Araba Sevdası

Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Kendi cabanizla zorla evlenmek için inat ediyorsunuz, neden ??
 
Nişanlına evlilik sorumluluğunu alabilecek olgunluk yok. Onun şimdi neyi nasıl yetiştirebilirim diye telaşa düşmesi gerekiyordu. Hadi hallettin evlendin Bi şekilde evliliğiniz de hep böyle gidecek senin oldurmanla. Çocuk olcak bütün sorumluluk sende. Sen hastane postane koştururken o kendi heveslerini halledecek. Ayrılmayacaksan da ertele. Ama ertelediğini söyleme bakalım 2 ayda ne yapacak. Önüne her şey hazır sunulmayınca sorumluluk almaya başlayacak mı bak bakalım.
 
Böyle konularda yönlendirmeyi sevmiyorum
Babanızla konuştunuz mu babanıza bir danışın isterseniz genelde babalar isabetli kararlar veriyorlar böyle konularda
Konuştum babamla . Nişanlım genel olarak mülayim,anlayışlı ve tatlı biridir. O yüzden ailem seviyor ve güveniyor ona. Onun annesi babası ayrı ve babasıyla görüşmüyor. Annesi başkasıyla evli. Biraz kendi kendine büyümüş bir çocuk. Bu yüzden olsa gerek bizimkiler benimsedi ve sorumluluk hissetti sanırım. Zamanla her şey hallolur, biz arkanızdayız temalı konuşmalar yaptılar bana. Bu da ağırıma gidiyor maalesef. Nereye kadar arkamızda olabilir bu insanlar? Hatta niye arkamızda olsunlar? Bizim halledebilmemiz lazım her şeyi.
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Son cumlen o kadar önemli ki. Bence yapman gereken şey tam olarak bu. Yol yakinken vazgeç daha azonce bir yorum okudum kadın 5 yaşındaki kızım var bosanicam keşke daha önceden bunu yapsaydim şuan hayatımi çoktan kurmuş olacaktım yazmış. Sizin şuan geri dönüşünüz çok kolay yüzünü çıkartıp ayrıldım bitti. İleride bu kararı vermek bu kadar kolay olmayabiliyor. Ayrıl gitsin kurtul bu umursamazlardan. Ailesi bişey yapmak zorunda değil tabiki ama bu kadar bosvermekte olmaz ne demek yani herşeye annen ve babanla kosturman.
 
nişanlında 1 gram akıl varsa ben insan değilim, aynı zamanda sende de varsa.
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Bu çocuk adamla evlenmeyin.
 
Ben de arabamı seviyorum satmak istemem asla. Çok güzel bi özgürlük veriyor insana. Ama böyle bi durumda da artık seçim yapması ve siz demeden arabayı satması gerekirdi. Evi tutmak için hatta bulmak için bile hiç çabası yok.

İşleri halletmeyi bırakın kendinizi biraz geri çekin.
 
Aşırı sorumsuz biriyle evlenme motivasyonunun nedir ?

Ailesi bile umursamıyor oğullarını kaç kurtar kendini

Ne sanıyorsun evlenince birden araba sevdası geçecek mi?

Kendine yakıştırdığın koca bu mu senin ?
 
Bu çocuk evlilik için yeterli değil,yaşlarınız kaç?

Arabasını satsın demiyorum araba ihtiyaçtır satılınca da kolay alınmıyor. Ev alacak olsanız hadi neyse de.

Siz onun borçlarını niye ödüyorsunuz? Canı cehenneme ödeyebileceği kadar borca girseymiş. Daha ortada fol yok yumurta yok karı kocayız mısrıfımız ırtık diye siz elinizi sürekli cebinize atmışsınız.

Ne oldu madalya mı taktılar yo.Çoktan bu duruma alışmış ve normal olanı bu sanmaya başlamış bile.

Normali bu değil.

Sizinle yaşayacağı ev arayışına bile girmeyen biriyle evlenmeyin,o zorluğu hissetmeden hayalini kurmadan tutulan evi evim diye benimsemiyecek sizin evinize gelmiş gibi hissedecek.

Aslında yazmışsınız kızılcık şerbeti diye. Sizin daha başka da problemleriniz ve uyuşmazlıklarınız var gibi.

Ayrıl demem,aşkımdan ölüyorum diyorsanız sadece erteleyin düğün işini. Bir izleyin performansını sizin için yanıp bitiyor mu,olmazları olduruyor mu.

Oldurmak istemiyorsa keyfinize bakın evlenince daha beter olacak çünkü bu tipler ve aileler
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?

Şimdi yolun başından kapatmassan, bir kaç sene sonra tekrar yazacaksın buraya. Belkide ozaman çocuğun olacak.

Kesinlikle nişanı at. Böye insanlarla yuva aile kurulmaz.
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Seviyorsanız defteri kapatmayın ama evliliği askıya alın zor bir durum borçlar içinde bir evlilik zor kendinizi yakmayın
 
Arabasını da satmak istemeyebilir araba benim de kırmızı çizgimdir anlayabiliyorum konuşursunuz evliliği ertelensiniz.

Arabasini satmak istemiyorsa evlilik yoluna girdikten sonra yinede gerekenleri yapabilmek zorunda o zaman. Binbir borc yapip kadini da borc batagina sürüklemeye hakki yok.
 
Arabasini satmak istemiyorsa evlilik yoluna girdikten sonra yinede gerekenleri yapabilmek zorunda o zaman. Binbir borc yapip kadini da borc batagina sürüklemeye hakki yok.
Yoo neden gerekenleri yapsın ki kadın zaten yapıyor. Düğünden snr da alır tüm takıyı altını, arabasını yükseltir. Kalan borçları da kadın ödemeye devam eder Ohh mis
 
Biz 3.5 yıldır birlikteyiz ve son 1 yıldır da nişanlıyız. Nişanlanmadan önce ekonomik mevzular arada açılsa da çok fazla takmıyorduk. Nişanlandıktan sonra sürekli bu konularda kavga etmeye başladık. Sebebi; arabalar. Arabası sürekli masraf çıkarıyor. Satıyor başka bir araba alıyor, o daha büyük masraf çıkarıyor. Kaza yapıyor yine bir masraf. Evlenmemize 2 ay var ve hem büyük bir kredi hem de kredi kartına bir yığın borcu var. Bu durumda neredeyse bütün masrafları ben çekiyorum. Ev arıyoruz şu sıralar. Depozitosu, kirası, emlakçı masrafı falan bunları karşılayacak bir kuruşu yok. Hepsi bende doğal olarak bu noktada. Benim de etim ne budum ne. O kadar mutsuzum ki. Arabasını satmak asla istemiyor. Sat dediğimde yüzü düşüyor. Açık açık da söylüyor zaten satmak istemediğini. Ben de istemiyorum satsın, sonuçta kolaylık ama gömü mü bulacağız? Nasıl hallolacak bunca masraf?

Bir de umursamaz bir annesi var. Evlenmeye iki ay kalmış gibi davranmıyor asla. Sürekli tatilde. İzmirden arsa aldılar karı koca onunla uğraşıyorlar. Ne arıyor ne soruyor ne ev arayışımıza katılıyor. Oturup ailemle asla konuşmuyorlar ne yapacağız ne edeceğiz diye çünkü büyük ihtimalle kendine yakıştıramıyor bizi. Kızılcık şerbeti diye biz.

Nişanlım yukarıda en son bahsettiğim gibi kazada perte çıkardı arabayı. 60-70k borca girdi. Araba hala tamirde olduğu için ev de arayamıyoruz aktif bir şekilde. Babamla annemle arıyorum ben. Sanki kendime öğrenci evi bakıyorum. Kendime diyorum ki bazen bu şimdi böyleyse ileride de böyle olacaktır. Ateşe atma kendini. Sürekli düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum. Kafayı yemek üzereyim. Yol yakınken bu defteri kapatsam mı?
Nişanlın Recaizade Mahmud Ekrem mi acaba ?
 
X