Bu arada kayınvalide de bende kaldı bir süre, eşim de gece yardımcıydı ama kayınvalide oğluma elini sürmemiştir. Gerçi isterse 10 kişi baksın anlaşılmıyor galiba sorun bu değil. Sorun senin kafana göre hadi ben kaçtım diyip çıkamıyor olman, kimse rahatsız etmeden istediğin kadar uyuyamaman, istediğin gibi yiyip içememen. Bin kişi de baksa bebeğin döneceği yer sensin ya, bu bir bağlamda rahatsız edici, pranga gibi bir his ve rahatsız edici olan bu.
Ama
Aneksenamunnn zamanla geçiyor, alışıyorsun, o özlediğin çoğu şeyi tek tek geri alıyorsun (bazıları olmuyor yalan yok) ve sen öyle bir güçleniyorsun ki bunu da göreceksin. Ama bu zamanlarda yaşadığınız kırgınlık ve kızgınlıklar kalıyor maalesef. O yüzden tek tavsiyem lütfen sakin adımlar at ki sen nornal hayatına döndüğünde her şey de normale dönebilsin.
Napayım kötü annelerdenim ben.
Eşiniz işe gidiyor, yemek yapıyor, kahvaltınızı hazırlıyor, bebeğe bakıyor. Anneniz hizmetçi olmuş. Sizde tepede insanlara emir yağdırıyorsunuz. Valla şurda herkes nazlı büyütülmüştür. Sizin ki şımarıklık
ama işte anneliği kutsal yapan da bu fedakarlıklarımız. O sinir halini yansıtmak istemiyorum ben de ama bazen yansıtıyorum benim eşim de çok alttan alıyor bir gün patlamasını istemiyorum. Ama bu ruh halini nasıl engellerim bilemiyorum
gecicek dimi hersey