Olmaz o iş hic bulasmayın cocuksuz birini bulun. Cocuksuz biri cocuklunun halinden anlamaz. Sizin berseye herseye hevesiniz vardır o hevesini almistır en basiti. Siz basbasa olmak istersiniz ama o cocuklarina da vakit ayiracak. O cocuklu biriyle evlensiz siz cocuksuz denk olmasi lazımMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Alkol sonrasi kotu dvranmayi okumamistim. Sansi kacirirsam demissiniz ama bu sans değilki bahtsizlik olur evlenirsenizMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Merhaba canım sakın ama sakın 37 yaşın geç olduğunu düşünerek şuan gördüğün şeyleri görmezlikten gelme, şimdi böyleyse evlendikten sonra olumlu olarak değişmez, ve mutsuz olacağına varsın birkaç sene daha gitsin.. ya daha fazlası giderse . Zamanını harcama derim ha çocukları olduğu için değil , orda bir cümle kurmuşsun kendimi kötü hissediyorum diye sırf bu duygun için ayrıl gitsin zamanını harcama. Benim tanıdıklarım var 6 ayda evlenen valla 3 yıl çıkanlardan daha mutlular. Belli olmaz belki seneye seni çok mutlu eden biriyle olacaksın ve şuan bu şansını yok ediyorsun ..Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Ölme ölme tabi yalnız yapış adama ve hayatını çift ama ölmekten beter yasaMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Son yazdıklarınızdan sonra hiç olumlu bakamadım kusura bakmayın. Size böyle davranan bir erkekle niye? Evlenip mutsuz mu olmak istiyorsunuz ölene kadar içip de bana kaba davranan bir erkekle öleceğime bir başıma ölürümMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bende bekardim karşı tarafin 2. Evliliği oldum cocuguna ilgiliydi bu güzel ben de çocuğuyla iyi vakit geçirmeye çalıştım hepMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Evlen bacım burda konu vardı bu şekil. Adam tüm parasını eski eşi ve çocuklarına harciyordu konu sahibi de kendi çocuğuna bakmak için didiniyordu. Üstüne sizinki bi de alkol alıp dövecek. Oburununki dovmuyodu Allah'tan. Gerçi ben de yeniden evlensem neyim var neyim yok çocuğuma dokerimMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Mutlu olacağınıza inanmıyorum ilişkiyi bitirin adam sizden çocukta yapmazMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Sizin eşiniz eski eşiyle görüşüyor mu siz eski eşini kıskanıyor musunuz çocuklar kimde kalıyor eşiniz önceki evliliğinden iki çocuğunu yanına alsa kabul eder miydiniz bunu nasıl söylersiniz ona baştan konuştunuz mu ben çocuk istemiyorum gibisinden benim hayatımda da biri var daha önce evlenmiş çocuk var ben çocuğunu istemiyorum ama bunu ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorumBoşanmış çocuklu insanlarla evlilik zor. Ama burada esin duruşu çok önemli.
Mesela ben Boşanmış çocuklu adamla evlendim çok şükür mutluyum.
Senin anlattıklarından yola çıkarak diyorum ki, vazgeç.
Eski eş sorunu olabilir, çocuklar ile anlaşma anlasamama olabilir. Eş adayının senin arkanda duracağını sanmıyorum. Sinir hastası olur çıkarsın. Kendine bunu yapma.
Günlerdir burada eski eş olan bir üyeye laf anlatmaya çalışıyoruz. Siteyi kapattığınız anda hayatımızda yok. Senin ki evliliğin boyunca hayatında olacak. Ona göre karar ver.
Sizin başınıza ne geldi Çocuklu biriyle mi evlendinizHep yazın böyle ya konuyu gören sevabına yazsin benim ne kdr salak olduğumu ve ellerimle hayatımı mahvetmeye çalıştığımi. Konu sahibesi olarak bunları böyle okumak aklımi başıma getiriyor. Sayenizde kurtuldum zaten yüzünü hiç görmediğim kadınlar sayesinde
Kuzum eşim eski eşi ile sadece çocuğu ile ilgili konularda telefon ile görüşüyor. Eski eşini kıskanmıyorum da ilk evlendigimiz zamanlar biraz rahatsızlık vermişti kendisi ama hiç muhatap olmadım.Sizin eşiniz eski eşiyle görüşüyor mu siz eski eşini kıskanıyor musunuz çocuklar kimde kalıyor eşiniz önceki evliliğinden iki çocuğunu yanına alsa kabul eder miydiniz bunu nasıl söylersiniz ona baştan konuştunuz mu ben çocuk istemiyorum gibisinden benim hayatımda da biri var daha önce evlenmiş çocuk var ben çocuğunu istemiyorum ama bunu ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum