- 9 Ocak 2012
- 14.780
- 28.301
Aynen benim hiç colombiam olmadıBence pilot Colombia fln ondan, hadi bahisleri alalım
Benimde bi taneAynen benim hiç colombiam olmadı
Hayatınızı buna mı vakfedeceksiniz?Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım.
Konuyu açan benim
Evet hostesim kendi çapımda akıllı tutumlu bir insanim ama diyorum büyü yapıldı herhalde bana bak hicbiseyi görmemişim
Konuyu açan benim
Evet hostesim kendi çapımda akıllı tutumlu bir insanim ama diyorum büyü yapıldı herhalde bana bak hicbiseyi görmemişim
Yani büyü derken mecazi anlamda. Cok haklısınız ne diyim. Cok utanıyorum aslında kendimi çok zayıf hissediyorum iki yıl önce biri bana böyle bir ilişki yasacagimi söylese güler geçerdim. Disarda görseniz aslında dik güçlü bir kadın dersiniz. Bunları yaptım yaptım kendimi manipüle ettirdim mi evet ama inanın hangi kafayla yaptım açıklamasını yok...Insanoglu nedenleri neden bir baskasinda ya da buyude arar? buyu muyu yapilmamis sadece aklinizin ve kalbinizin iradesini elin adamina birakmissiniz hepsi bu. Muhtemelen hic sevilmediniz ve sevgi nedir gormediginiz icin de bu adami son sansiniz olarak goruyorsunuz. sizin eski iliskilerinize laf ediyor ama siz adami elinizden kacirmamak icin agzinin payini verip yollamak yerine 2 senenizi bu adama harcayip ustune konu aciyorsunuz. Kendi dusen aglamaz.
Yani büyü derken mecazi anlamda. Cok haklısınız ne diyim. Cok utanıyorum aslında kendimi çok zayıf hissediyorum iki yıl önce biri bana böyle bir ilişki yasacagimi söylese güler geçerdim. Disarda görseniz aslında dik güçlü bir kadın dersiniz. Bunları yaptım yaptım kendimi manipüle ettirdim mi evet ama inanın hangi kafayla yaptım açıklamasını yok...
Siz buna şans mı diyorsunuz? Ben ceza derim böyle bir adamla bide evlenmeyi düşünüyorsunuz pes doğrusu. Aklınız varsa en önemlisi kendinize biraz olsun saygınız kadınlık gururunuz varsa bu adamdan ayrılın. Ayrıca adamın çocuklarına harcadığı parayı sorgulamak düşünmek kalmamış hanımefendi. İsterse bir ayakkabıya 5000 lira verir sizede boşanmış biriyle evlenecekseniz bunları sorgulamak sizin haddinize değil. Böyle biriyle evlenmeyi çok düşünüyorsunuz madem bir şans olarak görüyorsunuz bunları sorgulamayacaksınız. Zaten adam karakterli biri olsa içince sevdiği kadına öyle konuşmaz. Kalınlık gururunuzu bu şekilde bayağı ayaklar altına almışsınız tebriklerMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Ya adam başarısız bir evlilik yapmış senin ilişkilerini mi sorguluyor. Hadsiz terbiyesiz. Erkek adamın bu dengeyi çok iyi kurması lazım. Çocuğuna tabii ki masraf edecek ama onlara yüz harcayıp sana 1 bile harcamıyorsa otur bir düşün. Ayrıca tek sorun bu da değil, belli ki sana çok kötü davranıyor. Sırf bu bile ayrılık sebebi.Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Benim de aklımdan direk o geçtiŞşş musakkak duymasın.
Yalnız ölelim daha iyi alkol alıp alıp saçmalayan herifleri bir ömür sırtımızda taşıyacağımıza. Çocuklarını bu denli şımartmak yanlış ama bu konuda söz sahibi değilsiniz yani kesinlikle bu konuya dahil olmamanız gerekiyor. Ama belli ki hayat anlayışı olarak da çok uzaksınız ve adam size yanlış davranıyor. Hele eski ilişkilerinize burun sokmak ne haddine bu adamın? Evlenemem korkusuyla bu kadar yanlış bir adamla ömür çürütmeyinMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?