- 10 Eylül 2018
- 792
- 2.058
-
- Konu Sahibi karamurdum
- #281
Kendini işsiz oğluna gezdirtirken hiç tansiyonu yükselmiyordu maşallah. Aile de bi garip. Oğlum işsiz güçsüzsun. Evde yiyelim, hediye istemem masraf olmasın diyeceği yerde bı de sana akıl veriyor al diye.ben de biliyorum almasını.kim ödeyecek işsiz oğlun mu?Valla anası babası yaklaşık bi 40 sene anı yaşamış, ben sabah annesine bir an daha yaşattım umarım beğenir. Açtım al oğlunu emzir, dadısı değilim yardım kuruluşu da değilim dedim. Şoka girdi tansiyonum 20 oldu nasıl söz öyle diyo. Hak ettiğiniz gibi diyip kapadım. Babası geri aradı biz onunla konuşacağız sen sakin ol dedi. Eskiden olsa mıymıy kendimi anlatmaya çalışırdım meğer iki kelime yetiyormuş.
Öyle olsun ne çıkar ki. Kendine cekiduzen verirse evli kalmaya devam eder. İlla boşanacak diye kaide mi var.Sadece benim kafama birşey takıldı.
Boşanmayı isteyen yine O .
Sana gelirse bir daha arayamaz, çıktı mı giremez falan demişsin. Yani seninki boşanmayı istemek değil de kendine çeki düzen versin demek gibi.
Yok ben dedim ilk o önce kabul etti sonra tekrar düşünelim dedi bende sen düşün ben gayet düşündüm dedim. Öyle diyince o da boşanalım diye dedi. Annesine onu anlatırken dedim onları. Çünkü o şuan izmire gidip gezip tozup dönebileceğini geri sanıyor. Boşanma ile korkutacak beni aklı sıra.Sadece benim kafama birşey takıldı.
Boşanmayı isteyen yine O .
Sana gelirse bir daha arayamaz, çıktı mı giremez falan demişsin. Yani seninki boşanmayı istemek değil de kendine çeki düzen versin demek gibi.
Eşim ben hiç boşanalım diye konu geçtiğinde soğukkanlı durmadığın için bu sefer olayın ciddiyetini anladı. Gidip gezip tozup geleceğini sanıyordu öyle sanmasın diye dedim annesineÖyle olsun ne çıkar ki. Kendine cekiduzen verirse evli kalmaya devam eder. İlla boşanacak diye kaide mi var.
Hadi bu yıl yine maaşı vs vardı diyelim.ilk düğün yaptığımız yıl düğüne 1 kuruş katkıda bulunmayıp el öpmeye çağırmışlardı ve orda da tüm sülaleyi bohça dağıtıyoruz diye ilçe ilçe gezip tozup bize ödetmişlerdi her şeyi. Amcasına giderken markete uğrayıp aldıkları şeyleri bile eşim ödemişti. Sözde el öpme kimse beş kuruş vermemişti. Bayramda da aynısını yaptılar, geline benim bildiğim bayram harçlığı vs verilir bir dayısı 50 lira vermişti çocuk oyalar gibi ve biz o bayram 10 bin masraf yapmıştık git-gel. Yeni düğün yapmıştık, eşim işsizdi bir sürü ödememiz vardı. Bir tek ilk evlendiğimiz yaz gittiğimizde ellerini ceplerine soktular.Kendini işsiz oğluna gezdirtirken hiç tansiyonu yükselmiyordu maşallah. Aile de bi garip. Oğlum işsiz güçsüzsun. Evde yiyelim, hediye istemem masraf olmasın diyeceği yerde bı de sana akıl veriyor al diye.ben de biliyorum almasını.kim ödeyecek işsiz oğlun mu?
Onu da dedim işsiz güçsüz ben bi kazak alamazken har vurup harman savuruyor birde utanmadan dedim. boşanana kadar da her ihtiyacımı karşılayacak faturaları da ödeyecek hayır kurumu yok burda oğluna söyle dedim.Ay içimin yağları eridi ağzına sağlık. Ay bir de deseydin geldiniz o borcun içinde yediniz içtiniz kendinize hediye aldırdınız hiç mi rahatsız olmadınız diye. Kendime bir kazak alamıyorum, oğluna bakıyorum bir de sana hediye mi aldım ben deseydiniz. İnanılmaz sinir oldum ya
Valla kime anlatsam aynı şeyi söylüyor. Bıktırdı beni dün o hafifleme hissi geldi valla. Ağzıma geleni söyledikçe rahatladım. Ailesi üzülürmüş birde ben izmire gidene kadar demeyelim diyor. Sabahı zor ettim annesi öğleye kadar uyur 9 da uyandırdım 2 saatte anlattım her şeyi uykusu açıldı. Ne diyeceğini de bilemedi kem küm edip durdu. Ben ve ailem üzüleceğiz beyfendinin ailesi üzülmeyecekmiş. Herkes bilsin ne yaptığını uyuyamasın rahat rahat akşama kadar.Mesajların başlarını okudum adama acayip bilendim sonra gelişme var mı duye son mesajları okudum vallahi içim ferahladı. Çok iyi yapmışsınız hiçbir şey sizden kıymetli değil. Eminim bu beladan kurtulduğunuzda kuş gibi hafifleyeceksiniz ve çok mutlu olacaksınız.
Malesef benim babamda eşiniz gibiydi. Annem yirmi seneden fazla sabretti. Babamın çalışmayı sevmeyişi bize sonucu boşanmayla biten bir son bıraktı. Devamlı evdeydi , uyur tv izler keyfine bakardı. annem tek başına çabalar dururdu. Yirmi yıllık ömürlerinde zerrece birikim yapamadılar. Kıt kannat geçindik gittik. Babamı çok seviyorum ama kendisi tembelliğiyle ailemizin yıkılma sebeplerinden biri oldu.Öncelikle herkese merhaba,
Yıllardır bu siteyi takip ediyorum ve faydalanıyorum hepinize paylaşımlarınız için teşekkürler birçok insanın yaşamına dokunuyorsunuz. Artık işin içinden çıkamadığım için fikrinizi almak istedim, vakit ayırıp okuyan yorum yapan herkese çok teşekkür ederim.
2 yıllık evliyim, eşimle yaklaşık 8 senedir tanışıyoruz bunun 4 yılı sevgili olarak geçti. Okullarımız bitince araya mesafe girdi ve bu 4 yıl uzak mesafe ilişkisi olarak sürdü. Okulu benim memleketimde Konya da okuduk o İzmirde yaşıyordu. Her neyse evlendik benim tayinim memleketime çıktığı için konya da yaşamaya başladık. En baştan okumakla yaşamak bir olmaz iyi düşün diye defalarca kez söyledim uyum sağlarım dedi geldi. Ben atandım ama onun işi memurluk gibi değil, alanı özel sektörde daha çok yaklaşık 1 yıl iş bulamadı. Ben çalıştığım için kıt kanaat da olsa geçindik maddi sıkıntı olmadı. Bu arada 2 kez işe girdi fakat deneme sürecinde ayrıldı. Birinde deprem olunca çıkarıldı şirket küçülmeye gitti, birinde de patron çıkardı. Son girdiği yerde yaklaşık 10 aydır çalışıyor fakat her ay çıkmaya kalkıyor, sürekli başka bir sebepten bıktım diye söylenerek geliyor, o sebep çözülüyor öbür ay başka bir sebeple geliyor. İşsiz olduğu dönem ne yeni evliliğimi bilebildim ne doğru düzgün gönlümce alışveriş yapabildim. Evde akşama kadar yattı, sabaha kadar oturdu burnumdan getirdi hayatı. Sürekli söylendi, oyun oynadı saçma sapan tv izledi boş boş. Hala bazı borçlarımız var onları ödüyoruz.
Geçen ay işten çıktım dedi geldi yattı, dünya başıma yıkıldı 300 bine yakın borç var nereye çıktın dedim kavga ettik iş yerinde dedi yattı uyudu. Bir açıklama bile yok. O gün üzüntüden işte bile çalışamadım. Biraz söylendim sorumsuzsun vs diye kavga ettik 2 hafta benimle konuşmadı. İş yerinde kavga etmiş gerçekten onlarda 1 hafta izin vermiş kafanı dinle diye. Ben bu şehirde yaşamak istemiyorum aklım ailemde kalıyor vs diye ağzına geleni söyledi. Gittim izmire durumu anlattım ailesine birde siz konuşun dedim topladım getirdim, babasına beraber vakit geçirin oğlunla konuş işten şuan çıkma lüksü yok ben memur maaşıyla hem eve bakıp hem 300 bini ödeyemem dedim. Geldiler oturdular 1 hafta kardeşi annesi babası kaldı beraber vakit geçirdiler gezdiler yediler içtiler eğlendiler bizim harcamalar 2 katına çıktı. Ben sabah işe gittim akşam gelip yemek yaptım. Kardeşine alışveriş yapmış 5 bin liralık kıyafet vs annesine babasına almış bişeyler, gezmeydi yemeydi içmeydi kredi kartı 21 bin olmuş.
Babası ben konuştum çıkmayacak tembihledim vs dedi defalarca. Ailesinden ayrı şehirde olduğu ve her seferinde psikolojim bozuldu dediği için o bi hafta hiç müdahale etmedim gönüllerince vakit geçirdiler. Yılbaşındada beraber vakit geçirdik bugün sabah gittiler. Tüm gün ev temizledim, gönlü olsun diye en sevdiği yemeği yaptım vs işten geldi yedik içtik otururken ben bugün dilekçe verdim işten çıktım son 1 hafta gidip geleceğim ilişiğim kesilecek dedi.
Başımdan aşağı kaynar sular döküldü bağırdım çağırdım o da bana bağırdı, söylenme olay kavgaya döner dedi bende gittim odaya yattım. Şuan sinirden kudurmak üzereyim. Resmen kandırdı oyaladı beni ailesi varken. Ve zaten çok olan borcumuz son haftayla beraber daha da çoğaldı.
Bu kadar taviz gösterme sebebim babasının ciddi bir hastalığı olması, o babası hastayken ondan ayrı olduğu ve borcumuzdan dolayı maddi olarak da yardım edemediği için vicdan azabı çekiyor ya da bana öyle duygu sömürüsü yapıyor bilmiyorum. Hastalık biz evlendikten sonra ortaya çıktı. Sürekli alttan almaktan bıktım, ağzımı açsam hastalık öne sürülüyor ve ben vicdansız anlayışsız oluyorum. İşten çıkınca sadece maddi değil manevi olarak da beni çok bunaltıyor sürekli yatıyor, ne iş yapabiliyorum ne birini davet edebiliyorum. İkindiye doğru uyanıyor, sürekli depresif depresif konuşuyor. Ciddi anlamda o süreçte bıktım bir daha o dönemi yaşamak istemiyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum.
Adam resmen çalışmak istemiyor, ama bunu yüzüne söyleyince kıyamet kopuyor, şuan boşanabilecek bir durumda değilim bazı ailevi sorunlar nedeniyle. Ama böyle de boğuluyorum, sürekli kaygı içerisindeyim, kalbim hep ağzımda stresten hastalandım. O da umrunda değil, yalandan üzüldüm diyor doktor stresten uzak dur diyor bu adam her gün başka bir stres buluyor. Artık ona da inanmıyorum.
Lütfen bana bir yol gösterin, hayattan keyif almayı bırakın uyanık olmak bile istemiyorum artık, hayallerim yok oldu gitti, tüm neşemi kaybettim çabala çabala adam aynı. Ben en güzel yıllarımız diye özendikçe burnumdan getiriyor. Yemekler yapıyorum, hediyeler alıyorum sevdiği şeyleri yapıyorum o da bana yapıyor bunları ama sonunda öyle saçma birşey yapıyor ki hepsini unutturuyor. Kendime odaklanmak istiyorum ona da maddi anlamda izin vermiyor. Borçları düşünmekten uyuyamıyorum. Maaşım var sözde ama bir kazak alırken 2 kere düşünüyorum ya işten çıkarsa zaten bir sürü borç var diye. Kendi halime üzülüyorum eskiden istediğim gibi harcardım. Biliyorum bu adam düzelmez ama boşanacak duruma gelene kadar nasıl psikolojimi koruyacağım? Kaygı bozukluğu var dedi doktor doktorun dediklerini de yapıyorum ama evde yaşananlardan yine başa dönüyorum.
Cevap yazan okuyan herkese teşekkür ederim dağınık oldu yazı ama kafamı toplayamadım. Lütfen kalbimi kırmayın iyi değilim zaten.
Yok hayır demek istediğim o değil. Yani bir konu açılınca neden illa sonu boşanmak zorundaki. Eğer düzelirse adam pekala evliliğe devam edebilirsiniz. Yani öyle hesap sorar gibi yazmış da yazan kişi. Sanki insan ilişkileri matematik mis gibi davraniliyor. 2*2 mutlaka 4 eder formunda davraniliyor bazen. Neticede bu şikayetlerinizden dolayı ayrılma aşamasına geldiniz. Şikayetler ortadan kalkacak şekilde düzelirse pekala evlilik devam edebilir. İlla bunu yaptı diye ders vermek, boşanmak falan mı gerekli. Onu demek istiyorum.Eşim ben hiç boşanalım diye konu geçtiğinde soğukkanlı durmadığın için bu sefer olayın ciddiyetini anladı. Gidip gezip tozup geleceğini sanıyordu öyle sanmasın diye dedim annesine
Yıllarca böyle adamlardan nefret ettim geldi buldu beni. Halamın eşi de böyleydi hep gıcık olurdum. Fazla kınadım sanırım. Allah size sabır versinMalesef benim babamda eşiniz gibiydi. Annem yirmi seneden fazla sabretti. Babamın çalışmayı sevmeyişi bize sonucu boşanmayla biten bir son bıraktı. Devamlı evdeydi , uyur tv izler keyfine bakardı. annem tek başına çabalar dururdu. Yirmi yıllık ömürlerinde zerrece birikim yapamadılar. Kıt kannat geçindik gittik. Babamı çok seviyorum ama kendisi tembelliğiyle ailemizin yıkılma sebeplerinden biri oldu.
Ha anladım tabii insanlar devam edebilir ya da boşanabilir ama karşıdakinde bir çaba ve pişmanlık olması lazım şimdilik ben göremiyorum. Birde ben böyle büyük tepkiler vermesem huy haline getirecek belli bu sorumsuzluğu. Sorumluluk almayan anasının kuzusu erkekle hayat geçmez. Çantada keklik sanıyor beni aklı sıra çünkü tepeme çıkardım. Ordan dün aşağı atınca şoka girdi. Birde ben evliliklerde boşanmanın koz olarak kullanılmasına gıcık oluyorum. O, beni boşanma ile korkutacağını sandı. Kaybeden kendisi haberi yokYok hayır demek istediğim o değil. Yani bir konu açılınca neden illa sonu boşanmak zorundaki. Eğer düzelirse adam pekala evliliğe devam edebilirsiniz. Yani öyle hesap sorar gibi yazmış da yazan kişi. Sanki insan ilişkileri matematik mis gibi davraniliyor. 2*2 mutlaka 4 eder formunda davraniliyor bazen. Neticede bu şikayetlerinizden dolayı ayrılma aşamasına geldiniz. Şikayetler ortadan kalkacak şekilde düzelirse pekala evlilik devam edebilir. İlla bunu yaptı diye ders vermek, boşanmak falan mı gerekli. Onu demek istiyorum.
Malesef benim babam vefat etti. Şimdilerde zerrece aklıma gelmiyor onun o hali. Sadece özlüyorumYıllarca böyle adamlardan nefret ettim geldi buldu beni. Halamın eşi de böyleydi hep gıcık olurdum. Fazla kınadım sanırım. Allah size sabır versin
Başınız sağolsun, keşke size güzel anılar bıraksaymış. Allah rahmet eylesin ne diyelimMalesef benim babam vefat etti. Şimdilerde zerrece aklıma gelmiyor onun o hali. Sadece özlüyorum
Dün bi geldi biraz mantıklı düşünelim dedi ben gayet mantıklıyım sen düşün oturda dedim. Sonra bi daha geldi beni gözden çıkarmışsın dedi. Bende sorumsuz ve yalancı biriyle işim yok yallah dedim. sabahın köründe de uyanıp annesini aradım ben dadı değilim benim paramla akşama kadar yatamaz al oğlunu sen bak, boşanalım vs diyor bu evden bi kere çıkar bir daha da giremez bende meraklısı değilim gitsin dedim. Aradı oğlunu bişeyler dedi ama bilmiyorum naptılar.
Kimse için kılınızı kıpırdatmayın kızlar. İki senede osmanlı gibi çöktüm. Gözümün altı mosmor, 60 kg dan 50 ye düştüm. Kaygı içinde yaşamaktan en mutlu anlarım bile yok hafızamda. Her yeri yüzümün sivilce. Kimsenin yüzüne bakacak halim yok. Bazı günler oluyor hiç uyumadan ya da yemeden geçip gidiyor. O kadar dipteyim ki kaybedecek bişeyim yok gibi ağzıma geleni söylüyorum. Bi yandan rahatlatıyor bi yandan beni bu hale düşürdüğü için daha da sinirleniyorum. Herkesle yüz göz oldum. Ama akıllandım kapı orda naparsa yapsın. Davasını açsın anası alsın sorumluluğunu 30 yaşındaki adamın. Utanmıyor da
Bi de sabah bana sizi iyi gördüm ben aslında geçen hafta diyokomedi gibi kadın. Oğlun rol yapıyordu beni dolandırmak için maşallah iyi oyuncu yetiştirmişsin dedim.
Offfffİnşallah, birde eşim aileme diyemeyeceğim işten çıktığını vs sanıyordu. Dün bana bişey oldu ne oldu bilmiyorum. Annemleri çağırdım o gelince köşe yastığı da geldi yatmaya vs diye ağzıma geleni saydım. Rezil oldu annemlern yanında bişey de diyemedi. Kariyer planlamasında 8 ay daha yatıp beni yemek var müthiş bir adam filan dedim. Bugün de öyle ağzıma geleni tutmuyorum pat pat söylüyorum şok oluyor. Ailesine de saydım saydım kapattım. En son annesi tansiyondan hastanelik oluyordu drama yapmayın ya da yapacaksınız oğlunuzdan oyunculuk dersi alın, göndereyim öğretsin diye kapattım. Eskiden olsa aman hastalar bişey olur, aman eşimi utandırırım vs diye kaygı içinde kalırdım. Şimdi onlar beni düşündğ mü diye söylüyorum herşeyi.
O niye boşanalım diyor ki? Eline ayağına yapışacağınızı mı sanıyordu gitme yiğidim yuvamızı dağıtma dye. Onun dava açmasını beklemeyin bu kadar gaza gelmişken hatta kendinize gelmişken açın davayı kurtulun bu parazitten. Bu süreçte mesajlaşma da olursa ya da eski mesajlar varsa çalışmadığına dair onların saklayın davada borçları ödememek için kullanırsınız. Aylarca adamı beslediniz zaten borçları da bir zahmet kendi ödesinDün bi geldi biraz mantıklı düşünelim dedi ben gayet mantıklıyım sen düşün oturda dedim. Sonra bi daha geldi beni gözden çıkarmışsın dedi. Bende sorumsuz ve yalancı biriyle işim yok yallah dedim. sabahın köründe de uyanıp annesini aradım ben dadı değilim benim paramla akşama kadar yatamaz al oğlunu sen bak, boşanalım vs diyor bu evden bi kere çıkar bir daha da giremez bende meraklısı değilim gitsin dedim. Aradı oğlunu bişeyler dedi ama bilmiyorum naptılar.
Tribini sevsinler, geçti artık. Tribe yelken indiren kadını elleriyle öldürdü. Şimdi karşısında medussa varÇok teşekkür ederim çok güzel destek oldu herkes bana kırmadan dökmeden. Böyle açık açık kimseye anlatılmıyor kendimi sayenizde daha güçlü hissediyorum. valla daha annesine de ona da söyleyipte yazmadıklarım var silkelendim ve kendime geldim. İşe gitse şirkete gider sırayla tükürürdük ama iki seksen yatıyor evde izmire kısmet artıkbirde kendince tripte paşa
Çalışmayan tembel erkek asla düzelmiyor. Kardeşimden biliyorum. Çalışmaya gönlü olan bu kadar zaman mızmızlanmazdı zaten. Geçirdiği zamanı , sömürdüğü parayı kâr sayar bunlar.Yok hayır demek istediğim o değil. Yani bir konu açılınca neden illa sonu boşanmak zorundaki. Eğer düzelirse adam pekala evliliğe devam edebilirsiniz. Yani öyle hesap sorar gibi yazmış da yazan kişi. Sanki insan ilişkileri matematik mis gibi davraniliyor. 2*2 mutlaka 4 eder formunda davraniliyor bazen. Neticede bu şikayetlerinizden dolayı ayrılma aşamasına geldiniz. Şikayetler ortadan kalkacak şekilde düzelirse pekala evlilik devam edebilir. İlla bunu yaptı diye ders vermek, boşanmak falan mı gerekli. Onu demek istiyorum.