Ben mi kıymet bilmiyorum? Siz olsanız...

Mesleği ile alakalı asla değil bunu tüm samimiyetimle söyleyeyim, meslek tabiki önemli evlilik için lakin onun kadar iyi meslek sahibi bulamam düşüncesi aklıma gelmedi. Bu açıdan bakmıyorum
Aslında yanlış ifade etmişim kendimi, ben mi mükemmelliyetçiyim kıymet bilmiyorum arkadaşlarımın da dediği gibi beni bu kadar koruyup kollayan ince düşünen birini bulamaz mıyım demek istedim
Yani olup olabilecek en iyisi bu, herkesin bir kötü özelliği olur bu kadar seçersen asla mutlu olmazsın dedikleri için ben mi bu işi bilmiyorum diye düşündüm.. burda tabiki kimse bana daha iyisini bulursun bulamazsın bunun garantisini veremez ama normal bir ilişki ne? Bunu düşünüyorum

Meslek ile ilgili değilse o zaman karşınızdaki kişinin ilgisi, alakası hoşunuza gidiyor.
Fakat size karşı çok istediğiniz tavırları da sergilemiyormuş.Yani tam içinize sindiğini sanmıyorum.
Mükemmelliyetçi değilsiniz.O kişiler hayatta her şey istedikleri seviyede olsun isterler.Yoksa kabul etmezler.Takıntıları vardır.
Bence sizi ilişkiniz duygusal olarak tatmin etmiyor.Ayrıca kültür farkı çok var diye düşünüyorsunuz.Bu konuda haklısınız.
Normal ilişki karşılıklı sevgi, saygı ve özveri düzeyinin asgari şartlarda iki taraf açısından da sağlandığı ilişkidir.Bir taraf çok verici diğer taraf çok alıcı ise o bağımlı ilişki türü oluyor.

Ilişkinizi iyi analiz edin.Eğer bağımlı ilişki türüyse vazgeçmeniz sizin için daha iyi olur.
 
Kültür farkı çok önemlidir, buna doğu batı olarak bakmıyorum asla ama hayat tarzı denen bir olay var. Erkekler ne kadar ailelerinden uzak olsalar da evlendikten sonra özüne dönerler.
Özüne döner mi dersiniz? Şuan kafa yapılarımız oldukça uyuyor oysaki. Bilemiyorum ki değişir mi? Urfaya dönmeyi düşünmüyor da
Kültür farkını insanların neden abarttığını bir türlü anlamıyorum, bu zenginliktir olsa olsa. Biraz sen tahammül edersin, biraz onlar. Her ilişki böyle değil midir zaten, birbirimize tahammül ederiz bazı bazı. Ben de erkek arkadaşımla aynı kültürden değilim, bizim ilişkimizde doğulu olan taraf benim. Aslen Türkiyeli olsam da ailemin bir kısmı güneydoğudan Ortadoğuda bir ülkeye göç etmişler, bir kısmı hala orada yaşıyor. Ben de o tarafların kültürüne daha yakın hissediyorum kendimi, kalabalık aileler bana sempatik geliyor açıkçası. Erkek arkadaşımla anadilimiz farklı, onun ailesinin konuştuğu dili ben de bilmiyorum. Bunu hiç problem etmemiştim, rahatsız olsaydım herhalde dillerini öğrenmeye çalışırdım. Sorumluluklarımı ben de son anda yaparım hep kendimi bildim bileli, bazen ertelerim durmadan ve sonunda hiç yapmam. Erkek arkadaşım da benim gibidir, rahatız biraz. Karşımda tam disiplinli biri olsaydı hem ben zorlanırdım, hem o sinir olurdu. Tabi bunlar kişiden kişiye değişir, benimle aynı rahatlıkta olan bir başkasını disiplinli biri biraz daha sorumluluk sahibi yapabilirdi belki. İlişkine kimseyi bulaştırma, kendini en iyi sen tanırsın. Yapamayacağını hissediyorsan zorlama, belki de ikiniz için de en iyisi bu olur. Kafanda soru işaretleri varsa evlenseniz de zaten bir türlü huzurlu hissedemezsin.
Kararsızlık galiba bendeki. Oysa kendimi şöyle bi süre dinlemeye, kendimi tanımaya çok ihtiyacım var belki yapabilsem kendimden çok emin bi şekilde ayrılık yada devam kararını alıp dik durabilirdim daha kim olduğumu ne istediğimi bilmiyorum belkide bendeki sorun bu.
Korkuyorum açıkçası ama haksız mıyım hiiiiç bilmediğim bir kültürden korkmam normal değil mi. Kızlar büyüklern yanında (amca gibi)yemek yemiyormuş mesela edepten ötürü. Buna bile çok şaşırdım ve dedimki daha bilmediğim neler var..
İşte o aileye ses cikaramam işi sıkıntı kardeşim .Çünkü burada eşim beni ezdiriyo veya dengeyi sağlayamıyor diye açılan konular hep bu karakterdeki kişilerden kaynaklanıyor .
Yani bu ne demek biliyo musun senin bir hükmün olmayacak ,onlar n derse doğru veya yanlış kanun gibi olacak .
O yüzden ayrılacaksan şimdiden ayrıl bu yaz döneminde biraz da olsa acin hafifler yaşın genç zaten emin ol mezuniyet ,uzmanlık vs derken hayatını düzene koyan kadar aklından çıkar yada açısı hafifler
Ona sorsak aaslaa beni ezdirmezmiş. Ama şuan mesela pek bişey diyemiyor benle alakası olmayan konularda
[Q
 
En yakın sapaktan dönmenizi öneririm.
Bir kere kültür farkı değil uçurumu var aranızda.
Şu an hissedemezsiniz ama evlenince bu farklar, size halihazırda zor gelen hayatı iyice cekilmez yapar.

Alışkanlıkla devam eden ilişkiler saygıyı yitirmekle son buluyor. Hem önünüzde TUS falan var,daha mantikli düşünmeye çalışın bence
 
Birisinden ayrılmama sebebin "Ondan iyisini bulamam." olmamalı bence.Seviyorsan ayrılmazsın , anlaşıyorsan ayrılmazsın ama ondan iyisini bulamam diye ayrılmazsan hem ona hem kendine saygısızlık etmiş olursun.
 
Kararsızlık galiba bendeki. Oysa kendimi şöyle bi süre dinlemeye, kendimi tanımaya çok ihtiyacım var belki yapabilsem kendimden çok emin bi şekilde ayrılık yada devam kararını alıp dik durabilirdim daha kim olduğumu ne istediğimi bilmiyorum belkide bendeki sorun bu.
Korkuyorum açıkçası ama haksız mıyım hiiiiç bilmediğim bir kültürden korkmam normal değil mi. Kızlar büyüklern yanında (amca gibi)yemek yemiyormuş mesela edepten ötürü. Buna bile çok şaşırdım ve dedimki daha bilmediğim neler var..
Urfa'ya yakın bir yerdenim ben de ama böyle bir şeyi duymadım hiç. Bence erkek arkadaşınla konuş bu kaygılarını, korku değil ama benim bazı önyargılarım vardı erkek arkadaşımın kültürüyle ilgili (tabi onun da) biz en başta konuştuk önyargılarımızı, çok yardımcı olmuştu ben de tavsiye ederim.
 
ikinizinde aklında supheler var ikinizde daha simdiden birbirinizin olumsuz yanlarını sayiyorsunuz.

simdi bitirin bence anlattiklariniza göre oluru yok bu isin.
 
Ya aslinda soyleyecek cok sey var ama en cok uni. okuyan bir kizimizin evliligi/iliskiyi yukaridaki cumleyle tasvir etmesine takildim uzuldum urfaya gelin olmak... aslinda dogululari sevmek...
Ben de sizin gibi ailemin dizinden ayrilmadan prenses gibi yetistirilip memleketime 24 saat uzakliktaki bir sehirde yetismis bir adamla evlendim. Sizin kafanizdaki sorular o zamanlar benim kafamda da dolaniyordu yani ailem ne der karmasasi.
Simdi geriye donup onlarla ilgili kafamda olusturdugum on yargilari dusunuyorum ne buyuk aptallik ne buyuk cahillikmis. Benim hayattaki en buyuk kazanimim onyargilarimla savasip esimle evlenmem oldu. Kortugum kultur farkliligi da hayatimda renkler yaratti. Simdi her yil esimin memleketine gitmek icin gun sayarim cok eglenirim o basta onyargiyla yaklastigim 10 kardesle zaman gecirirken.
Ama sizinle benim aramda bir fark var. benim duygularim butun onyargilarimi yenecek kadar gucluydu. Siz bu adami sevmiyorsunuz belki alismissiniz belki onunla kurdugubuz ortam hosunuza gidiyor ama ben yazdiklarinizda ask sevgi goremiyorum. O nedenle siz sevgilinizin kulturu ve ailesinden once kendi dugularinizi masaya koyun ve kendinize durust olun.
Ya açıkçası şimdi ne diyeyim urfalı bir aileye gelin olmak benim kafamdaki evliliğin tek tanımı evlilik deyince aklıma gelen tek şey değil tabiki. Ama doğruya doğru oraya gelin oluyor muyum evlenirsem? Evet oluyorum. Bu yüzden ve sanırım lafın yeri geldiği için yazdım.yoksa gidip orada bile yaşamayacağız muhtemelen.
Evlensek sizin gibi güzel olacak mı bilemiyorum ah bilsem ona göre karar verirdim.. dediğiniz gibi kendi duygularıma yönelmem lazım
Sevgilinizle ilişkinizde alttan alan taraf kim. Size değer verdiğinı hissediyor musunuz? Yani evlenince başkasının sözüyle hareket eder mi? Ailesinin sözüne bakan biri mi? Bunlar önemli bence. Çok yakından tanıdığım bir abla eşi 6 kardeş ve doğu kültürüyle yetişmis. Görümce elti ne ararsan var. Bunlar da sorun çıkaran tipler. Kalabalık aile o acıdan sorun. İyi düşünün.
Alttan alan taraf daha çok o sanırım ama ben de alıyorum sık sık. O kavga edince susar ben konuşup sinir atan taraf olduğum için alttan almış oluyorum konuşmaya çalışınca. Değer verdiğini de hissettirir hediye özel gün atlamaz. Ailesinin sözlerine de bence önem verir evlenince bunun sorun olmayacağını birey olduğunu bize karışmayacaklarını söylüyor annesi melek babası çok iyi niyetli böyle söylüyor ama mesela ben özel sebeplerim olduğu için sigara içilen kapalı ortamda duramıyorum (sağlıksal bi neden değil) bana ilerde evlenirsek evimizde babasına sigara içme diyemeyeceğini söyledi olmazmış ayıp olurmuş. Çocuk olsa bile başka odaya alınmalıymış.. yani aile lafı dinleme kısmı tam muamma
Bakın bunu sizi üzmek yada kınamak için söylemiyorum fakat baştan aşağı bencillik akıyorsunuz.
Hem adamdan memnun değilsiniz, ailesinden tut annesinin dil bilgisine, adamın kendi şahsiyetine kadar eleştirmediğiniz hiç bir şey yok. Hemde yine kendinizi düşünüyor ya ondan daha iyisini bulamazsam diye ayrılmıyor el altında tutuyorsunuz.
Kaldı ki "daha iyisi" diye bir düşünce varsa bu hayatınızdaki kişiye büyük bir saygısızlıktır. Biraz empati yapın. O adam size bakıp yahu bundan iyisini bulabilir miyim acaba diye düşünse nasıl hissederdiniz?
Bide adamın gurunundan şikayet ediyorsunuzda gururlu biri olmasa siz onu oyuncak ederdiniz eminim. Ama izin vermiyor buna. Alttan almıyor diyorsunuz. Kaldı ki bu alttan alma durumu kadar saçma bir şey zaten olamaz. Eğer ortada alttan alınacak bir durum varsa zaten bir şeyler ters gidiyor demektir.
Şunu söylemeden de geçemeyeceğim, birlikte olduğum kişi aramızdaki şey hakkında "bela gibi ilişki" tabirini kullansa bir daha onun yüzüne bile bakmam.
Son olarak yanlış anlaşılmasın ben o adamı haklı bulduğumdan değil sizi haklı bulmadığım için bunları yazdım.
Yani ben kimseyle daha iyisini bulamam diye birlikte olmadım olmaycağım da, ama ben mi göremiyorum en mükemmeli bu mu ben mi kıymetbilmezim diye sormak için yazmıştım çok yanlış anlaşılmış. Genel manada anlıyorum sizi ama annesinin dili farklı dedim şöyle çirkin böyle kötü demedim mesela birine sarışın dersin ona hakaret etmiş olmuyorsun halihazırda var olanı söylemiş oluyorsun. Annesinin dilini beğenmemezlik etmedim ki sadece annesiyle annem konuşamayacak bile ben de konuşamayacağım bu mesela bence bir sıkıntı, alttan alma mevzusunda da sanırım biraz böyle bi insanım ilgi alaka bekleyen bi kadınım bir erkekten böyle bir şeyler bekliyorum karakter meselesi bu nokta..

Meslek ile ilgili değilse o zaman karşınızdaki kişinin ilgisi, alakası hoşunuza gidiyor.
Fakat size karşı çok istediğiniz tavırları da sergilemiyormuş.Yani tam içinize sindiğini sanmıyorum.
Mükemmelliyetçi değilsiniz.O kişiler hayatta her şey istedikleri seviyede olsun isterler.Yoksa kabul etmezler.Takıntıları vardır.
Bence sizi ilişkiniz duygusal olarak tatmin etmiyor.Ayrıca kültür farkı çok var diye düşünüyorsunuz.Bu konuda haklısınız.
Normal ilişki karşılıklı sevgi, saygı ve özveri düzeyinin asgari şartlarda iki taraf açısından da sağlandığı ilişkidir.Bir taraf çok verici diğer taraf çok alıcı ise o bağımlı ilişki türü oluyor.

Ilişkinizi iyi analiz edin.Eğer bağımlı ilişki türüyse vazgeçmeniz sizin için daha iyi olur.
Evet gerçekten oturup adamakıllı düşünme zamanım geldi biticekse de bitsin sürekli tartışmaktan yoruldum.. bu noktadan sonra istiyorum ki ya sonuna kadar uğraşıcam bu iş için diyeyim ya da aşk acımı çekeyim köşemde.. ama düşün düşün sürekli üzülmekten yoruldum
 
En yakın sapaktan dönmenizi öneririm.
Bir kere kültür farkı değil uçurumu var aranızda.
Şu an hissedemezsiniz ama evlenince bu farklar, size halihazırda zor gelen hayatı iyice cekilmez yapar.

Alışkanlıkla devam eden ilişkiler saygıyı yitirmekle son buluyor. Hem önünüzde TUS falan var,daha mantikli düşünmeye çalışın bence
Yani sizce de sıkıntı yeterli aşk ve duygu yoğunluğu olmayışı mı? Deli divane olsak mesela kültür uçurumu aşılabilir miydi?
Birisinden ayrılmama sebebin "Ondan iyisini bulamam." olmamalı bence.Seviyorsan ayrılmazsın , anlaşıyorsan ayrılmazsın ama ondan iyisini bulamam diye ayrılmazsan hem ona hem kendine saygısızlık etmiş olursun.
Haklısınız inanın onu kastetmemiştim konu çok yanlış anlaşıldı.. tekrardan yazayım hani “en iyisi bu da benim mi haberim yok bundan iyisini beklemem istemem suç mu mesela bir erkeğin şu şu şu özellikleri iyidir ama gelgelelim gönül almayı bilmez gururludur bu da üzümün çöpü çünkü bundan iyisi hayatta olmaz zaten” demeliyim ve kötü özelliklere de sabırla mı yaklaşmalıyım? Bunu demeye çalışmıştım ama yanlış ifade etmişim kendimi
Urfa'ya yakın bir yerdenim ben de ama böyle bir şeyi duymadım hiç. Bence erkek arkadaşınla konuş bu kaygılarını, korku değil ama benim bazı önyargılarım vardı erkek arkadaşımın kültürüyle ilgili (tabi onun da) biz en başta konuştuk önyargılarımızı, çok yardımcı olmuştu ben de tavsiye ederim.

Biz konuşuyoruz konuşuyoruz olmuyor o aşarız hallederiz vs diyor ama benim içime sinmiyor sanırım
 
Kültür farkını insanların neden abarttığını bir türlü anlamıyorum, bu zenginliktir olsa olsa. Biraz sen tahammül edersin, biraz onlar. Her ilişki böyle değil midir zaten, birbirimize tahammül ederiz bazı bazı. Ben de erkek arkadaşımla aynı kültürden değilim, bizim ilişkimizde doğulu olan taraf benim. Aslen Türkiyeli olsam da ailemin bir kısmı güneydoğudan Ortadoğuda bir ülkeye göç etmişler, bir kısmı hala orada yaşıyor. Ben de o tarafların kültürüne daha yakın hissediyorum kendimi, kalabalık aileler bana sempatik geliyor açıkçası. Erkek arkadaşımla anadilimiz farklı, onun ailesinin konuştuğu dili ben de bilmiyorum. Bunu hiç problem etmemiştim, rahatsız olsaydım herhalde dillerini öğrenmeye çalışırdım. Sorumluluklarımı ben de son anda yaparım hep kendimi bildim bileli, bazen ertelerim durmadan ve sonunda hiç yapmam. Erkek arkadaşım da benim gibidir, rahatız biraz. Karşımda tam disiplinli biri olsaydı hem ben zorlanırdım, hem o sinir olurdu. Tabi bunlar kişiden kişiye değişir, benimle aynı rahatlıkta olan bir başkasını disiplinli biri biraz daha sorumluluk sahibi yapabilirdi belki. İlişkine kimseyi bulaştırma, kendini en iyi sen tanırsın. Yapamayacağını hissediyorsan zorlama, belki de ikiniz için de en iyisi bu olur. Kafanda soru işaretleri varsa evlenseniz de zaten bir türlü huzurlu hissedemezsin.
Kultur farki turkiyede cok abartilacak birsey cunku :)
Siz basarmissiniz ama 41 senelik hayat tecrubemle soyluyorum ben yapamam , benimle ayni olmayan aile yapisi ile yapamiyorum hatta arkadaslik bile edemiyorum o kadar diyim , benimki belki cok uç nokta ama cidden cok onem verdigim bir konu
 
Merhabalar.. bela gibi bir ilişki var başımda. Hemde 4 yıl oldu.. Ben ankaralıyım sevgilim urfa’lı annesi kürtçe konuşuyor türkçe bilmiyor herkes normal gündelik hayatta aralarında kürtçe konuşuyor zaten, ailesinde oranın kültüründen kopmuş gelmiş tek insan kendisi. Ama oraları sevmiyor da değil. 11 kardeş. İyi insanlar gibi görünüyorlar ablasıyla vs konuştum gayet iyi davranıyor ama tersleri nasıldır bilemem. O tarafta tek sorun kültür farkı. Başka bir sorun yok bana her zaman selam yollarlar halimi hatrımı sorarlar tanımasalar da oğulları sevdiği için severler. Düğün müğün olsa davet ederler, ben gitmem ailem izin vermeyeceği için.

Benim ailem ise küçük 2 kardeşiz, oldukça birbirine bağlı bana çok değer veren benim için en iyisini isteyen insanlar. Bizde babanne dede amca hala kuzenim hepimiz çok yakınız. Babamı da kaybettiğimden beri böyle oldu. Ancak bu ilişkinin ciddiyetini daha aileme açamadım. Öğrenci olduğum evlilik durumu olmadığı için. Çok rahat değiller o konuda. Kısaca bilmiyorlar ve bilseler tepkileri ne olur hiç bilmiyorum

Gelelim ilişkime. Aynı bölümü okuyoruz ikimizde tıp okuyoruz, 4 yıl oldu 2 yıl daha okul var. ilk başlarda hiç sorgulamadan bu ilişkiye başladım çok mutluydum mutluyduk uyumluyduk kavgalar da olsa bi şekil hallediyorduk aramızda. Çocukluk bir de sanırım. Şimdiki aklım o zamanlar yokmuş.
Kendisi çok saygılı sabırlı bana karşı ama alttan alma gönül alma konularında çok yetersiz bence. Hatalı da olsa kendini affettirmek için eeeeen fazla özür diler ötesi yok. Hatasını zor kabul eder birde. Kendinde hiç hata aramaz ben söylemesem farketmez. Kendinde bir hata varsa mutlaka bende de vardır (çoğunlukla) Ayrıca Gururludur bayağı. Mesela sinirle ayrılalım desem asla hayır olmaz demez tamam der öyle gururlu yani, kendni affettirememesi de bundan. Alttan almaz beni o kadar çok, kırılsam hiç konuşmasam mesela o da konuşmaz bi süre sonra normal davranır olayı kapatır sadece sarılmıştır bu şekilde gönlümü almıştır.
Ve biraz da sorumsuz geliyor bana. Sorumluluklarını son anda yapar ben de bundan rahatsız olurum.
Bunlar gibi sevmediğim başka özellikleri var (aklıma gelmiyor)
bunlar dışında benim istediğimi yapmaya çalışır para konularında hep ben de öderim ama bilirim ki ben ödemesem de önemsemez bunu. Kibardır yeri geldikçe romantiktir beni kısıtlamaz dürüsttür asla başka birine bakmayacağını bilirm vs vs yani belki kötü özelliklerinin iki üç katı iyi özelliği de var.

Ama olmuyor kızlar ben eskisi gibi hissetmiyorum. En baş sebep aile kültür farkı olmakla birlikte diğer kötü yanları yüzünden de sürekli ayrılma fikri var aklımda. Seviyorum aslında sevmemem için bir sebep yok ama ailemi üzmemek için sanırım bitirmek istiyorum hata mı ederim bilmiyorum, öyle çok iyi anlaşmıyoruz sürekli ara ara kavga ediyoruz zaten çünkü sabrım kalmadı ona karşı çok tahammülsüzüm ondan emin olmadığım için (o da bana pek katlanmıyor artık hissediyorum) diğer yandan 4 yıl dile kolay Üniversite 1 den beri.. alışkanlık boyutunu aştı artık her gün birlikte vakit geçirmek.. arkadaşlarım ayrılırsam ondan iyisini bulamayacağımı, kıymet bilmeyen bir insan olduğumu söylüyorlar tutuyorlar beni sürekli. Bu da farklı bir etken. Gerçekten ondan iyisini bulamazmışım gibi hissetmeye başladım onlar yüzünden.

Sadece fikrinizi merak ediyorum o yollardan geçmiş insanlar olarak çevrenizde gördüğünüz örnekler vs ne yapmam doğru olur? Yol yakınken dönmek mi? Her şeye rağmen en azından denemek mi
Akıl vermenizi istiyorum çok teşekkürler şimdiden
Bu yazıyı okuyunca şunu hissettim, sanki ayrılmak istiyorsun da ya daha iyisini bulamazsam kaygısı yaşıyorsun ve ayrılık sonrası süreçle nasıl baş edeceğin konusunda kafan karışık. Sanki kafanda bitirmiş gibisin. Benim de mantık duygularımdan öndedir hep ve mantıken uyuşmayan birini içime sine sine sevemiyorum. Sanki seni tutan bir şeyler var di mi?
Araftasın, artısı eksisiyle iyi düşün. Çok fazla gurur yapan, özür dilemekten çekinen insanlarla geçim zordur. Sıkça alttan alması gereken taraf sen olabilirsin. Mesela bu sorunu tölere edebilir misin? Eğer bu benim için aşılmayacak bir sorun değil diyorsan, problem yok. Maalesef insanlar değişmez, onu her haliyle kabul edebileceksen devam et. Bir de evlilik düşünüyorsanız, evlilikte sorunlar daha da artıyor.Sevgililik gibi olmuyor. O kısmı da düşün.
 
Ama olmuyor kızlar ben eskisi gibi hissetmiyorum
öyle çok iyi anlaşmıyoruz sürekli ara ara kavga ediyoruz zaten çünkü sabrım kalmadı ona karşı çok tahammülsüzüm ondan emin olmadığım için (o da bana pek katlanmıyor artık hissediyorum)

Bu cümlelerin cevabı söylüyor aslında. Sonu pek iyi değil gibi görünüyor. Geçmiş bir kaç yılını heba etmemek için ömrünün geri kalanını heba etmek ne kadar doğru?
 
Mantıklı olmaya devam edin.
Kültür farklılığı büyük sorun.
 
Özür dilemeyen, hep kendini haklı gören seninkine benzer yapıda biriyle beraberdim...Yıllar geçtikçe bu huylar daha da artmaya başladı...Çekilmez hale geldi çünkü artık benden ayrılamaz düşüncesine geldi o yüzden köle gibi davrandı...Sen her ne kadar ailesinden ayrı ben gibi yaşıyor benden çok farklı değil desen de yarın evlendiğinde urfa ya bayramda mesela gittiğinde burda kadın şunu yapamaz vs şeklinde tavırlar sergiler ki bak şimdiden babam sigara içer sen çıkarırsın bebeği dışarı demiş veya unuttum bi örnek daha vardı kadınla ilgili verdiğin...Sonuçta o kültürle yetişmiş..Doktor da olsa cumhurbaşkanı da olsa farketmez...Az görüşücez nasılsa başka ilde olucaz deme sonuçta ailesi...

Karakterine özür dilememesine alışıp belki uyum sağlar nabza göre şerbet verirsin ama kültür farkını görmezden gelme evet orda o kültür neyi gerektiriyorsa ben de ordaki kadınlar gibi olurum gittiğinde rahatsız olmam veya akrabaları kardeşleri işleri düştü sizin eve diyelim ki cumbur cemaat yatıya geldiler 1 hafta veya daha fazla erzaklarla vs kabul ederim diyorsan, 11 tane kardeşten sıkıntısı olana koşacak belki para verecek sonuçta ailesi okutmuş dr etmiş beklentisi olur, hasta olacaklar yanınıza gelecekler kalacaklar dr oldugu için o ilgilenir hastaneye götürecek vs ve her seyi göze alacak kadar aşıksan devam et..
 
Kultur farki turkiyede cok abartilacak birsey cunku :)
Siz basarmissiniz ama 41 senelik hayat tecrubemle soyluyorum ben yapamam , benimle ayni olmayan aile yapisi ile yapamiyorum hatta arkadaslik bile edemiyorum o kadar diyim , benimki belki cok uç nokta ama cidden cok onem verdigim bir konu
Türkiye'de de başaran çok kişi gördüm belki o yüzden yumuşak bakabiliyorum bu konulara. Ama sadece Türkiye değil aslında konu, dünyanın pek çok yerinde çekingen yaklaşıyor insanlar farklı kültürlere. Mesela şu an yaşadığım yer çok kültürlü bir yer ama evlilikler yine aynı kültürler arasında oluyor, yakın arkadaşlar hep aynı kültürlerden. Gençler biraz daha yumuşak yaklaşıyor artık ama sizin jenerasyon biraz daha muhafazakar sanırım. 26 yaşındayım, İsrailli bir arkadaşımın sevgilisi İsveçli. Bir Suriyeli-Rus, bir Ukraynalı-Lübnanlı çift tanıyorum, düşününce anlaşamazlar gibi geliyor çoğu kişiye ama aynı kültürde olanlardan çok daha iyi anlaştıklarını söyleyebilirim. Erkek arkadaşımla kültürlerimiz, ailemiz, yetiştiğimiz ortam bambaşka; eminim buraya 5 yıl konu açsaydım imkansız bulurdunuz, yol yakınken başlamadan bitirin derdiniz ama 5 yıldır gayet iyi anlaşıyoruz. Ben çok muhafazakar Şii bir ailede yetiştim, o muhafazakar Ortodoks bir ailede. İkimizin de ülkelerimiz hakkında bildiklerimiz okuduğumuz siyasi tarih kitaplarında öğrendiklerimizden ibaretti, tanışınca birbirimize pek çok saçma soru sorduk ama duvarlarımızı yıkınca gayet de iyi anlaştık. Sevgi, tahammül ve empati gerekiyor insanlara sadece.
 
Benim yüzümden hep. Ben iyi davransam o belki 10 kat iyi olacak düzelecek herşey, ama içim rahat olmadığı için sevgimi bile bastırıyor mantığım çoğu zaman
benim yüzümden bile demen büyük bir hata bence..ne demek senin yüzünden allah aşkına yaaa...oldu sen hiç sinirlenme ,senin kötü bir günün olmasın mı ..senin moralinin bozulmaya hakkın yokmu..hep sen gül hep sen altan al..adam sana iyi olsun..olllllldu canım..ara beni
 
Türkiye'de de başaran çok kişi gördüm belki o yüzden yumuşak bakabiliyorum bu konulara. Ama sadece Türkiye değil aslında konu, dünyanın pek çok yerinde çekingen yaklaşıyor insanlar farklı kültürlere. Mesela şu an yaşadığım yer çok kültürlü bir yer ama evlilikler yine aynı kültürler arasında oluyor, yakın arkadaşlar hep aynı kültürlerden. Gençler biraz daha yumuşak yaklaşıyor artık ama sizin jenerasyon biraz daha muhafazakar sanırım. 26 yaşındayım, İsrailli bir arkadaşımın sevgilisi İsveçli. Bir Suriyeli-Rus, bir Ukraynalı-Lübnanlı çift tanıyorum, düşününce anlaşamazlar gibi geliyor çoğu kişiye ama aynı kültürde olanlardan çok daha iyi anlaştıklarını söyleyebilirim. Erkek arkadaşımla kültürlerimiz, ailemiz, yetiştiğimiz ortam bambaşka; eminim buraya 5 yıl konu açsaydım imkansız bulurdunuz, yol yakınken başlamadan bitirin derdiniz ama 5 yıldır gayet iyi anlaşıyoruz. Ben çok muhafazakar Şii bir ailede yetiştim, o muhafazakar Ortodoks bir ailede. İkimizin de ülkelerimiz hakkında bildiklerimiz okuduğumuz siyasi tarih kitaplarında öğrendiklerimizden ibaretti, tanışınca birbirimize pek çok saçma soru sorduk ama duvarlarımızı yıkınca gayet de iyi anlaştık. Sevgi, tahammül ve empati gerekiyor insanlara sadece.
Aslinda benim kulturden kastim ulke vs degildi , mesela ben bir italyanla daha iyi anlasiyorum turk ile anlastigimdan , aile yapim da genel olarak ingiliz kulturune benziyor , yani kast ettigim upke ve irktan ziyade hayata bakis acisi , yasanti sekli
Mesela konu sahibi demis ya urfada kadinlar buyuk erkeklerin yaninda yemek yemez diye , iste ben olecegimi bilsem oyle bir eve girmem , o zihniyetteki insanlarla beraber olmayi birak arkadas olmam , yoksa sehri , ulkesi , konustugu dil beni ilgilendirmiyor , kultur benim icin hayata bakisi , yasayis seklinden ibaret
 
Yol yakınken dön. Ömür boyu üzüleceğine bir süre üzülür unutursun. Unutulmayacak şey yok. Aileler gerçekten hissediyor. Onay vermiyorlarsa, kalbinin değil mantığının sesini dinle ve vazgeç. Anlattıklarına bakılırsa pişman olmayacaksın
 
Kultur farkliliginin panzehiri erkegin olgun, merhametli ve adalet duygusu yuksek olmasinda yatiyor. Yani sizin etkiniz yok. Sorumluluklarini erteleyip yumurta kapiya geliyorsa, gurur yapiyorsa diger saydiklariniz sifirlaniyor. Bu ikisi sizi hep yorup uzecek. Kiymet bilmemek gibi bir durum yok ki. Arkadaslariniz evliliginizdeki sorunlari yasamayacaklar. Siz onu aldatmamissiniz. Sadece bazi seylerin ters gittigini hissetmissiniz. Sevgilinizin bir gun sevgim bitti deyip arkasina bakmayacaginin da garantisi yok. Yani demem o ki 4 yillik fakulte arkadasligi icin hayatinizi harcamayin.
 
Urfalılarda aileye saygı cok fazladır. Benım eskı erkek ark. Babası aradıgında ayakta konusurdu. Ben kürt değilim ama doğuluyum. kısa süre görüştük iyi anlastık. benım sıkıntı cocugumun olmamasıydı. Hipofiz kaynaklı olmaz diyodu doktorlar soyledım ve olmaz dedi ayrıldık ben saygı duydum.
Şonra eşimle tanıstık soyledım ve bunu takıntı yapmadı evlendik ve 3.5 aylık ikiz kızlarım var.sonra görmüşmü duymus mu bılmıyorum bana mesaj attı cocugun olmayacagı için ayrıldık nasıl oldu dedi. Allah büyük işte.

Sende ailem ne deri bırak cok iyi zamanlarda geçirmişsin. Bi git ailesini gör. Doğulular cok iyi olur kadir kıymet bilirler. Ben yurtdısında okudum çevrem hep doğuluydu ve cok sahip cıktıklarına şahidim kardeşleri gibi.
 
Urfalılarda aileye saygı cok fazladır. Benım eskı erkek ark. Babası aradıgında ayakta konusurdu. Ben kürt değilim ama doğuluyum. kısa süre görüştük iyi anlastık. benım sıkıntı cocugumun olmamasıydı. Hipofiz kaynaklı olmaz diyodu doktorlar soyledım ve olmaz dedi ayrıldık ben saygı duydum.
Şonra eşimle tanıstık soyledım ve bunu takıntı yapmadı evlendik ve 3.5 aylık ikiz kızlarım var.sonra görmüşmü duymus mu bılmıyorum bana mesaj attı cocugun olmayacagı için ayrıldık nasıl oldu dedi. Allah büyük işte.

Sende ailem ne deri bırak cok iyi zamanlarda geçirmişsin. Bi git ailesini gör. Doğulular cok iyi olur kadir kıymet bilirler. Ben yurtdısında okudum çevrem hep doğuluydu ve cok sahip cıktıklarına şahidim kardeşleri gibi.

Vaaaww film gibi hikaye...Allah'ın işine bak...Olmaz demiş bi de...Çocuk için kadın sevilmez...Kadın sevilir çocuk olsa da olmasa da...Eeee kendi evlenmiş miydi size nasıl oldu dediğinde?? Birde tüp bebek mi?
 
X