Ben mi kıymet bilmiyorum? Siz olsanız...

Niye daha iyisini bulamam fikri var kafanızda? Daha iyisini bulmak şart mı ya da? Hayatınızda illa biri mi olmalı? Evlilikte sevgi evet önemli ama mantık daha önemli. Sizin mantığınızda oturmayan bir şeyler var demek... Uzatmamak en iyisi...
Aslında kimse olmak zorunda değil ama ne bileyim ben yalnız öyle kendi kendine mutlu olabilenlerden değilim ki. Öyleysem de unuttum.. ama haklısınız bu hayatın gayesi bir insanla uyumlu mükemmel bir çift olmak değil, sadece yalnızlığı hiç sevmediğim için böyle düşünüyorum sanırım

Kültür farkınız bariz çok fazla. Şimdiden içinize sinmeyen şeyler evlenince dağ olur.. Madem sizi rahatsız eden şeyler var ayrılmanız en doğrusu..
Ne kadar bana koysa da sürünsem de ayrılmak diyorsunuz öyle mi.. zaten en çok kendimi hayal edemiyorum urfada onların ne temizliği ne yemeği nasıl yaptıklarını bilirim oralarda nasıl oturmalı kalkmalı bilemem.. bunları en sorun etmeyecek insanın bile eninde sonunda gözüne batarım.. peki sizce “eşin ailesi ile de evlenildiği” her zaman doğru mu?
 
" Ondan iyisini bulamam " mantığının mantiksizligiyla hareket etmek çok yanlış.

Araya, acabalar girmiş. Gonlunuzdeki kıvılcım azalmış , yerini alışkanlığa bırakmış.

Uygun değiliz , tahammülüm azaldı, kültür farkı gözüme batmaya başladı ( ki sanıyorum bu tamamen korku ) gibi sinyaller yeterince açık zaten evliliğe gitmemesi gereken bir ilişki olduğunu göstermeye.
 
İyisi de dert değil aslında. Sadece ben mi çok ince eleyip sık dokuyan bir insan oldum onu düşünüyorum
İnsanlar birbirlerinin kusurlarını umursamaz oldukları için değil birbirlerini sevdikleri için tolare ederler. Belli ki duygularınızı sorgular hale gelmişsiniz ki bir şeyler batıyor artık.
 
Ben sizi çok iyi anlıyorum ve size hak veriyorum. Tam da düşündüğünüz gibi olacak zaten. Emin olun ayrılık evlilik sonrası yaşayabileceklerinizden daha çekilir cinsten. O yüzden mantığınızı dinleyin. Tecrübe istediğiniz için tecrübelerimden yola çıkarak yazıyorum.
Çok sağolun bu hayatta tecrübelerin değeri bir çok şeyden fazla bunu bildiğim için yazdım. Peki sizce nasıl bitirebilirm bir da geri dönme ihtimali olmaması için.. kavga edip sebep çıkarıp mı yoksa oturup uzun uzun konuşarak mı yavaş yavaş mı soğuk davranayım? Yakınlarda sınavı var çok önemli 10 gün sonra, ondan geçmesini beklemeliyim mecburum 4 yılın üstüne
 
Size belki yardimi olur diye söylüyorum ;

Evlilik simdiki yasadiginiz sevgililik dönemi gibi olmaz buna emin olun yani suan sorunlariniz varsa daha sevgiliyken evlendikten sonra bunlar asilmaz hale gelebilir bir cig gibi büyüyebilir .. varsayimlarla yola cikmayin derim ben cünkü hic birseyin garantisi yok .. cok iyi düsünmenizi tavsiye ederim
Hep daha iyi kolay olur sanmıştım evlilik hayatı.. zordur ama nesi zor onu anlamıyorum
 
Yani sizce hislerimde mi sevgimde mi eksiklik var? Bu hiç aklıma gelmemişti yani sevgimi hiç sorgulamadım hep seviyorum diye düşündüm.

Bence sizin sevginizin yerini alışkanlık ve arkadaşlık almış.Uzun süreli ilişkilerde bu hep vardır. Bu şekilde de ilişkinizi devam ettirebilirsiniz sorun değil ama dediğim gibi sevginiz aşkınız azaldıkça birşeyler göze batmaya başlar şuan bunları yaşıyor ve bunlar için endişeleniyorsunuz.
Bir taraftan da güzel bir ilişkimiz var herşey yolunda aslında çok kavga da etmiyoruz diyip mantıklı olan iyi taraflarını arıyorsunuz. Orda da külttür farkı bazı ailesel faktörler derken kafanız karışık.
Bence yaz tatilini fırsat bilin uzak kalın netleştirin kalbinizde ve mantığınızdakileri.
 
Benim ve eşimin ailesinin arasında da çok fark var ama birsekilde herkes birbirini kabul etti zamanla...Tabi bu duruma gelene kadar çok yıprandı herşey .O aileyle alakalı ,aileler anlayışlı ve herşeye bana uyacak diye bakmazsa hiç sorun olmuyor .

Ama özür dilemeyi bilmeyen ,hatasını görmeyen ,kabul etmeyen ,hep ben haklıyım kafasındaki insanlar zor ...Evlilikte yıpratır .Daha sonuçta en az 2 yılınız var bekleyin gözlemleyin ama hicbirseyi göz ardı etmeyin ..

Bu arada bursaliyim ben ve 2 yıldır dogudayiz yemin ediyorum burada gördüğüm insanlığı ,sahiplanmeyi hiçbir yerde görmedim . Akşamın köründe tek başıma veya oğlumla dolaşıyorum ne bir kez laf atan birini gördüm ne bir rahatsızlık duydum .Otobüste filan elimde eşya Filan varsa hemen yardımcı olmaya çalışıyorlar genel olarak boyleler içtenler ...
 
Oradaki insanlar çok sahiplenir. Değer verdiğini bilse koşulsuzca canını verir senin için ama. Dünyada hiç ayrı kültürden insanlar bir araya gelmiyor gibi geliyor size. Bence de ayrılın, geçinmeye niyetiniz yok. Kendi kültürünüzden birini bulun.
 
Hep daha iyi kolay olur sanmıştım evlilik hayatı.. zordur ama nesi zor onu anlamıyorum
Sevgikiyken sadece ikiniz varsınız .Evlilikten sonra aileler ,çocuk ,borç ,harç,ev işleri va giriyor bu yüzden illaki daha zor oluyor tabi burda eşiniz önemli işte
 
Merhabalar.. bela gibi bir ilişki var başımda. Hemde 4 yıl oldu.. Ben ankaralıyım sevgilim urfa’lı annesi kürtçe konuşuyor türkçe bilmiyor herkes normal gündelik hayatta aralarında kürtçe konuşuyor zaten, ailesinde oranın kültüründen kopmuş gelmiş tek insan kendisi. Ama oraları sevmiyor da değil. 11 kardeş. İyi insanlar gibi görünüyorlar ablasıyla vs konuştum gayet iyi davranıyor ama tersleri nasıldır bilemem. O tarafta tek sorun kültür farkı. Başka bir sorun yok bana her zaman selam yollarlar halimi hatrımı sorarlar tanımasalar da oğulları sevdiği için severler. Düğün müğün olsa davet ederler, ben gitmem ailem izin vermeyeceği için.

Benim ailem ise küçük 2 kardeşiz, oldukça birbirine bağlı bana çok değer veren benim için en iyisini isteyen insanlar. Bizde babanne dede amca hala kuzenim hepimiz çok yakınız. Babamı da kaybettiğimden beri böyle oldu. Ancak bu ilişkinin ciddiyetini daha aileme açamadım. Öğrenci olduğum evlilik durumu olmadığı için. Çok rahat değiller o konuda. Kısaca bilmiyorlar ve bilseler tepkileri ne olur hiç bilmiyorum

Gelelim ilişkime. Aynı bölümü okuyoruz ikimizde tıp okuyoruz, 4 yıl oldu 2 yıl daha okul var. ilk başlarda hiç sorgulamadan bu ilişkiye başladım çok mutluydum mutluyduk uyumluyduk kavgalar da olsa bi şekil hallediyorduk aramızda. Çocukluk bir de sanırım. Şimdiki aklım o zamanlar yokmuş.
Kendisi çok saygılı sabırlı bana karşı ama alttan alma gönül alma konularında çok yetersiz bence. Hatalı da olsa kendini affettirmek için eeeeen fazla özür diler ötesi yok. Hatasını zor kabul eder birde. Kendinde hiç hata aramaz ben söylemesem farketmez. Kendinde bir hata varsa mutlaka bende de vardır (çoğunlukla) Ayrıca Gururludur bayağı. Mesela sinirle ayrılalım desem asla hayır olmaz demez tamam der öyle gururlu yani, kendni affettirememesi de bundan. Alttan almaz beni o kadar çok, kırılsam hiç konuşmasam mesela o da konuşmaz bi süre sonra normal davranır olayı kapatır sadece sarılmıştır bu şekilde gönlümü almıştır.
Ve biraz da sorumsuz geliyor bana. Sorumluluklarını son anda yapar ben de bundan rahatsız olurum.
Bunlar gibi sevmediğim başka özellikleri var (aklıma gelmiyor)
bunlar dışında benim istediğimi yapmaya çalışır para konularında hep ben de öderim ama bilirim ki ben ödemesem de önemsemez bunu. Kibardır yeri geldikçe romantiktir beni kısıtlamaz dürüsttür asla başka birine bakmayacağını bilirm vs vs yani belki kötü özelliklerinin iki üç katı iyi özelliği de var.

Ama olmuyor kızlar ben eskisi gibi hissetmiyorum. En baş sebep aile kültür farkı olmakla birlikte diğer kötü yanları yüzünden de sürekli ayrılma fikri var aklımda. Seviyorum aslında sevmemem için bir sebep yok ama ailemi üzmemek için sanırım bitirmek istiyorum hata mı ederim bilmiyorum, öyle çok iyi anlaşmıyoruz sürekli ara ara kavga ediyoruz zaten çünkü sabrım kalmadı ona karşı çok tahammülsüzüm ondan emin olmadığım için (o da bana pek katlanmıyor artık hissediyorum) diğer yandan 4 yıl dile kolay Üniversite 1 den beri.. alışkanlık boyutunu aştı artık her gün birlikte vakit geçirmek.. arkadaşlarım ayrılırsam ondan iyisini bulamayacağımı, kıymet bilmeyen bir insan olduğumu söylüyorlar tutuyorlar beni sürekli. Bu da farklı bir etken. Gerçekten ondan iyisini bulamazmışım gibi hissetmeye başladım onlar yüzünden.

Sadece fikrinizi merak ediyorum o yollardan geçmiş insanlar olarak çevrenizde gördüğünüz örnekler vs ne yapmam doğru olur? Yol yakınken dönmek mi? Her şeye rağmen en azından denemek mi
Akıl vermenizi istiyorum çok teşekkürler şimdiden
Bence bu iliski bitmeye mahkum. Hislerin degismis zaten. Uni 1'de daha cocuk sayilirdiniz. Daha cok gencsiniz ikiniz de. Anlasamiyorsaniz uzatmayin. 4 yil nedir ki? Ben aileler arasindaki kultur farkinin da cok sorun olusturacagini dusunuyorum ama tanimadan da bilemeyiz tabi ki. Asil sorun senin kafandaki sorular. Bunlar simdiden varsa bu iliskide pek gelecek olacagini sanmiyorum. Arkadaslarinin soyledikleri seni baglamaz. Onlar sadece disaridan bakip yorum yapiyor.
 
Sevgi sadece sevgidir ekmek su yerine geçmez su ekmek. Sen zaten ayrılmak istiyorsun gibi geldi bana fakat belki vefa bekli verdiğin emekler gözünün önüne geliyor. 4 yıl kolay değil gibi gelse de üniversite yıllarım hep silik benim. Bir de 18 yaşında sevdiğin birini 25 yaşındaki aklınla sevmeyebilirsin.
Ayrılmak istemeyeceğim belki ama mantığım susmuyor sürekli annen onun annesi ile nasıl konuşacak sofralarına nasıl oturacaksın gibi şeyler geliyor aklıma.. galiba dediğiniz gibi bitemem en doğrusu bu kadar insan ortak fikirde..


Benim nişanlım da doğulu. Bazen birileri arayınca eğer kürtçe konuşacaksa ve yanında ben varsam . Sonra konuşalım der. Bana ayıp olacağını düşündüğü için.
Öte yandan özür bile dilemeyen bir insanın hayatınızda işi ne ?
Yarın bir gün kavga ettiğinizde hiç özür dileyeceğini bile sanmıyorum.
Benimkinde öyle bi gen yok gayet rahat konuşur yanımda ama konuşma da demedim hiç.
Evet özür ben zorlamasam dilemeyecektir muhtemelen

Herşeyi gurur yapan ve küsen erkekten hayır gelmez omrunuzu onun pesinde koşmakla geçirirsiniz.
Yalan değil çok küsme huyu yok ama gurur yapma huyu zirve
Bence onun kisilik ozlellikleri evlilik icin buyuk.sorun olusturur. Ayril derim
Ailesi kültürü olmasa belki kişiliğini tolere edebilirdim ama Arkadaşlarım şu fikirde, dört dörtlük insan yok diyorlar yani ben mükemmelliyetçiymişim
İnsanlar birbirlerinin kusurlarını umursamaz oldukları için değil birbirlerini sevdikleri için tolare ederler. Belli ki duygularınızı sorgular hale gelmişsiniz ki bir şeyler batıyor artık.
Evet mantığımı susturamadığım için hep.. ileride mutsuz bir ailem olmasındansa duygularımı bastırmak öldürmek istiyorum aslında, ama yanlış yaptığımdan emin olmak istiyorum bu işi bitirmeden önce.. ki pişman olmayayım
 
Çok sağolun bu hayatta tecrübelerin değeri bir çok şeyden fazla bunu bildiğim için yazdım. Peki sizce nasıl bitirebilirm bir da geri dönme ihtimali olmaması için.. kavga edip sebep çıkarıp mı yoksa oturup uzun uzun konuşarak mı yavaş yavaş mı soğuk davranayım? Yakınlarda sınavı var çok önemli 10 gün sonra, ondan geçmesini beklemeliyim mecburum 4 yılın üstüne


Bence sınavı bittikten sonra oturun içinizden geçenleri, endişe ve öngörülerinizi anlatın. Kararınızı bildirin. Belki o da size hak verecektir.

Karşınızdaki insan çok iyi biri olabilir. Ama birinin iyi olması ve hayatındaki kişiyi çok sevmesi yetmiyor bazen. Yetiştirilme tarzı, aile yapısı vs. bunlar hayatınızın yönünü değiştirecek kadar önemli hususlar maalesef. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Aslında kimse olmak zorunda değil ama ne bileyim ben yalnız öyle kendi kendine mutlu olabilenlerden değilim ki. Öyleysem de unuttum.. ama haklısınız bu hayatın gayesi bir insanla uyumlu mükemmel bir çift olmak değil, sadece yalnızlığı hiç sevmediğim için böyle düşünüyorum sanırım


Ne kadar bana koysa da sürünsem de ayrılmak diyorsunuz öyle mi.. zaten en çok kendimi hayal edemiyorum urfada onların ne temizliği ne yemeği nasıl yaptıklarını bilirim oralarda nasıl oturmalı kalkmalı bilemem.. bunları en sorun etmeyecek insanın bile eninde sonunda gözüne batarım.. peki sizce “eşin ailesi ile de evlenildiği” her zaman doğru mu?
Evet doğru kuzu. Öncelikle o adam o kültürle yetişmiş. Ne kadarda olsa onların aynısı. Annesi babası yetiştiriyor onu. Benim eşim biz sevgiliyken babasını çok eleştirirdi mesela huylarını beğenmezdi. Ama şuan bir çok huyu babası. Hani hep yadırgadığı beğenmediği huylar. Çünkü o adamla aynı evde büyümüş 30 yaşına kadar. Ben şuan iş icabı doğudayım. Buradaki aile ilişkileri çok farklı. Çok iç içeler.Saygı adı altında anne baba odaklı yaşıyorlar. Burda aynı kültürle yetişmeyen birinin evlenip mutlu olabilmesi bir mucize.. Ataları ne dese o. Ayrıca 11 kardeş. Kalabalık bir aile. İleride yapabilirmisin iyi düşün. Bence ayrılmak en mantıklısı.
 
Sizde duygular evlilik için yeterli değil.
Daha şimdiden onu özlerim onsuz olabilir miyim değil de ondan iyisini ya bulamazsam demişsiniz.
Şimdiden ondan iyisi ya olmazsa diye devam ediyorsanız bu iş olmaz.
Evlenseniz de yürümez.
Ondan iyisi sanırım mesleği ile alakalı.
Karşınızdaki ile sadece mesleği için devam ediyorsanız hata yapıyorsunuz.
Evlilikte hem mantık hem duygu olmalı.
Sizde duygu tarafını çok göremedim.
Kendinize bahane üretmeyin.Grup dağılabilir.Olabilir.
Bu dünyanın sonu değil.
Bu arada kültür farkı yüzünden biten çok evlilik gördüm.
O da ciddi bir caydırıcı bence.
Bence evlilik için yeterli duygu yoğunluğunuz yok.

Bunu bir düşünün.
 
Hep daha iyi kolay olur sanmıştım evlilik hayatı.. zordur ama nesi zor onu anlamıyorum
Nesi mi zor kisaca anlatayim ;

Birbirinizi tam anlamiyla iyisiyle kötüsüyle tanimaya basliyorsunuz .. ve sizin durumunuza istinaden sunu söyleyebilirim ki sevgililik döneminde kafanizdaki soru isaretleri akliniza takilan sorunlar (kültür farki, tahammülünüzün azalmasi vs vs.) iyice basa cikilmaz hale gelir ve kültür farkini rahatsiz edici boyutta yasamaya baslar ve ben ne yapmisim diyebilirsiniz .. daha farkli sorunlar cikabilir kv kp görümce vs. gibi ve bunlar esiniz size destek cikmazsa sizi yipratir ki burdaki acilan konulari az cok görmüs okumussunuzdur sonu hüsran .. InsAllah dogru karari verirsiniz
 
X