- 9 Mart 2018
- 99
- 131
-
- Konu Sahibi Cicekliboncuk
- #81
Korkunçluk bir yana moral bozukluğu. İnsanın arkasında yanında anne desteği olmaması çok zoruma gidiyor
Annenizin tavırları ne kadar korkunc ya. Umarim oğlu yoktur yazik geline..
Annenizin tavırları ne kadar korkunc ya. Umarim oğlu yoktur yazik geline..
Valla ne yalan söyleyeyim ben de feminist miyim bilemem ama güzellik ve fizik olarak en fazla vasat altı olabilirim.Ama ne yalan söyleyeyim erkekte dış görünüş ÖNEMLİ! En azından benim için. Öyle çok uçuk isteklerim hiç olmadı ama benden uzun olsun,simsiyah sırma saçlı olsun.Kısa saç severim ama.Bakın burası çok önemli kel olması kısa boylu olmasından daha kötü bence bir erkeğin.Ben de anneniz gibi düşünüyorum maalesef hem her erkek kel olmaz benim babamın saçı var çok şükür bir de göbeği gitse. Ama sinir oluyorum erkekte dış görünüş önemsiz diyenlere. Onlar maşallah başka kadınları övüyorlar biz az biraz saçı olsun,göbekli olmasın deyincemi SUÇ.
Üzerinde gerçekten kontrol sahibi olabildiğimiz tek şey kendi hayatımız değil mi? Kim olursa olsun,anneniz babanız bile olsa,hayatınıza bu kadar müdahil olmalarına izin vermeyin. Bu hayat sizin ve siz yaşayacaksınız,sizi dünyaya getirdiler diye hayatınızın sonuna kadar ne yapacağınızı söyleyemezler ha fikir verebilirler,nasihat edebilirler tabi ki ama siz seviyorum diyorsunuz,annenizin,ablanızın söylediği onca şeye rağmen etkilenmeyip hala istiyorum seviyorum diyorsunuz.Sevginizin arkasında durun her zaman. Belki evlenip mutlu olamayacaksınız,belki boşanacaksınız,anlaşamayacaksınız ama en azından 7 yıldır tanıdığınız,sevdiğiniz adamla aileniz yüzünden evlenemeyip yıllar sonra keşkelerle dolu bir hayatınız olmayacak. Bu hayat sizin ve siz yetişkin bir kadın olarak istediğiniz şeye sonuna kadar sarılın. 7 yıllık ilişkinizi,emeğinizi çöpe atmayın! Sizin kararlı olduğunuzu gördükten sonra onlar da kabulleneceklerdir diye düşünüyorum. Daha çok şey yazmak istiyorum ama uzadı :) Umarım her şey gönlünüzce olurMerhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)
Sizi kırmak için yazmamistim, tabiki de bir anne olarak o da sizin mutluluğunuzu istiyordur ama bu kadar katı olmak bilemedim. Umarim sizin icin sonuç en güzel şekilde olur..Korkunçluk bir yana moral bozukluğu. İnsanın arkasında yanında anne desteği olmaması çok zoruma gidiyor
Sizi kırmak için yazmamistim, tabiki de bir anne olarak o da sizin mutluluğunuzu istiyordur ama bu kadar katı olmak bilemedim. Umarim sizin icin sonuç en güzel şekilde olur..
İnanılmaz acı bir bakış açınız var, kendinize vasat altı demeniz bile çok üzücü ama kendinizi sevmediğiniz için etrafı da sevmeniz çok zor. Hayatınız boyunca başkaları için boyu kısa, kafası kel, göbeği var, kendim de vasatım zaten gibi şeylere takılmamak icin acilen bakış açınızı değiştirmeyi deneyin. Allah tarafından verilen veya verilmeyen kıl bütününe göre insanları nasıl kategorize ediyorsunuz inanın aklım almıyor. 2 gündür birkaç üye (Valla ne yalan söyleyeyim ben de feminist miyim bilemem ama güzellik ve fizik olarak en fazla vasat altı olabilirim.Ama ne yalan söyleyeyim erkekte dış görünüş ÖNEMLİ! En azından benim için. Öyle çok uçuk isteklerim hiç olmadı ama benden uzun olsun,simsiyah sırma saçlı olsun.Kısa saç severim ama.Bakın burası çok önemli kel olması kısa boylu olmasından daha kötü bence bir erkeğin.Ben de anneniz gibi düşünüyorum maalesef hem her erkek kel olmaz benim babamın saçı var çok şükür bir de göbeği gitse. Ama sinir oluyorum erkekte dış görünüş önemsiz diyenlere. Onlar maşallah başka kadınları övüyorlar biz az biraz saçı olsun,göbekli olmasın deyincemi SUÇ.
Bütün kel eşi olanlar beğenmiyorBende kel antipatisi vardır artı çok kardesli kisiye bende olumsuz bakarım anneni dinlemelisin çoğu anne haklıdır
Bütün kel eşi olanlar beğenmiyor
Merhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)
Nereden biliyorsunuz ? Belki de asıl pişmanlığı onunla evlendiğinizde yaşayacaksınızEminim, ama verse de annemin beni gönülsüz vermesini istemiyorum. Evlenmediğim zaman onların eline benim mutsuzluğum geçecek ama onlar bunu farkında değiller pek galiba
Bu zihniyetiniz komik mi sizce gülüyorsunuz? Beğenmeyen biri olarak yazayım. Başka bir mesajda açıklama yapmıştım niye beğenmediğimi, sizin gibi dış görünüşle muamele yapan insanların düşüncelerini değil beğenmemek iğreniyorum.Bütün kel eşi olanlar beğenmiyor