Eşine boşanmak istediğini söyledi. Ama eşi boşanmak istemiyor. Yurtdışına kaçırırım çocuğunun yüzünü göremezsin diyor.ABD ye vizem var kaçarım bulamazsın diyor.Eve geldiğin zaman benimle tek kelime konuşma, ama boşanmayalım diyor. Ben senin çocuğunun annesiyim diyor.
O da: başka sıfatı kalmadığını tek niteliğinin "çocuğunun annesi" olduğunu söylüyor. Ama eşinin bunu gerçekten yapabileceğini düşünüyor. Çocuğunu kaçırabileceğini yani... Bunu riske atamıyor. Konuşmaya çalışıyor, olmuyor diyor..Ayrılalım diyor..Geldiğimde avukatlarla konuşalım diyor. Kadın"Şimdi uçak bileti alıyorum" diyor... Artık evli gibi değiliz, aynı yataklarda bile ytmıyoruz diyor..Kadın: çocuğunu seven bir babaysan aynı evin içinde konuşmadan ayrı ayrı vakit geçirebiliriz diyor...
Benim için ne yaptı...
Tabii ki de evler arabalar almadı.. Ben onun parasında pulunda diilim zaten. Asla öyle biri olamam.
Benim canımın çok sıkkın olduğu anlarda(iş, aile vs. başka konularda) atladı geldi.. Yanımda olduğunu bana destek olduğunu hissettirdi.
Nerde olduğumu, ne yaptığımı, yemek yiyip yemediğimi önemsedi
Hasta olduğumda bana baktı.
Git dediğimde hiç bir zaman gitmedi...
Her zaman arabanın kapısını açtı, bir yere gidilecekse benim fikrim öncelikliydi...
Süprizler yaptı...
Beklemediğim anlarda beklemediğim yerlere güzel notlar yazdı...
İşinin çok yoğun olduğu zamanlarda bile, hastaysam, canım en ufak bişiye sıkılmışsa, gitmedi, beni yalnız bırakmadı
Sarılmadan uyuyamadı
Sesimi duymadan uyuyamadı
Geçen yaz yıllık izin tatilime gideceğim gün, kız arkadaşım beni sattı. Tatile gidemeyeceğini söyledi. Kiminle tatile gidicem diye üzüldüm. Tüm işlerini iptal etti 10 gün tüm egeyi dolaştık.
Allah'a yalvardı: Nolur bizi birleştir dedi..
Yalvarmakla olmuyor biliyorum. Adım atması gerekiyor... Biliyorum ...Ama ben ona ayrıl diyemiyorum.. Ayrılırsan evleniriz diyemiyorum. Yuvaları(!) benim yüzümden yıkılsın istemiyorum.O da ayrılmaya cesaret etmiyor.
Eşiyle yatsa gurur yapsam ayrılsam...Ama onu da ispatlıyor..
Herşeyi ispatlattırıyorum.. Herşeyi...
Annesinin kızlık soyadına, kardeşinin eşinin adına, yiğeninin adına, kayınvalidesiyle konuşmadığına, kendi annesiyle eşinin anlaşamadığına, annesinin eşinin ne kadar anlayışsız olduğunu düşündüğüne kadar.. Benim için en gereksiz şeyleri bile ispatlattırıyorum...Bi yerden bi yalanını bulayım, aslında eşini sevdiğini düşüneyim. Ondan tiksineyim, ayrılayım diye uğraşıyorum... O da olmuyor...