- 29 Mayıs 2021
- 13.323
- 86.339
- 36
Tek başına evlenmeye çalışıyosun, iyi düşünBiz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?
Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.
Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Ben 30 yaşındayım, o da 27 yaşında.Bu çocuk evlilik için yeterli değil,yaşlarınız kaç?
Arabasını satsın demiyorum araba ihtiyaçtır satılınca da kolay alınmıyor. Ev alacak olsanız hadi neyse de.
Siz onun borçlarını niye ödüyorsunuz? Canı cehenneme ödeyebileceği kadar borca girseymiş. Daha ortada fol yok yumurta yok karı kocayız mısrıfımız ırtık diye siz elinizi sürekli cebinize atmışsınız.
Ne oldu madalya mı taktılar yo.Çoktan bu duruma alışmış ve normal olanı bu sanmaya başlamış bile.
Normali bu değil.
Sizinle yaşayacağı ev arayışına bile girmeyen biriyle evlenmeyin,o zorluğu hissetmeden hayalini kurmadan tutulan evi evim diye benimsemiyecek sizin evinize gelmiş gibi hissedecek.
Aslında yazmışsınız kızılcık şerbeti diye. Sizin daha başka da problemleriniz ve uyuşmazlıklarınız var gibi.
Ayrıl demem,aşkımdan ölüyorum diyorsanız sadece erteleyin düğün işini. Bir izleyin performansını sizin için yanıp bitiyor mu,olmazları olduruyor mu.
Oldurmak istemiyorsa keyfinize bakın evlenince daha beter olacak çünkü bu tipler ve aileleo
Nişanlınizın evlilik olgunluğunda ya da hevesinde olmadığını göremiyor musunuz?Ben 30 yaşındayım, o da 27 yaşında.
Sahibindenden ev bakıyor arada, henüz aksiyon almadı. Genel olarak ailelerimiz zıt kültürlerden ama bizim kafa yapımız aynı. Bu konuyu benim ailem asla dert etmiyor ama belli ki diğer tarafta sorun var.
Şimdi anlaşıldı.Ben 30 yaşındayım, o da 27 yaşında.
Evet o yüzden evlilik ertelenmeli çünkü borç var üzerine düğün borcuyla evliliknzor
Bacım hesabını bilmeyen ,savurgan adam çok zor..ailesinin durumu nasıl, tek çocuk mu bu adamBiz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?
Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.
Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Onun en azından bu kadar borcu yokturNişanlın Recaizade Mahmud Ekrem mi acaba ?
Sürekli açık açık soruyorum kendisine evlenmek isteyip istemediğini. Çok istediğini söylüyor ısrarla. Ama sonra bu tavırlarına anlam veremiyorum.Nişanlınizın evlilik olgunluğunda ya da hevesinde olmadığını göremiyor musunuz?
Ben de olsam sizle evlenmek isterim valla. :)Sürekli açık açık soruyorum kendisine evlenmek isteyip istemediğini. Çok istediğini söylüyor ısrarla. Ama sonra bu tavırlarına anlam veremiyorum.
Atın nisanı direkt,bu adam daha çok üzer sizi.En çok da böyle şeyleri görünce üzülüyorum. Millete neler neler yapılıyor bizim erkek tarafı yalnızca iki küçük ev aleti ve kahve makinesi aldı. Geri kalan her şeyi ben yaptım. Beyaz eşyaları da ben aldım babaannemin evine koydum.
Dediğiniz gibi çabalayan kadınsa değersizleşiyor. Nasıl olsa o halleder gözüyle bakıyor ve daha da salıyor poposunu.
Ailesinin durumu iyi. Karavanları falan var yani siz düşününBacım hesabını bilmeyen ,savurgan adam çok zor..ailesinin durumu nasıl, tek çocuk mu bu adam
Sormanıza gerek yok ki, istemediği,sorumluluk alamayacağı gayet ortada.Sürekli açık açık soruyorum kendisine evlenmek isteyip istemediğini. Çok istediğini söylüyor ısrarla. Ama sonra bu tavırlarına anlam veremiyorum.
Allah sana gösteriyor! Allah daha ne yapsın white flag mi sallasınBiz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?
Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.
Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
adam fedakarlık yapmıyor ki sen kendi kendine yuva kuruyorsun gerek yok tavrını koy paranı sokakta mı topluyorsunBiz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?
Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.
Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?