Allah rahmet eylesin inşallah.Rabbim size kötü hastalık göstermesin, babam vefat ettiğinde 1 tek tel saçı yoktu.
Niye tüm Kastamonu kabile mi aile mi diyeceğim de burada bir sürü kardeş konusu okuyoruz aynı anne babadan olanlar bile bir değilken memleketle ayrıştırmak nedir yani? Bu arada Kastamonu ile hiç alakam yok, hiç de gitmedim. Birkaç tanıdığım var, hepsi de birbirinden farklı karakterler.Tam size hak veriyordum ki Kastamonu kısmına gelince , kesinlikle annenizi dinlemenizi tavsiye ediyorum.
Nekadannn koymuş size yazım begenmiyorum kel nolmuş yani size katılmak zorunda mıyım ayrıca bir insanı gördüğünüzde beynini içini görmüyorsunuz dışını görüyorsunuz benim için önemli siz igrenebilirsinizBu zihniyetiniz komik mi sizce gülüyorsunuz? Beğenmeyen biri olarak yazayım. Başka bir mesajda açıklama yapmıştım niye beğenmediğimi, sizin gibi dış görünüşle muamele yapan insanların düşüncelerini değil beğenmemek iğreniyorum.
Eşim kel değil, 10 sene sonra olabilir hatta belki saçını değil kolunu bacağını da kaybedebilir. Diğer beğenmeyenlerin kocası kel mi bilmem ama sizin saçı olmayan biriyle bir sıkıntı yaşadığınız aşikar. Yazık.
Evet en önemlisi beynin içi, neyse ki burada kimsenin dış görüşünüşünü görmüyoruz ama beynin içindeki karakterler az çok belli oluyor üsluplardan.Nekadannn koymuş size yazım begenmiyorum kel nolmuş yani size katılmak zorunda mıyım ayrıca bir insanı gördüğünüzde beynini içini görmüyorsunuz dışını görüyorsunuz benim için önemli siz igrenebilirsiniz
Ben hepsini okudum, babanla konuş babanla tanıştır ilk. Baban senin sevindiğini ve babanı saydığın için ilk onunla tanıştırmak istediğini bilirse kimseyi karıştırmaz. Babalardan çekinmeyin böyle şeylerde. İkisini de ayarla tanıştır.Merhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)
Kültür farkı diye birşey var ve bu insanın sinirlerini yiyip bitiriyor ben batili eşim doğulu sürekli bizde böyle diyip birşeyler dayatmaya çalıştılar ben kabul etmedikçe sürekli kavga çıktı kazanan ben oldum ama şuan 70 yaşında hissediyorum
Kastamonuluyum, Kastamonuluların sadece akrabaları ile evlendiği ilk defa sizden duydum. Nereli olduğu önemli değil, insan olması önemli. Benim eşim aslen doğulu, ama görüp görebileceğim en nazik, en kibar, en fedakar, en uyumlu insanlardan biri. Üstelik yakın akrabaları sizin dediğiniz gibi akraba evliliği yapıyor ve eşime göre çok ama çok farklılar. Dediğim gibi önemli olan kişiliği, karakteri.
Feministlik bu değil. Şalvar giyen insanları aşağılamak hiç değil. Anneniz çok yanlış gelmiş.annem feminist
Mune müdür geleebilir yani ban yemek benim için çok önemli değil koydu lafını nasıl anladın bilemem ben mesela bana yaptığı çok koydu diyebilirim yani nasıl anliyrsin için nasıl bilemem ya alla sen eğleniyorum ben burdakiler begense ne begenmese ne zaten gülerek yazdım işte ilk gordugun insanın içini göremezsin dış görünüş bana göre önemli sana göre değilEvet en önemlisi beynin içi, neyse ki burada kimsenin dış görüşünüşünü görmüyoruz ama beynin içindeki karakterler az çok belli oluyor üsluplardan.
Benim aldığım terbiyede birine "koymuş, koydu mu" demek çok ayıp karşılanır. Sizin yazdıklarınız beni üzdü sadece, Allah'ın verdiği kıla tüye göre insanların kategorize edilmesi bana çok acımasız geldiğinden. Eh sizin yazdıklarınız beni rahatsız ettiyse bizim beğenmedim vermemiz sizi hayli rahatsız etmiş kendi mesajınızı alintılayacak kadar diyeyim ben size en kibar şekilde.
Mune abla gelir şimdi, burada suçlu ben olur ben banlanırım ama.
Ben etiketlemedim müdüre hanım ben kel beğenmiyorum dedim gülücük attim dediki işte dış gorunuse önem veren insanlardan iğreniyorum dedi sonra bende insanların ilk disino göremem dedim oda bana az çok usluptaj belli oluyor insanın içi dedi yani benim içimi anlamışetacarinea ve @DRNNFRYSMN aranızda ne geçti de ben etiketlendim bilmiyorum lakin şunu belirteyim biz burada uyarı yaparken banlarken suçlu aramıyoruz, banlanan suçludur mantığı yürütmek yanlış olur, kurallara uymamış banlanmış diye düşünmek çok daha doğru bir düşünce olur zira adalet dağıtıp hakimlik yapmak değildir moderatörlük, kurallar var o kuralları uyguluyoruz.
Kellikten mi açıldı konu yoksa:) DRNNFRYSMN eşim kel, evlenirken saçlıydı sonra genetik faktörler devreye girdi ama komple kazıyor, bu haline de bayılıyorum adamın ama zevkler ve renkler tartışılmaz, kişilerin dış görünüşüyle dalga geçip aşağılamıyorsanız kelliği sevmiyorum diyebilirsiniz, benden beğenmedim almazsınız
Seviyorsan kimseyi takma benim annemde karşıydı şimdi oğlumda oğlum oldu baban ile görüş ve bir tanışma organize et bence tanışmadada bir ipucu vereyim eşim hem bana hem anneme çiçek yaptırmıştı (orkide) çok hoşuna gitmişti. Gönül yaparak ilerlerseniz gerisi çorap söküğü gibi geliyor zaten :)Merhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)
Buradaki "ama" onyargilarinizi hala kirmamis oldugunuzu gosteriyor.
Tabiki her anne baba gibi senin annende senin için en iyisini en güzelini istiyor..ama unuttuğu birşey var..senin için en iyisi en güzeli nedir senden başka kimse bilmez! Evet doğru içlerine girmeden anlaşıp anlaşamayacağını billemezsin, veya kultur farkı olacaktır...ama bu herkez için geçerli. Hayatını nasıl yaşamak istediğine sen karar vereceksin, ailen istediği kadar zorluk göstersin senin mutlu olduğunu görünce zamanla alışacaklardır..alışmasalarda saygı duymak zorunda kalacaklardır. Tabiki ilkerrde sıkıntı yaşarsan annene ve ablana derdini paylaşamıyacaksın bunu göze alman lazım, biz demiştik diyecekler çünkü. Bende aldığın uyarıları dikkate al ama doğru bildiğinden vazgeçme! bu sadece evlilik seçimi için geçerli değil...mesella bir okul bölümü dahi olsa, senin için ne önemliyse nasıl mutlu olacağını düşünüyorsan o doğrultuda kararlar al!Merhaba kızlar,
Üniversitede başlayan, hiç ayrılmadan birbirimize hiçbir saygısızlık yapmadan geçirdiğimiz 7 yıllık bir ilişkim var. Bu süreçte neden evlenmediniz derseniz, hayat koşturmacası diyebilirim. O birkaç sene önce işe girdi, sonrasında yapılması gerekenler birikim vs derken bu zaman oldu. Artık evlenmek istediğini her fırsatta dile getiriyor. Ben ailemden bu ilişkimi uzun süre sakladım, anneme geçen sene itiraf edebildim (ne kötü dimi) annem feminist, hiçbir şeyi kolay beğenmeyen bir insan malesef.. Bir defasında fotoğrafını bulmuştu "bula bula bu keli mi buldun" demişti bana. Çok kırılmış çok üzülmüştüm..
Ablamla tanıştırdım sevgilimi, ona karşı hiçbir kötü şeyi olmamasına rağmen ablam devamlı mırın kırın etti. Hangi kötü özelliği var neyini beğenmedin niye böyle yapıyorsun lütfen söyle dediğimde "varlığı yeter" gibi cümleler kuruyordu. Başta beni sevdiği için başkasıyla paylaşamadığını düşündüm ama olayı iyice abarttı. Sevgilim de olayları farkında ama olsun sever ablan da beni, biraz uyuz ama onu da böyle kabul edicez gibi söylemlerde bulunuyor..
Sevgilim askeri personel, anneme bunu söyleyip evlilik muhabbetini açmak istediğimde tepkisi " sen şehir şehir mi gezeceksin? Bir kişi uğruna tüm aileni mi terk edeceksin? Sana kızsın da silahıyla vursun da seni gör, yapamaz geri gelirsen görürsün" gibi gibi bir sürü her defasında bir sürü olumsuz tepkiler gösteriyor.
Kızlar o kadar yoruldum ki, o kadar mutsuzum ki.. Gerçekten söylediği şeyler saçma sapan. Şehir şehir gezecek olan benim, kendime güveniyorum nolur destek olsan sevgime değer versen aşık olmaya inansan?
Ben ara ara anneme yine alıştırmaya çalışıp konusunu açıyorum.. Memleketlerimizin farklı olduğu için uyuşmayacağımızı söylüyor yapamayız biz onlarla diyor. Onlar akraba evliliği yapıyor bize ters diyo,işte benimle evlenmek istiyor diyorum ne akrabası. Annesi şalvar giyer şalvarlılara mı gideceksin onlarla nasıl yapacaksın diyo. Sevgilimin 3 tane kız kardeşi var, görümcelerle nasıl anlaşacaksın bilmem ne diyo. Hepsi okumuş etmiş insanlar, görgülü kültürlü insanlar neden anlaşmayayım diyorum, "sen karış da görürsün" diyo. Ablandan önce mi evleneceksin diyor, ablam 30, ben de 30a yakınım çocuk değilim. Ne desem istemiyor ne desem beğenmiyor. (ablamın uzun süreli bi ilişkisi vardı anlaşamadılar ayrıldılar başka biri de girmedi hayatına ondan sonra)
Annem bunları söylerken ablam da annemi dolduruyor. Doğru anne, ooo ne kadar da benimsemiş anne, biz yapamayız doğru diyosun vs vs. Çıldırıcam! Sanki evlenecek olan onlar. Annem bir de saçları olmamasına da laf ediyor tabi kusur kalmaz. Bula bula o keli bulmuş diyor.. Sen o insanlarla nasıl yapacaksın diyor, ki o insanlar dediği de aşiret değil sadece bizim memleketten değil Kastamonulu, ben trakyalıyım. "önemli olan iyi insan olsun bunların ne önemi var" diyorum. Nerden biliyorsun iyi olduklarını diyor. Kötü bişeylerini görmedim birlikte tanıyalım diyorum, diyorum. Tanımaya da yanaşmıyor... O kadar üzülüyorum ki. Çok kötü işi gücü yok dersin, davranışlarını beğenmedim dersin, saygısız orda nasıl öyle konuştu dersin, sorumsuz dersin her şeyi dersin hepsi kabulüm ama daha tanımadan görmeden konuşmadan bunları nasıl diyebiliyorlar aklım almıyor.
Babamın haberi yok, onun isteyeceğini düşünüyorum ama virüs olayları yüzünden tanışma olayını erteliyorum. Gelmelerine yakın zamanda söylemek istiyorum babama. Annemin bu dediklerinin çoğunu sevgilime söylemiyorum tabii ki. Sadece diyorum ki, uzak memleketlerde yapamazsın diyor kültürümüz uyar mı birbirine diye çekiniyor. O da hiçbir şeyden habersiz diyor ki "memleketimi değiştiremem ki.. Yine de tanıyınca annen beni sever diye düşünüyorum üzülme sen" falan. Ama annem tanımak dahi istemiyor... Evlensem de seni özledim diyemem anneme. Der ki gitmeseydin.. Aslında bizim için fedakarlıklar yapan bir kadın ama söz konusu evlilik olunca böyle.. Anlayamıyorum ve çok üzülüyorum napacağımı bilmiyorum. Siz benim yerimde olsanız napardınız? ( çok uzatmış ve karışık yazmış olabilirim kusuruma bakmayın)