Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.

Hatunbuyurdu · 30 Ocak 2016

Karacamdan Kelebek .!.:
İyi dilekleriniz için teşekkür ederim. Mesajlarınızı okurken duygulandım.

Ben artık kendi hayatıma bakıyorum. Kardeşlerim için elimden geleni yapıyorum. Bir kız kardeşim de sonradan güç buldu. Çalıştı kendini geliştirdi. Şimdileree kpss ye hazırlanıyor. İnşallah o da bu evden gidecek. En küçük kardeşim en çok onun için üzülüyorum. 18 yaşında ve cok agresif. Bu sene üniversiteyi kazandı. Onu başka şehre gitmesi farklı bir yaşam oldugunu görmesi için teşvik ettim. maddi manevi destekledim ve o da iyileşiyor değişmeye başladı.
Boşanan kardeşim şimdilerde çalışıyor para biriktirip o da okula devam edecek.

Aynı hayatın farklı versiyonlarıyız ama hepimiz ucundanda olsa hayatı yakaladık.

Annem hala evde her gün babamı çekiyor ama benim elimden bir şey gelmiyor. Tek yapabildiğim daha sağlıklı huzurlu ve mutlu bir hayat yaşayabilmesine yardımcı olmak.
Evlenmeme az kaldı ve başka bir şehire gideceğim. Aslında komple hayatımı herşeyimi geride bırakacakmış gibi hissediyorum. Bu yüzden anneme sıkı sıkı sarılıyorum bir daha bu zamanlar gelmeyecek.

Tek istediğim kendi ailemle mutlu huzurlu bol sevgi ve kahkahanın eksik olmadığı bir evim olsun. Kim bilir belki evliliğimde güzel gitmez yine de ben artık basımın caresine bakabiliyorum. Kimselere muhtaç değilim. Aç açıkta olurum ama cocuklarım ugruna hayatımı feda ederim.

Lütfen sevdiklerinize fırsatınız varken sarılın ve asla pes etmeyin.

Benim de kötü bi çocukluğum oldu senin gibi ilk başlarda bende fark etmedim ama sonra sonra 12 13 yaş dedin mi herşeyi anlamaya başlıyor insan, Annem babam ayrıldı iyi ki de ayrılmışlar orası başka tabi.
Annem ben dahil üç abimi de istemedi ve ben 13 14 yaşlarında hem okula gidip hemde 4 erkekli bi eve annelik yapıyordum derken derken herkes bi yerden vurdu içime kapandıkça tepeme binen çok oldu aradan uzun zaman geçti hayat kötü şeyler gösterdi bana abimler babam gitgide baskıcı oldu önümde annem gibi bi örnek vardı çünkü ,zamanla pencereye balkona bile korkarak çıkar olmuştum.
Daha sonra ne mi oldu? Evden kaçtım - derken derkennnnn öyle böyle şimdi iyiyim bi kızım var.
Ailem mi? Hiç biri yok hayatımda iyi günlerimizi düşünüp özlüyorum abilerimi aslında, başım derde girse üç tane kapı gibi abimnvar diyememek can yakıcı ama alışıyor insan...

Anneniz susmaya devam ettikçe o hayatı çekecek herkes kendini kurtarmak için bişeyler yaparken annenin boş bakışları onu biyere götürmez

Mutluluki · 30 Ocak 2016

Karacamdan Kelebek .!.:
İyi dilekleriniz için teşekkür ederim. Mesajlarınızı okurken duygulandım.

Ben artık kendi hayatıma bakıyorum. Kardeşlerim için elimden geleni yapıyorum. Bir kız kardeşim de sonradan güç buldu. Çalıştı kendini geliştirdi. Şimdileree kpss ye hazırlanıyor. İnşallah o da bu evden gidecek. En küçük kardeşim en çok onun için üzülüyorum. 18 yaşında ve cok agresif. Bu sene üniversiteyi kazandı. Onu başka şehre gitmesi farklı bir yaşam oldugunu görmesi için teşvik ettim. maddi manevi destekledim ve o da iyileşiyor değişmeye başladı.
Boşanan kardeşim şimdilerde çalışıyor para biriktirip o da okula devam edecek.

Aynı hayatın farklı versiyonlarıyız ama hepimiz ucundanda olsa hayatı yakaladık.

Annem hala evde her gün babamı çekiyor ama benim elimden bir şey gelmiyor. Tek yapabildiğim daha sağlıklı huzurlu ve mutlu bir hayat yaşayabilmesine yardımcı olmak.
Evlenmeme az kaldı ve başka bir şehire gideceğim. Aslında komple hayatımı herşeyimi geride bırakacakmış gibi hissediyorum. Bu yüzden anneme sıkı sıkı sarılıyorum bir daha bu zamanlar gelmeyecek.

Tek istediğim kendi ailemle mutlu huzurlu bol sevgi ve kahkahanın eksik olmadığı bir evim olsun. Kim bilir belki evliliğimde güzel gitmez yine de ben artık basımın caresine bakabiliyorum. Kimselere muhtaç değilim. Aç açıkta olurum ama cocuklarım ugruna hayatımı feda ederim.

Lütfen sevdiklerinize fırsatınız varken sarılın ve asla pes etmeyin.

İnşallah evliliğin geçmişini unutturur ve çok mutlu olursun canım.

deynepnaz · 30 Ocak 2016

Seninderdindeyim .!.:
Benim de kötü bi çocukluğum oldu senin gibi ilk başlarda bende fark etmedim ama sonra sonra 12 13 yaş dedin mi herşeyi anlamaya başlıyor insan, Annem babam ayrıldı iyi ki de ayrılmışlar orası başka tabi.
Annem ben dahil üç abimi de istemedi ve ben 13 14 yaşlarında hem okula gidip hemde 4 erkekli bi eve annelik yapıyordum derken derken herkes bi yerden vurdu içime kapandıkça tepeme binen çok oldu aradan uzun zaman geçti hayat kötü şeyler gösterdi bana abimle babalar gitgide baskıcı oldu önümde annem gibi bi örnek vardı çünkü zamanla pencereye balkona bile korkarak çıkar olmuştum.
Daha sonra ne mi oldu? Evden kaçtım - derken derkennnnn öyle böyle şimdi iyiyim bi kızım var.
Ailem mi? Hiç biri yok hayatımda iyi günlerimizi düşünüp özlüyorum abilerimi aslında, başım derde girse üç tane kapı gibi abimnvar diyememek can yakıcı ama alışıyor insan...

Abinlerle hiç iletişime geçmedin mi?Belki Onlar da seni özlüyordur ilk adımı senden bekliyordur.

Gezegen X · 30 Ocak 2016

Zelifme .!.:
Ağlattın beni

Üzgünüm. Sadece içimden geldiği gibi yazdım.

Molia .!.:
Okudum ve bir roman gibi okudum. Kalemin kuvvetli bunu degerlendir ve tek kelime ile alkisliyorum seni.

Susmayin anneler, kadinlar. susmayin bu kahrolasi erkek gucune!! Evlatlara yapılan bu zulme razi gelinmemeli.

Allah mutlu ve huzurlu bebisli yuva nasip etsin.

Teşekkür ederim. Yazarlık güzel ama başarılı olabileceğimi sanmıyorum. :)

Günlerdir buradaki konulara kendi hayatımdan cevabım oldu. Kadın çalışmalı mı? Kadın boşanmalı mı? Vs her gün onlarca konu açılıyor. İnsanlar belki hayat hikayemden bir parça cesaret alır diye düşündüm.

Gezegen X · 30 Ocak 2016

Yanlış mesaj

Hatunbuyurdu · 30 Ocak 2016

deynepnaz .!.:
Abinlerle hiç iletişime geçmedin mi?Belki Onlar da seni özlüyordur ilk adımı senden bekliyordur.

denedim ama

Molia · 30 Ocak 2016

Karacamdan Kelebek .!.:
Üzgünüm. Sadece içimden geldiği gibi yazdım.

Teşekkür ederim. Yazarlık güzel ama başarılı olabileceğimi sanmıyorum. :)

Günlerdir buradaki konulara kendi hayatımdan cevabım oldu. Kadın çalışmalı mı? Kadın boşanmalı mı? Vs her gün onlarca konu açılıyor. İnsanlar belki hayat hikayemden bir parça cesaret alır diye düşündüm.

Sen bunu basardiysan hayli hayli basarirsin hatta kitabini zevkle okurum

Baba denmeye degmeyen kisi bunun cezasini elbet cekecektir.

Ailen yaninda degilse kimse olmaz. Ancak sen hayatini bulmussun. Cok guzel

Hayatinda basarilar ve mutluluk diliyorum

Gezegen X · 30 Ocak 2016

Mutluluki .!.:
İnşallah evliliğin geçmişini unutturur ve çok mutlu olursun canım.

Teşekkür ederim. Unutabileceğimi sanmıyorum. Yaşadığım herşey beni ben yaptı. Sadece artık öfke ve nefret yok içimde. Bu duygular insanı mahvediyor ve hayatımda artık yoklar. Sadece kötü anılar.

Hatunbuyurdu · 30 Ocak 2016

Karacamdan Kelebek .!.:
Anlam karmaşası olmuş olabilir yazımda. Biz 4 kız kardeşiz ve en büyük benim. Bize el uzatacak yardım edecek kimsemiz yoktu.

benim için yazdı canım onu :)

Mutluluki · 30 Ocak 2016

Seninderdindeyim .!.:
Benim de kötü bi çocukluğum oldu senin gibi ilk başlarda bende fark etmedim ama sonra sonra 12 13 yaş dedin mi herşeyi anlamaya başlıyor insan, Annem babam ayrıldı iyi ki de ayrılmışlar orası başka tabi.
Annem ben dahil üç abimi de istemedi ve ben 13 14 yaşlarında hem okula gidip hemde 4 erkekli bi eve annelik yapıyordum derken derken herkes bi yerden vurdu içime kapandıkça tepeme binen çok oldu aradan uzun zaman geçti hayat kötü şeyler gösterdi bana abimler babam gitgide baskıcı oldu önümde annem gibi bi örnek vardı çünkü ,zamanla pencereye balkona bile korkarak çıkar olmuştum.
Daha sonra ne mi oldu? Evden kaçtım - derken derkennnnn öyle böyle şimdi iyiyim bi kızım var.
Ailem mi? Hiç biri yok hayatımda iyi günlerimizi düşünüp özlüyorum abilerimi aslında, başım derde girse üç tane kapı gibi abimnvar diyememek can yakıcı ama alışıyor insan...

Anneniz susmaya devam ettikçe o hayatı çekecek herkes kendini kurtarmak için bişeyler yaparken annenin boş bakışları onu biyere götürmez

Ne garip demi aslında her insanın bir ailesi var ama bir bakmışsın yok, yoklar...

shapee · 30 Ocak 2016

O kadar samimi bir anlatım ki,
Okurken bile ruh dalgalanmalarını hissettim diyebilirim.
Karşım da bire bir anlatıyormuşçasına..

Bazıları aile sıcaklığına, bazıları güce bazıları da zorlu sınavlara doğar derler.
Sen, ben ve bizim gibiler mücadeleye.. ve kazanmaya..
Seniii yürekten kutluyorum.

-lotus- · 30 Ocak 2016

Karacamdan Kelebek .!.:
Günlerdir buradaki konulara kendi hayatımdan cevabım oldu. Kadın çalışmalı mı? Kadın boşanmalı mı? Vs her gün onlarca konu açılıyor. İnsanlar belki hayat hikayemden bir parça cesaret alır diye düşündüm.

Benimle evlendiyse bana ve çocuklarına bakmak zorunda diyorlar genelde, evet sana olmasa da çocuklarına iyi davranmalı, karınlarını doyurmalı, olması gereken de bu. Fakat her olması gereken olsaydı, dünya bu kadar kötü bir yer olmazdı.
İşte kadınların bu bakış açısı sebebiyle de başkasının insafı çerçevesinde yaşanıyor hayatlar. İşte bak senin baban insafsızmış, çocuklarına bakmamış işte, olması gerekeni yapmamış.
Bizim kadınlarımız hala, ne demek mecbur bakacak diye söylenip duruyorlar. Ama öyle olmuyor işte, adamlar kendi kanlarından olana acımıyorlar, ve bizim kadınlarımız bu acı gerçeği görmemekte çok ısrarcılar.
Ve bunun çalışan kadın/ ev hanımı savaşı olduğunu zannedenler var hala. Oysa işin boyutu öyle büyük ki, işte bak bir parçasını sen yansıttın bile.

pinkpin · 30 Ocak 2016

Vaov diyorum. Sende kendimi babanda babamı gördüm. Ama ben senin kadar güçlü olamadım. Çünkü her ama her hareketim kontrol altındaydı. Herşeyim suçtu. Neyse. Umarım bundan sonra çok mutlu olursun. Mutluluklar.

Gezegen X · 30 Ocak 2016

Seninderdindeyim .!.:
Benim de kötü bi çocukluğum oldu senin gibi ilk başlarda bende fark etmedim ama sonra sonra 12 13 yaş dedin mi herşeyi anlamaya başlıyor insan, Annem babam ayrıldı iyi ki de ayrılmışlar orası başka tabi.
Annem ben dahil üç abimi de istemedi ve ben 13 14 yaşlarında hem okula gidip hemde 4 erkekli bi eve annelik yapıyordum derken derken herkes bi yerden vurdu içime kapandıkça tepeme binen çok oldu aradan uzun zaman geçti hayat kötü şeyler gösterdi bana abimler babam gitgide baskıcı oldu önümde annem gibi bi örnek vardı çünkü ,zamanla pencereye balkona bile korkarak çıkar olmuştum.
Daha sonra ne mi oldu? Evden kaçtım - derken derkennnnn öyle böyle şimdi iyiyim bi kızım var.
Ailem mi? Hiç biri yok hayatımda iyi günlerimizi düşünüp özlüyorum abilerimi aslında, başım derde girse üç tane kapı gibi abimnvar diyememek can yakıcı ama alışıyor insan...

Anneniz susmaya devam ettikçe o hayatı çekecek herkes kendini kurtarmak için bişeyler yaparken annenin boş bakışları onu biyere götürmez

Az çok yaşadıklarınızı anlıyorum. Gerçekten zor. İnşallah aileniz ile bir ömür boyu mutlu sağlıklı huzur dolu bir hayat yaşarsınız. Evet aile var ama bazen yoklar gibi bazende keşke olmasalar diyoruz. Sizin mutlu anılarınızda kalmış. Varsın öyle olsunlar. Bizimde eksik yanımız bu maalesef. Bununla yaşamayı öğreniyoruz zamanla. Elimizden tek gelen bu.

Seninderdindeyim .!.:
benim için yazdı canım onu :)

Fark ettim ilk mesajını görmemişim.

Hatunbuyurdu · 30 Ocak 2016

Mutluluki .!.:
Ne garip demi aslında her insanın bir ailesi var ama bir bakmışsın yok, yoklar...

aynen öyle küçükken ne mutluyduk annem babam abilerim, şimdi kimsem yok gibi hep mutsuz gibiyim hiç bir sorun olmasa da hep eksik içim hayatımda hiçbirşey tam değil. Onlar başka biyerde ben başka bi yerde

Molia · 30 Ocak 2016

kendiylesorunlu .!.:
Benimle evlendiyse bana ve çocuklarına bakmak zorunda diyorlar genelde, evet sana olmasa da çocuklarına iyi davranmalı, karınlarını doyurmalı, olması gereken de bu. Fakat her olması gereken olsaydı, dünya bu kadar kötü bir yer olmazdı.
İşte kadınların bu bakış açısı sebebiyle de başkasının insafı çerçevesinde yaşanıyor hayatlar. İşte bak senin baban insafsızmış, çocuklarına bakmamış işte, olması gerekeni yapmamış.
Bizim kadınlarımız hala, ne demek mecbur bakacak diye söylenip duruyorlar. Ama öyle olmuyor işte, adamlar kendi kanlarından olana acımıyorlar, ve bizim kadınlarımız bu acı gerçeği görmemekte çok ısrarcılar.
Ve bunun çalışan kadın/ ev hanımı savaşı olduğunu zannedenler var hala. Oysa işin boyutu öyle büyük ki, işte bak bir parçasını sen yansıttın bile.

Kadın erkek eşit değildiri savunan kadınlar var aramızda. Hadi bakalım bunu okuyunca dayak yemeye razı gelecek mi? Bi de okumaktan bahsedeler.
İbretlik bir öykü anlattı arkadaşımız. Yemin ederim yemegimi birakip küplere binerek okudum.
Kadın okumalı, okuyamasa bile 1 kitap 1 ruhu aydınlatır.
Arkadaşın da kurtulmasına yardım olan tek şey OKUMAK olmuş.
En yüce kitap Kuran-ı Kerim bile OKU emriyle başlar.
Cahiller de bundan noksan oldugu için ya da çarpıttıgı icin cahilleşir.
Neyse velhasıl, son olarak öyle baba karşısında kötü söz söyleyememek belki de söylemeyi istememek bile marifettir.

Hatunbuyurdu · 30 Ocak 2016

Karacamdan Kelebek .!.:
Az çok yaşadıklarınızı anlıyorum. Gerçekten zor. İnşallah aileniz ile bir ömür boyu mutlu sağlıklı huzur dolu bir hayat yaşarsınız. Evet aile var ama bazen yoklar gibi bazende keşke olmasalar diyoruz. Sizin mutlu anılarınızda kalmış. Varsın öyle olsunlar. Bizimde eksik yanımız bu maalesef. Bununla yaşamayı öğreniyoruz zamanla. Elimizden tek gelen bu.

Teşekkür ederim :) Üç buçuk yaşında bi kızım var ve asla ailesine ısınamadığım bi kocam .
Kocamı seviyorum hemde çok Allaha şükür oda beni seviyo ama küçüklükten beri aile hayatı görmeyince hiç bi ailenin içine sığdıramıyorum kendimi, Annem sevmemiş beni bi başkası şartı koşulsuz neden sevsin ki yada nereye kadar sever ???

Mutluluki · 30 Ocak 2016

Seninderdindeyim .!.:
aynen öyle küçükken ne mutluyduk annem babam abilerim, şimdi kimsem yok gibi hep mutsuz gibiyim hiç bir sorun olmasa da hep eksik içim hayatımda hiçbirşey tam değil. Onlar başka biyerde ben başka bi yerde

Kıyamam ben sana ya ilacı olsa da kullansak o boşluğu doldursak keşke canım ama maalesef yok umarım hep böyle kalmayız.

maya70 · 30 Ocak 2016

zalimler için yaşasın cehennem !!!!!!!

Gezegen X · 30 Ocak 2016

shapes .!.:
O kadar samimi bir anlatım ki,
Okurken bile ruh dalgalanmalarını hissettim diyebilirim.
Karşım da bire bir anlatıyormuşçasına..

Bazıları aile sıcaklığına, bazıları güce bazıları da zorlu sınavlara doğar derler.
Sen, ben ve bizim gibiler mücadeleye.. ve kazanmaya..
Seniii yürekten kutluyorum.

Teşekkür ederim. Önemli olan pes etmemek. Kararlılık.

kendiylesorunlu .!.:
Benimle evlendiyse bana ve çocuklarına bakmak zorunda diyorlar genelde, evet sana olmasa da çocuklarına iyi davranmalı, karınlarını doyurmalı, olması gereken de bu. Fakat her olması gereken olsaydı, dünya bu kadar kötü bir yer olmazdı.
İşte kadınların bu bakış açısı sebebiyle de başkasının insafı çerçevesinde yaşanıyor hayatlar. İşte bak senin baban insafsızmış, çocuklarına bakmamış işte, olması gerekeni yapmamış.
Bizim kadınlarımız hala, ne demek mecbur bakacak diye söylenip duruyorlar. Ama öyle olmuyor işte, adamlar kendi kanlarından olana acımıyorlar, ve bizim kadınlarımız bu acı gerçeği görmemekte çok ısrarcılar.
Ve bunun çalışan kadın/ ev hanımı savaşı olduğunu zannedenler var hala. Oysa işin boyutu öyle büyük ki, işte bak bir parçasını sen yansıttın bile.

Hayat kısacık ve başkalarının bana bahşettiği hayatı kabul etseydim suan nasıl bir hayatım olurdu bilmiyorum. Herkesin her düşüncesine saygım var. İsteyen çalışır, isteyen çalışmaz. En azından kenei hayatlarını kontrol edebileceklerinden emin olsunlar istiyorum. Bugün benim erkek arkadaşım iyi maddi manevi yanımda. Calısmama gerek olmadığını, erkek olarak aileye bakmanın görevi oldugunu söylüyor. Ama kabul edemiyorum. Öz baba evladına bu hayatı müstehak gördüyse el adamı neler yapabilir diyorum içinden. İşte acaba diyorum. Bu hayata Allah nasip ederse bir çocuk.dünyaya getireceksem bunu kocama yada aileme.güvenerek değil kendime güvenerek yapacağım. Onlar olmasada cocuğuma bakabileceğim diyorum. Bahsettiğiniz örnekteki tartışmalar konuları birbirinden ayıran ince çizgilerin fark edilmemesinden kaynaklı diye düşünüyorum.

pinkpin .!.:
Vaov diyorum. Sende kendimi babanda babamı gördüm. Ama ben senin kadar güçlü olamadım. Çünkü her ama her hareketim kontrol altındaydı. Herşeyim suçtu. Neyse. Umarım bundan sonra çok mutlu olursun. Mutluluklar.

Umarım bundan sonra hayata karşı güçlü olursun. Ben yaşamak ve ölmek arasında bir tercih yaptım. Ya yaşayacak ya ölecektim. Yaşamayı tercih ettim ve elimden geleni yaptım. Çünkü kalanların hepsi benim için ölmek demekti. Kaybedecek hiç birşeyim yoktu.
Benimde herşeyim suçtu. Konuşmam gülmem, esnemem bile suçtu. Sırf hata yapmamak için sürekli mükemmel olmaya adadım bazen kendimi. Fark ettim ki mükemmel yok. Elimden gelenin yapmaktan başka çarem yoktu. Allah herkesin yardımcısı olsun.

Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.

Popüler Üye

Mucize 1 di şimdi 2 oldu love

Nirvana

Guru

Guru

Popüler Üye

Guru

Guru

Popüler Üye

Mucize 1 di şimdi 2 oldu love

Nirvana

Guru

Arkana bakma, oraya doğru gitmiyorsun.

Guru

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Mucize 1 di şimdi 2 oldu love

Üye

Guru

Benzer Konular