- 1 Ağustos 2009
- 5.801
- 10.243
- 448
Annem ısrar sonucu bizi çağırdı ben aslında ablama geçmek istedim. Bebeğimi görsün bilsin diye geldik. Ve birazda bize bana değişiklik olsun dedim. Sanırım bu çok garip bir hareket. Annesi başkası ile evlendi çocuk yaptı babasına bıraktı. Babası ise şu anda Bodrum’da fasıllarda kadeh tokuşturuyor. Neden biliyormusunuz bize güveniyor babaannesine ve halalarına. Nasıl olsa bakanlar var diye adam hayatınınyasıyor. Pardonda babası hayat iken ben biz niye bakalım? Adam keyfi bırakıyor diyorum anlamıyorsunuz. İli gücü parası var zevki için bırakıyor. Siz kalkmıssınız esirgeme kurumu diyorsunuz.
Çocuğa annesi bakmıyor, babası bakmıyor, ona bakmayı kabul eden tek kişi olan babaannesi tarafından her gün psikolojik şiddete maruz kalıyor, fiziksel şiddet de başlamış. Bu durumda sosyal hizmetler çocuğun kendi iyiliği için çocuk esirgemeye verilmesinin daha iyi olacağına karar verebiliyor.
Esirgeme kurumu dememi niye garip buldunuz? Sosyal hizmetler kalkıp “bu çocuğun babası keyfi bakmıyormuş, o zaman esirgene kurumu olmaz” demezler. Çocuğu asıl böyle sorumsuz ebeveynlerden ve şiddet uygulayan akrabadan kurtarmaya çalışırlar.