1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Konu Sahibi arkadaşım
Bebeğin daha çok küçük sen de çok yeni annesin bu yaşadıkların çok normal
Benzer şeyleri burada seni çok kişi kaprisli Bulsa da birçok insan yaşamıştır emin ol
Ben 40 yaşındayım
39 yaşında anne oldum
Bebeğim bir buçuk yaşında ve hala senin yaşadıklarını yaşıyorum
Benim eşim de sabah kahvaltı hazırlar
Evi süpürür çamaşır asar yardım eder
Ama anne olunca annelerin kendisine ayırdığı gün içinde beş dakika bile olmayınca bunlar insanın gözüne az gorunebiliyor
Anladığım kadari ile kucakta ev gezmek isteyen bir bebeğin var aynen bizimki de böyle idi
Benim kuzum bir buçuk yaşında hala çayımı kahvemi sıcak içemem
Çayimi eşim getirir kahvemi eşim yapar ama bebeğim uyurken mesela kucakta uyur ve sadece beni ister
Ben bazen bir buçuk saat kucakta taşıyıp uyıtırken eşimin içeride oturuyor olması içten içe sinirimi bozar hala
Eşim alıp uyutmak ister ama bebeğim onda daha çok ağlar
Bu işler biraz böyle oluyor buna alışman gerekecek maalesef
Biz mesela şimdi dışarı çıkacağız
Eşim duşa girer üstünü giyer cıkarız
Ama anne için öyle olmuyor
Çanta hazırla bebeği doyur altını değiştir üstünü giydir sonra kendin giyin vs vs
Eve gelince de aynı sey
Eşim duşa girer
Anne olarak ben kendim soyun bebeği soy
El ayak yıka ya da bebeği yıka
Üst giydir / değiş
Bebeği doyur uyut falan derken böyle gediyor zaman
Saba tavsiyem eşine kızgınlk ile ve laf sokarak birseyler yaptırmaya çalışma ancak bebek bakımında mümkün olduğunca çok sorumluluk ver
Bebeğin daha çok küçük daha kolay olur bu durum
Sağlıkla büyüsün bebeğin
bu kadar kadın böyle değer görüyorken ben neden zerresini göremedim diye 
patates kızartması yedi diye kızmamasına şaşırdım ben.
Mecbur kaldım yaptım hiçte gocunmadım. Eşim hastalarla daha kaliteli ilgilenebilsin diye geceleri de uyandırmadım. Cocuk için sürekli kalkan bendim, eşimse sadece işini yaptı. Çok şükür kazandığı ile de yüksek bir standartta yaşadım. Sayesinde 2 sene misler gibi yan gelip yattım, evlat büyüttüm. Şu an kariyerime kaldığım yerden devam ediyorum, gayette iyi kazanıyorum şükür. 
siz bizim yaptiklarimizi yapmazsınız olur biter...