- Konu Sahibi Cicekliboncuk
- #41
Baban daha anlayışlı ise önce sen anlat babana. Yoksa babanın aklında kötü imaj oluşturacak şekilde anlatır bence. Ülkemizde aile ilişkileri o kadar sınırını aşmış durumda ki çocuğumuzu kendi malımız olarak görüyoruz. Halbuki o da kendi kararlarının sorumluluğunu alabilecek, aklı yerinde, mantıklı düşünen bir birey (yaşınız ve mesleğiniz zaten bunu gösteriyor) tabiki çocuğum mutsuz olsun istemem ama bu onun düşünce ve kararlarını dominant bir şekilde etkilemeye çalışma izni de vermiyor bana. Üzgünüm ama annen bu söylemlerini muhtemelen evlensen bile devam ettirecek. Bir süre sonra inada bindiriyorlar zaten benim sözümü geleceksin diye. Babam şu gün baba sen haklıymışsın eşim kötü çıktı desem ben demiştim der benim için üzülmeden önce. Çünkü kabullenemedi istemediği biriyle olmamı. Ama ben herkesi olduğu gibi kabullendim değiştirmeye çalışmıyorum ve doğru bildiğimi yapıyorum. Çünkü çok şükür kararlarımı mantık ve kalp potasında eriterek verebiliyorum. Hayatta bir gün kararlarımdan pişman olmam da mümkün. Ama başkasının benim için biçtiği hayatı değil kendi yaptıklarımın sonucunu yaşamış olacağım.Benim kafamdaki anneliği özetlemişsiniz ne güzel yazmışsınız ah bayıldım
Ben yarın evlenicem demiyorum ki, tanısın istiyorum belki benim göremediğim şeyleri görecek akıl verecek.. böyle yapılınca insanlar yanlış yollara sapıyor malesef. Ne zaman konusunu açsam kızarak ''git babana söyle! git babana söyle!'' diyor sanki yaptığım ayıp bir şeymiş gibi. babamı da gaza getirmesinden korkuyorum kendi saplantılarıyla. o kadar zor ki..