Valla güzelim 3 yol var. Anneni adamı bırakması için ikna edeceksin ki zor görünüyor. Kardeşlerini yanına alacaksın ama bırakmaz diyorsun. Sen çekip git diyemem. Sende yanlarında kalıp en azından kardeşlerine göz kulak olacaksın o zaman. Çok zor gerçekten. Umarım annenin gözleri açılır ve sağlıklı düşünüp doğru kararı verir çocukları için.Yorumlar için teşekkürler ama şöyle bişi var tamam annem aşırı fedakar bir anne değil belki ki biz onunla babam hayattayken bile hiç anlaşamazdık. Ama bizi seviyor kardeşlerimi de. Ben bizi istememesi hakkındaki korkuları taşıyorum tabi ki ama ona bunu ne zaman yansıtsam bizi bırakmayacağını söyledi. Ki bi hafta önce kendisiyle bu durumun beni çok etkilediğini psikiyatra gittiğimi ilaç yazıldığını anlattım bu konuda çok endişelendi. Ha geri adım da atmıyor o ayrı. Bana dedi ki hayatta neler yaşayanlar var bu kadar kafana takma bunu. Biz 5 yıldır beraberiz o benim sevgilim niye hala alışamıyorsun. Bunlardan ne çıkarmam gerekiyor bilmiyorum ama hadi ben yetişkinim artık görüşmiycem desem çekip gitsem belki elinden bişi gelmez ama sanmıyoeum çocukları bıraksın. Hatta sürekli ben çalışmaya başlayınca benim yaşadığım şehre gelmekten bahsediyo biz de geliriz seninle beraber diyo gerçi ben istemiyorum açıkçası annemi yanımda bu beni nasıl bir evlat yapar bilmiyorum ama travma yaşadım resmen anneme kızgınlığım dinmiyo hiç, kendi psikolojim mahvoluyor
Kendi hayatınıza odaklanın bence artık. Bende anneniz evliyken sevgili buldu sandım. Anneniz bekar bir kadın erkek arkadaşı olmasından daha doğal ne olabilir ki. Adamın yaptıklarını anlatmışsınız ama bu sizi değil annenizi bağlar. Sonuçta kaç yaşında insan. Siz yine uyarılarınızı yapın adamın yanlış yaptığını gördüğünüzde gerisini bırakın karışmayın bence. Zaten okulunuzun bitmesine 1 yıl kalmış kendi hayatınıza bakın bu kadar strese girmeyin canınıza yazık üzüldüğünüzle kalıyorsunuz.arkadaşlar ben yeniyim sitede sırf bu konu için üye oldum. Bazı şeylerle başa çıkamıyorum bana bilen varsa yolunu göstersin. Uzun yazıcam biraz ama LÜTFEN vakit ayırıp okuyun benim için çok önemli. En başta söyliyeyim düşüncelerinizi merak ediyorum ama acıyan yorumlar istemiyorum. Benim babam 5 sene önce vefat etti kendisi doktordu annem de hemşire. Üniversitede tanışıp evlenmişler bi sene sonra da ben doğmuşum zaten hatta ben doğduğumda babam hala okuyomuş. Neyse ben 22 yaşındayım ve babamın vefat ettiği senenin yazında ben yurtdışı tatiline çıktım bi 2 hafta kadar yoktum geldiğimde annemin konuşmalarını falan duydum. Yok dedim olmaz böyle bişi ama kurt düşmüştü bi kez içime meğer cidden biriyle konuşuyormuş. O zamanlar çok ağladım vaz geçirmeye çalıştım. Ben de üniversite sınavına hazırlanıyordum bi de psikolojim çok bozuldu her şey üst üste gelince. İki de kız kardeşim var benim ama onlar biraz tekne kazıntısı küçükler benden baya 11-12 yaş var aramızda. Aynı yıl bi haftasonu sabahı annem hepimizi toparladı kızların kursu vardı onları bırakmak için dedi ki seni de götüreyim dersaneye bırakayım orda çalış. Ben gitmek istemedim çünkü sevmiyodum zaten dersaneyi ısrar edince annem işkillendim yine. Allah affetsin o gece adam annemle kalmış. Hala bizi o gün evden gönderdi diye kırgınım ona ki bunu 4-5 defa yaptı. Şimdilerde bu konuyu açtığımda diyo ki adamı çok iyi tanımıyodum o sıralar nasıl sizle aynı evde bırakabilirdim. Ama adamı hiç getirmeyebilirdi ya da onu evden çıkartabilirdi. Neyse böyle böyle çok olaylar yaşadım adam zaten ipsiz sapsız biri annemin çalıştığı hastanede şoförlük yapıyo ordan tanışmışlar ama tipinde meymenet yok derler ya aynen öyle annemden de 10 yaş küçük bi de. Ben 5 sene bunu çektim Allah biliyo ya yüreğim kaldırmadı alışamadım hiçbir zaman. Yazları zorla hep beraber tatile çıkmaya zorlardı annem beni halbuki ben istemiyordum o adamla gitmek ağlasam sızlasam yalvarsam etki etmiyodu ama anneme. O kadar inatçı ve bencil ki. Üniversiteyi ilk senemde kazandım diş hekimliği okuyorum 4. Senem bitti bu sene dersler yoğun diye zaten yılın toplam 2-3 ayını evde geçirebiliyorum ama o aylar seneler gibi geçiyor dayanamıyorum o evde hatta bi ara adam her gece geliyodu akşam yemeğini kahvaltıyı beraber yapıyoduk nasıl bir midesizlik depresyona girdim bu durum yüzünden intiharı bile düşündüm ama şuan öyle bişi yok çok şükür ama dayanamıyorum. Bu senenin başında annemle ayrıldılar çünkü adam bunu aldatıyormuş ayrıca annem buna para vermiş araba alıcak adam diye. Benim babamın kazanıp biriktirdiği kardeşlerimin rızkını o adama vermiş. O derece gözü kör siz düşünün. Peki adam napmış dersiniz? O parayla köyde bi kıza düğün yapıcakmış. Annem öğrenince çıldırdı adam da diyomuş ki ben seni bırakmayı düşünmüyorum. Hem evlencek hem metres yapcak ki annemi bile aldatan bi adam bu. Bunlar mahkemelik oldu falan ama parayı da alamadı annem. Neyse uzatmıyım bu yaz eve döneli 1 hafta oldu ve barıştıklarını öğrendim gizliyomuş benden. Diyo ki biz aramızda hallettik senin anlamayacağın şeyler var. Ben anladım bu kadın bu adamdan ayrılmadıysa bu olaylara rağmen daha da ayrılmazlar ama ben bunu kaldıramıyorum. Benim mezuniyetime 1 sene kaldı hadi ben iş bulup kendimi kurtarsam küçük kardeşlerim var onlar kim bilir nasıl psikolojide yetişicekler anlamaya başlayınca bu olayları. Böyle bi ailede yetişip nasıl güçlü sağlıklı kadınlar olucaklar? Onun yerine ben utanıyorum. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum bu durumu bana acıyarak bakıcaklar diye sadece genel hatlarıyla biliyolar. Ne konuşucak kimsem var ne de bu olayı çözemiyorum. Aile büyükleriyle git konuş demeyin ihtimal dışı çünkü çoğuyla görüşmüyoruz bile annemin kendi ailesi de biliyo. Beni de dinlemiyo annem. Adam kötü bişi yapsa da affediyo. İçim daralıyo benim de konuşmak istedim. Benimle aynı durumda olan varsa da yazabilir mi. Bazen tek düşünebildiğim bu durum oluyo, hayatım bunlardan oluşuyomuş gibi. Psikiyatra gitmiştim 5-6 ay önce birazını anlatmıştım antidepresan vermişti ama kullanmamıştım başlamalı mıyım sizce tekrar gidip. Ben bu olayı değiştiremiyorum sadece BAŞA ÇIKABİLMEYİ öğrenmek istiyorum.
arkadaşlar ben yeniyim sitede sırf bu konu için üye oldum. Bazı şeylerle başa çıkamıyorum bana bilen varsa yolunu göstersin. Uzun yazıcam biraz ama LÜTFEN vakit ayırıp okuyun benim için çok önemli. En başta söyliyeyim düşüncelerinizi merak ediyorum ama acıyan yorumlar istemiyorum. Benim babam 5 sene önce vefat etti kendisi doktordu annem de hemşire. Üniversitede tanışıp evlenmişler bi sene sonra da ben doğmuşum zaten hatta ben doğduğumda babam hala okuyomuş. Neyse ben 22 yaşındayım ve babamın vefat ettiği senenin yazında ben yurtdışı tatiline çıktım bi 2 hafta kadar yoktum geldiğimde annemin konuşmalarını falan duydum. Yok dedim olmaz böyle bişi ama kurt düşmüştü bi kez içime meğer cidden biriyle konuşuyormuş. O zamanlar çok ağladım vaz geçirmeye çalıştım. Ben de üniversite sınavına hazırlanıyordum bi de psikolojim çok bozuldu her şey üst üste gelince. İki de kız kardeşim var benim ama onlar biraz tekne kazıntısı küçükler benden baya 11-12 yaş var aramızda. Aynı yıl bi haftasonu sabahı annem hepimizi toparladı kızların kursu vardı onları bırakmak için dedi ki seni de götüreyim dersaneye bırakayım orda çalış. Ben gitmek istemedim çünkü sevmiyodum zaten dersaneyi ısrar edince annem işkillendim yine. Allah affetsin o gece adam annemle kalmış. Hala bizi o gün evden gönderdi diye kırgınım ona ki bunu 4-5 defa yaptı. Şimdilerde bu konuyu açtığımda diyo ki adamı çok iyi tanımıyodum o sıralar nasıl sizle aynı evde bırakabilirdim. Ama adamı hiç getirmeyebilirdi ya da onu evden çıkartabilirdi. Neyse böyle böyle çok olaylar yaşadım adam zaten ipsiz sapsız biri annemin çalıştığı hastanede şoförlük yapıyo ordan tanışmışlar ama tipinde meymenet yok derler ya aynen öyle annemden de 10 yaş küçük bi de. Ben 5 sene bunu çektim Allah biliyo ya yüreğim kaldırmadı alışamadım hiçbir zaman. Yazları zorla hep beraber tatile çıkmaya zorlardı annem beni halbuki ben istemiyordum o adamla gitmek ağlasam sızlasam yalvarsam etki etmiyodu ama anneme. O kadar inatçı ve bencil ki. Üniversiteyi ilk senemde kazandım diş hekimliği okuyorum 4. Senem bitti bu sene dersler yoğun diye zaten yılın toplam 2-3 ayını evde geçirebiliyorum ama o aylar seneler gibi geçiyor dayanamıyorum o evde hatta bi ara adam her gece geliyodu akşam yemeğini kahvaltıyı beraber yapıyoduk nasıl bir midesizlik depresyona girdim bu durum yüzünden intiharı bile düşündüm ama şuan öyle bişi yok çok şükür ama dayanamıyorum. Bu senenin başında annemle ayrıldılar çünkü adam bunu aldatıyormuş ayrıca annem buna para vermiş araba alıcak adam diye. Benim babamın kazanıp biriktirdiği kardeşlerimin rızkını o adama vermiş. O derece gözü kör siz düşünün. Peki adam napmış dersiniz? O parayla köyde bi kıza düğün yapıcakmış. Annem öğrenince çıldırdı adam da diyomuş ki ben seni bırakmayı düşünmüyorum. Hem evlencek hem metres yapcak ki annemi bile aldatan bi adam bu. Bunlar mahkemelik oldu falan ama parayı da alamadı annem. Neyse uzatmıyım bu yaz eve döneli 1 hafta oldu ve barıştıklarını öğrendim gizliyomuş benden. Diyo ki biz aramızda hallettik senin anlamayacağın şeyler var. Ben anladım bu kadın bu adamdan ayrılmadıysa bu olaylara rağmen daha da ayrılmazlar ama ben bunu kaldıramıyorum. Benim mezuniyetime 1 sene kaldı hadi ben iş bulup kendimi kurtarsam küçük kardeşlerim var onlar kim bilir nasıl psikolojide yetişicekler anlamaya başlayınca bu olayları. Böyle bi ailede yetişip nasıl güçlü sağlıklı kadınlar olucaklar? Onun yerine ben utanıyorum. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum bu durumu bana acıyarak bakıcaklar diye sadece genel hatlarıyla biliyolar. Ne konuşucak kimsem var ne de bu olayı çözemiyorum. Aile büyükleriyle git konuş demeyin ihtimal dışı çünkü çoğuyla görüşmüyoruz bile annemin kendi ailesi de biliyo. Beni de dinlemiyo annem. Adam kötü bişi yapsa da affediyo. İçim daralıyo benim de konuşmak istedim. Benimle aynı durumda olan varsa da yazabilir mi. Bazen tek düşünebildiğim bu durum oluyo, hayatım bunlardan oluşuyomuş gibi. Psikiyatra gitmiştim 5-6 ay önce birazını anlatmıştım antidepresan vermişti ama kullanmamıştım başlamalı mıyım sizce tekrar gidip. Ben bu olayı değiştiremiyorum sadece BAŞA ÇIKABİLMEYİ öğrenmek istiyorum.
Adamla hergün kahvaltı da ve akşam yemeğinde beraberlermiş kadının evinde, öyle diyor konu sahibi. Çocukların evine, yaşam alanına giriyorsa karışırlar tabii. Sizce bu adamın yüzünü görmek, evde beraber vakit geçirmek zorundalar mı? Söz hakları yok mu çocukların?Adamla kadın aynı evde hiç yaşamamış ve hatta çocuklar evde yokken görüşmüşler. Para kadının parası vücut onun vücudu. Gurur da onun gururu. Kaldı ki bunlar olmadan önce, konu sahibi daha ilk ogrendiginden beri istemiyor. Yani annesinin sevgilisini değil, annesinin bir sevgilisi olmasını istemiyor. Bakin ben bir kadin olarak annenin yaptiklarini onaylamiyorum zira hic bir kadin kendini bir erkege ne maddi ne manevi yönden kullandirmamali. Ama yapıyorsa da öz çocukları dahil kimse karışamaz. Bu onun hayatı.
Bir avukatla anlaşın. Babanızın mirasının bölüşülmesi için başvuru yapın. Annenizin şu anki erkek arkadaşına daha önce para kaptırdığını dava kayıtlarıyla ispat edip, eğer yapılabiliyorsa, kardeşleriniz reşit oluncaya kadar onların haklarının gözetiminin size verilmesini talep edin. Annenize harcamak için az bir kısım kalsın. Fazla parası kalmayınca adam terk eder belki.
Adamla hergün kahvaltı da ve akşam yemeğinde beraberlermiş kadının evinde, öyle diyor konu sahibi. Çocukların evine, yaşam alanına giriyorsa karışırlar tabii. Sizce bu adamın yüzünü görmek, evde beraber vakit geçirmek zorundalar mı? Söz hakları yok mu çocukların?
Arkadaşlar saçmalamayın lütfen çocuklar tabiki farkında değil olayın. Ben böyle bişey yapsam bişeylerin yanlış gittiğini farkedicekler hem annesiz hem babasız kalıcaklar ayrıca ben uzakta okuyorum yanıma alsam bütün her şeyleri değişmesi gerekicek. Hayatlarını almış olucam onlardan. Özel okula gidiyolar kemana baskete falan gidiyolar mirası alsam bile okul varken nasıl takip edebilirim ben bunu, hem kendi okulumu bitirip hem eve bakıp hem nasıl onların ödevlerine yardımcı olucam zaman ayırıcam. Yorum yazarken biraz daha gerçekçi olun lütfen.Babadan kalan para reşit çocuklar ve anneye bölünmüyor mu? Mirasınızı şu an alamıyor musunuz? Bence sen bir avukatla görüş. Anlat durumu,kardeşler 18den küçükse devlet koruması iste,vasiliklerini al. Kardeşlerin de durumun farkında mı? Yaşları uygunsa oturup konuş onlar ne düşünüyor bu yaşananlar hk?Eğer senin gibi düşünüyorlarsa annenle konuş bize ayrı ev aç diyin,madem maddi durumu iyi. Kardeşlerin de anneyle uzaktan görüşür ama ortamdan uzaklaşmış olurlar.
Böyle anne olmaz olsunT
teşekkür ederim ben de hemen iş bulmayı istiyorum hemen bi dayanağım olsun ayaklarım yere bassın diye ama çocuklar zaten babasız büyüyo annelerinden nasıl ayırıcam yazık değil mi?
+100000Sok oluyorum ya koca kadinlarin vasifsiz adamlarla sevgili olup bi de ustune para yedirmelerine hatta bunlarin evli olan versiyonlariyla takilanlari da mevcut.Ben de ergenken para yediriyordum ama bosandim neyin ne oldugunu anladim hicbir erkege su bile ismarlamiyorum.Amaclari cinsellikse hemen belli ediyorlar muhattap olmuyorum.Yani annende koca kadin benden daha cok sey yasamistir hayatta nasil akil edemiyor.Insallah evlerinizden de olmazsiniz sanki annen efsunlanmis.Sen o kadar calis senelerini ver git elin capsizina araba parasi ver bi de adam evlenecegim demis.Adama bu cesareti veren annen olmus nasil olsa ben bunu her turlu kullanirim kafasinda adam.
Aslında kadına da yazık farkında değil. Attan inip eşeğe binmiş tabiri caizseÇocuklara yazık doktor babadan ipsiz sapsız serseriye kadar düşmüşler
Herşey dört dörtlükte olsaYahu arkadaşlar bu durumdada mi size ne diyorsunuz
Kadın efsunlanmis gibi asla gerçeği görmek istemiyor
Herifin teki 11 -12 yaşındaki kızların evine yatıya geliyor
Konu sahibinin babasindan kalan para annesinin sevgilisi düğün yapsın diye gidiyor üstelik kendi annesine metreslik teklif ediliyor
Nasıl konu sahibini ilgilendirmesin bu durum
+10000000Herşey dört dörtlükte olsa
benim babamın parasını yiyen adam mükemmelde olsa
bi evlat olarak babamın yıllarca doktorluk gibi büyük emekle elde ettiği kariyerin yağını balını kimselere yedirmem.
Yok öyle bi dünya..
Bazı yorumları okurken diyorum, ya ben başka bi dünyada yaşıyorum ya da o arkadaşlar..+10000000
Konu sahibi annesine kiyamiyor ama annesi babasının parasına kıyım kıyım kiyiyor
Bizim ailede iki doktor yetişti ne zorluklarla göreve başladıklarini ben biliyorumBazı yorumları okurken diyorum, ya ben başka bi dünyada yaşıyorum ya da o arkadaşlar..
Ölen anne kalan baba olsaydı çok merak ediyorum konu sahibi dahil herkes bu şekilde mi yorum yapacaktı. Mesela üvey anne gelseydi yine çocuklar bu kadinin yüzünü görmek zorunda mi, söz hakları yok mu gibi yorum gelecek miydi. Peki annenin kendi hayatı hakkında hiç söz hakkı yok mu. Tekrar ediyorum ben hiçbir kadının ne maddi ne de manevi olarak kendini kullandirmasi taraftarı değilim. Kullandırmak derken de zerre kadar cinsellikten bahsetmiyorum. Ama eğer kadının kararı bu yöndeyse tek söz hakkı olan kadındır.Adamla hergün kahvaltı da ve akşam yemeğinde beraberlermiş kadının evinde, öyle diyor konu sahibi. Çocukların evine, yaşam alanına giriyorsa karışırlar tabii. Sizce bu adamın yüzünü görmek, evde beraber vakit geçirmek zorundalar mı? Söz hakları yok mu çocukların?
Bir kere sana kendimce fikrimi yazarak yardımcı olmaya çalıştım,saçmala diye konuya girişmek de neyin nesi??Arkadaşlar saçmalamayın lütfen çocuklar tabiki farkında değil olayın. Ben böyle bişey yapsam bişeylerin yanlış gittiğini farkedicekler hem annesiz hem babasız kalıcaklar ayrıca ben uzakta okuyorum yanıma alsam bütün her şeyleri değişmesi gerekicek. Hayatlarını almış olucam onlardan. Özel okula gidiyolar kemana baskete falan gidiyolar mirası alsam bile okul varken nasıl takip edebilirim ben bunu, hem kendi okulumu bitirip hem eve bakıp hem nasıl onların ödevlerine yardımcı olucam zaman ayırıcam. Yorum yazarken biraz daha gerçekçi olun lütfen.