Anne gibi hissedememek

Cankiriklarim

İki prens annesi 👑
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2017
4.217
5.569
32
6 ay oldu bebeğimi kucağıma alalı, büyük emeklerle gözyaşlarıyla tüp bebekle ve 9 ay kendime iğne vurarak sahip oldum gözümün ışığına. Ama emmedi daha doğrusu hastanede kayınvalidemle annem kavga etti cocuk bakımı konusunda, sonra eşimle annem. Sonra eve geldik kayınvalidem herşeye karıştı. Bu arada doktor sarılık dedi mama verin dedi mama verdikce annelik duygum eridi. En son sarılığı 1 ay sürünce(emiyor sanıyordum beslenememiş) emzirme danışmanı tuttum. Cene ve damak bozuklugundan ememediğini söyledi. Bu esnada kayınvalidem cocuga gaz masajı yaptı cocuk ic kanama gecirdi(raporu elimde kaburgası karaciğerini cizmiş) bunun üzerine ben suclar gibi konustum onu. Kayınpederim gelip üstüme yürüdü. Eşim sessizce karışmadı ben de kovdum. Gitti ve 5 gün gelmedi sonrasında ailesinin boşa baskılarına ragmen barıstık bebeğim daha 50 günlüktü. Benim sütüm göğüslerimden taşıyordu ama sagıp verince yeterli gelmiyordu. Bu arada biberon ememiyor kaşıkla veriyoruz. Sonra eşim ailesinden uzaklaşmak icin tayin istedi şuan en doğudayız. Eşimle toparladık aileyle mesafe koyabildik. Ama ben evladıma anne gibi hissedemiyorum. Sanki bi kuzen cocugu teyze cocugu günü gelince alıp gidicek gibi. Cok seviyorum aklım cıkıyor onun icin mesela yedirince 1 saat uyanık bekliyorum aman kusar boğazına gider duymam uyurken diye ama benim evladım gibi sahiplenemiyorum. Emzirememek travma yarattı. Ya da yaşadıklarım travmaydı bilmiyorum.
 
Anneliğe adapte olma süreci gerçekten zor bir süreç hayatınıza yeni bir can yeni bir nefes katılıyor konuşmak bilmez anlatmak bilmez çok iyi anlıyorum sizi. Sizin yaşadıklarınız travma yaratmış çocuğunuzun başına gelenler ki umarım düzelmiştir 🤲🏻 Sizi etkilemiş haklı olarak. Sadece emzirme danışmanın lafıyla mı çene ve damaklarında sorun olduğuna karar verdiniz yoksa net bir doktora göründünüz mü ?

Ten temasıyla emzirmeye döndürmeye çalıştınız mı ? Bir çok insan mamayla büyütüyor onlarında annelik duygusu gelişiyor sizden kaynaklı bir sorun olduğunu düşündüm umarım aşabilirsiniz kendinize en önemlisi bebeğinize güvenin oyun yaparak emzirin 6 aylık olmuş tadım dönemlerine gelmişsiniz bile her şey yoluna girer Allah’ın izniyle.
 
Yaşadıklarınız travma olmuştur.
Bakın bende Doğuma kadar hergün iğneler yaptım karnıma.
İlk bebeğim 1.900 gr doğdu sezeryan oldum.
Yurtdışında yapayalnız ailesiz..

2. Bebeğime hamile kaldım. Tamam dedim bunu emzireceğim. İçimde ukte kaldı ya bunun hayaliyle geçti.
2. Bebeğim normal Doğum ve yine yalnızlığın dibi..
Bebeğim 1.5 aylıkken öyle kötü bir haber aldım ki ölüyorum sandım.
Uzağım,yalnızım neler oluyor bilmiyorum.
2 aylıkken Türkiye’ye gittim.
O kadar kötü günlerdi ki çöktüm resmen.
5 aylıkken kendim bıraktırdım dolu dolu sütlerim gelirken üstelik..
Kocaman çocuk olana kadar emziririm diyordum ama psikolojim öyle kötüydü ki anlatamam.

Şuan bakıyorum. En azından sağlıklılar.
Bende öyle..
Ne yaşarsam yaşayayım bebeklerimle bu günler bir daha geri gelmeyecek.
Anı yaşamaya çalışıyorum.

Gerekirse destek alın.
Sağlıkla büyütün bebeğinizi.
 
Hiç üzülme mamayla büyütüyorum diye
Ilk cocugum 13 yaşında mamayla büyüdü
Ikinci cocugum 2.5 yaşında hâlâ emziriyorum keşke mamayla büyüseydi diyorum bazen

Çocugunu da bu kadar problemin ortasinda sevmiyor gibi hissetmen normal.hersey düzelir zamanla
 
Emzirmek anne ile bebek arasindaki bagi guclendirir ama emzirememek bunu yok etmez. Iki evladim var ikiside bebek sayilir biri 3 yasina girmeye az kaldi biri 2 aylik. Ilk oglumda hic sutum yoktu kolik bir bebekti ve emmedi. Her zaman yeni annelere derim internette okudugunuz abartili annelik duygularina bakmayin. Cunku ben anne oldugumda o duygulari hissetmedim bebegimi elbette cok sevdim ama o okudugum duygular gelmedi o.muthis parlama olmadi. Kendimi hep eksik hissettim. Anne ile bebek arasindaki bag zamanla gucleniyor ilk bebekte anne duruma o kadar yabanci ki hislerine anlam veremiyor duruma adapte olamiyor vs vs. Aslinda anlamlandiramadiginiz o duygular annelik duygulariniz. 2. Bebekte hersey daha kolay oturuyor o duyguda hemencecik geliyor. Zor seyler yasamissiniz ama sunu unutmayin emzirememek dunyanin sonu degil. Ogluma ilk mama verdigimde kendimi bok gibi hissetmistim. Masallah biseyide eksik degil. Sut versenizde vermesenizde onun hayati icin cok degerlisiniz. Sevgiyle kalin
 
6 ay oldu bebeğimi kucağıma alalı, büyük emeklerle gözyaşlarıyla tüp bebekle ve 9 ay kendime iğne vurarak sahip oldum gözümün ışığına. Ama emmedi daha doğrusu hastanede kayınvalidemle annem kavga etti cocuk bakımı konusunda, sonra eşimle annem. Sonra eve geldik kayınvalidem herşeye karıştı. Bu arada doktor sarılık dedi mama verin dedi mama verdikce annelik duygum eridi. En son sarılığı 1 ay sürünce(emiyor sanıyordum beslenememiş) emzirme danışmanı tuttum. Cene ve damak bozuklugundan ememediğini söyledi. Bu esnada kayınvalidem cocuga gaz masajı yaptı cocuk ic kanama gecirdi(raporu elimde kaburgası karaciğerini cizmiş) bunun üzerine ben suclar gibi konustum onu. Kayınpederim gelip üstüme yürüdü. Eşim sessizce karışmadı ben de kovdum. Gitti ve 5 gün gelmedi sonrasında ailesinin boşa baskılarına ragmen barıstık bebeğim daha 50 günlüktü. Benim sütüm göğüslerimden taşıyordu ama sagıp verince yeterli gelmiyordu. Bu arada biberon ememiyor kaşıkla veriyoruz. Sonra eşim ailesinden uzaklaşmak icin tayin istedi şuan en doğudayız. Eşimle toparladık aileyle mesafe koyabildik. Ama ben evladıma anne gibi hissedemiyorum. Sanki bi kuzen cocugu teyze cocugu günü gelince alıp gidicek gibi. Cok seviyorum aklım cıkıyor onun icin mesela yedirince 1 saat uyanık bekliyorum aman kusar boğazına gider duymam uyurken diye ama benim evladım gibi sahiplenemiyorum. Emzirememek travma yarattı. Ya da yaşadıklarım travmaydı bilmiyorum.

Yaşadıklarınız kolay değil, bu duygularınız muhtemelen onların yansıması. Eminimki olaylar soğudukça herşey yoluna girecek ve duygularınız değişecek 🤗
 
Emzirmek birtek bizim ülkemizde bukadar abartılı yüceleştiriliyor.
Kadınlarda ister istemez emzirmeliyim , yoksa iyi anne olamam baskısı oluşuyor bilinç altlarında.
Senin şuanki hissizliğin , hormonlarınla alakalı.
Bazen lohusalık süresi uzayabilir.
Alışma süreci her kadında farklıdır.
Bende 1 ay emzirebildim oda mama takviyesi ile.
Hiç üzülmedim.böyle olması gerekiyormuş öyle oldu.herkese kulaklarım tıkalı benim.
Şimdi 3 yaşındayız , maşallah gayet sağlıklı.
Ona anne sütünden daha gerekli olan şey sensin!!!!!
Oyüzden pskolojinin iyi olması herşeyden önemli.
Sen gerilirsen oda gerilir , sakinlersen oda sakinler.
Lütfen anne sütü olayına takılma.
 
Anneliğe adapte olma süreci gerçekten zor bir süreç hayatınıza yeni bir can yeni bir nefes katılıyor konuşmak bilmez anlatmak bilmez çok iyi anlıyorum sizi. Sizin yaşadıklarınız travma yaratmış çocuğunuzun başına gelenler ki umarım düzelmiştir 🤲🏻 Sizi etkilemiş haklı olarak. Sadece emzirme danışmanın lafıyla mı çene ve damaklarında sorun olduğuna karar verdiniz yoksa net bir doktora göründünüz mü ?

Ten temasıyla emzirmeye döndürmeye çalıştınız mı ? Bir çok insan mamayla büyütüyor onlarında annelik duygusu gelişiyor sizden kaynaklı bir sorun olduğunu düşündüm umarım aşabilirsiniz kendinize en önemlisi bebeğinize güvenin oyun yaparak emzirin 6 aylık olmuş tadım dönemlerine gelmişsiniz bile her şey yoluna girer Allah’ın izniyle.
Denedim neler neler denedim. Doktor zaten direk mama demişti ama ben emzirme danışmanı görsün istedim. Böyle koynumda uyumak istiyorum korkuyorum bişey olur diye. Beni tanısın ayırt etsin başkalarında huzursuzlansın beni istesin istiyorum olmuyor. Uyumlu mutlu pozitif bir bebek cok sükür. Ama işte acaba diyorum beni annesi bilmiyor mu. Sonucta baba da mama veriyor. Ananesi de cok verdi mama. Benim ne özelliğim var ki diyorum. Yanlış duygular. Lohusalık depresyonudur belki dedim ama yok gecmiyor
 
Yaşadıklarınız travma olmuştur.
Bakın bende Doğuma kadar hergün iğneler yaptım karnıma.
İlk bebeğim 1.900 gr doğdu sezeryan oldum.
Yurtdışında yapayalnız ailesiz..

2. Bebeğime hamile kaldım. Tamam dedim bunu emzireceğim. İçimde ukte kaldı ya bunun hayaliyle geçti.
2. Bebeğim normal Doğum ve yine yalnızlığın dibi..
Bebeğim 1.5 aylıkken öyle kötü bir haber aldım ki ölüyorum sandım.
Uzağım,yalnızım neler oluyor bilmiyorum.
2 aylıkken Türkiye’ye gittim.
O kadar kötü günlerdi ki çöktüm resmen.
5 aylıkken kendim bıraktırdım dolu dolu sütlerim gelirken üstelik..
Kocaman çocuk olana kadar emziririm diyordum ama psikolojim öyle kötüydü ki anlatamam.

Şuan bakıyorum. En azından sağlıklılar.
Bende öyle..
Ne yaşarsam yaşayayım bebeklerimle bu günler bir daha geri gelmeyecek.
Anı yaşamaya çalışıyorum.

Gerekirse destek alın.
Sağlıkla büyütün bebeğinizi.
Allah sağlık versin her şey düzelir cok haklısınız. Ben de kendime kızıyorum ama bu yetememe hissi beni bitiriyor. Ağlıyor kucagıma alıyorum sakinlemiyor hemen diyorum ki annesi bilmiyor beni ondan :KK43:
 
Arkadaşların yazdığı gibi emzirememek bu duyguyu köreltmez, yalnızca böyle biliyor olmanız bu duyguyu köreltebilir. Emzirmeyen, emziremeyen, emzirmeyi tercih etmemiş ve hatta doğurmamış birsürü ANA var! Eminim birilerinden duymuş ve böyle hissediyorsunuzdur,emzirememek bir eksiklik değil lütfen kendinize hatırlatın arada.
Evladınızla konuşuyor musunuz? Konuşmak aradaki bağı güçlendiriyor bence, aksi halde yanınızda bir obje taşırmış gibi oluyo bebeyle hayat.
 
Bu arada şu emzirme olayını lütfen çok büyütmeyin. Yüceleştirmeyin.
Emzirmemiş hatta doğurmamış ama gerçekten ANA olmuş ne Kadınlar var.
İnanın sosyal medyada hele bütğn hamile ve doğum sayfaları emziremeyen ölsün der gibi paylaşımlar yapıyor. Ben daha çok şey gibi hissettim; sanki beni annesi istemedi, sanki ben ona yetmedim gibi.
 
Hiç üzülme mamayla büyütüyorum diye
Ilk cocugum 13 yaşında mamayla büyüdü
Ikinci cocugum 2.5 yaşında hâlâ emziriyorum keşke mamayla büyüseydi diyorum bazen

Çocugunu da bu kadar problemin ortasinda sevmiyor gibi hissetmen normal.hersey düzelir zamanla
Zamanla düzelir dedim ben de ama 6 ay oldu. Hoş biz bişeyleri cözüp doğuya geleli henüz bir ay oldu. Ama korkuyorum evladına soğuk hissiz mesafeli bir ana olacak gibiyim diye
 
Allah sağlık versin her şey düzelir cok haklısınız. Ben de kendime kızıyorum ama bu yetememe hissi beni bitiriyor. Ağlıyor kucagıma alıyorum sakinlemiyor hemen diyorum ki annesi bilmiyor beni ondan :KK43:
O kadar yanlış ki bu, benim de altı aylık bebeğim var benimki de ağlayası varsa bende dururken de ağlıyor. Hep emzirdim, inanki onunla alakası yok. Bazı bebekler annelerine ekstra ihtiyaç duyuyorlar hepsi o.
 
Emzirmek anne ile bebek arasindaki bagi guclendirir ama emzirememek bunu yok etmez. Iki evladim var ikiside bebek sayilir biri 3 yasina girmeye az kaldi biri 2 aylik. Ilk oglumda hic sutum yoktu kolik bir bebekti ve emmedi. Her zaman yeni annelere derim internette okudugunuz abartili annelik duygularina bakmayin. Cunku ben anne oldugumda o duygulari hissetmedim bebegimi elbette cok sevdim ama o okudugum duygular gelmedi o.muthis parlama olmadi. Kendimi hep eksik hissettim. Anne ile bebek arasindaki bag zamanla gucleniyor ilk bebekte anne duruma o kadar yabanci ki hislerine anlam veremiyor duruma adapte olamiyor vs vs. Aslinda anlamlandiramadiginiz o duygular annelik duygulariniz. 2. Bebekte hersey daha kolay oturuyor o duyguda hemencecik geliyor. Zor seyler yasamissiniz ama sunu unutmayin emzirememek dunyanin sonu degil. Ogluma ilk mama verdigimde kendimi bok gibi hissetmistim. Masallah biseyide eksik degil. Sut versenizde vermesenizde onun hayati icin cok degerlisiniz. Sevgiyle kalin
Evet o hep anlatılan büyük aşk bende olmadı. Başka sıkıntılarla mücadele etmekten zaten gözüm onu cok göremedi de. Haksızlık etmiş onu haketmemiş o da bunu fark etmiş ve beni anneliğe secmemiş gibi geliyor
 
Yaşadıklarınız kolay değil, bu duygularınız muhtemelen onların yansıması. Eminimki olaylar soğudukça herşey yoluna girecek ve duygularınız değişecek 🤗
Umarım düzelir umarım🙏🏻 Aramızda bir perde var gibi ve biliyorum mantıken o perdeyi ben koymuş olmalıyım. Ama duygularım tam tersi davranıyor
 
Kendine gel. Çok etkilemiş yaşadıkların seni. Her istediğimiz olsaydı neye mutluluk göz yaşı dökecektik. Yavrunu emziremiyorsan al kucağına içine çeke çeke kokla. Anne evlat bağını kur. Buda bir süreç. Geçeceğine inan. Kendini doldurma. Bugün geri gelmeyecek ve geçmiş e takılıp çocuğunun bugünlerini kaçırma üzülerek.
 
Evet o hep anlatılan büyük aşk bende olmadı. Başka sıkıntılarla mücadele etmekten zaten gözüm onu cok göremedi de. Haksızlık etmiş onu haketmemiş o da bunu fark etmiş ve beni anneliğe secmemiş gibi geliyor
Anne bebek bloglarindan uzak durun. Gercekten. O abartili duygulardan da. Ameliyathanede onun sesini duydugumda zaman durmadi gayette akiyordu hatta midem bulaniyordu. Izin verin kendinize hem kendinize hem bebeginize rahatladiginizda ve sureci normal kabul ettiginizde hersey duzelecek
 
Emzirmesini hatta kendi doğurmadığını çocuğa anne olan o kadar çok kadın varken sizin annelikle emzirmeyi bağdaştırmanıza şaşırdım. Sağlıklı bir psikolojide olmadığınızı düşünüyorum. Burda bizim söylememizle çözülecek bir sorun değil yaşadığınız acil psikolojik destek almanızı öneririm
 
Emzirmek birtek bizim ülkemizde bukadar abartılı yüceleştiriliyor.
Kadınlarda ister istemez emzirmeliyim , yoksa iyi anne olamam baskısı oluşuyor bilinç altlarında.
Senin şuanki hissizliğin , hormonlarınla alakalı.
Bazen lohusalık süresi uzayabilir.
Alışma süreci her kadında farklıdır.
Bende 1 ay emzirebildim oda mama takviyesi ile.
Hiç üzülmedim.böyle olması gerekiyormuş öyle oldu.herkese kulaklarım tıkalı benim.
Şimdi 3 yaşındayız , maşallah gayet sağlıklı.
Ona anne sütünden daha gerekli olan şey sensin!!!!!
Oyüzden pskolojinin iyi olması herşeyden önemli.
Sen gerilirsen oda gerilir , sakinlersen oda sakinler.
Lütfen anne sütü olayına takılma.
Allah bağışladın en önemlisi sağlıkları🙏🏻 Haklısınız ben de neşeli pozitif bir annenin daha önemli oldugunu düsünüyorum. Bilmiyorum hala lohusalık depresyonunu mu atlatamadım, yaşadıklarım sinirlerimi yıprattı onun verdiği duygusuzluğu ve mutsuzluğu mu yaşıyorum. Nasıl aşarım beni 40ım cıkmadan kocamdan boşatmaya calısan insanlarla görüsürken bilmiyorum. Görüşmemeye calısıyorum ama yüzsüzce bişey olmamış gibi arıyorlar
 
X