-
- Konu Sahibi Hebehubele
- #21
Cok gecmis olsun, Rabbim yavrunuza sifalar versin.
Hüngür hüngür ağladım okurken. Bebeğim 86 günlük. 34.hafta sonunda kontrolde hastaneye yatıp 35.haftada doğum yaptım. Ben bebeğimi doğumda gördüm ve anlık öptüm.Cümlelere sığmayan duygular ve telaşlar vardır yüreğimi yerinden söken.
Yaşayan insanlardan tecrübeli annelerden yorum istiyorum .
38+3 günlük dünyaya geldi oğlum.
Planlı sezeryandı. Kilosu boyu cok iyi durumda
Hersey sorunsuzdu . Son kontrolü doğumundan 4 gün önceydi ve herşey çok yolundaydı.
Doğum günü geldi çattı. Heyecanla uyandık aileler esim ve ben . Hastanenin yolunu tuttuk.
Daha asansörden iner inmez önde ben arkada aileler ve eşim. Beni odaya aldilar hemen hazırladılar. Çok korkuyorum . Neyle karşılaşacagimi bilmiyorum. Doğum nasil bişeydir . Ne durumda olacağım vs . Ameliyathaneye girdim bi sürü hazirliklar vs . Ameliyathaneye girerken ağlıyorum ama neden bilmiyorum . Etrafi izliyorum . Kafamda milyon soru. Acaba beni nasil kesecekler ameliyat sonrası agrim nasil olcak nasil korkunc bi ağrıyla uyanacağım. Bebegim nasil bisey olcak . Ilk kim gorcek. Eşim görünce ne hissedecek hangimize benzeyecek cennet kokulum . Derken ne zaman bayilcam demeden etraftaki herkesle muhabbet ediyorken damar yolundan bir iğne ve ismimin söylenmesine uyandim titremeyle cok soğuk . Be be gim diyebildim . Zor konuşuyorum zor uyandim. Ameliyat yerinde hafif sizi o kadar. Uyandin mi hebe? Heceliyorm . Bebegim hani ? Bilgimiz yok yukarida sana bilgi verecekler biz ameliyata girmedik . Neden diyorum gözlerimi açamıyorum. En son bi odaya götürdüler isitmak için titriyorum hala . Hemsire agri kesici yapcm smdi sana uyursan cok uzun sure uyanamazsin dedi. Yüzümü yikarmisin uyumak istemiyorum bebeğimi görmek istiyorum dedm yikadi . Ama aklimin ucundan bebegime bisey olacağı geçmiyordu. Sürekli hemşireyle konuştum uyumamak icin bi hemsire geldi cok guzel bi oglun oldu dedi . Sapsarı dedi gerçekten mi dedim evet dedi . Herkese soruyorum yukarda bilgi verecekler. Ameliyathaneden odaya bi gidisim var sanki ameliyat olmamisim da böyle hevesli hevesli . Gülerek. Idaya giriyorum annem babam kardesim esim nerde diyorum bebegi gördünüz mü yok diyorlar alt katta esinle bebek neden diyorum cevap yok . Oysa bebekleri benim odamin karşısında ki camekandan gösteriyorlardi biliyorum. Hala konusmalarim yavas herkesi iki kisi görüyorum sarhosluk üzerimde. Yarim saat sonra eşim geldi. Oda boşaldi esim aglamaya basladi . Noldu dedim kötü bişey olacağını hala düşünemiyorum. Ihtimal yok çünkü. Sonra anlatti doğmuş o an yarim saat hic nefes alamamış. Orada anestezinin boğazımda olan gıcık bi öksürüğü dikişleri sızısı esimi tuttum ölüyorum sandim bağıra bağıra agladim hemen hemsireler geldi mudahale etti annemler elimden tutuyor .cok uğraştılar dedi eşim her yolu denemişler ama çok zor kendine getirmişler suan yoğun bakimda dedi . Inanmadim bisey oldu kaybettim dedjm bebegimi . Kardesim gelip anlatti . Sonra doktorum geldi cok ciddi bi durum atlattik bebekte dedi . Ama ben sakinleştirici etkisiyle sadece tebessüm ediyorum . Dua ediyorum inaniyorum iyi olacak diyorum . İyileşecek benim kuzum . Iyilesmezse de melegim şefaatçim olur diyorum rabbim bana kuvvet ver . Bi yandan ağlama sütün kesilir diyorlar bi yanda kv nin salak hareketleri anneme saygisiz davranislari . Ama bunu düşünmeye aklim ermeyecek kadar doluyum . Bebegimi görme saatim geldi elinden tuttum . Oksadim o gun 2 kere gördüm. Ertesi gün tekrar görmeye gittim . Ağlayamıyordu minigim sesi kesik kesik sesi çıkmıyor o ağladı ben ağladım elini tuttum bi iki dakika sustu yine basladi aglamaya yogun bakimin kapisinda oturdum kaldim rabbim minnacik beden nasil çaresizlik bu. Hem bebegine görür görmez aşık olmak . Ben agladim esim ağladı mahvolduk sonra ki gunden itibaren iyi haberlerini almaya basladik taburcu oldum eve geldim ama bebegim yok cok agir geldi ama guclu durdum iyi olacak dedim . Her sabah onu gormek icin bile uyanmak bi bahane oldu hevesle hastaneye gittik bebegimin hersey iyiye gidiyordu .oksijen veriliyordu kesildi . Kuvezin havasıyla destek veriliyordu ertesi gun daha iyi oldu hortumla besleniyordu sonra biberona gectiler derken çarşamba günü görmeye gittiğimiz de çok iyi gördük eşimle harejetleri bakışları cok aktif bi bebekti bakarken anlamli bakiyordu uyanmis gibi . Sonra doktoruna sorduk oksijensiz kalan bebekler de hasar meydana gelebiliyormus dedik internetten okudugumuz kadariyla . Oda evet olabiliyor ama bebeginiz hizla toparladı cok iyi görünüyor suanda bence bi problemi yok bebeğinin dedi ama 3
. Ay sonunda nöroloji doktoru görmeli kesin bi cevap için dedi . Antibiyotik tedavisi olmasa çıkarmıştık simdiye kadar dedi . Bugün bebegimi kucağıma aldim ilkkez . Ama ağlaması hala sesi kisikti sanki boğazı iltihaptan dolu gibi inleme sesleri geliyordu doktoruna sordum normal dedi cigerlerine hortum soktuk nefes borusu zedelenmis olabilir 1 aya kendine gelir dedi. Ama benim icim parcalandisu yaşımda bile narkozun etkisi olan boğaz tıkanıklığı gıcık ibi bi durumdan dolayi sesim cok çıkmıyor ben bile bu haldeysem o cocuk ne durumdadir . Allah kimseyi caresiz birakmasin herkesin bebegine sifa versin . Duygularımı dökmeye cok ihtiyacim vardi hala cok hassasim .
Doktoru çok iyi bebeğin diyor yarin taburcu olacak ama benim içime sinmedi aglamasi nefes almasi baska doktora götürelim dedim esime . Bu durumu yasayan anneler bebeklerinizin ses durumu nasil oldu .?( kuvezde bi cok benek var agladiklari zaman sesleri cikiyor o yüzden cok takıldı kafama) Oksijensiz kalmasi durumda bi hasar meydana geldi mi ? Tecrübelerinizi bekliyorum
Çok çok geçmiş olsun.. Minikler güçlüdür. İnşallah hiçbir şeyi yokturCümlelere sığmayan duygular ve telaşlar vardır yüreğimi yerinden söken.
Yaşayan insanlardan tecrübeli annelerden yorum istiyorum .
38+3 günlük dünyaya geldi oğlum.
Planlı sezeryandı. Kilosu boyu cok iyi durumda
Hersey sorunsuzdu . Son kontrolü doğumundan 4 gün önceydi ve herşey çok yolundaydı.
Doğum günü geldi çattı. Heyecanla uyandık aileler esim ve ben . Hastanenin yolunu tuttuk.
Daha asansörden iner inmez önde ben arkada aileler ve eşim. Beni odaya aldilar hemen hazırladılar. Çok korkuyorum . Neyle karşılaşacagimi bilmiyorum. Doğum nasil bişeydir . Ne durumda olacağım vs . Ameliyathaneye girdim bi sürü hazirliklar vs . Ameliyathaneye girerken ağlıyorum ama neden bilmiyorum . Etrafi izliyorum . Kafamda milyon soru. Acaba beni nasil kesecekler ameliyat sonrası agrim nasil olcak nasil korkunc bi ağrıyla uyanacağım. Bebegim nasil bisey olcak . Ilk kim gorcek. Eşim görünce ne hissedecek hangimize benzeyecek cennet kokulum . Derken ne zaman bayilcam demeden etraftaki herkesle muhabbet ediyorken damar yolundan bir iğne ve ismimin söylenmesine uyandim titremeyle cok soğuk . Be be gim diyebildim . Zor konuşuyorum zor uyandim. Ameliyat yerinde hafif sizi o kadar. Uyandin mi hebe? Heceliyorm . Bebegim hani ? Bilgimiz yok yukarida sana bilgi verecekler biz ameliyata girmedik . Neden diyorum gözlerimi açamıyorum. En son bi odaya götürdüler isitmak için titriyorum hala . Hemsire agri kesici yapcm smdi sana uyursan cok uzun sure uyanamazsin dedi. Yüzümü yikarmisin uyumak istemiyorum bebeğimi görmek istiyorum dedm yikadi . Ama aklimin ucundan bebegime bisey olacağı geçmiyordu. Sürekli hemşireyle konuştum uyumamak icin bi hemsire geldi cok guzel bi oglun oldu dedi . Sapsarı dedi gerçekten mi dedim evet dedi . Herkese soruyorum yukarda bilgi verecekler. Ameliyathaneden odaya bi gidisim var sanki ameliyat olmamisim da böyle hevesli hevesli . Gülerek. Idaya giriyorum annem babam kardesim esim nerde diyorum bebegi gördünüz mü yok diyorlar alt katta esinle bebek neden diyorum cevap yok . Oysa bebekleri benim odamin karşısında ki camekandan gösteriyorlardi biliyorum. Hala konusmalarim yavas herkesi iki kisi görüyorum sarhosluk üzerimde. Yarim saat sonra eşim geldi. Oda boşaldi esim aglamaya basladi . Noldu dedim kötü bişey olacağını hala düşünemiyorum. Ihtimal yok çünkü. Sonra anlatti doğmuş o an yarim saat hic nefes alamamış. Orada anestezinin boğazımda olan gıcık bi öksürüğü dikişleri sızısı esimi tuttum ölüyorum sandim bağıra bağıra agladim hemen hemsireler geldi mudahale etti annemler elimden tutuyor .cok uğraştılar dedi eşim her yolu denemişler ama çok zor kendine getirmişler suan yoğun bakimda dedi . Inanmadim bisey oldu kaybettim dedjm bebegimi . Kardesim gelip anlatti . Sonra doktorum geldi cok ciddi bi durum atlattik bebekte dedi . Ama ben sakinleştirici etkisiyle sadece tebessüm ediyorum . Dua ediyorum inaniyorum iyi olacak diyorum . İyileşecek benim kuzum . Iyilesmezse de melegim şefaatçim olur diyorum rabbim bana kuvvet ver . Bi yandan ağlama sütün kesilir diyorlar bi yanda kv nin salak hareketleri anneme saygisiz davranislari . Ama bunu düşünmeye aklim ermeyecek kadar doluyum . Bebegimi görme saatim geldi elinden tuttum . Oksadim o gun 2 kere gördüm. Ertesi gün tekrar görmeye gittim . Ağlayamıyordu minigim sesi kesik kesik sesi çıkmıyor o ağladı ben ağladım elini tuttum bi iki dakika sustu yine basladi aglamaya yogun bakimin kapisinda oturdum kaldim rabbim minnacik beden nasil çaresizlik bu. Hem bebegine görür görmez aşık olmak . Ben agladim esim ağladı mahvolduk sonra ki gunden itibaren iyi haberlerini almaya basladik taburcu oldum eve geldim ama bebegim yok cok agir geldi ama guclu durdum iyi olacak dedim . Her sabah onu gormek icin bile uyanmak bi bahane oldu hevesle hastaneye gittik bebegimin hersey iyiye gidiyordu .oksijen veriliyordu kesildi . Kuvezin havasıyla destek veriliyordu ertesi gun daha iyi oldu hortumla besleniyordu sonra biberona gectiler derken çarşamba günü görmeye gittiğimiz de çok iyi gördük eşimle harejetleri bakışları cok aktif bi bebekti bakarken anlamli bakiyordu uyanmis gibi . Sonra doktoruna sorduk oksijensiz kalan bebekler de hasar meydana gelebiliyormus dedik internetten okudugumuz kadariyla . Oda evet olabiliyor ama bebeginiz hizla toparladı cok iyi görünüyor suanda bence bi problemi yok bebeğinin dedi ama 3
. Ay sonunda nöroloji doktoru görmeli kesin bi cevap için dedi . Antibiyotik tedavisi olmasa çıkarmıştık simdiye kadar dedi . Bugün bebegimi kucağıma aldim ilkkez . Ama ağlaması hala sesi kisikti sanki boğazı iltihaptan dolu gibi inleme sesleri geliyordu doktoruna sordum normal dedi cigerlerine hortum soktuk nefes borusu zedelenmis olabilir 1 aya kendine gelir dedi. Ama benim icim parcalandisu yaşımda bile narkozun etkisi olan boğaz tıkanıklığı gıcık ibi bi durumdan dolayi sesim cok çıkmıyor ben bile bu haldeysem o cocuk ne durumdadir . Allah kimseyi caresiz birakmasin herkesin bebegine sifa versin . Duygularımı dökmeye cok ihtiyacim vardi hala cok hassasim .
Doktoru çok iyi bebeğin diyor yarin taburcu olacak ama benim içime sinmedi aglamasi nefes almasi baska doktora götürelim dedim esime . Bu durumu yasayan anneler bebeklerinizin ses durumu nasil oldu .?( kuvezde bi cok benek var agladiklari zaman sesleri cikiyor o yüzden cok takıldı kafama) Oksijensiz kalmasi durumda bi hasar meydana geldi mi ? Tecrübelerinizi bekliyorum
Aminnn allah razi olsunBir bilgim yok,minige şifa size sabır dilemeye geldim. İnsAllah hiç bir şeyi yoktur... Rabbim yüreğinize ferahlık versin,sapasağlam büyüsün meleğiniz insAllah...
Aminnn allah razi.olsunCok gecmis olsun rabbim tez zamanda sifa versin insallah
Kesinlikle öyleymiş onun tadina varmak.gerekirmis sağlıktan öte hersey boşmuş. Allaha şükür rabbim bağışladı minigimi bana . Allah razi olsun ♡ içime su serptin .Allahım...
Öyle bir yazmışsın ki hebe, yüreğim ağzıma geldi!
Çok şükür bin şükür Allahım size bağışlamış meleğini, vallahi aklım çıktı...
Geçen hafta doğum stresi sonrası vs konuşurken, şuan ne ile uğraşıyorsun.
Bak hepimiz demedik mi sana, sen ve bebeğin önemli, bundan öte yol yok sana bırak milleti diye.
Ah canım ya geçmişler olsun, meleğin bundan sonra güzel olaylar hariç hastane görmesin.
Beynin oksijensiz kalması çok ciddi bir durumdur ama anında müdahale edilmiştie diye düşünüyorum, dakikayı bulmamıştır.
Genelde 1 dk dan sonra hasarlar başlar ama sağlık bilgim tabi ki sıradan birinin edindiği kadar, uzmanlar ne diyorsa doğrudur.
Çevremde kakasını yapıp yediği için oksijensiz kalan bir bebek vardı, aylarca yoğunbakımda kaldı.
Sadece tek sorunu gelişim geriliği vardı biraz.
Her şeyi olması gerekenden birkaç ay sonra yapabiliyordu, zeka olarak 3 yaşına kadar başka bir şey tespit edilmedi.
Insallahhh .Çok çok geçmiş olsun çok üzüldüm
Tez zamanda bebeginize kavuşursunuz inşallah
Evet doktor olarak baska bir yere daha mutlaka gideceğim araştırıp beklemeyi düşünmüyorum.Çok geçmiş olsun. Nöroloji doktoruna gitmek için 3 ay beklemeyin. Nöroloji doktorunu hemen bulun bir konuşun sizi muayene etsin. Prof. Dr. Burak Tatlı. Muayenesi pahalı bir doktor ama randevuda önce bebeğiniz hakkında bir form dolduruyorsunuz. Ona göre sizinle iletişime geçerler.
Çocuk gelişimı açısından düzenli değerlendirilmeli.
Ayrıca bulunduğunuz hastanede başka bir çocuk doktorundan da 2. Görüş isteyebilirsiniz.
Ben kesinlikle başka doktora da giderdim .
Aminn insallah allah razi olsunGözlerim dolu dolu okudum
Allah yavrunuza bol şifa sizlere de bol sabır versin unuttursun bu kötü tecrübenizi inşallah..
Allaahtan baska kimsemiz yok dua ediyorum bol bol .Burada bilincli tecrubeli kisiler yonlendiriler.
Tevekkul etmeye sabretmeye calisin Allah yardimciniz olsun.
Narkoz etkiliyormus bebekleri . Sezeryan olan dogumlar da 200 de 1, normal dogumlarda 100 de 1 meydanageliyormus.Ay canim cok gecmis olsun.
Insallah daha da iyi olur kuzu.
Sezeryan sirasinda neden oksijensiz kaldi ki?
Cok guclu bir bebek bence atlaticaktir hepsini de Allahin izniyle.
Özel hastane kendine.göre büyük ama kapsamli midir bilinmez ? Hangi hastane gittiğiniz üniversite hastanesi ? Istanbuldaysa tavsiye ederseniz bizde gidelim .Geçmiş olsun ve gözünüz aydın ayrıca süķür ki bebeğiniz sizinle. Ferah olun, aksi bir durum görselerdi muhakkak söylerlerdi. Büyük bir hastane mi kaldığı? Özel mi? Neden soruyorum çünkü biz de az daha bebegimizi kaybediyorduk 3 günlükken ben kesin dönüşü yok dedim hatta ama çok şükür neyse en yakın hastane ozel bir hastaneydi mecbur oraya yetiştirdik 10 gün kaldı kendilerince bir teşhis koydular ve ilaca başladılar bunu kullanmazsa ölür bak dedi direk yüzüme ama benim içime sinmedi ne teşhis ne de ilaç çıkar çıkmaz büyük bir üniversite hastanesinden iyi bir doktordan randevu aldık gittik onlar da yatırdı 2 haftaya yakın sonuç bambaşka birşey çıktı. Aklınızda soru işareti varsa başka bir yere daha götürün.
Bebeğin moro refleksi dedikleri sıçramaları için mi? Ben de dün çektirdimi eeg. Sonuç bekliyorum.Bu saatte mesajını okudum.14 aylık bir kızım var Allah bağışlarsa ağladım okuyunca, evladım olmasaydı da yine ağlardım öyle duygulu yazmışsın ki, öyle güzel aktarmışsın ki hislerini keşke karşımda olsaydın da sarılsaydım, sarıp sarmalasaydım seni. Allah bağışlamış yavrunu sana çok geçmiş olsun. Bir abim var 34 yaşında anne karnında fazla kalmaktan doğum esnasında beynine oksijen gitmiyor ve doğduğunda (normal doğum) ağlamıyor nefessiz kalmış, doktorların müdahalesi ile ağlamış. Aslında doktorlar o anda bile farkındaymışlar ilerde bi sorun olabileceğinin ama %1 bile olsa olmama ihtimali var. Allah ne derse o olur bu yüzden bi şey söylememişler. 7 aya kadar her şey yolunda gitmiş 7.ayda annem abimle oynarken birden nöbet geçirmiş ve ondan sonra her gün, bazen günde 3 defa ve kimse anlamamış kaç hastane, kaç doktor. En son artık bu son dediklerinde götürdükleri doktor eeg istiyor ve anlıyor, her şeyi anlatıyor anneme tek tek. Bir damla veriyor 4 sene aralıksız bunu kullanacaksın diyor ve o damlayı kullandığı ilk gün nöbeti kesiliyor abimin. O zamanlar yaygın değil böyle şeyler annem bir hastalık sanıyor, iyileşecek düzelecek zannediyor normal okula bile gönderiyorlar ama olmuyor maalesef. Abim zihinsel engelli. Annem o kadar korkuyordu ki bana hep sezeryan ol planlı olsun, riskli bir durumla karşılaşma diye tembih etti ben normal doğum yaptım. O testlerin hiç birini yaptırmadım çünkü sonuç ne olursa olsun çocuğumu doğurmaktan vazgeçmeyecektim. O kadar etkilemişti ki annem 2 aylıkken ani refleksler veriyor diye eeg çektirdim kızıma (doktorum bu konudaki korkularımı ve hassasiyetimi bildiği için onay vermişti) gözüm sürekli üzerinde, en ufak bir otizm yatkınlığı olmasın diye elimden geleni yapıyorum. (O korkuyu çok iyi biliyorum) he benim elimde mi asla Allah ne derse o olur biz ne yaparsak yapalım. Herkesin bir sınavı var bu hayatta başımızın gözümüzün üstüne karşı çıkma şansımız yok. Başına gelen var mı dedin benim hikayem böyle (abimin) belki tam tersi olan da vardır. Sonuçta 34 yıl önceki sağlık sektörü ve teknoloji arasında dağlar kadar fark var. Abim ne küvözde ne yoğun bakımda yatmamış ama sizin bebeğiniz gördüğü tedaviler ve yapılan tetkikler belki kalıcı bir hasarı önlemek için olumlu olmuştur. Düşünsenize nöbet geçiriyor ve bunu bile anlayamamış kaç doktor, kaç hastane eğer ilk nöbet geçirdiğinde o doktor görseydi annem o damlayı kullanınca nöbeti kesilecek ve sadece bir kez nöbet geçirmiş olacaktı. Beyninde belki bu kadar hasar oluşmayacaktı. (Bebeklik döneminde geçirilen her bir nöbette beyinde gelişimini sağlayan bir takım hücreker ölüyor ve yenilenmiyor bu da zihinsel geriliğe sebep oluyor). Şimdi herkes daha bilinçli ve donanımlı Ben gerçekçi bir şekilde yazdım. İçime dokundu yaşadıkların çok gerçekten çok, içime sokasım geldi seni. Ne olur üzülme. Şu an bebeğinin tek ihtiyacı olan sensin ve sütün, üzülme ki bol bol sütün olsun ve Allah’a sığın herşey ondan, gönlünü ferah tut. Hangi doktorlara götürmen gerekiyorsa en iyilerine götür ve koynunda büyüt. Öpüyorum kuzunu çok.