• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebekten sonra evliliğim,ruh halim..

Hoşgeldinnnn annelik bu işte. İstediğin kadar eşin destek olsun, istediğin kadar kıyasla çocuğun için daha fazla emek veren, daha ince düşünen hep sen olacaksın. Eşin süper destek ve anlayışlı bir koca olsa da bu böyle olacak.
Bek benim eşimde Allah’ı var yardım istediğim konularda kırmaz. Ama yine de ev idaresi, çocuklar anlamında yükün büyüğü yine bende. Çünkü ayrıntı düşünemezler kodlarına işlenmemiş.
Benim kuzular 18 ve 13 yaşında ama hala daha arkadaşlarla çıkmak gibi planlarımı yaparken çocuklarımı öncelik alırım. Okulu, kursu, hastalığı vs vs
Eşim baba olduğu ilk günden bu yana “cumartesi şu işim var’ der. Ha ailemizle ilgili bir durumdan iptal etmek zorunda kaldığı olmuştur ama planı yaparken evi, çocuğu düşünmez bir anne gibi.

Bazen çok darlandığımda erkeklerin daha large olan yaşam alanları gözüme batar ama yapacak bir şey yok. Ya düşünsene bir insan oluşurken bile annenin vücudundan faydalanıyor. Rahme düştüğü anda değişim başlıyor zaten.
Ama bak ne güzel annen, eşin sana destek oluyorlar. Nazını, kaprisini, depresyonunu anlıyorlar. Kendinden bezdirme insanları “aman sende” dedirtme. Öncelikle kafandan şu eşinle kendini kıyaslamayı bırak. Yukarıda yazdıklarımı kabullen.
Zaten biraz daha büyüdüğünde sende kendine daha fazla vakit ayıracaksın. Baba kız günleri yapacaklar vs vs
 
neutral .!.:
Hoşgeldinnnn annelik bu işte. İstediğin kadar eşin destek olsun, istediğin kadar kıyasla çocuğun için daha fazla emek veren, daha ince düşünen hep sen olacaksın. Eşin süper destek ve anlayışlı bir koca olsa da bu böyle olacak.
Bek benim eşimde Allah’ı var yardım istediğim konularda kırmaz. Ama yine de ev idaresi, çocuklar anlamında yükün büyüğü yine bende. Çünkü ayrıntı düşünemezler kodlarına işlenmemiş.
Benim kuzular 18 ve 13 yaşında ama hala daha arkadaşlarla çıkmak gibi planlarımı yaparken çocuklarımı öncelik alırım. Okulu, kursu, hastalığı vs vs
Eşim baba olduğu ilk günden bu yana “cumartesi şu işim var’ der. Ha ailemizle ilgili bir durumdan iptal etmek zorunda kaldığı olmuştur ama planı yaparken evi, çocuğu düşünmez bir anne gibi.

Bazen çok darlandığımda erkeklerin daha large olan yaşam alanları gözüme batar ama yapacak bir şey yok. Ya düşünsene bir insan oluşurken bile annenin vücudundan faydalanıyor. Rahme düştüğü anda değişim başlıyor zaten.
Ama bak ne güzel annen, eşin sana destek oluyorlar. Nazını, kaprisini, depresyonunu anlıyorlar. Kendinden bezdirme insanları “aman sende” dedirtme. Öncelikle kafandan şu eşinle kendini kıyaslamayı bırak. Yukarıda yazdıklarımı kabullen.
Zaten biraz daha büyüdüğünde sende kendine daha fazla vakit ayıracaksın. Baba kız günleri yapacaklar vs vs
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim iyi geldi yazdıklarınız
 
Soğutursunuz eşinizi böyle giderse. Ne bebk sahibi olmaktan keyif alır ne de eş. Yakında bekarlara özenecek ben olsam öyle olurdum. Senin gıcık olduğun eşin değil bence. Eski halini özlüyorsun ve ne yaptım ben diyorsun belki. Ama geçecek emin ol. Sadece ınsanları zorlama. Bu zorluklar geçer ama ilişkiniz yıpranırsa eskisi gibi olmaz.
 
Aneksenamunnn .!.:
1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Genişletmek için tıkla...
Ilk cocukta ne oluyor diyor insan bu ne ya diyorsun ben yasiyor muyum simdi o eski ozgir gunlerini ozluyorsun kuafore gitmek disari cikip saatin farkina varmadan sorumsuzca gezmek alisveris yapmak....arkadaslarinla saatlerce sohbet etmek..
Sonra geciyor gercekten zamanla bebegin sana olan bagimliligi azaldikca degisecek her sey..
Hatta o bebeklik zamanlarini cok ozluyorsun bir bakiyorsun yillar gecmis buyumus ya diyorsun dursun su zaman buyumesin boyle kalsin ozgurluk falan istemiyorum..
Gercekten gecicek biraz sabret ve bugunlerinde tadini cikarmaya calis oldugun bulundugun yerden keyif almaya bak elindekiler icin sukret bak ben ikinciye hamileyim dogumda annem olmayacak cunku hasta..annen yaninda anlayisli bir esin var lutfen sukret mutlu olmaya calis bebegini bol bol emzir gulumse ona bakarken bunu kendine de cevrene de yapma..
 
Aneksenamunnn .!.:
1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Genişletmek için tıkla...
Siz son prenseslerdensiniz sanırım.
 
Koalina .!.:
Bu arada kayınvalide de bende kaldı bir süre, eşim de gece yardımcıydı ama kayınvalide oğluma elini sürmemiştir. Gerçi isterse 10 kişi baksın anlaşılmıyor galiba sorun bu değil. Sorun senin kafana göre hadi ben kaçtım diyip çıkamıyor olman, kimse rahatsız etmeden istediğin kadar uyuyamaman, istediğin gibi yiyip içememen. Bin kişi de baksa bebeğin döneceği yer sensin ya, bu bir bağlamda rahatsız edici, pranga gibi bir his ve rahatsız edici olan bu.
Ama Aneksenamunnn Aneksenamunnn zamanla geçiyor, alışıyorsun, o özlediğin çoğu şeyi tek tek geri alıyorsun (bazıları olmuyor yalan yok) ve sen öyle bir güçleniyorsun ki bunu da göreceksin. Ama bu zamanlarda yaşadığınız kırgınlık ve kızgınlıklar kalıyor maalesef. O yüzden tek tavsiyem lütfen sakin adımlar at ki sen nornal hayatına döndüğünde her şey de normale dönebilsin.
Genişletmek için tıkla...
Aylardır insanlara anlatmak istedigi yazmışsın. Sorun zaten bebege bakmak değil sorun insanın içinde bulunduğu durum ve bu durumun çözümü olmaması mecbur olman herkesin donup sana eeeee yapcak bisey yok anasi sensin diye söylenmesi yoksa tabiki evlat bu can feda. 9 gun olmus uyumamışım geçmiş karşıma eee nolcakti ne bekliyordun analık oyle kolay değil diyen bir arkadaşım beni hem hayiflandigim için suçlu hissettirdi hemde beni dahada gerdi o yüzden yazdıklarınız kelimesi kelimesine o kdr dogruki
 
Koalina .!.:
Batar çünkü sıkıntı çekmiyor ki adam. Bakın baba "boş vakitlerinde" ve "lütfen" çocuğuyla ilgileniyor. Rica ediliyor. Koşuya falan gidebiliyor. Annenin böyle bir vakti yok olsa da uyumaya harcar muhtemelen. Anne ilgilenmeye mecbur, istese de istemese de ilgilenecek. Baba şu an istese 2 günlük iş gezisine falan gidebilir anne ise bebeği bırakıp işe başlayacak diye linç yiyor. Aşırı farklı şeyler bence.
Genişletmek için tıkla...
Anne bebegi bırakıp markete gidemez heleki ilk 3ay jet hızıyla gidip gelmesi lazim
 
BBlair .!.:
Aylardır insanlara anlatmak istedigi yazmışsın. Sorun zaten bebege bakmak değil sorun insanın içinde bulunduğu durum ve bu durumun çözümü olmaması mecbur olman herkesin donup sana eeeee yapcak bisey yok anasi sensin diye söylenmesi yoksa tabiki evlat bu can feda. 9 gun olmus uyumamışım geçmiş karşıma eee nolcakti ne bekliyordun analık oyle kolay değil diyen bir arkadaşım beni hem hayiflandigim için suçlu hissettirdi hemde beni dahada gerdi o yüzden yazdıklarınız kelimesi kelimesine o kdr dogruki
Genişletmek için tıkla...
Benim de en sinir olduğum buydu zaten, eski konumu okumanı tavsiye ederim:) her şey geçiyor geçmeyecek olsa benimki geçmezdi...
 
Istemsizce guldum adam daha ne yapsin diyecegim ama milletin hisimina ugrarim diye korkuyorum

Aneksenamunnn .!.:
Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.
Genişletmek için tıkla...
Biz esimle 4 yildir ne yemek yersek yiyelim beni takip eder ben doydum mu tamam kendisi az yer mesele etmezdi
Taki isin sirrini 89 kilo olunca anladim canim
Dikkat et ileride cooookkk yaga donusuyor maalesef

Aneksenamunnn .!.:
Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?
Genişletmek için tıkla...
Sakin kalamazsin psikolojik biraz zamana ihtiyacin var esinle konus hergun yada 2 gune bir uyku saatleri belirle kendine esinde o sirada bebege baksin yoksa daha cok basin agrir
Tamam sen rahat deilsin ama birakta adam biraz dinlensin bunlar daha iyi gunleriniz fazla usteleme ileride daha vurdumduymaz olur
Sana ileride daha cok destek olmasi lazim esinin planli hareket et
 
girlinred .!.:
Bebeğin bu kadar küçükken yaşayabileceğin maksimum rahatlığı annen ve eşin sayesinde yaşıyorsun. İstediğin zaman istediğin şeyleri yapma ihtimalin zaten yok. Bebeği sürekli eşine paslamaya uğraşma, bebekler annelerini arar doğal olarak, kimsenin kucağı seninki gibi olamaz. Hayatının bir daha eskisi gibi olması çok zor.
Genişletmek için tıkla...
👆👏
Kizimda o kadar cabaladim hatta ilk baba dedirtip aglarken bile babasina gitmesini sagladim yine anne anne diyip yanima geliyor
Yapacak birsey yok anneler her zaman daha onde ve daha ilgili
 
Aneksenamunnn .!.:
1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Genişletmek için tıkla...
Canım şimdi seni burada pek çok kişi taşlayacaktır ama ben çok iyi anlıyorum. Çünkü ben de öyle hissetmiştim. Ve bu kadar sinir olduğuna göre eşin de sana pek de yardımcı olmuyor.

Bence şöyle düşün; Bu bebeğin hayatta senden başka kimsesi yok. Tamam baba var ama onda da süt yok anne kokusu yok. Bebeğin tamamen sana muhtaç. Bebeğin sadece seni istiyor. Ve biliyor musun bebekler için zaman kavramı da yok. Yani annem şimdi yanımda yok ama birazdan gelecek gibi bir düşünceleri yok. O an ya varsın ya yoksun. Bebeğin için daha güçlü olmalı ona huzurlu bir yuva içinde olduğunu hissettirmelisin. Elinden ne kadarı gelirse....

Eşinle konuş hep düşüncelerini söyle. İçinde birikmesin. Zaten söylemedikçe de anlamıyorlar. Bazen de işlerine gelmediği icin salağa yatıyorlar . Her sorumluluğu kadının üstüne yığma eğilimleri var.

Ben sana söylüyorum ama kendim başaramadım. Bebekten sonra eşimin bencilliğini kaldıramadım. Başka şeyler de eklendi biz boşandık. Eğer kocanı seviyorsan içinde biriktirme söyle. Kendi psikolojini ve tabii ki bebeğini düşün.

Annelik çok zor ve bazı anneler evlatları rahat olduğu için diğer annelerin sıkıntılarını anlayamıyorlar. Hatta gözüyle şahit olduğu halde bazı kocalar bile bencilliklerinden eşlerini anlayamıyorlar. Ben 2 küçük çocuğu olmasına rağmen akşama yaprak sarması yapan arkadaşımı gördüğümde hüngür hüngür ağlamıştım . Bir arkadaşım bugünlerde çok fena olduğunu oğlu hasta olduğu için iki gündür uyuyamadığını söylediğinde de ağlamıştım. Sadece iki gün uyuyamamış!!. Napalım... Allah sabır versin.
 
aijoo .!.:
Benim eşim 6.5 yildir 2 3 kez kahvalti hazirladi diye sofra da yediklerimi bogazima dizecek laf sokmalari yapti. İki iş yaparsa 10 gun laf soyler. Daha az once 2 kucuk cocukla anca 2 odayi temizledim pertim cikti. Ne yapalim? Annemde yok yanimda kayinvalidem de. En azindan 2 kisiden destek aliyosunuz. Biraz da siz toleransli olmayi deneyin. Mesela sizde tesekkur ediyormusunuz? Gorevi deyip daha cok kulp mu buluyosunuz? Tesekkur etmek karsindaki kisiyi iyi hissettirir. Size yardimci olabildiklerini gorunce onlarda mutlu olurlar. Ama sizde bunu hissettirin. Bebek kucukken emzirme ozellikle cok zor geliyor. Ama onun size ihtiyaci var suan. Baskasina değil
Genişletmek için tıkla...
Allah tan evim iki oda bir mutfak 😊
Bende bugun kisliklari tamamen cikarip yazliklari kaldirdim evi supurdum bulasiklari yikadim banyo wc yikandiktan sonra aksam yemegini hazirladim 2 cocukla ve esim yeni isten geldi yesillik toplamis bahceden onlari yikayacagim simdi de yeterince yoruldum derken
Ve boyle yeni anneler ileride ne kadar yorulucaklarini bilmeden eslerini usteliyorlar 6 ay sonra adam cayi bile demlemeyecek haberi yok
 
BBlair .!.:
Konunuzu nasılsın bulabilirim
Genişletmek için tıkla...

Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Selam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz...
www.kadinlarkulubu.com www.kadinlarkulubu.com
 
Aneksenamunnn .!.:
1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Genişletmek için tıkla...
Allah eşinize sabır versin. Ne diyelim. Ne yapacağınızı söyleyim. Boşanın da eşiniz kurtulsun. O bir piremsese layık değil.
 
eşim her şeye ama her şeye yardımcı olmasına rağmen günlerdir saçımı ilk kez dün taradım. o da banyo yaparken. seni hem anlıyorum hem de dikkatli olmanı diliyorum. bu günlerin tadını çıkar çünkü bebeklerimiz bi daha bu kadar küçük olmayacaklar 🐣
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back