Masraflarını kim karşılıyordu, nerde yatıyordun ne demek yahu? Burda mesele bunlar değil ki, kendi meraklarınızı mı gidermeye çalışıyorsunuz anlamadım.
Ailesi tabiki var, elbette ki onlarda ilgilenecekler ama ben köşeye çekilip oğlunuzu düzeltin iyileştirin öyle arayın beni mi deseydim? Böyle bişey çok çirkin olurdu. Emek diyorum arkadaşım, emek vermeden ben seviyorum diyemez hiç kimse. Emek vereceksin, mücadele edeceksin, zorluklar çekip deli gibi acılarla boğuşacaksın ki böyle bir durumda seviyor olasın. Sevginin hakkını verebilesin. Ha ben acı çekmeyi mi isterdim? Elbette ki hayır. Bende çok normal olsun isterdim herşey. Ama olmadı ve ben çocukluğumdan beri herşeyi emek vererek kazandım. Çünkü ailem bana mücadeleyi öğretti, kendine güvenmeyi, korkmamayı öğretti.. Hani diyorsunuz ya sana güvenecek ama onlara ne kadar güvenebilir diye.. Dışarda hep kötülük var. Tanımadığınız insanlar evinizden bir adım dışarı attığınız andan itibaren yanınızda. Ve hep böyle olacak. Bu yüzden ailede herşeyden herkesten önce çocuğuna güvenmeli, kişide herşeyden ve herkesten önce kendine güvenmeli.. Şu sana güvenimiz tam ama onlara ne kadar güvenebiliriz klişesi çok gereksiz. Bir insana bu şekilde yaklaşan herkes o kişiye esaslı bir kötülük yapmış olur. Çünkü varolan güveninide yavaş yavaş bitirmesine neden olur.. Benim annem ve babamda elbettte ki çok rahat ve umursamazca göndermediler beni. Ben orda olduğum süre içinde uyumadıklarını biliyorum geceleri, içlerinin rahat olmadığını biliyorum ama neden yaptıklarına gelince de, kendi başıma birşeyler yapmam onları umutlandıracaktı, allah'ım korusun ileride yalnız kalırsam yalnızlığın ne demek olduğunu ve nasıl başa çıkılacağını biliyor olmam onların kazancı yani. anlatabiliyor muyum bilmiyorum..
babadan korkmak başka saygı göstermek başka
ben babamdan zerre kadar korkmam (hayatında bi tokat bile atmadı ne bana ne abime) ama saygı gösteririm, babam bana ne derse desin karşılık vermem.
ama benim babam zaten bana izin vermezdiki bi erkeğin evine yerleşmeme, ki ben türkiyede bile yaşamadım, hristiyan bi ülkede yaşadım ve yabancılar için normal bi durumdu bu
Masraflarını kim karşılıyordu, nerde yatıyordun ne demek yahu? Burda mesele bunlar değil ki, kendi meraklarınızı mı gidermeye çalışıyorsunuz anlamadım.
Ailesi tabiki var, elbette ki onlarda ilgilenecekler ama ben köşeye çekilip oğlunuzu düzeltin iyileştirin öyle arayın beni mi deseydim? Böyle bişey çok çirkin olurdu. Emek diyorum arkadaşım, emek vermeden ben seviyorum diyemez hiç kimse. Emek vereceksin, mücadele edeceksin, zorluklar çekip deli gibi acılarla boğuşacaksın ki böyle bir durumda seviyor olasın. Sevginin hakkını verebilesin. Ha ben acı çekmeyi mi isterdim? Elbette ki hayır. Bende çok normal olsun isterdim herşey. Ama olmadı ve ben çocukluğumdan beri herşeyi emek vererek kazandım. Çünkü ailem bana mücadeleyi öğretti, kendine güvenmeyi, korkmamayı öğretti.. Hani diyorsunuz ya sana güvenecek ama onlara ne kadar güvenebilir diye.. Dışarda hep kötülük var. Tanımadığınız insanlar evinizden bir adım dışarı attığınız andan itibaren yanınızda. Ve hep böyle olacak. Bu yüzden ailede herşeyden herkesten önce çocuğuna güvenmeli, kişide herşeyden ve herkesten önce kendine güvenmeli.. Şu sana güvenimiz tam ama onlara ne kadar güvenebiliriz klişesi çok gereksiz. Bir insana bu şekilde yaklaşan herkes o kişiye esaslı bir kötülük yapmış olur. Çünkü varolan güveninide yavaş yavaş bitirmesine neden olur.. Benim annem ve babamda elbettte ki çok rahat ve umursamazca göndermediler beni. Ben orda olduğum süre içinde uyumadıklarını biliyorum geceleri, içlerinin rahat olmadığını biliyorum ama neden yaptıklarına gelince de, kendi başıma birşeyler yapmam onları umutlandıracaktı, allah'ım korusun ileride yalnız kalırsam yalnızlığın ne demek olduğunu ve nasıl başa çıkılacağını biliyor olmam onların kazancı yani. anlatabiliyor muyum bilmiyorum..[/QUOTE
sen iş için gitsen,çabalasan böyle düşünmeleri normal ama bu bambaşka birşey,ilerde başka biri olsa hayatında bunları duysa acaba ne kadar normal karşılar.ilişkinizin evlilikle sonuçlanacağı belli değilki
.
Ailesi tabiki var, elbette ki onlarda ilgilenecekler ama ben köşeye çekilip oğlunuzu düzeltin iyileştirin öyle arayın beni mi deseydim? Böyle bişey çok çirkin olurdu. Emek diyorum arkadaşım, emek vermeden ben seviyorum diyemez hiç kimse. Emek vereceksin, mücadele edeceksin, zorluklar çekip deli gibi acılarla boğuşacaksın ki böyle bir durumda seviyor olasın. Sevginin hakkını verebilesin. Ha ben acı çekmeyi mi isterdim? Elbette ki hayır. Bende çok normal olsun isterdim herşey. Ama olmadı ve ben çocukluğumdan beri herşeyi emek vererek kazandım. Çünkü ailem bana mücadeleyi öğretti, kendine güvenmeyi, korkmamayı öğretti..
Anlatamıyor muyum yoksa inatla anlamak mı istemiyorsun arkadaş? Evine yerleşmedim diyorum. Bizim hayatımızda cinsiyetten önce "insan" vardır. Bende yurt dışında büyüdüm. Mesele bu da değil. Bir insanın evine gidiyor olmak neden bu kadar kötülük arz etsin ki? Evet, şu dünyada en tehlikeli varlık insan fakat bu her zaman bizim başımıza gelecek kötülüklere işaret mi olmalı? sürekli korkularla mı yaşamalıyız? Herneyse. Saygı dersen, bizim evde fazlasıyla mevcut ki, 3 kişiyiz ve her birimizin kendine ait sorunları asla olmadı. Birbirimize o kadar saygı duyuyoruz ki ve içten; bütün sorunları birlikte yaşayıp birlikte çözüyoruz. Ben çocukken bile evde alınacak kararlarda fikrim sorulurdu, bu kadar saygılıyız. Ailem bana doğduğumdan beri o kadar saygı gösterdi ki, bende o gösterdikleri saygıdan katkat fazlasını onlara karşı yaşıyorum, hissediyorum. O kadar saygılıyız ki, ne gizli saklı bişeyimiz var ne de söylemeye korktuğumuz şeyler.. Yaşadığım herşeyi o kadar açık ve net biliyorlar ki, bir gram endişeleri yok acaba yanlış birşey yaşadılar mı diye.. Eminim aklından bunu geçirenleriniz bile vardır.. Saygı dediğin, birşeyleri gizlemek, gizli saklı yaşamaksa, sevgili için babanın karşısında ağlamamaksa, bu tarz bir saygıyı ne ben ne de ailem kabul etmiyoruz.
Masraflarını kim karşılıyordu, nerde yatıyordun ne demek yahu? Burda mesele bunlar değil ki, kendi meraklarınızı mı gidermeye çalışıyorsunuz anlamadım.
Ailesi tabiki var, elbette ki onlarda ilgilenecekler ama ben köşeye çekilip oğlunuzu düzeltin iyileştirin öyle arayın beni mi deseydim? Böyle bişey çok çirkin olurdu. Emek diyorum arkadaşım, emek vermeden ben seviyorum diyemez hiç kimse. Emek vereceksin, mücadele edeceksin, zorluklar çekip deli gibi acılarla boğuşacaksın ki böyle bir durumda seviyor olasın. Sevginin hakkını verebilesin. Ha ben acı çekmeyi mi isterdim? Elbette ki hayır. Bende çok normal olsun isterdim herşey. Ama olmadı ve ben çocukluğumdan beri herşeyi emek vererek kazandım. Çünkü ailem bana mücadeleyi öğretti, kendine güvenmeyi, korkmamayı öğretti.. Hani diyorsunuz ya sana güvenecek ama onlara ne kadar güvenebilir diye.. Dışarda hep kötülük var. Tanımadığınız insanlar evinizden bir adım dışarı attığınız andan itibaren yanınızda. Ve hep böyle olacak. Bu yüzden ailede herşeyden herkesten önce çocuğuna güvenmeli, kişide herşeyden ve herkesten önce kendine güvenmeli.. Şu sana güvenimiz tam ama onlara ne kadar güvenebiliriz klişesi çok gereksiz. Bir insana bu şekilde yaklaşan herkes o kişiye esaslı bir kötülük yapmış olur. Çünkü varolan güveninide yavaş yavaş bitirmesine neden olur.. Benim annem ve babamda elbettte ki çok rahat ve umursamazca göndermediler beni. Ben orda olduğum süre içinde uyumadıklarını biliyorum geceleri, içlerinin rahat olmadığını biliyorum ama neden yaptıklarına gelince de, kendi başıma birşeyler yapmam onları umutlandıracaktı, allah'ım korusun ileride yalnız kalırsam yalnızlığın ne demek olduğunu ve nasıl başa çıkılacağını biliyor olmam onların kazancı yani. anlatabiliyor muyum bilmiyorum..
canım böyle büyük mücadelelere girmek için kendinden sevginden değil karşındakinden emin olmalısın.Verilen emek karşı tarafın farkındalığına göre degerli ve büyük olur.Karsı taraf kıymet bilmiyosa sen ne kadar çırpınırsa çırpın kanatlarını yorduğunla kalırsın.Sevgi karşılıklı büyüyen bir şeydir ve doğru şeylerden beslenerek büyümeli bence sizin ilişkinizdeki en büyük hata da bu.sevginiz yanlış durumlarla besleniyor.
İlişkilerde sorunlarla mücadele etmek aslında ilişkiyi yürüten en önemli dinamiklerden biridir.Bir ilişkiyi sınayan şey sorun değil sorunların olmamasıdır aslında Çünkü başbaşa kalırsınız uğrasacak konularınız olmaz heycen olmaz kalbiniz sabit atar vs vs.
Beni evli hanımlar cok iyi anlarlar.Eşlerimize kavuştuk mutluyuz mesuduz ama...İşte koca bir ama var :)
yok kusura bakma, ben anlamıyorum.
orda aylarca kaldın, orda eşiyaların vardı ve ben yerleşmemiştim diyorsun
bence ailesi bu yüzden seni istememeye ve sorun yaratmaya başladılar, çünkü çok fazla kaldın orda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?