- 12 Haziran 2018
- 124
- 80
- 30
Boşanma sebebi belli oldu kadının.Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor.
Ne için panik yaptınız ?panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım.
"37 yaşındayım, son şansım" demene binaen yaziyorum; seçici davranmış, beklemişsin, bu koşullara ve sana kötü davranabilen birine razı olmak için miydi gerçekten? Beni seviyo, normalde iyi biri falan deme lütfen, normalde herkes iyi.Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bu şansımı da kaçırırsam diyorsunuz da, şans mı bu?.?Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Naptınız görüştünüz mü ego balonu ile?Merhaba konuyu açan benim konuya ek yapmayı beceremiyorum ilk defa konu açtım da acemiyim ondan bende araya yazıyorum sizlere cevap olarak. Hepinize ayrı ayrı o kdr teşekkür ediyorum ki dünden beri o kdr güçlü hissediyorum ki. Değer verip bir cümlede olsa bana cevap yazan cümleleri ile bana guc veren güzel kalpli kadınlar çok mutlu olun
Böyle biriyle evlenmektense yalnız kalın rahat mı battı size acaba bela aramayın lütfen yaşınızda ne varmış ayrıca bi tanıdığım 40 yaşında evlendi çocuğu oldu ayy lütfen dikkat edin başınızı yakmayın evlilik öyle sandığınız gibi basit bir şey değil kaçın o adamdan37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım.
Naptınız görüştünüz mü ego balonu ile?i
Evlendiğinizde ve çocuk yaparsanız tabiki sizin de hakkınız var. Eşiniz ödemeleri ona göre dengeleyecek.. zara monta yetiyorsa parası diğer kızına da sizin çocuğunuza da ona göre alacak. Bence sorun olan kısım bu değil. Adam içip sacmalayan bir tipse size kötü davranıyorsa siz buna takılın. Böyle bir adamla evlenmeyin. Eski eşi ile neden boşanmış onu net öğrenin? Şiddet vs varmiydi acaba?Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Sakın evlenme o adamla, hayatın zindana döner.Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?