Ya birde diyorum ki okurken herhalde sonunda boşadım bu sünepe adamı diyecek... nerdeeee? Yalvarmış gitme diye dahaBüyük bir sabırla ben de sonuna kadar okudum bir de yorumlara bakayım dedim yazmak istediğim herşeyi siz yazmışsınız elinize sağlık.
Kalemin o kadar sağlam ki istemsizce okudum.Aslında ailesi yüzünden değil de benimle bir aile olduğunu algılayamayan eşim yüzünden boşanacağımızı biliyorum
Tebessüm ettirdin:)kısa anlatacağım
Zekâ da zehir ha6 yıldır birinci sınıfı okuyordu.
Aslında suç bizde analar olaylara realist bakıyor bizim gibi pembe gözlükle değil..Annem ona hep ters davrandı
Bedelli askerliğe gönderdim onu.
Bre kurban olduğum ilkkez mi seviliyorsun şu hayatta da böyle şeyler diyorsunyaşadığım mutluluğu bilebilseydiniz şu an bana içinizden "salak" diyor olmazdınız.
Sinir tavan yaptı bende ban yemeyim diye susuyorum sabirlisin reis"B*K YE!" diye bağırışını unutamıyorum eşimin.
Evlatlık konusunda ciddi düşünmeye başladımkoca bir oda takımı almamı söyleyen annem.
Alkışlasam mı ağlasam mi bilemedim o derece kinayeliyimkıyamadığımdan, dayanamadığımdan, eşimin yanına gittim
dul olmak tü pis kaka değil.Bu toplumda "dul kadın" olmak zor.
Neyi varmış bir yıl dolmadan boşananlar kervanının. İnsanlar sırf sizin gibiler yaftalamasın diye kendilerini sömüren, kendilerine zarar veren insanlara katlanmıyor ve boşanmayı seçiyor. Gayet mantıklı.Oysa beraber yaşlanabilirdik. Ben öyle biri oldum hep çünkü, eğer biraz bana sevgi gösterseydi 1 yıl dolmadan boşananlar kervanına katılmazdık biz de. Eşimin sırf "anacı" olduğunu kabul etmeyişi bile yetmeli biliyorum, çok zorlanacağım bunu da biliyorum ama cidden başaracağım galiba. Çok teşekkür ederim hepinize. Şunca saat ne yapardım bilmiyorum iyi ki yazmışım.
Ay neyini özleyeceksiniz??Ben bu zorlu yolculuğuma başladığımda ara sıra yine böyle şeyler yazarsınız bana değil mi, çünkü gerçekten bir sevgili, eş hayatım olmayacak artık benim, yani biliyorum eminim olmayacağından, onu çoook özleyeceğimden de eminim, ama bir gün özlem geçtiğinde çektiğim acılar kalacak geriye, bunun umuduyla çıkacağım bu yola. Bir de vallahi ben döndürmedim onu hiç. Ben dayanamayıp evi terk ettiğimde hep o zorladı barışmak için. Bunun sebebini de anlamıyorum. Ona verebileceğim hiçbir şeyim kalmadı artık.
Annem karşı apartmanda, oraya gideceğim. Şimdi siz böyle deyince yine korktum. Yine döneceğim gibi duruyor değil mi o ilk mesajımdan, ve yine çekmeye devam edeceğim gibi bunları. Onu sevdiğim güne geri dönüp kendimi öldüresiye dövmek istiyorum böyle hissettiğimde.