annem çocuğuna bakmasın diyen görümce

nurcuk34 .!.:
bakıcam demeseydi zamanında
sizde örnek alın bakıcam demeyin.
Genişletmek için tıkla...

Kadın belki vazgeçti, belki eski sağlığı yok, belki kafası götürmüyor bu işleri. Çocuğuna bakacağım diye senet mi imzaladı.
Vicdansızlık diyeceksiniz ama çocuk istiyorduysanız o evi almayacaktınız. Kaldı ki, çocuk bile olmasa şahsen ben böyle bir borcun altına girerken bin kere düşünürüm. Ya birimiz işten çıkarsak, ya bir aksilik olursa bu borcu nasıl öderim diye uykularım kaçar.
Kusura bakmayın ama tek dayanağınız "söz vermeseydi o zaman" dan ileri gitmiyor.
 
nurcuk34 .!.:
tutamayacağı sözler verenlere yalancı denir. başka birşeyler daha denirdi de o kadar acımasız değilim.
Genişletmek için tıkla...

yalnız o yalancı ve "başka bir şey" dediğiniz kadın yarın telefon açıp bebeğine bakacağını söylese bayıla bayıla baktıracaksın ya, hadi neyse.. senin sorunun kalbinle bence, allah yoluna çıkartıyor..
 

ben 8 sene evvel atandım. bir daha mumkun değil atanamam. derskalmadı beynimde. bu yüzden işten ayrılmıyorum.
zaten işitme engelliyim. özel sektör de istemiyor bizi. işime mecburum.
hoş ücretsize de ayrılamıyorum. yaptık bir hata borca girdik.
 
Sürekli taşlanıyorum diyorsunuz ama hiç demiyorsunuz ki "acaba benim düşüncemde haksız olduğum bir taraf olabilir mi?"

Hem diyorsunuz ki kızı ev istiyor, aldı hem diyorsunuz ki "bizde çocuklara eşya alınır, cebine para konur, gerekirse ev verilir." Kadın da yapmış bunları zaten.

Anne baba olmak çocuğu kendine yeten, ayakları üstünde durabilen bir birey haline getirmektir. Okutmak, büyütmek, meslek sahibi yapmak kısımları tamamsa evlat ve aile ilişkisi içinde para pul muhabbeti bu kadar geçmemeli zaten. Çocuğa bakar isterse ama bakmazsa bu onu suçlu yapmaz.

Diğer bir konu yaşlılara da evlatlar bakar demişsiniz. Bakar tabi, biz de senelerdir anneanneme bakıyoruz ama o kadın "ben şöyle bir felç geçirip elden ayaktan düşeyim de birilerine muhtaç kalayım" demedi. Kimse birine muhtaç kalmayı istemez zaten. Bebekse bile isteye, çift tarafından ortak karar verilerek yapılıyor. O nedenle de çiftin ben bakabilir miyim, yapabilir miyim diye düşünmesi, her duruma uygun plan yapması gerekiyor. Siz çocuk yapmayı seçmişsiniz ama maddi hesabınızı düzgün yapamamışsınız. Ya çocuğu erteleyecektiniz ya da çocuğunuz kreşe başlama yaşına gelene kadar ev işini erteleyecektiniz.

Burada bir sürü kadın var işi bırakıp çocuk bakan ve yine bir sürü kadın var çocuğuna bakıcı bakan. Onlar daha mı az anne, daha mı az düşünüyor çocuğunu? Herkesin ailesi de yok. Siz bebek sahibi olurken annem bakar demişsiniz, kayınvalidem nişanlıyken bakarım dedi demişsiniz de ölümlü dünya, bu insanlara bir şey olabilir. Hasta olabilirler, vefat edebilirler, o durumlar için ne düşündünüz?

Domates-ekmek yeriz diyorsunuz ama ev kredisi öderken çocuk yapıp geçinemeyecek duruma gelecekseniz yapacak bir şey yok. Aileler elbette zor günlerde destek olurlar ama nasılsa varlar mantığı çok yanlış. Beklentileriniz çok fazla ve burada görümcenizi kayınvalidenizi bu kadar aşağılarken aynı zamanda iyilik beklemeniz biraz fazla bence.

Kadının hiçbir suçu yok, kimseye yöneltmeyin öfkenizi. Kendinize kızın ya da durumu kabullenin.
 
Evet erkegi savunuyorum cunku biz toplum olarak her seyi erkekten bekliyoruz,kadin yapinca anormal geliyor neden diyorum erkekler yaptiklarini kafamiza kakinca hosumuza gitmiyor oyle degil mi? O halde neden biz yaptiklarimizi kafalarina kakalim? Ben arabami sattim para verdim ev aldim eeee,anan da cocuga bakacak mi dememiz lazim? O lafi edecegimize hic almayalim o evi. Maasimiz var elbet kirada bir ev tutariz. Sokakta kalacak halimiz yok diyorum.

Konu sahibi hanim ev aldi oduyor maasiyla. Kendisi soyledi maasimin tamami gidiyor diye. Ee bu kadin ne yiyip iciyor? O masraflari da esi karsiliyor degil mi? Ama yiyip icerken gozle gorulmuyor tabii,ev alininca somut bir sey var ortada. Evet hayat musterek,kadin ev aldiysa erkek de o evi gecindiriyor. Evin duvarlarini yalamiyorlardir herhalde.
 

Daha bir hevesle bakar emin ol. Aradan zaman geçmiş özlemiştir zaten.
 

kesinlikle. kaynana zaten kızlarının ilk çocuklarına bakmış. e bi de kendi çocuklarını büyütmüş. en az 4-5 çocuk. napsın ölene kadar çocuk mu baksın bu kadın.

benim kardeşim engelli. annem bakıyor mecburen, ölene kadar da bakılacak. e şimdi ben doğursam anneme al bi de benim çocuğuma bak nasıl derim? yani artık bi sınırı olmalı bunun. imkan varsa, istersen bakarsın. ama istemiyorsan da zorunda değilsin ki.
 

bu saatten sonra zor. belki kısa çok kısa bir donem. kalbim gayet güzel benim. şimdiye kadar bütün işlerim yolunda gitti. bu da yolunda gider bakarsın vakti zamanı gelince.
benim konumun özü benim iyi davrandığım kimsenin bana kötü davranmaya beni böyle düşündürmeye hakkı yok. bana durduk yere kötü davranmış ise de evet neyse onu derim. yalan yok.
 

çok kısa bir dönem falan değil, baya baya baktıracaksın.. hadi kısa bir dönem baktırdın diyelim sonrasında ne yapacaksın? işten mi ayrılacaksın? bakıcı mı bulacaksın? evi mi satacaksın? işte o zaman ne yapacaksan şimdi de onu yap diyoruz.. kaldı ki kadın sana kötü davranmıyor, bu saatten sonra kendi için yaşamak istiyor..
 
Konu sahibi karşınızdaki kim olursa olsun beklentiyi mimimumda tutmakta fayda var. Anladığım kadarıyla sizin sinir olduğunuz şey, sizin aldığınız evi kendince sahiplenip, konu çocuk bakmaya gelince yabancı biriymiş gibi davranması. Bence bu saatten sonra da hiç baktırmayın, babanızın durumu iyiyse abinize yatılı güvenilir bi bakıcı tutsunlar Doğu görevi bitene kadar. Annenizde size gelsin. Madem plan yapsaydınız, keşke sunu yapsaydın demenin hiçbir alemi yok artık. Hanımlar konu sahibi hamile, birazda alıngan sanırım, fazla üzerine gidilmiş gibi sanki. Bende kv haklı buluyorum bakmak zorunda değil elbette ama yinede biraz empati yaparak yorum yapalım
 
CESUR05 .!.:
Allah nasip etmiş çocuğu , ne demek danışacaktınız soracaktınız ? ne kadar meraklısın deli gibi kötülemeye eleştirmeye. Bence herkes haddini bilerek eleştirsin.
Genişletmek için tıkla...
Konu sahıbı ne demek ıstedıgımı anlamış ve yorumlamış. Sizi alakadar etmeyen yorumumu eleştirmek de sizin haddınıze degıl.
 
Sanki kadin mecbur anasını satayım :)
Erkek anası olursam bir gün gelinime yağmurlu havada su vermeyeceğim.
Kayinvalideme ben hak veriyorum, iyi ki hiç bir şeyimize karismamis.
Kadın ileriyi görmüste yapmamış ahdhajdhahs
Eskiden ben de üzülürdüm değersiz miydim diye şimdi yaş oldu 34 anlıyorum artık onu da
 
Üç yıl önce çocuğum doğduğunda ne anneme ne kayınvalideme güvendim. İşimi bıraktım. Sosyal hayatım bitti. Maddi manevi inanılmaz zorluklar yaşadım. Duş alırken on dakika bakacak kimse yoktu. Kendime iç çamaşır alırken bile hesap yapar oldum ki ben çalışırken haftanın üç günü dışarıda yemek yerdik. Adeta bir ota dönüştüm ama bir evlat yetiştirdim. Tüm zorluklara rağmen kimseden destek almadan, tek başıma. Yakın zamanda işime döneceğim inşallah. Diyeceğim o ki maalesef her şey bir arada olmuyor. Birini seçiyorsan diğerinden feragat etmelisin. Görümcem 2 aylık çocuğu yatılı bakıcıya bırakacak mesela. Çünkü o, çalışmayı ve rahat yaşamayı tercih etti. Bebeğini iki saat ya görecek ya görmeyecek. O para ve kariyeri tercih edip, Evlattan mahrum kalmayı seçti. Ben ise çocuğumu kendim büyüteceğim diyerek; işimden, rahatımdan, sosyal çevremden, kendimden vazgeçtim. İkimizin de kararları farklı lakin ikimiz de karar verirken ne annemize ne kayınvalidemize güvenmedik.

Bir diğer konu ise, üç yıllık annelik serüvenimde o kadar yıprandım ve yoruldum ki, daha oğlum minicik. Okul hayatı, ergenliği, askerliği, evliliği vs. O kısımlara kadar muhtemelen aşırı yıpranacağım. Şimdiden söylüyorum asla ama asla torun bakmam. Yaşlanana kadar deli gibi koşturup çocuğuna gelecek hazırlıyorsun. Asla dinlenmiyor, kendini düşünmüyorsun. Bir zahmet ölmeden önce bir süre de dinlenelim ya. O kadar da bencillik hakkımız olsun. Evlendirene kadar oğlumu desteklerim her konuda. Ondan sonra mümkünse küçük bir şehre taşınıp kafa dinlemek istiyorum.
 
Son düzenleme:
Ama siz hep sanmayla,tahminlerle iş yürütmüşsünüz.Şöyle olur sandım şunu demesini bekledim,nişanlıyken bakarım dedi...Sebep ne olursa olsun bebek yapmadan önce konuşulması sorulması gereken bir durum.Ve anladığım kadarıyla halen sormuş değilsiniz.Ve gerçekten bakmak yükümlülüğü yok.Bunu konuşarak çözmeli,olmuyorsa alternatiflere bakmalısnız.
 

oradaki çocuk torun ! doğan çocuğun beşiği alınır. odası yapılır. durumu yoksa ev alınır. ama hak edene. muhtaç kalana. 8 bine yüz gerdirene değil !
adam napar eder iş bulamıyordur ailesi destek olur konulu bir konuşmaydı bu.

kadının suçu ben yaparım ben ederim ben bakarım diye konuşması. çocuk yap diye baskı kurup kim bakacak deyince sessiz kalması. önce iste iste. yap ben bakarım de.
rahme bebek tutununca da sessiz kal.
 

ben burayı okuya okuya kendi kvalideme her gün biraz daha aşık oluyorum resmen.. seninle aynı şekilde gelinlerime yağmurlu havada su vermeyeceğim, kazansınlar içsinler sularını ay bu ne yahu..
 

kendi için yaşasın o zaman. 1 torun eksik.
 
Arkasindan birsuru laf ettiginiz yalanci dediginiz kisinin nasil yuzine bakip cocugunuzu emanet edeceksiniz.ne olursa olsun esinizin annesi biraz saygili olun.iyi gunler.
 
Üç yıl önce çocuğum doğduğunda ne anneme ne kayınvalideme güvendim. İşimi bıraktım. Sosyal hayatım bitti. Maddi manevi inanılmaz zorluklar yaşadım. Duş alırken on dakika bakacak kimse yoktu. Kendime iç çamaşır alırken bile hesap yapar oldum ki ben çalışırken haftanın üç günü dışarıda yemek yerdik. Adeta bir ota dönüştüm ama bir evlat yetiştirdim. Tüm zorluklara rağmen kimseden destek almadan, tek başıma. Yakın zamanda işime döneceğim inşallah. Diyeceğim o ki maalesef her şey bir arada olmuyor. Birini seçiyorsan diğerinden feragat etmelisin. Görümcem 2 aylık çocuğu yatılı bakıcıya bırakacak mesela. Çünkü o, çalışmayı ve rahat yaşamayı tercih etti. Bebeğini iki saat ya görecek ya görmeyecek. O para ve kariyeri tercih edip, Evlattan mahrum kalmayı seçti. Ben ise çocuğumu kendim büyüteceğim diyerek; işimden, rahatımdan, sosyal çevremden, kendimden vazgeçtim. İkimizin de kararları farklı lakin ikimiz de karar verirken ne annemize ne kayınvalidemize güvenmedik.

Bir diğer konu ise, üç yıllık annelik serüvenimde o kadar yıprandım be yoruldum ki, daha oğlum minicik. Okul hayatı, ergenliği, askerliği, evliliği vs. O kısımlara kadar muhtemelen aşırı yıpranacağım. Şimdiden söylüyorum asla ama asla torun bakmam. Yaşlanana kadar deli gibi koşturup çocuğuna gelecek hazırlıyorsun. Asla dinlenmiyor, kendini düşünmüyorsun. Bir zahmet ölmeden önce bir süre de dinlenelim ya. O kadar da bencillik hakkımız olsun. Evlendirene kadar oğlumu desteklerim her konuda. Ondan sonra mümkünse küçük bir şehre taşınıp kafa dinlemek istiyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Yine beni suçlarsınız kesin ama empati yapın lütfen
3 4 5
Yorumlar
99
Görüntüleme
3K
Sunshine1
S
S
Üç aylık kızımla ne yapacağımı bilmiyorum
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
2K
Sootica90
1
Eşimin Akrabalarının Can Sıkıcı Halleri
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
5K
1penguen
1
T
  • Kilitli
görümcem ve kayınvalidem
Yorumlar
1
Görüntüleme
716
yulecim
T
  • Kilitli
görümcem ve kayınvalidem
Yorumlar
3
Görüntüleme
1K
mahmut abi
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…