Ölen anne kalan baba olsaydı çok merak ediyorum konu sahibi dahil herkes bu şekilde mi yorum yapacaktı. Mesela üvey anne gelseydi yine çocuklar bu kadinin yüzünü görmek zorunda mi, söz hakları yok mu gibi yorum gelecek miydi. Peki annenin kendi hayatı hakkında hiç söz hakkı yok mu. Tekrar ediyorum ben hiçbir kadının ne maddi ne de manevi olarak kendini kullandirmasi taraftarı değilim. Kullandırmak derken de zerre kadar cinsellikten bahsetmiyorum. Ama eğer kadının kararı bu yöndeyse tek söz hakkı olan kadındır.
Soz konusu üvey anne ve baba olsaydı tepkiler çok daha ağır olacaktı inanınÖlen anne kalan baba olsaydı çok merak ediyorum konu sahibi dahil herkes bu şekilde mi yorum yapacaktı. Mesela üvey anne gelseydi yine çocuklar bu kadinin yüzünü görmek zorunda mi, söz hakları yok mu gibi yorum gelecek miydi. Peki annenin kendi hayatı hakkında hiç söz hakkı yok mu. Tekrar ediyorum ben hiçbir kadının ne maddi ne de manevi olarak kendini kullandirmasi taraftarı değilim. Kullandırmak derken de zerre kadar cinsellikten bahsetmiyorum. Ama eğer kadının kararı bu yöndeyse tek söz hakkı olan kadındır.
Miras bölünüyor.23 yasindaymis zaten bence kendi hakkını alabilir yalniz kardeslerininki nasil olur bilmiyorumAnnenden sürekli para al. Okulda şu için de yüklü miktarlar olsun. Yurtdışına çıkıcaz okulla de yine iste sonra iptal oldu para yandı de. Böyle böyle aldıklarını bi hesap açtır oraya koy.
Ya da bi avukata danış hani babandan kalan paradan hakkını alabiliyor musun onu öğren. Kendini garantiye alman gerek.
+100000
Yazık o doktor babaya
Gercekten yazik benimde aklima direk baba geldi.Adam hep tip fakultesini bitirmek icin hem de calisirken ne zoruluklar cekmistir ama yasayamadan vefat etmesi elin adaminin yemesi ne kotu.+100000
Yazık o doktor babaya
Kendine kalan mirası isterse denize döker. Çocuklara kalanı harcayamaz. Bence hiç bu kadar kimseye dokunmazdı aynısını baba yapsaydı. Kk bir kenara toplumda bir de karısı öldükten sonra yeni biriyle olması teşvik edilirdi. Hayat yalnız geçmez. Genç adamsin. Yarın öbürgün çocuklar evlenip gidince yalnız kalırsın iş işten geçmiş olur vs. Samimi olalım. Hiç mi duymadık bu lafların edildiğini. Ama kadının kocasi ölünce o da diri diri toprağa girsin.Annenin sevgilisi olmasi elbette doğal bir şey ama çocuklara ve kendisine kalan miras icerisinden yüklü bir parayı sevgilisine düğün yapsın diye vermesi çocukların hakkıni ihlal etmez mi? Olayin bu kısmını hep atlıyorsunuz. Para onun parasi demissiniz ama para miras kalmis ve cocuklarin sakli payi var. Araba parasi az degil
Baba da anneden kalan mirasla yeni karisina araba filan alsaydı ona da kizardik bence.
Teşekkürler empati yoksunluğu da bu oluyor sanırım. Sizin dediğiniz şeyleri yapmak kolay değil bunu söylüyorum.Bir kere sana kendimce fikrimi yazarak yardımcı olmaya çalıştım,saçmala diye konuya girişmek de neyin nesi??
İkincisi yaşları uygunsa dedim zaten illa cevap yazacaksan küçükler dersin düzgünce açıklama yaparsın. İyi alma hayatlarını o zaman gitsinler kurslarına.Hem psikolojileri ne olacak diyorsun hem de yaşadıkları hayat şöyle böyle...aynen bırakma annesiz, mutlu mesut yaşasınlar. Siz de sadece üzülün zaten bu cevaptan sadece sizin üzüldüğünüz belli onların hayatı yolundaymış. Üzülmekle yetinin bir kenarda,sorumluluk da almak istemiyorsanız ne diyelim neyi soruyorsunuz o halde burda?
Teşekkürler empati yoksunluğu da bu oluyor sanırım. Sizin dediğiniz şeyleri yapmak kolay değil bunu söylüyorum.
Uzulm3k için uzun yillariniz olacak ,onu bir kenera bırakında. al mülkü bu adama yedirmeden miras davası acın hakkınız olanı alın. Haber vermeden yapın bunu en kısa zamanda .arkadaşlar ben yeniyim sitede sırf bu konu için üye oldum. Bazı şeylerle başa çıkamıyorum bana bilen varsa yolunu göstersin. Uzun yazıcam biraz ama LÜTFEN vakit ayırıp okuyun benim için çok önemli. En başta söyliyeyim düşüncelerinizi merak ediyorum ama acıyan yorumlar istemiyorum. Benim babam 5 sene önce vefat etti kendisi doktordu annem de hemşire. Üniversitede tanışıp evlenmişler bi sene sonra da ben doğmuşum zaten hatta ben doğduğumda babam hala okuyomuş. Neyse ben 22 yaşındayım ve babamın vefat ettiği senenin yazında ben yurtdışı tatiline çıktım bi 2 hafta kadar yoktum geldiğimde annemin konuşmalarını falan duydum. Yok dedim olmaz böyle bişi ama kurt düşmüştü bi kez içime meğer cidden biriyle konuşuyormuş. O zamanlar çok ağladım vaz geçirmeye çalıştım. Ben de üniversite sınavına hazırlanıyordum bi de psikolojim çok bozuldu her şey üst üste gelince. İki de kız kardeşim var benim ama onlar biraz tekne kazıntısı küçükler benden baya 11-12 yaş var aramızda. Aynı yıl bi haftasonu sabahı annem hepimizi toparladı kızların kursu vardı onları bırakmak için dedi ki seni de götüreyim dersaneye bırakayım orda çalış. Ben gitmek istemedim çünkü sevmiyodum zaten dersaneyi ısrar edince annem işkillendim yine. Allah affetsin o gece adam annemle kalmış. Hala bizi o gün evden gönderdi diye kırgınım ona ki bunu 4-5 defa yaptı. Şimdilerde bu konuyu açtığımda diyo ki adamı çok iyi tanımıyodum o sıralar nasıl sizle aynı evde bırakabilirdim. Ama adamı hiç getirmeyebilirdi ya da onu evden çıkartabilirdi. Neyse böyle böyle çok olaylar yaşadım adam zaten ipsiz sapsız biri annemin çalıştığı hastanede şoförlük yapıyo ordan tanışmışlar ama tipinde meymenet yok derler ya aynen öyle annemden de 10 yaş küçük bi de. Ben 5 sene bunu çektim Allah biliyo ya yüreğim kaldırmadı alışamadım hiçbir zaman. Yazları zorla hep beraber tatile çıkmaya zorlardı annem beni halbuki ben istemiyordum o adamla gitmek ağlasam sızlasam yalvarsam etki etmiyodu ama anneme. O kadar inatçı ve bencil ki. Üniversiteyi ilk senemde kazandım diş hekimliği okuyorum 4. Senem bitti bu sene dersler yoğun diye zaten yılın toplam 2-3 ayını evde geçirebiliyorum ama o aylar seneler gibi geçiyor dayanamıyorum o evde hatta bi ara adam her gece geliyodu akşam yemeğini kahvaltıyı beraber yapıyoduk nasıl bir midesizlik depresyona girdim bu durum yüzünden intiharı bile düşündüm ama şuan öyle bişi yok çok şükür ama dayanamıyorum. Bu senenin başında annemle ayrıldılar çünkü adam bunu aldatıyormuş ayrıca annem buna para vermiş araba alıcak adam diye. Benim babamın kazanıp biriktirdiği kardeşlerimin rızkını o adama vermiş. O derece gözü kör siz düşünün. Peki adam napmış dersiniz? O parayla köyde bi kıza düğün yapıcakmış. Annem öğrenince çıldırdı adam da diyomuş ki ben seni bırakmayı düşünmüyorum. Hem evlencek hem metres yapcak ki annemi bile aldatan bi adam bu. Bunlar mahkemelik oldu falan ama parayı da alamadı annem. Neyse uzatmıyım bu yaz eve döneli 1 hafta oldu ve barıştıklarını öğrendim gizliyomuş benden. Diyo ki biz aramızda hallettik senin anlamayacağın şeyler var. Ben anladım bu kadın bu adamdan ayrılmadıysa bu olaylara rağmen daha da ayrılmazlar ama ben bunu kaldıramıyorum. Benim mezuniyetime 1 sene kaldı hadi ben iş bulup kendimi kurtarsam küçük kardeşlerim var onlar kim bilir nasıl psikolojide yetişicekler anlamaya başlayınca bu olayları. Böyle bi ailede yetişip nasıl güçlü sağlıklı kadınlar olucaklar? Onun yerine ben utanıyorum. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum bu durumu bana acıyarak bakıcaklar diye sadece genel hatlarıyla biliyolar. Ne konuşucak kimsem var ne de bu olayı çözemiyorum. Aile büyükleriyle git konuş demeyin ihtimal dışı çünkü çoğuyla görüşmüyoruz bile annemin kendi ailesi de biliyo. Beni de dinlemiyo annem. Adam kötü bişi yapsa da affediyo. İçim daralıyo benim de konuşmak istedim. Benimle aynı durumda olan varsa da yazabilir mi. Bazen tek düşünebildiğim bu durum oluyo, hayatım bunlardan oluşuyomuş gibi. Psikiyatra gitmiştim 5-6 ay önce birazını anlatmıştım antidepresan vermişti ama kullanmamıştım başlamalı mıyım sizce tekrar gidip. Ben bu olayı değiştiremiyorum sadece BAŞA ÇIKABİLMEYİ öğrenmek istiyorum.
Annenin tüm parasını deli gibi harca. Binbir yalanla annenin paralarını al kardeşlerinin geleceği için bitir. Sende anneni kendi haline bırak kendi kendinin çöküşünü izlesinarkadaşlar ben yeniyim sitede sırf bu konu için üye oldum. Bazı şeylerle başa çıkamıyorum bana bilen varsa yolunu göstersin. Uzun yazıcam biraz ama LÜTFEN vakit ayırıp okuyun benim için çok önemli. En başta söyliyeyim düşüncelerinizi merak ediyorum ama acıyan yorumlar istemiyorum. Benim babam 5 sene önce vefat etti kendisi doktordu annem de hemşire. Üniversitede tanışıp evlenmişler bi sene sonra da ben doğmuşum zaten hatta ben doğduğumda babam hala okuyomuş. Neyse ben 22 yaşındayım ve babamın vefat ettiği senenin yazında ben yurtdışı tatiline çıktım bi 2 hafta kadar yoktum geldiğimde annemin konuşmalarını falan duydum. Yok dedim olmaz böyle bişi ama kurt düşmüştü bi kez içime meğer cidden biriyle konuşuyormuş. O zamanlar çok ağladım vaz geçirmeye çalıştım. Ben de üniversite sınavına hazırlanıyordum bi de psikolojim çok bozuldu her şey üst üste gelince. İki de kız kardeşim var benim ama onlar biraz tekne kazıntısı küçükler benden baya 11-12 yaş var aramızda. Aynı yıl bi haftasonu sabahı annem hepimizi toparladı kızların kursu vardı onları bırakmak için dedi ki seni de götüreyim dersaneye bırakayım orda çalış. Ben gitmek istemedim çünkü sevmiyodum zaten dersaneyi ısrar edince annem işkillendim yine. Allah affetsin o gece adam annemle kalmış. Hala bizi o gün evden gönderdi diye kırgınım ona ki bunu 4-5 defa yaptı. Şimdilerde bu konuyu açtığımda diyo ki adamı çok iyi tanımıyodum o sıralar nasıl sizle aynı evde bırakabilirdim. Ama adamı hiç getirmeyebilirdi ya da onu evden çıkartabilirdi. Neyse böyle böyle çok olaylar yaşadım adam zaten ipsiz sapsız biri annemin çalıştığı hastanede şoförlük yapıyo ordan tanışmışlar ama tipinde meymenet yok derler ya aynen öyle annemden de 10 yaş küçük bi de. Ben 5 sene bunu çektim Allah biliyo ya yüreğim kaldırmadı alışamadım hiçbir zaman. Yazları zorla hep beraber tatile çıkmaya zorlardı annem beni halbuki ben istemiyordum o adamla gitmek ağlasam sızlasam yalvarsam etki etmiyodu ama anneme. O kadar inatçı ve bencil ki. Üniversiteyi ilk senemde kazandım diş hekimliği okuyorum 4. Senem bitti bu sene dersler yoğun diye zaten yılın toplam 2-3 ayını evde geçirebiliyorum ama o aylar seneler gibi geçiyor dayanamıyorum o evde hatta bi ara adam her gece geliyodu akşam yemeğini kahvaltıyı beraber yapıyoduk nasıl bir midesizlik depresyona girdim bu durum yüzünden intiharı bile düşündüm ama şuan öyle bişi yok çok şükür ama dayanamıyorum. Bu senenin başında annemle ayrıldılar çünkü adam bunu aldatıyormuş ayrıca annem buna para vermiş araba alıcak adam diye. Benim babamın kazanıp biriktirdiği kardeşlerimin rızkını o adama vermiş. O derece gözü kör siz düşünün. Peki adam napmış dersiniz? O parayla köyde bi kıza düğün yapıcakmış. Annem öğrenince çıldırdı adam da diyomuş ki ben seni bırakmayı düşünmüyorum. Hem evlencek hem metres yapcak ki annemi bile aldatan bi adam bu. Bunlar mahkemelik oldu falan ama parayı da alamadı annem. Neyse uzatmıyım bu yaz eve döneli 1 hafta oldu ve barıştıklarını öğrendim gizliyomuş benden. Diyo ki biz aramızda hallettik senin anlamayacağın şeyler var. Ben anladım bu kadın bu adamdan ayrılmadıysa bu olaylara rağmen daha da ayrılmazlar ama ben bunu kaldıramıyorum. Benim mezuniyetime 1 sene kaldı hadi ben iş bulup kendimi kurtarsam küçük kardeşlerim var onlar kim bilir nasıl psikolojide yetişicekler anlamaya başlayınca bu olayları. Böyle bi ailede yetişip nasıl güçlü sağlıklı kadınlar olucaklar? Onun yerine ben utanıyorum. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum bu durumu bana acıyarak bakıcaklar diye sadece genel hatlarıyla biliyolar. Ne konuşucak kimsem var ne de bu olayı çözemiyorum. Aile büyükleriyle git konuş demeyin ihtimal dışı çünkü çoğuyla görüşmüyoruz bile annemin kendi ailesi de biliyo. Beni de dinlemiyo annem. Adam kötü bişi yapsa da affediyo. İçim daralıyo benim de konuşmak istedim. Benimle aynı durumda olan varsa da yazabilir mi. Bazen tek düşünebildiğim bu durum oluyo, hayatım bunlardan oluşuyomuş gibi. Psikiyatra gitmiştim 5-6 ay önce birazını anlatmıştım antidepresan vermişti ama kullanmamıştım başlamalı mıyım sizce tekrar gidip. Ben bu olayı değiştiremiyorum sadece BAŞA ÇIKABİLMEYİ öğrenmek istiyorum.
arkadaşlar ben yeniyim sitede sırf bu konu için üye oldum. Bazı şeylerle başa çıkamıyorum bana bilen varsa yolunu göstersin. Uzun yazıcam biraz ama LÜTFEN vakit ayırıp okuyun benim için çok önemli. En başta söyliyeyim düşüncelerinizi merak ediyorum ama acıyan yorumlar istemiyorum. Benim babam 5 sene önce vefat etti kendisi doktordu annem de hemşire. Üniversitede tanışıp evlenmişler bi sene sonra da ben doğmuşum zaten hatta ben doğduğumda babam hala okuyomuş. Neyse ben 22 yaşındayım ve babamın vefat ettiği senenin yazında ben yurtdışı tatiline çıktım bi 2 hafta kadar yoktum geldiğimde annemin konuşmalarını falan duydum. Yok dedim olmaz böyle bişi ama kurt düşmüştü bi kez içime meğer cidden biriyle konuşuyormuş. O zamanlar çok ağladım vaz geçirmeye çalıştım. Ben de üniversite sınavına hazırlanıyordum bi de psikolojim çok bozuldu her şey üst üste gelince. İki de kız kardeşim var benim ama onlar biraz tekne kazıntısı küçükler benden baya 11-12 yaş var aramızda. Aynı yıl bi haftasonu sabahı annem hepimizi toparladı kızların kursu vardı onları bırakmak için dedi ki seni de götüreyim dersaneye bırakayım orda çalış. Ben gitmek istemedim çünkü sevmiyodum zaten dersaneyi ısrar edince annem işkillendim yine. Allah affetsin o gece adam annemle kalmış. Hala bizi o gün evden gönderdi diye kırgınım ona ki bunu 4-5 defa yaptı. Şimdilerde bu konuyu açtığımda diyo ki adamı çok iyi tanımıyodum o sıralar nasıl sizle aynı evde bırakabilirdim. Ama adamı hiç getirmeyebilirdi ya da onu evden çıkartabilirdi. Neyse böyle böyle çok olaylar yaşadım adam zaten ipsiz sapsız biri annemin çalıştığı hastanede şoförlük yapıyo ordan tanışmışlar ama tipinde meymenet yok derler ya aynen öyle annemden de 10 yaş küçük bi de. Ben 5 sene bunu çektim Allah biliyo ya yüreğim kaldırmadı alışamadım hiçbir zaman. Yazları zorla hep beraber tatile çıkmaya zorlardı annem beni halbuki ben istemiyordum o adamla gitmek ağlasam sızlasam yalvarsam etki etmiyodu ama anneme. O kadar inatçı ve bencil ki. Üniversiteyi ilk senemde kazandım diş hekimliği okuyorum 4. Senem bitti bu sene dersler yoğun diye zaten yılın toplam 2-3 ayını evde geçirebiliyorum ama o aylar seneler gibi geçiyor dayanamıyorum o evde hatta bi ara adam her gece geliyodu akşam yemeğini kahvaltıyı beraber yapıyoduk nasıl bir midesizlik depresyona girdim bu durum yüzünden intiharı bile düşündüm ama şuan öyle bişi yok çok şükür ama dayanamıyorum. Bu senenin başında annemle ayrıldılar çünkü adam bunu aldatıyormuş ayrıca annem buna para vermiş araba alıcak adam diye. Benim babamın kazanıp biriktirdiği kardeşlerimin rızkını o adama vermiş. O derece gözü kör siz düşünün. Peki adam napmış dersiniz? O parayla köyde bi kıza düğün yapıcakmış. Annem öğrenince çıldırdı adam da diyomuş ki ben seni bırakmayı düşünmüyorum. Hem evlencek hem metres yapcak ki annemi bile aldatan bi adam bu. Bunlar mahkemelik oldu falan ama parayı da alamadı annem. Neyse uzatmıyım bu yaz eve döneli 1 hafta oldu ve barıştıklarını öğrendim gizliyomuş benden. Diyo ki biz aramızda hallettik senin anlamayacağın şeyler var. Ben anladım bu kadın bu adamdan ayrılmadıysa bu olaylara rağmen daha da ayrılmazlar ama ben bunu kaldıramıyorum. Benim mezuniyetime 1 sene kaldı hadi ben iş bulup kendimi kurtarsam küçük kardeşlerim var onlar kim bilir nasıl psikolojide yetişicekler anlamaya başlayınca bu olayları. Böyle bi ailede yetişip nasıl güçlü sağlıklı kadınlar olucaklar? Onun yerine ben utanıyorum. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum bu durumu bana acıyarak bakıcaklar diye sadece genel hatlarıyla biliyolar. Ne konuşucak kimsem var ne de bu olayı çözemiyorum. Aile büyükleriyle git konuş demeyin ihtimal dışı çünkü çoğuyla görüşmüyoruz bile annemin kendi ailesi de biliyo. Beni de dinlemiyo annem. Adam kötü bişi yapsa da affediyo. İçim daralıyo benim de konuşmak istedim. Benimle aynı durumda olan varsa da yazabilir mi. Bazen tek düşünebildiğim bu durum oluyo, hayatım bunlardan oluşuyomuş gibi. Psikiyatra gitmiştim 5-6 ay önce birazını anlatmıştım antidepresan vermişti ama kullanmamıştım başlamalı mıyım sizce tekrar gidip. Ben bu olayı değiştiremiyorum sadece BAŞA ÇIKABİLMEYİ öğrenmek istiyorum.
merhaba öncelikle yazdıklarını empati kurarak okudum.gerçekten üzücü annenin göz göre göre hata yapmasını görmek ve onunla uğraşmak bir yandan kardeşlerini düsünmek ve bir yandan bu sıkıntılar icide zor bir bölüm okumak gerçekten zor ama sen zaten BAŞA çıkabilmeyi öğrenmişsin. yani ilaca falan gerek yok ki burda mantıklı ve anladığım kadarıyla en yapılması gerekenleri yapmisin bence cok güclüsün ve bir ise girdiginde kız kardeslerini yanına aldınmı bence senin icin daha rahat olacak ta ki annen hatasını anlasın biraz zaman alabilir.Bence sen cok güclüsün sadece mezun olmaya odaklan ve bu arada kardeslerine gözkulak ol.arkadaşlar ben yeniyim sitede sırf bu konu için üye oldum. Bazı şeylerle başa çıkamıyorum bana bilen varsa yolunu göstersin. Uzun yazıcam biraz ama LÜTFEN vakit ayırıp okuyun benim için çok önemli. En başta söyliyeyim düşüncelerinizi merak ediyorum ama acıyan yorumlar istemiyorum. Benim babam 5 sene önce vefat etti kendisi doktordu annem de hemşire. Üniversitede tanışıp evlenmişler bi sene sonra da ben doğmuşum zaten hatta ben doğduğumda babam hala okuyomuş. Neyse ben 22 yaşındayım ve babamın vefat ettiği senenin yazında ben yurtdışı tatiline çıktım bi 2 hafta kadar yoktum geldiğimde annemin konuşmalarını falan duydum. Yok dedim olmaz böyle bişi ama kurt düşmüştü bi kez içime meğer cidden biriyle konuşuyormuş. O zamanlar çok ağladım vaz geçirmeye çalıştım. Ben de üniversite sınavına hazırlanıyordum bi de psikolojim çok bozuldu her şey üst üste gelince. İki de kız kardeşim var benim ama onlar biraz tekne kazıntısı küçükler benden baya 11-12 yaş var aramızda. Aynı yıl bi haftasonu sabahı annem hepimizi toparladı kızların kursu vardı onları bırakmak için dedi ki seni de götüreyim dersaneye bırakayım orda çalış. Ben gitmek istemedim çünkü sevmiyodum zaten dersaneyi ısrar edince annem işkillendim yine. Allah affetsin o gece adam annemle kalmış. Hala bizi o gün evden gönderdi diye kırgınım ona ki bunu 4-5 defa yaptı. Şimdilerde bu konuyu açtığımda diyo ki adamı çok iyi tanımıyodum o sıralar nasıl sizle aynı evde bırakabilirdim. Ama adamı hiç getirmeyebilirdi ya da onu evden çıkartabilirdi. Neyse böyle böyle çok olaylar yaşadım adam zaten ipsiz sapsız biri annemin çalıştığı hastanede şoförlük yapıyo ordan tanışmışlar ama tipinde meymenet yok derler ya aynen öyle annemden de 10 yaş küçük bi de. Ben 5 sene bunu çektim Allah biliyo ya yüreğim kaldırmadı alışamadım hiçbir zaman. Yazları zorla hep beraber tatile çıkmaya zorlardı annem beni halbuki ben istemiyordum o adamla gitmek ağlasam sızlasam yalvarsam etki etmiyodu ama anneme. O kadar inatçı ve bencil ki. Üniversiteyi ilk senemde kazandım diş hekimliği okuyorum 4. Senem bitti bu sene dersler yoğun diye zaten yılın toplam 2-3 ayını evde geçirebiliyorum ama o aylar seneler gibi geçiyor dayanamıyorum o evde hatta bi ara adam her gece geliyodu akşam yemeğini kahvaltıyı beraber yapıyoduk nasıl bir midesizlik depresyona girdim bu durum yüzünden intiharı bile düşündüm ama şuan öyle bişi yok çok şükür ama dayanamıyorum. Bu senenin başında annemle ayrıldılar çünkü adam bunu aldatıyormuş ayrıca annem buna para vermiş araba alıcak adam diye. Benim babamın kazanıp biriktirdiği kardeşlerimin rızkını o adama vermiş. O derece gözü kör siz düşünün. Peki adam napmış dersiniz? O parayla köyde bi kıza düğün yapıcakmış. Annem öğrenince çıldırdı adam da diyomuş ki ben seni bırakmayı düşünmüyorum. Hem evlencek hem metres yapcak ki annemi bile aldatan bi adam bu. Bunlar mahkemelik oldu falan ama parayı da alamadı annem. Neyse uzatmıyım bu yaz eve döneli 1 hafta oldu ve barıştıklarını öğrendim gizliyomuş benden. Diyo ki biz aramızda hallettik senin anlamayacağın şeyler var. Ben anladım bu kadın bu adamdan ayrılmadıysa bu olaylara rağmen daha da ayrılmazlar ama ben bunu kaldıramıyorum. Benim mezuniyetime 1 sene kaldı hadi ben iş bulup kendimi kurtarsam küçük kardeşlerim var onlar kim bilir nasıl psikolojide yetişicekler anlamaya başlayınca bu olayları. Böyle bi ailede yetişip nasıl güçlü sağlıklı kadınlar olucaklar? Onun yerine ben utanıyorum. Arkadaşlarıma da anlatamıyorum bu durumu bana acıyarak bakıcaklar diye sadece genel hatlarıyla biliyolar. Ne konuşucak kimsem var ne de bu olayı çözemiyorum. Aile büyükleriyle git konuş demeyin ihtimal dışı çünkü çoğuyla görüşmüyoruz bile annemin kendi ailesi de biliyo. Beni de dinlemiyo annem. Adam kötü bişi yapsa da affediyo. İçim daralıyo benim de konuşmak istedim. Benimle aynı durumda olan varsa da yazabilir mi. Bazen tek düşünebildiğim bu durum oluyo, hayatım bunlardan oluşuyomuş gibi. Psikiyatra gitmiştim 5-6 ay önce birazını anlatmıştım antidepresan vermişti ama kullanmamıştım başlamalı mıyım sizce tekrar gidip. Ben bu olayı değiştiremiyorum sadece BAŞA ÇIKABİLMEYİ öğrenmek istiyorum.
Öyle bir ortamda buyumelerinden iyidir kesinlikle al kardeşlerini bırakma zaten suan durdukları yerde önemsenmiyorlar tamamen ikinci plandalar annen 18 yasında kız değil çocuklarını düşünmeden boyle davranamazT
teşekkür ederim ben de hemen iş bulmayı istiyorum hemen bi dayanağım olsun ayaklarım yere bassın diye ama çocuklar zaten babasız büyüyo annelerinden nasıl ayırıcam yazık değil mi?
Peki annenizi baska biridiyle tanisdirsaniz?
Hem böylece kendiside kötü duruma düsmez :) bencede kesin cözüm baska bir adam :)Bence de en iyi çözüm bu. Anne adam gibi birini bulursa ona yönelir bence bunların hepsi adam yokluğundan.