• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bana bir akıl verin :/

Kaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
kv nin evinde sığıntı gibi yaşayacağına ailenin sultanı olmaya devam et.

saçmalama yani.
 
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:
sevgilin çok düşüncesiz.
seni düşünseydi, seni ailene mahçup etmemek için en azından aöf okurdu. 6 senede mezun olurdu.

çok bencil. kaçalım demek yerine, aileni ikna etmek için her yolu denerdi. kaçmak gibi bir seçenek sunmazdı.

ayrıca özgüveni yok. özgüveni olan ve seven adam 6 senede birikim ve hazırlık yapar, ayrı ev açardı. sevdiği kadını, anasının evine sığıntı yapmaz.
 
Kaçmak şu an zaten başvurmak istemediğim bir yol aileme bunu yapmak istemiyorum bu yüzden buraya yazmak istedim belki göremediğim birşey vardır diye. Sadece bundan sonra nasıl ilerlemem gerektiğini bilemiyorum. Çünkü nereden tutsam elimde kalıyor.
bu arada illa biri kaçacaksa, sevgilin sana kaçsın. sen değil o kv evinde yaşasın
 
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:

kaç kaç hiç durma. 3 sene sonra başını taşlara değil yine klavyelere vurur kk'ya düşersin. buyur devam et.
 
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:

elin adami icin ki elin adami ailenizin boynunu bukmeyi kacmayi nasil dusunuyorsunuz hic anlamiyorum. bunca sene okutup sizi meslek sahibi yapmislar.vallahi pesss....hemde nicin...kendisine yuva bile kuramayan annesinin evine gelin getirecek bir adam icin....
 
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:


Saçmalama sonra çok pişman olursun.
 
1-henuz 22 yasindasiniz
2-universite mezunusunuz ama daha atanamamissiniz
3-sevgilinizle ciddi bir maddi ve egitim farki var
4-1800 maas aliyor
5-evlenince kayinvalideyle ayni evde kalacaksiniz
6-kacmayi düşünüyorsunuz

Gerçekten siz kendi anneniz olsaniz, bu sartlar altinda git kızım evlen mi derdiniz merak ediyorum? Gozler nasil boylesine kör olabiliyor. Öğretmen olup nasil kacmak gibi bir secenegi dile getiren adamla hala beraber kalabiliyorsunuz? Neresinden tutsam elimde kaliyor demissiniz de bunu birakin da aileniz söylesin.
 
of ki ne of.

öğretmenlik okuyan hanım kızlarımızın kafasına bak. hay maşallah.

kaç tabi ya. 22 yaşındasın geç bile kalmışsın. kaç kaynananın evinde bi odaya yerleş. hizmet edersin.
 
Önce ekonomik özgürlük, çünkü hayat sürprizlerle dolu hiçbir şeyin garantisi yok.
Ayrıca evlenmeniz için yaşınız çok erken,
6 yıl boyunca sevgiliniz sizin için ne yapmış??
Açıktan okuyup daha iyi bi işte çalışabilirdi,
1800 maaş bana göre az..
Özetle madem sizi seviyor..anasının evine seni getireceğine, çabalayıp ayrı ev kursun.
Bu kadar kolay olmamalı sevginizi kazanmak.
Bakış açınızı değiştirmenizi isterim.
 
Konuyu ve yorumları okurken aklıma geldi, neden hep sen fedakarlık yapıyorsun bu ilişki için? Evden kaçması istenen sensin, kayınvalide yanında yaşaması istenen sensin, atansan bile geri gelmek zorunda olan sensin... Pardon da sevgilin ne yapıyor senin için; sizin hayatınız için?
Gerçekten seven ve aileni, seni düşünen bir insan, ailenin onayını almak için başka arkadaşların da yazdığı gibi en azından açık öğretim okurdu. Ya da elinde ne kadar kıymetli mesleğin var, gel ailemle yaşayalım demek yerine çalışıp atanmalısın ben de seninle gelirim, iş bulurum, beraber olduktan sonra hayat nerde olsa kurulur demeliydi.
Neden bu kadar karşılıksızca kendinizi yıpratıyorsunuz, neden bu amaçsız tek taraflı fedakarlık??? Mesleğini bir eline al, sonra gidişata bakarsın, senin için ne yapıyor neyden vazgeçiyor sevgilin... Oturduğu yerde sen kaç gel evlen diye bekliyor bence. Bir kaç ay sonra da tartışma çıkınca başına kakar sen kaçtın geldin diye..
İyi düşün, bu adamla ömür geçer mi? Kaçmayı düşünüyorsun diye demiyorum, istemediğini söylemişsin. Ama seninle hayatı bu şekilde kurmaya çalışan bir adamdan emin misin, nesini sevdin bir otur düşün... Ne fedakarlık var ne çaba...
 
1 ) Sevgilin askerliğini yapti mi ?
2) Senin kariyer olarak bir hedefin yok mu ?

Sen suan ki mevcut sisteme bakma neler olur neler. Oyle bir meslegin var ki iyi bir yerde calisirsan yada atanirsan kralsin yoksa bir çöp.
Kendin icin caba harca ve sevgilinden zaman iste eger mukemmel bir erkek cok uyumluysaniz. oda kendi meslegine gore bir egitim almak icin kursa gitsin yada acik ogretim okusun... sen atanirsun o sana ayri ev acabilecek konuma gelir aciktan da okumaya baslar bu isler olur..

yoksa iki sene sonra elinde bir cocuk kaprsili bir adam. kacip gidip evlendigin icin ailene bakacak yuzun olmaz ee atanman calisman simdiki kosuluna gore bin kat zor olur.
 
Merhabalar arkadaşlar. Direk konuya geçeyim buraya sizin fikirlerinizi almak için yazmak istedim çünkü ne yapacağımı hiç bilmiyorum ve çok bunalmış durumdayım. Benim 6 senedir süren bir ilişkim var ve birbirimizi çok seviyoruz. Sonuç olarakta evlenmek istiyoruz haliyle. Ben 22 erkek arkadaşım ise 24 yaşında. Ben sınıf öğretmeniyim o ise fabrikada işçi şuan. Aileme erkek arkadaşımın onlarla tanışmak istediklerini söyledim kışın, annem kesinlikle istemediğini söyledi babam ise bi okulun bitsin bakarız dedi. Babam daha çok ılımlı konuşmuştu fakat geçenlerde tekrar babama söylediğimde sence uygun mu bu cocuk sana dedi ve annemle konusacağını söyledi ama hala ikisinden de bir ses seda yok. Benimle de dopru dürüst konuşmuyor. Annem sevgilim üniversite mezunu olmadığı için ve bir süre sevgilimin ailesi ile kalacağımız için istemiyor. Ben sadece tanışmalarını istedim belki sevgilimi tanıyınca yumuşarlar dedim ama ona dahi yanaşmıyorlar. Sevgilimde çalışıyor yani üni mezunu olmasada boş gezenin boş kalfası değil 1800 minimum maaşı var bende çalışacağım sonuçta. Annem ilişkinin başından beri biliyordu onunla konuştuğumu ama hala ayrılmamı istiyor ama çok seviyorum çok bağlandım ayrılamıyorum. Atanmamı istiyorlar ama şu an mevcut sistemle atanıp geri gelmem bir sekiz seneyi minimum bulur. Bu yüzden zaten 6 sene beklemişken daha da fazla beklemek istemiyorum. Annem her gün baskı yapıyor ders çalış diye her saat başıma geliyor. Artık çok bunaldım bir yandan erkek arkadaşım olmayacaksa kaçalım diyor aklıma yatıyor ama kaçarak ailemi üzmek istemiyorum. Bilmiyorum ne yapacağımı çok kötü arada kaldım boşlukta gibi hissediyorum kendimi çırpınıyorum sürekli bana bir akıl verin lütfen...:110:
Sen kk yla maytap mi geçiyorsun bacım ? Değilse , git başından aşağı bir kova buzlu su dök, farkındalığın artsın ...
 
kaçmayı falan hayatta düşünme çok büyük hata olur.

önce bir atan gerisini daha sonra düşünürsün bu devirde iş daha önemli hem daha yasın çok genç 22 yasındaysan o çocukluk aşkı gibi birşeydir. hem atanamayacak hem de ailesi ile yaşayacaksın kabus gibi bir hayat olur ve inan değmez.

önce ekonomik özgürlük
 
Konuyu ve yorumları okurken aklıma geldi, neden hep sen fedakarlık yapıyorsun bu ilişki için? Evden kaçması istenen sensin, kayınvalide yanında yaşaması istenen sensin, atansan bile geri gelmek zorunda olan sensin... Pardon da sevgilin ne yapıyor senin için; sizin hayatınız için?
Gerçekten seven ve aileni, seni düşünen bir insan, ailenin onayını almak için başka arkadaşların da yazdığı gibi en azından açık öğretim okurdu. Ya da elinde ne kadar kıymetli mesleğin var, gel ailemle yaşayalım demek yerine çalışıp atanmalısın ben de seninle gelirim, iş bulurum, beraber olduktan sonra hayat nerde olsa kurulur demeliydi.
Neden bu kadar karşılıksızca kendinizi yıpratıyorsunuz, neden bu amaçsız tek taraflı fedakarlık??? Mesleğini bir eline al, sonra gidişata bakarsın, senin için ne yapıyor neyden vazgeçiyor sevgilin... Oturduğu yerde sen kaç gel evlen diye bekliyor bence. Bir kaç ay sonra da tartışma çıkınca başına kakar sen kaçtın geldin diye..
İyi düşün, bu adamla ömür geçer mi? Kaçmayı düşünüyorsun diye demiyorum, istemediğini söylemişsin. Ama seninle hayatı bu şekilde kurmaya çalışan bir adamdan emin misin, nesini sevdin bir otur düşün... Ne fedakarlık var ne çaba...

+1

Ben optimistimdir genel kk hatunlarına göre, ekonomik farklar, eğitim veya yaş farklarına vs olumlu yaklaşırım.
Ama ne olursa olsun, tek tarafın tüm fedakarlıkları üstlendiği bir evlilik olamaz.

Bir de kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz, okumuş üniversite mezunu kızlarımız bu aileyle yaşama işini nasıl kabul ediyorlar, hep hayret etmişimdir. Konu sahibi nedir bunun sebebi bir anlatsanız. Kusura bakmayın ama sizden daha az eğitim almış kızlar bile artık bu teklifi kabul etmiyorlar, zira sonu belli, siz hiç mi sorun olacağını görmüyorsunuz?
 
Teşekkürler hepinize dünden beri yazdıklarınızı düşünüyorum ben öyle sıkıntılarımı etrafımdakilerle konuşamıyorm ve bi fikir almam gerekiyordu cok teşekkür ediyorum bu konuda söyledikleriniz için. Farkındalıktan bahsetmiş biriniz evet dünden beri gerçekten çoğu şeyin farkına vardım ve kendimi boşa bu kadar hırpalıyor oldugumu farkettim. Evet evlenmek için daha zamanım var. Atanmam veya özel bir okulla görevime başlamam gerekiyor öncelikle, erkek arkadaşım birikim yapıyor ama daha da yapıp bir ev kurmamız gerekiyor ki bende ailemin karsısına daha güvenle çıkabileyim. Sanırım dediğiniz gibi daha erken bu işin biraz daha beklemesi gerekiyor.
 
Öğretmen olup mezun oluyorsun ama atanmak yerine kocaya kaçmayı düşünüyorsun genç bir öğretmen bu kadar sığ düşünemez diye ümit ediyorum
 
Back