Evet ama bir insan ne yasarsa yasasın doğurduğu çocuğundan sevgiyi eksik etmemeli. Birazda kişilik yapısı ile ilgili o bence. Beklentim falan yok artık. Yeğenime çok üzülüyoruz evet babası ile görüştük annem ile beraber yanına gidecekler. İşte sonunda olan her zaman çocuklara oluyor.. bunu en iyi ben bilirimolaya annenizin açısından bakıyorum da çok zorluklar çektiğinden kabuk örmüş etrafına acılar insanları sertlestirir ya. ama sizin açınızdan bakınca da anne sevgisine sıcaklığına hasret kalmış, hala ufacık bi tebessüm bekliyor gibisiniz. bence annenizi olduğu gibi kabul edin biliyorsunuz ki bekletiler ne kadar az olursa o kadar üzülürsünüz. ama sizden çok, yiğeninize üzüldüm