Bende kabul edemiyorum. Eş, iş, arkadaş seçimleri hepsi hayatımızı oluşturan şeyler. Tüm bunlar için etrafımızdaki insanlardan tavsiye alırız, deneyimlerini dinleriz vs ama kararı kendimiz veririz. Ailen seni hayallerini senden iyi bilemez ki. Hatalarda yapsak bu hayat bize ait. Ailenin anlamı birbirlerine iyi günde kötü günde destek olmaktır bence.Ben anne de oldum hala anlamıyorum
Kızım var benim de.
7 sene saygı dolu bir ilişki yaşıyorum seviyorum dese "ne yaşarsan yaşa yanındayım, kararından eminsen hayat senin, üzülürsen pişman olursan da her zaman bu hatadan dönebilirsin" derim.
Kızım aşık olmuş değer vermiş benim ne haddime sevdiği kişiyi dış görünüşünden saçından vs dolayı küçümsemek. Asla anlamadım ve anlayamayacağım bu düşünceleri. Tanışırsın, bakarsın kızına değer veriyor mu nasıl anlaşıyolar yanlışını görürsen kızını uyarırsın. Yapabileceğimiz ebeveyn olarak bu kadar. Yetişkin bir bireyin hayatına bu şekilde bir müdahaleyi ben kabul edemiyorum.
Ne oldu o çıplak kadın işiMerhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)
ŞU DİSLİKE EDENLERİN DERDİ NE AYOLÇok uzun yazmışsın okumadım. Başlığa istinaden; ANNEN EVLENMENI ISTEMİYO DEĞİL, EVLENMEK istediğin kişiyi onaylamiyodur, tahminimce. Hakkında hayırlısı olsun.
Merhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)
Neden? Başının üstünde saçı çok olanlarda benim bilmediğim farklı bir özellik mi var insani olarak saçı az olanlarda olmayan?Annenin dedikleri zamanla ortaya çıkacak
Nokta
Kel bir damat bende istemezdim
Konu sahibi uzun yazmış fakat güzel bir Türkçe kullanmış. Kurallara uygun yazmış.ŞU DİSLİKE EDENLERİN DERDİ NE AYOL
E her gece cinayet silahının üstünde uyuyoruz. Gece yüzünüze yastık kapatsa sessizce öldürmüş olur, her meslek grubu yapabilir.Bende silahli mesleklerden daha cok korkuyorum.yapan herturlu yapar ama yinede evde heran silah bulunması korkutucu.en ufak tartismada Allah korusun.
yapan herturlu yapar bunu dedim zatenE her gece cinayet silahının üstünde uyuyoruz. Gece yüzünüze yastık kapatsa sessizce öldürmüş olur, her meslek grubu yapabilir.
2 eniştem asker ve dünya pamuğu insanlar ben o meslekten karısını vuran görmediğim icin böyle düşündüm. Silah çok ürkütücü elbette. Benim eşim için de karşı çıkanlar Karadenizli olduğu için "ay o insanlar silaha meraklı olur" dedi üstelik eşim mesleği gereği isterse silah alabiliyorken silahı yok. Zaten asla ne aldırırım ne eve sokarım gerek yok çünkü, bireysel silahlanma maalesef çok kötü durumda. O heves edip silah alan insanları daha tehlikeli buluyorum.yapan herturlu yapar bunu dedim zaten
Ama silahlı meslekler bana ürkütücü geldi hep
Cevremde cokfazla polis asker cinsiyetine denk geldiğimden olabilir.
Ve surekli tasinma durumu da var
Ailesi istememe nedenleri arasinda olabilir
İsteyen de ister zaten tercih meselesi.
Yapana saygim sonsuz.
Kel damatlar ne yapiyor kvlere merak ettimAnnenin dedikleri zamanla ortaya çıkacak
Nokta
Kel bir damat bende istemezdim
Merak ettiğim anneniz babanızla nasıl evlenmiş?
Bu Allah’ın büyük bir mucizesi
Öyle bir tepki vermiş ki (varlığı yeter, seni vurur öldürür) sanki erkek soyu tamamen kurusun da, kendini ölene kadar Radikal Feminism hareketine ada kızım der gibi.
Bende kel antipatisi vardır artı çok kardesli kisiye bende olumsuz bakarım anneni dinlemelisin çoğu anne haklıdır