ama konusahibi ben hep problemliydim diyor sorun orda. mesela benim bir kardeşim öyle. sürekli sorun çıkarır hiç evlilik insanı değil. ee evlense hem adamın hayatını karartacak hem de dünyaya getirdiği çocukların. yoksa dönemsel şeyleri hepimiz yaşıyoruz.

VuSLat CaNsIn SeN · 11 Ocak 2017

CANIM BENİM...az sonrasına yaşama garantimizi bile bilmeden yaşıyorsak sendeki bu gelecek korkusu niye...?
herkes sıkıntılı dönem yaşıyor ewliliklerde...ne güzel eşiniz hatalarını anlamış,doğru yolu bulmuş şükredip eşinize coçoğunuza sahiplenmek yerine bu çaresizlik ne anlamadım...kendine gel ve ailene sahip cık...

sonundaoldu · 11 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Ben de sizin gibi insanların bir nebze olsun empati yeteneğini kazanması taraftariyim. Gerçekten gücüm olsa çok daha fazla kelime ziyan Edip kendimi rahatlıkla ifade edebilirdim ama teşekkür Edip çekiliyorum.

ben empati yaparak yazdığım için bu kadar hafif konuştum. siz demediniz mi ben her zaman problemliydim diye. madem problemlisiniz yazık değil mi bir bebeği dünyaya getirip sonra da ona katlanamamak. zaten eşinizi söylemiyorum bile. onu hadi düşünmediniz ama evlat yani bu. dönemsel bir şey olsa neyse ama siz hep böyleymişsiniz.

AdAm_OLaCaK_KIZ · 11 Ocak 2017

sonundaoldu .!.:
tabi ki de yok. ama konusahibi ben hep problemliydim diyor sorun orda. mesela benim bir kardeşim öyle. sürekli sorun çıkarır hiç evlilik insanı değil. ee evlense hem adamın hayatını karartacak hem de dünyaya getirdiği çocukların. yoksa dönemsel şeyleri hepimiz yaşıyoruz.

Evlenip çocuk sahibi olmaya hakkı yok mu yani, üstelik adamın hayatı karardı demek icin elimizde öyle bir done lazim,neye dayanarak hayatı karardi dicez
Depresyonun kronikleştiği çok vaka var, konu sahibi de farkında zaten durumunun

sonundaoldu · 11 Ocak 2017

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:
Evlenip çocuk sahibi olmaya hakkı yok mu yani, üstelik adamın hayatı karardı demek icin elimizde öyle bir done lazim,neye dayanarak hayatı karardi dicez
Depresyonun kronikleştiği çok vaka var, konu sahibi de farkında zaten durumunun

tabi ki var ama tedavisini tamamlamalıydı. sürekli başa dönüyorum demiş konusunda. mesela benim bir hastalığım var nüksederse diye 2. çocuk fikrimi hep erteliyorum. yani yazık değil mi benim yüzümden mağdur olursa diye. evde sürekli mutsuz gülmeyen bir kadın var. adam bir gülüşünü bekliyor. ee sizce bu adamın hayatı harika mıdır?? bence değildir. bunu uzun uzadıya masaya yatırmaya gerek yok. mesela eşimin azıcık morali bozuksa bizim ev mutsuz ya da benim ya da 3 yaşındaki oğlumun.
dilerim burda derman arayacağına bir hastaneye gider konusahibi ben bunu ilk mesajımda d asöylemiştim. zira durumun farkında.

Idrakyollariiltihabi · 11 Ocak 2017

sonundaoldu .!.:
tabi ki var ama tedavisini tamamlamalıydı. sürekli başa dönüyorum demiş konusunda. mesela benim bir hastalığım var nüksederse diye 2. çocuk fikrimi hep erteliyorum. yani yazık değil mi benim yüzümden mağdur olursa diye. evde sürekli mutsuz gülmeyen bir kadın var. adam bir gülüşünü bekliyor. ee sizce bu adamın hayatı harika mıdır?? bence değildir. bunu uzun uzadıya masaya yatırmaya gerek yok. mesela eşimin azıcık morali bozuksa bizim ev mutsuz ya da benim ya da 3 yaşındaki oğlumun.
dilerim burda derman arayacağına bir hastaneye gider konusahibi ben bunu ilk mesajımda d asöylemiştim. zira durumun farkında.

Hamile kalmadan önce bir problem yoktu. İyiydim. Takdir edersiniz ki hamilelik sürecinde ilaç tedavisi mümkün olmuyor. Sonrasında bir sene emzirdim. Emzirme döneminde de ilaç kullanamazdim. Daha yeni bıraktım emzirmeyi. Evet doğumdan itibaren başladı ancak son uç aydır bu kadar kotu durumdayım.

Sandiginizin aksine oğlumu düşündüğüm için tedaviye yanasmadim. Biraz daha anne sütü alabilsin diye. Bu raddeye gelebilecegimi tahmin edemedim. Sizin bakış acinizla düşünürsek yerkürede hiçbir hasta ebeveyn olmamalı. Hatta sağlıklı olanlar da olmamalı zira ruh hastalıkları sağlıklı insanı ilerleyen zamanda ziyaret edebilir. Hadi ben normal dusunemedigim için yarınlar için kaygiliyim. Siz sağlıklı bir birey olarak olmayan şeyler için önlem almak gerektiğini nasıl dusunebiliyorsunuz?

sonundaoldu · 11 Ocak 2017

idrakyollariiltihabi .!.:
Hamile kalmadan önce bir problem yoktu. İyiydim. Takdir edersiniz ki hamilelik sürecinde ilaç tedavisi mümkün olmuyor. Sonrasında bir sene emzirdim. Emzirme döneminde de ilaç kullanamazdim. Daha yeni bıraktım emzirmeyi. Evet doğumdan itibaren başladı ancak son uç aydır bu kadar kotu durumdayım.

Sandiginizin aksine oğlumu düşündüğüm için tedaviye yanasmadim. Biraz daha anne sütü alabilsin diye. Bu raddeye gelebilecegimi tahmin edemedim. Sizin bakış acinizla düşünürsek yerkürede hiçbir hasta ebeveyn olmamalı. Hatta sağlıklı olanlar da olmamalı zira ruh hastalıkları sağlıklı insanı ilerleyen zamanda ziyaret edebilir. Hadi ben normal dusunemedigim için yarınlar için kaygiliyim. Siz sağlıklı bir birey olarak olmayan şeyler için önlem almak gerektiğini nasıl dusunebiliyorsunuz?

sağlıklı olduğumu da nerden çıkardınız?? var olan bir hastalığım var sadece kontrol altındayım. yani Allah korusun nüksedebilir.
zaten mesajlarımı düzenlemek istedim ama düzenleyemedim vakit geçmişti. amacım sizi daha da kötü yapmak değil. zaten sizi derinden etkilerim diye endişe ettim ama çok şükür etkilememişim onu anladım. neyse siz bence tedavinize başlayın en azından doktorunuza görünün ki sizi doğru yönlendirsin. hem siz hem evladınız hem de eşiniz feraha erin inş. iyi günler.

nomunomuchua · 11 Ocak 2017

Şimdi ben bu konuya yazmazsam yakışık almaz gibi geliyor :)
Ama yazmayacağım..
Tutacağım kendimi.

En içten dileklerimle kolaylıkla iyi olmanı diliyorum.
Allah yardımcın olsun..

Ben yaşamayı beceremiyorum

Nirvana

Nirvana

《♤♡◇♧》 Koz Maça

Üye

Nirvana

Nirvana

Üye

Nirvana

Üye

ΛŁŁ -SТΛЯ başlangıç 66; güncel 62; hedef 60

Guru

Guru

Nirvana

VAZGEÇİLMEZİMSİN...ÖTESİ YOK.

Nirvana

...Kararlı itaatsizlik...

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Susaysan sus, susmaysan afkur!

Benzer Konular