Kimine göre dert kimine göre değil

Olayı çirkinleştirmeyin. Çocuğa anne baba bakar ilgilenir. İçi boş süsü cümleler sıralayınca haklı olmuyorsunuz. Bakabileceğin ilgilenebileceğin kadar çocuk doğurursun bitti. Evet kitap okuyarak çocuk büyütülür, bir sürü uzman eğitimli, bu işe yıllarını vermiş insanların bilgisine tecrübesine güvenmek yerine torununa annem annem diyen birinin eline veriyorsunuz çocuğu. Benim kızım 2 yaşındayken kitaplarının yüksekliği boyunu geçiyordu. Eğitime kitaba karşı olup karşınızdakini cahillikle itham ediyorsunuz. Siz kendi evlatlarınıza üzülün çünkü siz yetiştirmiyorsunuz, doğurup başkasına veriyorsunuz al bak diye. Çocuk kime anne diyeceğini şaşırıyor, beni hangisi doğurdu diyordur. Okulda annesinin adı sorulunca sizin değil babaannesinin adını söyler, siz oturun buna üzülün. Benim arkadaşım annesine abla, anneannesine de anne diyordu. Biz çok sonra öğrendik, niye diye sorunca beni o büyütmedi ki niye anne diyeyim dedi.

Hamile kalmak doğurmak hiç mesele deği bütün memeliler yapıyor. Önemli olan hayatta tutmak, sağlıklı beslemek, fiziksel ruhsal gelişimini takip etmek. Doğuruyorsunuz kayınvalidenize veriyorsunuz sonra da yenisini yapıyorsunuz. Kim bakacak çocuğunuza? Asıl sizin çocuklarınız diğerlerini etkiliyor, zorbalıyor. Babanne her istediğini yaptığı ve anne baba ilgilenmediği için mutsuz huzursuz oluyorlar diğer çocuklara sataşıyorlar. O küçümsediğiniz gelişim kitaplarını alın okuyun, belki ikinci çocuğu kurtarırsınız.
Hanımefendi belli ki sizde okuduklarınızı anlayamıyorsunuz benim evladımın kitapları için ben özel kitaplık yaptırdım sığdıramadı hiçbir şeye merak etmeyin . Evladımın kitap okuması ile benim okuyup yetiştirmem ile babaannesinin annem demesinin önüne nasıl geçeceğiz nunu hiç anlayamadım kusura bakmayın. Doğurup kayınvalideme vermedim evladıma bakabildiğim kadar sürede baktım ve şimdi de çalışan bir kadın olduğum için evladıma kayınvalidem bakıyor küçümsediğim kitaplar değil bu kadar kitap okuyupta daha iki satır yazılanı anlayamayan insanlar…
 
Hanımefendi istediğiniz kadar korunun şimdi burada açık açık yazmayım kadın doğum doktorum bile bu şekilde tekrar hamile kalmama çok şaşırdı hatta ilk defa karşılaştığını söyledi anlatabiliyor muyum ? Yani Allah verecekse istediğinizi yapın. Patatesi öğlen yesin diye değil zaten kahvaltı da yesin diye yapıyorum eşimin babası da var yani iş yapılırken o ilgileniyor evladımla
Yani başka anne modeli yetmiyor bir de baba modeli var ortada. Kayınvalide annesi gibi evin işlerini yapıyor, kayınpeder de alışverişi ve varsa ufak tefek erkek işlerini yapıyor. Yapıp doğuranlar ortada yok, çocuk başkalarını anne baba belliyor. Bu arada gerçek babanın kahvaltısı hazırlanıyor önüne konuyor, hatta patates bile kızartılıyor kazık kadar adama. Siz acil o küçümsediğiniz gelişim kitaplarını alın okumaya başlayın. Başkalarının çocuklarına da laf atmayı bırakın, herkes bakıcı veya ebeveyn yardımı alıyor ama siz olayı abartmışsınız. Kocanız durumdan rahatsız değil mi, kazık kadar adamım önüme kahvaltı konuyor diye utanmıyor mu hiç?
 
Ben bardağın dolu tarafından bakarak yorum yapacağım. Alanınıza bu kadar çok müdahale edilmesi (çat kapı olayı ) evet çok rahatsız edici olabilir ama, iki çocuğumla en başından beri çokkkk fazla yalnızlık çeken biri olarak şunu söyleyeceğim. Sevilmek, ilgi görmek, hele ki evladının sevildiğini bilmek çok güzel birşey. Tam tersini düşünün bir de ? Hadi siz neyse de, evladının sevilmiyor olduğunu bilmek inanın çok acıtırdı. Şuan bizzat yaşadığım durum bu. Eşim de ben de çalışıyoruz, çocuklarımıza dönüşümlü bakıyoruz. Biz mesela çok isterdik kapımız çalınsın, yorulduğumuz bunaldığımız günleri yılları söylemek bile istemiyorum. Biz eşimle sinemaya, konsere, başbaşa biryere hiç gitmedik.. Evde bile özel alanımız yok.. Ne bileyim içinizi rahatlatır mı bilmem ama, ben sizi şanslı kısımda görüyorum.. kalan şeyler tuzu biberi olsun. Bu kadar dert etmeyin, sevilmemek, görülmemek, yok sayılmak çok daha kötü inanın. Sağlıcakla kucağınıza alın bebişinizi 🙏🥰
Bende eşimle hiçbir yere yalnız gitmedim henüz sadece işe gidince evladımdan ayrıldım kayınvalidem sürekli dursun bizde yatsın bizde kalsın bizde dese bile hiçbir gün iş harici bırakmadım her yere götürdüm evet çok yıpratıcı ancak neyin nasıl anlaşılacağını bilemiyorsunuz bu yüzden bırakmadım bırakmamda herhalde. Evet şükrediyorum evladım çok güzel büyüyor onlarla eğleniyor ama ben iyice boşluğa düşüyorum bu durumdan rahatsız oluyorum başkaları belki rahatsız olmaz ama ne yapabilirim bunu aşamıyorum
 
Yani başka anne modeli yetmiyor bir de baba modeli var ortada. Kayınvalide annesi gibi evin işlerini yapıyor, kayınpeder de alışverişi ve varsa ufak tefek erkek işlerini yapıyor. Yapıp doğuranlar ortada yok, çocuk başkalarını anne baba belliyor. Bu arada gerçek babanın kahvaltısı hazırlanıyor önüne konuyor, hatta patates bile kızartılıyor kazık kadar adama. Siz acil o küçümsediğiniz gelişim kitaplarını alın okumaya başlayın. Başkalarının çocuklarına da laf atmayı bırakın, herkes bakıcı veya ebeveyn yardımı alıyor ama siz olayı abartmışsınız. Kocanız durumdan rahatsız değil mi, kazık kadar adamım önüme kahvaltı konuyor diye utanmıyor mu hiç?
Kayınbabamın evimin alışverişini yaptığını nerede yazdım bakın lütfen okuduklarınız yetmemiş size de sanırım siz benim konuma daha fazla yorum yapmayın yazılanları okuyunca anlamak ile ilgili şeyler okuyun yazılanları anlamamanız en büyük problem
 
Bu sartlarda normallesmemesi biraz zor, gereksiz yere yiprandiginizla kalirsiniz, herkes rahatken siz neden kasiyorsunuz sizde rahat davranin. O zaman hem belki bu kadar misafirperver olmayinca gelis gidisler seyrelir. Bugune kadar boyle alisilmis. Yani ben boyle durumlarda olaylari cikarimiz icin kullanmamiz gerektigini dusunuyorum. Durumla savasip karmasa cikarmaktansa kimse kimseye ote git demedigi surece durumu gayet lehinize cevirebilirsiniz sonucta evlenirken bir aile olunuyor aslinda. Sizinde ihtiyaciniz varmis desteklemisler baya sag olsunlar. Bu arada o kismi kacirmis olabilirim sizin ailenizle yakinliginiz ne seviyede yani belki onlarinda biraz ayni sekilde gelmesi, davranmasi bazi durumlarin anlasilmasi, empati yapilmasi icin iyi olabilir.
Kendi ailem uzakta. Zaten bu kadar samimiyet beni öyle bunalttıki onlarda yakın olsun istemiyorum açıkçası çok bunaldım çünkü. Dediğinizi de yaptım pes edip artık yeter dediğim zamanlar da oldu ama o zamanda samimiyet daha da arttı
 
Sen benim çocuğumu dert edinmeyi bırak onun başında annesi ve babası var . Ben seninkini dert edindiğim için yazdım . Her seferinde istisnasız hakaret eden sensin . Seninle hala neden muhattap oluyorum bir düşün. .senin dusunmedigin o çocuk için . Bugun kolaya kactigin dertler var ya işte o sorunlarla ya ergenliğinde ya da yetişkin olduğunda ugrasacaksin . Sen istediğin kadar hakaret et yok ben çocuğum seninkiyle aynı ortama girsin istemem de bal gibi biliyorsun . Sen kendi hayatının sorumlulugunu almamış çocuğuna bile sahip olamamissin . Sana ikinci bir şans verilmiş bari bu sefer iki çocuğuna sahip çık . Dediğim gibi yazdığım her satır o iki çocuk içindi . Seni ve konunu görmezden gel yapacağım . Bu kadar cevap çok bile

Olayı çirkinleştirmeyin. Çocuğa anne baba bakar ilgilenir. İçi boş süsü cümleler sıralayınca haklı olmuyorsunuz. Bakabileceğin ilgilenebileceğin kadar çocuk doğurursun bitti. Evet kitap okuyarak çocuk büyütülür, bir sürü uzman eğitimli, bu işe yıllarını vermiş insanların bilgisine tecrübesine güvenmek yerine torununa annem annem diyen birinin eline veriyorsunuz çocuğu. Benim kızım 2 yaşındayken kitaplarının yüksekliği boyunu geçiyordu. Eğitime kitaba karşı olup karşınızdakini cahillikle itham ediyorsunuz. Siz kendi evlatlarınıza üzülün çünkü siz yetiştirmiyorsunuz, doğurup başkasına veriyorsunuz al bak diye. Çocuk kime anne diyeceğini şaşırıyor, beni hangisi doğurdu diyordur. Okulda annesinin adı sorulunca sizin değil babaannesinin adını söyler, siz oturun buna üzülün. Benim arkadaşım annesine abla, anneannesine de anne diyordu. Biz çok sonra öğrendik, niye diye sorunca beni o büyütmedi ki niye anne diyeyim dedi.

Hamile kalmak doğurmak hiç mesele deği bütün memeliler yapıyor. Önemli olan hayatta tutmak, sağlıklı beslemek, fiziksel ruhsal gelişimini takip etmek. Doğuruyorsunuz kayınvalidenize veriyorsunuz sonra da yenisini yapıyorsunuz. Kim bakacak çocuğunuza? Asıl sizin çocuklarınız diğerlerini etkiliyor, zorbalıyor. Babanne her istediğini yaptığı ve anne baba ilgilenmediği için mutsuz huzursuz oluyorlar diğer çocuklara sataşıyorlar. O küçümsediğiniz gelişim kitaplarını alın okuyun, belki ikinci çocuğu kurtarırsınız.

Biraz abartmıyor musunuz, bi de bayılın isterseniz? 😅
 
Hanımefendi belli ki sizde okuduklarınızı anlayamıyorsunuz benim evladımın kitapları için ben özel kitaplık yaptırdım sığdıramadı hiçbir şeye merak etmeyin . Evladımın kitap okuması ile benim okuyup yetiştirmem ile babaannesinin annem demesinin önüne nasıl geçeceğiz nunu hiç anlayamadım kusura bakmayın. Doğurup kayınvalideme vermedim evladıma bakabildiğim kadar sürede baktım ve şimdi de çalışan bir kadın olduğum için evladıma kayınvalidem bakıyor küçümsediğim kitaplar değil bu kadar kitap okuyupta daha iki satır yazılanı anlayamayan insanlar…
Ben de diğerleri gibi konunuzu takipten çıkıyorum çünkü vakit kaybısınız. Benim de 2 kızım var, ne münasebet başkasına anne diyecekler, başkası kızıma annem annem diyecek. Siz bildiğiniz kafada devam edin, yardıma ihtiyacınız yok. Konu açıp soru soruyorsunuz azar üstüne azar. En haklı sizsiniz, en doğru davranan kayınvalideniz hatta üremekten başka işe yaramayan kocanızla birlikte mükemmel ailesiniz. Ben yorumlarımı geri alıyorum, siz bildiğiniz gibi devam edin.
 
Ben de diğerleri gibi konunuzu takipten çıkıyorum çünkü vakit kaybısınız. Benim de 2 kızım var, ne münasebet başkasına anne diyecekler, başkası kızıma annem annem diyecek. Siz bildiğiniz kafada devam edin, yardıma ihtiyacınız yok. Konu açıp soru soruyorsunuz azar üstüne azar. En haklı sizsiniz, en doğru davranan kayınvalideniz hatta üremekten başka işe yaramayan kocanızla birlikte mükemmel ailesiniz. Ben yorumlarımı geri alıyorum, siz bildiğiniz gibi devam edin.
Bravo size ve bu üslup ile yetiştirdiğiniz evlatlarınıza isterseniz ben size birkaç kitap öneriyim gelişiminiz için
 
Merhaba hanımlar. Eşimin memleketinde yaşıyoruz çocuğum oldu izne ayrıldım ve hayatımın en kötü 2 yılını geçirdim evladıma bakmak hasretiyle geçirdiğim bu zamanlar işe ara vermenin zorluğu (çünkü çalışmayı çok seviyorum ve evde durmak beni çok yıpratıyor)
Ve kayınvalidemgil ile sık görüşmekten o kadar bunalmıştımki geri işe döndüm bu sefer evladıma onlar baktıgı için yine çok fazla görüşüyoruz ama evde durduğum kadar değil çünkü vakit olmuyor. Şimdi yeniden hamileyim ve doğumuma az kaldı bu yaşadıklarımı düşündükçe ve yeniden yaşayacağımı düşündükçe çok yıpranıyorum. Evladıma çok güzel bakıyorlar ancak kendileri bakmak istedi ve karşılığını da elimizden geldiğince yapıyoruz. Evladım onları çok seviyor onlar evladımı.

Kayınvalidem annem annem diyor çocuğa, annene gidicen mi en çok kimi seviyorsun bize geldiklerinde sende gelecek misin ne zaman bizde kalmaya başlayacaksın durmadan yemeğe oturmaya çağırıyor çocuğu almaya gittiğimizde zorla çay koyar sofra kurar. Geçen hafta izinliydim ve durmadan hergün aradılar çocuk ne yapıyor özledik durmadan geldiler görmeye markete giderken uğruyorlar sürekli uğruyorlar. Diyorumya kimine göre dert kimine göre lütuf belki ama ben o kara günlerim yeniden geleceği için evlatlarımın başında duracağıma sevinemiyorum bile. Evimi hep toplu bırakmaya çalışıyorum olaki aniden gelirler diye ikramlık hazırda bulundurmaya çalışıyorum belki komik gelecek ama hayatım benim değil sanki. Aynaya bakınca kendime acıyorum gerçekten. Tam evladımı uyutuyorum mesela bir kahve yapıyorum kitabımı alıyorum elime birden kapı çalıyor kim kayınvalidemgil. Bunları yeniden yaşayacak olmak beni çok yıpratıyor eşimle ilk evladımda bunları yaşadığımız zaman çok konuştuk ama ne o bir şey yapabildi ne ben
Sürekli çocuğa baktıkları için özlüyor olabilirler.
Sınır çizmek ve görüşmek istemiyorsan ya bakıcı bulacaksınız yada yaşı uygunsa kreşe vereceksiniz

Özel alana saygıları yok belli ki ama yine de şükredin çocuğunuza gül gibi bakıyorlarmış, buradaki çoğu insanın kendi annesi doğumda bile yanına gitmek istemiyor.
 
Hiç sormayın işte kadın kadının düşmanıdır diye boşa dememişler
Konu sahibi arkadaşım, ben özel alanına çok düşkün biriyim, o yüzden konunuzu okurken gerçekten üzüldüm. Şu aşamada ne kadar sınır koyulabilir bilmiyorum ama en kötü senaryoda bile çocuklar kreşe başlayınca rahatlarsınız, çat kapı geldiklerinde de evde olmazsanız, birkaç kez kapıda kalırlarsa falan sanırım haber vermeyi akıl ederler diye düşünüyorum. Siz çocuklarınızın tadını çıkarmaya bakın. İnşallah ikinci çocuğa ilkinden daha kolay adapte olursunuz ve evde çok daha güzel vakit geçirirsiniz. 🌸
 
Hanımefendi sizin bu tarz konularda açtığınız bi 10 konunuz var. Siz zaten kendi çocuğunuza 2 sene zor tahammül ettiniz, işe gitcem diye burda herkesi yediniz bitirdiniz, işe gidince çocuğu kv battı iyice. Siz en iyisi bu sefer alın bi 3 sene izin, ikisini de kreşe verip sonra işe başlayın. Dicem ala sıkıldım sıkıldım diye geleceksiniz yine. Bari kv kp memnuniyetle bakıyorken onlar baksınlar be diyelim.
 
Konu sahibi arkadaşım, ben özel alanına çok düşkün biriyim, o yüzden konunuzu okurken gerçekten üzüldüm. Şu aşamada ne kadar sınır koyulabilir bilmiyorum ama en kötü senaryoda bile çocuklar kreşe başlayınca rahatlarsınız, çat kapı geldiklerinde de evde olmazsanız, birkaç kez kapıda kalırlarsa falan sanırım haber vermeyi akıl ederler diye düşünüyorum. Siz çocuklarınızın tadını çıkarmaya bakın. İnşallah ikinci çocuğa ilkinden daha kolay adapte olursunuz ve evde çok daha güzel vakit geçirirsiniz. 🌸
İnşallh kreş okul zamanları gelene kadar ben öyle bir hayata alışmak zorundayım yani.. üzüntüm şu aslında ben bunun farkındayım düzelemeyeceginden çünkü görünürde kötü bir şey yok. Kötü ama değil aslında. Bu kıymetli zamanlarımızı böyle şeylere üzülerek yeniden geçirmekten çok korkuyorum aslında korkum bu
 
Biraz abartmıyor musunuz, bi de bayılın isterseniz? 😅
Topluma gelen çocuk sizi ilgilendirmiyor olabilir, bana ne başkasının çocuğundan, psikolojik problemlerinden diyebilirsiniz. Ben sıramı savdım boyumu geçti çocuklarım. Başkasının şımarık kaprisli her istediği yapılan, yapılmadığı zaman başka çocukları zorbalayanlardan kurtuldum. Bu demek değil topluma karşı hassasiyetim yok. Her çocuğun mutlu huzurlu sağlıklı büyümesini gelişmesini isterim. Siz pısıp susup oturun abartmamayı seçin. Bazıları çocuk benim değil bana ne kafasındalar ama ben onlardan değilim, yazacağım varsa yazarım konuşacağım varsa konuşurum. Belki konu sahibine dank eder, düşünmediği şeyi düşünür, bizle çatışıyor ama günün sonunda bir acaba bile oluşsa kafasında bana uyar. Gülücüklü emoji atmaktan daha faydalıyım almak isteyene. Sizce komik mi bir çocuğun başkasına anne demesi, veya anne demeye zorlanması?
 
Hanımefendi sizin bu tarz konularda açtığınız bi 10 konunuz var. Siz zaten kendi çocuğunuza 2 sene zor tahammül ettiniz, işe gitcem diye burda herkesi yediniz bitirdiniz, işe gidince çocuğu kv battı iyice. Siz en iyisi bu sefer alın bi 3 sene izin, ikisini de kreşe verip sonra işe başlayın. Dicem ala sıkıldım sıkıldım diye geleceksiniz yine. Bari kv kp memnuniyetle bakıyorken onlar baksınlar be diyelim.
Evde durmaktan bunalmayın baş sebebi de zaten bu konulardı evde olduğum için sürekli görüşmek durumunda kalmak beni çok yordu yıprattı işimi çok özlemiştim şimdiyse yeniden anne olacağım ve bu içiçelik ne yazıkkı artarak devam edecek
 
Güzel bakıyorlar başka bakacak kimse yok diye diye zaten bunhale geldim yani bunun tek olur yanı bu mu ne zamana kadar böyle olacak evladıma bakmayı kendileri istedi sonuç böyle mi olmalı
Bu kadar rahatsızsanız çalışmayın hanımefendi.
Hem çocuğuma bakılsın, hem de bana mesafeli olsunlar. Var mı öyle bir dünya?
Kayinvalidenle kötü olsaydın zaten çocuğuna da bakmazdı.
 
Bende eşimle hiçbir yere yalnız gitmedim henüz sadece işe gidince evladımdan ayrıldım kayınvalidem sürekli dursun bizde yatsın bizde kalsın bizde dese bile hiçbir gün iş harici bırakmadım her yere götürdüm evet çok yıpratıcı ancak neyin nasıl anlaşılacağını bilemiyorsunuz bu yüzden bırakmadım bırakmamda herhalde. Evet şükrediyorum evladım çok güzel büyüyor onlarla eğleniyor ama ben iyice boşluğa düşüyorum bu durumdan rahatsız oluyorum başkaları belki rahatsız olmaz ama ne yapabilirim bunu aşamıyorum
Çalışıyorsunuz sonuçta, onlar olmasaydı bakıcı tutacaktınız hangisi sizin için daha güvenli ? Gözünüz arkada kalmıyordur en azından öyle düşünün. Biz anne olarak o boşluğa hayatımızın her alanında düşeceğiz yapacak birşey yok... Büyüyecekler, okula gidecekler, belki başka şehire, evlenecekler.... Çalışmaya devam edecekseniz bu durumu kabullenmek en doğrusu. Kaldı ki doğum yapacaksınız, onlara hiç olmadığı kadar ihtiyacınız olacak artık.. çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum, henüz çok küçük olduğunu varsayıyorum.. iki çocukla hayat hepten zor 🤷
 
Bende eşimle hiçbir yere yalnız gitmedim henüz sadece işe gidince evladımdan ayrıldım kayınvalidem sürekli dursun bizde yatsın bizde kalsın bizde dese bile hiçbir gün iş harici bırakmadım her yere götürdüm evet çok yıpratıcı ancak neyin nasıl anlaşılacağını bilemiyorsunuz bu yüzden bırakmadım bırakmamda herhalde. Evet şükrediyorum evladım çok güzel büyüyor onlarla eğleniyor ama ben iyice boşluğa düşüyorum bu durumdan rahatsız oluyorum başkaları belki rahatsız olmaz ama ne yapabilirim bunu aşamıyorum
Çalışıyorsunuz sonuçta, onlar olmasaydı bakıcı tutacaktınız hangisi sizin için daha güvenli ? Gözünüz arkada kalmıyordur en azından öyle düşünün. Biz anne olarak o boşluğa hayatımızın her alanında düşeceğiz yapacak birşey yok... Büyüyecekler, okula gidecekler, belki başka şehire, evlenecekler.... Çalışmaya devam edecekseniz bu durumu kabullenmek en doğrusu. Kaldı ki doğum yapacaksınız, onlara hiç olmadığı kadar ihtiyacınız olacak artık.. çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum, henüz çok küçük olduğunu varsayıyorum.. iki çocukla hayat hepten zor 🤷
 
Evde durmaktan bunalmayın baş sebebi de zaten bu konulardı evde olduğum için sürekli görüşmek durumunda kalmak beni çok yordu yıprattı işimi çok özlemiştim şimdiyse yeniden anne olacağım ve bu içiçelik ne yazıkkı artarak devam edecek
Yani çocuklara ben bakacağım, 2 3 sene işe dönmem diyorsanız konuşup bağınızı koparin o zaman ne diyelim ki. Teşekkür edin, bana bu kadari fazla geliyor diyin mesafeyi koyun. Gerçekten o kadar zor değil yani ben de dedim, samimi ilişkiler sevmiyorum alışık değilim rahat edemem dedim zamanında oh mis gibi her işimi kendim görüyorum ama kafam rahat.
 
Bende eşimle hiçbir yere yalnız gitmedim henüz sadece işe gidince evladımdan ayrıldım kayınvalidem sürekli dursun bizde yatsın bizde kalsın bizde dese bile hiçbir gün iş harici bırakmadım her yere götürdüm evet çok yıpratıcı ancak neyin nasıl anlaşılacağını bilemiyorsunuz bu yüzden bırakmadım bırakmamda herhalde. Evet şükrediyorum evladım çok güzel büyüyor onlarla eğleniyor ama ben iyice boşluğa düşüyorum bu durumdan rahatsız oluyorum başkaları belki rahatsız olmaz ama ne yapabilirim bunu aşamıyorum
Çalışıyorsunuz sonuçta, onlar olmasaydı bakıcı tutacaktınız hangisi sizin için daha güvenli ? Gözünüz arkada kalmıyordur en azından öyle düşünün. Biz anne olarak o boşluğa hayatımızın her alanında düşeceğiz yapacak birşey yok... Büyüyecekler, okula gidecekler, belki başka şehire, evlenecekler.... Çalışmaya devam edecekseniz bu durumu kabullenmek en doğrusu. Kaldı ki doğum yapacaksınız, onlara hiç olmadığı kadar ihtiyacınız olacak artık.. çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum, henüz çok küçük olduğunu varsayıyorum.. iki çocukla hayat hepten zor 🤷
 
Back