Ailesi yüzünden boşanıyoruz

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Günaydın herkese,
Toplu şekilde cevap yazayım dedim yine. Öncelikle yeniden, binlerce kez konuma tek satır cevap yazanlara dahi teşekkür ederim. İnsanın yakın arkadaşları böyle ilgilenmez bu devirde. Buraya yazdığım için çok mutluyum. Keşke daha önce yapsaydım.
Dün olanları anlatacağım. Sonra da tek tek cevap yazacağım.
Dün kendisi buraları okuduktan sonra epey mahcup bir tavır içindeydi. En son bana "ne olurdu hasta kadına he deseydiniz, burnunuzdan kıl aldırmıyorsunuz" falan dedi. Ben bunu duyunca ciddi bir kriz geçirdim. Çünkü inanın annesinin "he" denebilecek hiçbir tarafı yok. Annesiyle yüz yüze 2 yıl oluyor ben tanışalı. O kadar çok şeyine "he" dedim ve ailem de dedi ki, inanamazsınız. Çok ama çok çirkin sözleri oldu, kadın biraz çatlak dedik, dobra dedik, içi dışı bir dedik, hepsini yuttuk. Zaten bana öyle bir davranıyordu ki, anneme de, annem eşim için "bu kadın yetiştirdiyse o kadar kötü olamaz
Çok iyi yapmış ellerine sağlık.. sahip çıkanım var diyeceğine deli mı diyorsun
Ayrıca kız annelerinin istemediği damattan iş çıkmıyor
Ne bekliyorsun evden gitwmk yada onu göndermek için.. annen de aklına zora düşünce geliyor kv annene hakaret ederken niye gelmedi aklına..
bacım sımdı sen hala bu adamla evlı mısın aynı yataga bas koyuyormusun ?
Ne iş yapıyorsunuz?
Bu konuda en cok benim zoruma giden kvnin yaptiklari ya kadin sana en zor aninda destek olmus tedavi ettirmis el ustunde tutmasi gerekirken eziyet etmis resmen Allah her seyin hayirlisini versin
Size inanamıyorum, insan bu kadar salak olmaz evren hayır diye çığlık atmış resmen size. Tek merak ettiğim mesleğiniz nedir?
seven insan eşiniz gibi mi davranır
Hepsini okudum rabbim sana nasıl bi sabır vermiş öyle canım seni hiç haketmiyor bu adam kabul et ve ayrıl bi an önce benimde içim soğusun seni hakedecek birini bulursun insallah
Offffff sonuna kadar okudum. 7 yili unut 8 ay da Cok kisa bi zaman. Daha fazla vakit kaybetmeden arkana bakmadan kac guzelim. Lutfennn lutfenn
Boşanacaksanız Ibanımı size atmak istiyorum. Çünkü hayatınızdaki tek boşluk bu olacak. O sizin hayatınızda hiç olmamış zaten. Siz var sanmışsınız.
Bence her şeyin üstesinden gelebilirsin hatta inanıyorum geleceksin. Bakma arkana artık sadece önüne bak önün hep aydınlık olsun her anlamda hayır getirsin senin için, Allah yardımcın olsun arkadaşım.
aynı hayırları bana yap. sesim çıkarsa vur parçala beni.
bu kadar param olacak hayatıma bakardım.
aşkında bir gururu var be bacım
Bir kadın kendine neden bunu reva görür.
Gider çok iyi bir avukat tutarım, bunca zaman yaptığım bütün masrafları fitil fitil de alırım. Bence sende böyle yapmalısın. Ha bir de BOŞAN dememe gerek bile yok bence.
Sadece şu 2 cümleyi okudum olay açık
Nişanlandık 10 ay boyunca eziyet etti ve evlendik....
 
kusura bakma ama hepimiz boşuna o kadar yorum yapmışız ikinizde aynı yerden devam ediyorsunuz bir ilerleme yok senin bunca olaydan sonra o kişi ile konuşmanı aklım almıyor artık senin hakkında tek düşündüğüm yazık annene babana..
 
Bu evlilik eşiniz bitirmeyene ya da siz ciddi sağlık sorunu geçirene kadar( yine eşiniz terkederse) biter.
 
Mesajı yanlışlıkla gönderdim. Düzenleden yazmaya debam ediyorum. Lütfen bitince yeniden okuyun
 
Tum.yorumlari okuyamadim ama konu sahibinin son yazdigi beni benden aldi.

Sevgili konu sahibi

Paran icin seni kullanmis anasina danasina baktirmis bunu mecburiyet gibi yapmis ve halan biriylesin hala romans pesindesin umarim gozlerin acilir ama cok zor. Kendini kullandirmaya devam.
 
Günaydın herkese,
Toplu şekilde cevap yazayım dedim yine. Öncelikle yeniden, binlerce kez konuma tek satır cevap yazanlara dahi teşekkür ederim. İnsanın yakın arkadaşları böyle ilgilenmez bu devirde. Buraya yazdığım için çok mutluyum. Keşke daha önce yapsaydım.
Dün olanları anlatacağım. Sonra da tek tek cevap yazacağım.
Dün kendisi buraları okuduktan sonra epey mahcup bir tavır içindeydi. En son bana "ne olurdu hasta kadına he deseydiniz, burnunuzdan kıl aldırmıyorsunuz" falan dedi. Ben bunu duyunca ciddi bir kriz geçirdim. Çünkü inanın annesinin "he" denebilecek hiçbir tarafı yok. Annesiyle yüz yüze 2 yıl oluyor ben tanışalı. O kadar çok şeyine "he" dedim ve ailem de dedi ki, inanamazsınız. Çok ama çok çirkin sözleri oldu, kadın biraz çatlak dedik, dobra dedik, içi dışı bir dedik, hepsini yuttuk. Zaten bana öyle bir davranıyordu ki, anneme de, annem eşim için "bu kadın yetiştirdiyse o kadar kötü olamaz demişti eşim için.
Ben beyinsiz olduğumu ve bilinçaltımda çok derin sorunlarımın olduğunu biliyorum, kabul de etmiyorum, sadece biliyorum. Ama siz de şunu bilin, yıllardır bu adam böyle değildi. Askerden geldikten sonra annesinin kanser olduğunu öğrenmesiyle bambaşka bir insan oldu. Benim hikayemle bu denli ilgilenen arkadaşlar varsa kuralım whatsapptan bir grup atayım ekran görüntülerine kadar her şeyi. Hani bir adam senelerce kötü olur, bir süre iyi olur evlenirsiniz, bu gerçekten inanılmaz bir salaklıktır. Ben yıllarca çok iyi olup, annesinin hastalığından sonra berbat hale gelmiş bir adamla "yıllarca böyleydi yeniden o hale döner herhalde" diyerek evlendim. Benimki bir tık daha az bir salaklık. Neyse salaklığımı yarıştırmayayım.
Dün bu geçirdiğim krizden sonra babamı aradım. Baba dedim, ben artık katlanamıyorum. Burada bir arkadaşın yazdığı cümleyi tekrar edip durdum kendi kendime: "seven insan böyle mi davranır?"
Eşim korkar babamı aramamdan. İşlerin ciddi olduğunu o zaman anlar. Baba dedim dün benden ayrılmak istedi. Ben acı çekmiyorum merak etme. Biliyorsun çok üzüleceğim (daha önce babama gittiğim seferlerde ne kadar zor atlatmaya çalıştığımı babam biliyor), ama yapmak zorundayım. Şimdi oturduk konuşuyoruz, ben sana haber vereceğim, anneme gideceğim dedim. Babam "her ne yaparsan yap arkanda bir dağ var unutma" dedi. Babamı çok yanlış tanımışım arkadaşlar, o da anneme az yapmamış ve benim istediğim gibi bir ilişkimiz yoktu ama babam hastalandıktan sonra çok farklı bir adam oldu. İyi ki ona her şeyimi anlatmışım diyorum şimdi. O da benim gibidir. Çevresinde olup sorununu görüp de çözmediği insan yoktur. Paraya pula zerre kıymet vermez. Herkesin babası gibidir. En çok benim babam. Canım babam...
Sonra eşim R yapmaya başladı, "ben dün seni istemiyorum mu dedim, çok uykuluydum, hatırlamıyorum bile" falan demeye başladı. Ben dedim artık size tahammül edemiyorum. O kadından kurtulmak için yuva dağıtmaya da değer, o kadınla ilgili senin saldırılarından kurtulmak için her şeye değer. Soyadınızı duyunca tüylerim diken diken oluyor ve ben bu soyadını taşıyorum, bankadan bana senin soyadınla mesaj gelince ağlamak istiyorum, siz benim hayatımdaki en büyük travmasınız dedim.
Ben bu işi çözeceğim, söz veriyorum dedi. Tabi bu noktaya gelene kadar felaket bağırmalı çağırmalı kavgalar yaşanıyor. Annemler duymuş karşıdan bağırtıları. Abim de duyuyor. Komşular balkona çıkmış, kendimize yetmedi rezilliğimiz insanları da rahatsız ettik. Bu sırada anası beni aradı. "NİYE AÇMIYOR TELEFONU MERAK ETTİK" dedi. Her gün belli net saatleri vardır o saatlerde mutlaka konuşurlar. Ben de yanımda bekleyin arar dedim. Aradı eşim onu. "Dün eşinle ilgili konuları neden açtın, keyfimizi kaçırdın, bir daha neden görüşmüyorsunuz falan deme bize, baban çok kızdı" falan dedi eşime. Ben bu sırada eşimin suratına bakıp "gördün mü? asla durmayacak" dercesine bir tavır içindeyim.
Her zamanki gibi "tamam anam" falan dedi kapattılar. Dedim ki parasının pulunun içine tüküreyim, bu evliliği sen bu hale getirdin. Bana "sen haklısın annem anormal" diyorsun, ama annen senden asla haksız olduğuna dair bir tepki göremiyor. Dün benim annem "buraya gel ayrıldıysan" yazdı bana. "Anne ben bilirim geleceğim zamanı" yazdım. Bunu ona gösterdim. Bak senin gibi yapsaydım benim ailem de bu evliliğin içinden çıkmazdı dedim. Sonra bu aradı annesini yeniden. Anne sen evliliğimize çok karıştın, bize zarar verdin falan diyor ama zannedersiniz karakolda ifade veriyor. Nasıl bir tırsmışlık. Bana dediği de "benim annem ölecek, hastalığı en tehlikeli türden, sen de biliyorsun, vicdan yapıyorum, anneme karşı önceden böyle değildim ama şimdi annemin durumu çok başka" falan diyor. Dedim yanınızda olmadık mı? Tedavi ettirmedik mi? Annesinin akciğerleri de epey hasta, kemo alırken oksijen makinesine ihtiyacı vardı. SGK ikinci el makineyi ücretsiz veriyordu. Ama bulaşıcı hastalık olur diye gidip onlara danışmadan sıfırını almıştım. Eziyet ettiği gencecik kız sayesinde her gün nefes alırken o nefesi benim salak eşimi kudurtmak için harcadı.
Ben artık ona acımıyorum. Kendimden başka kimseye acımıyorum.
Eşim böyle annesine tırsa tırsa birkaç şey söyledi, karıştın biz kötü olduk falan diye (dışardan pizza yedik diye eşimi azarlamışlığı var, çok titiz ve dikkatli geçinir ama öyle değil aslında).
Sonra bana verdi telefonu eşim. İçimde ne varsa döktüm. Artık birkaç deli saçmasına "haklısınız annecim ama..." demekten öyle yorulmuşum ki. Saygısızlaşmadan, ne varsa içimde, hepsini söyledim. Hala AMA SENİN ANNEN POPOSUNU DÖNDÜ SEN ONU SAVUNDUN falan dedi. SİZİ POPOMUZLA BİLE SEVİYORUZ dedin dedi. Ben de dedim ki size ne dersem diyeyim asla beni anlamayacaksınız. Siz çok başka alemdesiniz, ben çok başka alemdeyim. Söylediklerinizin hiçbiri bir yuvayı bu hale getirmeye değecek şeyler değildi. Sadece kendi egonuzu umursuyorsunuz, kendi oğlunuz bile umrunuzda değil.
Kadınla kavga ederken bana "evlendiririm oğlumu, her şeyini yaparım, ben arkasındayım onun" dedi. Öyle koydu ki bu bana. Neden yapmadın o zaman? Neden oğlun bir hediyeymiş ben de onu hak etmeye çalışıyormuşum gibi mağduru oynayıp tek bir havlu almadın bana? Eşimin zamanında "annem havlu gibi çeyizlikler almak istiyor almazsa çok mutsuz olacak para lazım" falan deyişi geldi aklıma. Yapmadığım tek salaklık buydu herhalde, "ne saçmalıyorsunuz siz" diyebilmiştim. Düğün yüzünden param çok az kalmıştı çünkü. Kalmasaydı o mallığı da yapardım.
"Her şeyini yaparım evlendiririm oğlumu." Bu cümleyi de asla unutmayacağım. Asla.
Annesi saçmaladıkça ben evden gitmek istedim, eşyalarımı zaten toplamıştım. Kapının önünde durdu. Çekilmedi.
Başladı benimki ağlamaya, beni bırakma diye. Sallanıyor kendi kendine, ben ne yaptım, ne olur beni bırakma. Ben zaten ağlıyordum. Beraber oturduk saatlerce ağladık. Babam aradı o sırada. Anlattım böyle böyle oldu. Şimdi oturduk ağlıyoruz. Ben mallığıma ağlıyorum ama eşim neye ağlıyor bilmiyorum. Baba dedim söz sana sen de kız babası olacaksın bir gün. Hak ettiğin saygıyı gördüğün, kızının mutlu bir gelin olduğu bir baba olacaksın. Babam birbirinizi seviyorsanız şu ana baba meselesini çekin artık aranızdan dedi. Bu yüzden ayrılmayın dedi. Biz bugün var yarın yokuz, izin vermeyin artık şu durumlara gelinmesine dedi. Kararın neyse arkandayım, oturun düşünün dedi. Yasak varken onu yalnız bırakıp gitmen sana yakışmaz, pazartesi o da rahat rahat ailesine gidebileceği zaman çık evden çıkacaksan dedi.
Ha pazar, ha pazartesi, fark etmez baba, artık yeter dedim. Babam yine uzun uzun arkamda olduğunu anlattı.
O sırada yeniden annesiyle konuştu, beni de konuşturdu, kadın gerçekten öylesine başka bir dünyada yaşıyor ki, saçmaladığı gerçekdışı şeyleri burada anlatsam site falan çöker muhtemelen. Bak yine gidecekmişsin, sakın böyle bir şey yapma, sen gidip durduğun için suçlusun, her şey bu yüzden oluyor, zaten bütün gün ailenle berabersin ailenin dibinden ayrılmıyorsun falan diyor bana. Benden daha sorunlusu varsa o da bu kadındır. Allah versin cevabını ona umuyorum. Ailemle görüştüğüm de yok, evden çıkmıyoruz virüs korkusuna. Eşim işteyken annem eğer buradaysa görüşüyordum. Ki çoğu zaman bu şehirde değildi.
Eşim "artık anneme her durumda gereken cevabı vereceğim" diye beni ikna etmeye çalışmaya başladı. Ben de dedim ki, bunu yaparsan "vay ben anama ne dedim" diye depresyona gireceksin, inan bunu da çekemem ben. Hayatımda bu kadını da seni de istemiyorum, iyiliğinizi de istemiyorum artık. Ben abartıyorum desem, onca kadın yanılıyor olamaz, sen de okudun yazdıklarımda tek bir eksiklik yok dedim. Sonra ağladı sızladı işte, hiç bana acımayan adam kendine acımamı bekledi. İşte şöyle olacak, böyle yapacağım, vaatler vaatler. Madem yapabilecektin neden yapmadın şimdiye kadar? Çünkü o saatlerce mama araştırdığın köpeğiniz kadar kıymetim yok, oturup 15 dk düşünmedin bugüne kadar "ben ne yapsam da karımı mutlu etsem" diye.
Biraz işlerimle ilgilenip uyudum. Babam anneme değil de onun evine gitmemi söyledi, ama anneme gideceğim yarın sabah. Ona da söyledim, zaten annesine gittikten sonra 2 saat içinde bana düşman kesileceği için o acı falan çekmez. Artık o kadının deliliklerine dayanacak bir gram gücüm kalmadı.
Çok sık yazılan birkaç şeye cevap vereceğim:
1. "Onlara hasta diyorsun ama..." Hayır onlara hasta diye ben demiyorum, üçünün de, hatta amcası babaannesinin vb. de doktor tarafından tanı konulmuş hastalıkları var. Eşim zaten buna sığınıyor hep saçmaladıkları zaman.
2. Sen de normal değilsin... E herhalde değilim... Tek bildiğim psikotik bir rahatsızlığımın olmadığı. Sevgi açlığı mı, özgüvensizlik mi bilmiyorum, bunun üzerine gideceğim ama gerçekle bağlantımı koparan bir hastalığım yok. 1-2 ayda bir psikiyatriste gidip muayene oluyordum. O yeşil, klasik antidepresanı kullandım bir süre, sonra doktor kontrolünde bıraktım (muhtemelen yeniden başlayacağım). Ama eşim ve ailesinin kulllandığı ilaçlar epey ağır, antidepresan değil, "antipsikotik" ilaçlar, burada da hastalık yarıştırmıyorum yanlış anlamayın, onların hastalıkları kendilerine bu denli zarar vermelerine yol açmadı en azından.
3. Dul kadın diyorsun... Ben 1 yaşından beri dul bir kadının kızı olarak büyüdüm. Bu ifadenin iğrençliğini hem yaşamımda hem de akademik anlamda da biliyorum, ama insanların bakış açısı bu. Bu benim için bir kriter değil. Babam çok sağlam şekilde arkamda. İlk düğünüm gibi de evlenirim birini seversem yeniden, ama insanlar bana böyle bakacaklar. Bunu da değiştiremem. Belki yüzyıllar sonra. Sizin ve benim yetiştireceğimiz çocuklar sayesinde.
4. Buraya acı çekeceğini yazıyorsun ki okusun anlasın diye... Arkadaşlar, ben bu evlilikte de, hayatımın geri kalanında da her zaman "gerçeği" konuşuyorum, gerçeği konuşmak istiyorum. Ben eşime de kendi aileme de söylüyorum. Kendimi tanıyorum. Çıldırırcasına, korkunç bir acı çekeceğim. Yataktan kalkıp işimi gücümü yapamayacağım. Daha önce de yaşadım bunu. Gerçek olan bu. Eşim de bilsin, ailem de bilsin, siz de bilin. Önemli olan artık bunu göze alıyorum. Şu an yaşadığım acılardan daha büyüğü olmayacak.
Sonuç olarak ben gerçekten ayrılmaya karar verdim. Yine size gerçeği söyleyeceğim, gitmek istiyor muyum bu evden? İstemiyorum. Böyle lafı eğip büküp, "ya ama öyle yorum yaptınız ama kocam da aslında iyi adam şöyle yapmıştı beni şöyle sevmişti" diye kıvırmayacağım. Lafı eğip bükmüyorum. Evimden gitmek istemiyorum. Yuvam dağılsın istemezdim. Çok zor kurdum bu yuvayı. Ama söylediklerinizde haklıydınız, bu bir yuva değil.
İstemiyorum, korkuyorum, acı çekeceğimi biliyorum, ama gideceğim. Eşim ve ailesinin gerçek dışı inanışlarla benim kalan azıcık potansiyelimi yok etmelerine tahammül edemiyorum çünkü. Babam eşimi seviyor, ona güvendiğini, bu dengeyi zamanla kurabileceğini söylüyor, ama ben güvenmiyorum. Ben hiç mutlu olmadım evliliğimde. Artık olacağımdan da umudum yok.

Oglak kizi Doğru, ben de normal değilim. Ama emin olun ondan da ailesinden de bin kat daha normal, en önemlisi onlardan daha iyi bir insanım. Bu insanlar akrabaları ev satıp bunların borçlarını ödemediler diye düşman kesilebilen insanlar. Zamanında eşimle sevgiliyken geçmişine dair ondan duyduklarım beni bahsettiğiniz gibi takıntılara yönlendirmişti, çünkü 3-5 kızdan bahsetmiyoruz. O zamanlar da başka sorunlarımız vardı ama ben yine aynı takıntıdaydım. Sadece çocukluktan, ergenlikten kaynaklı daha şiddetliydi. Eşinden dinlemek lazım demişsiniz, isterseniz konuştururum valla. İsteyen herkese numaram da açık olur, her şeyim de. Zaten kendisi de burada yazılan her şeyi görüyor. Anlattıklarımda 1 gram abartma, yalan yoktur hafifletme vardır en fazla.

TÜM ARKADAŞLARA;
Annemin de babamın da her anlamda her zaman yanında oldum. Hele annem, onla beraber yaşadığımız için bir gün zorluk yüzü görmemiştir. Evladının hayatı çürüdü bu insanlarla, daha ne çeksin diyeceksiniz ama "annen şimdi mi aklına geldi" gibi sözlerinizi hak edecek bir evlat da olmadım. Artık zaten içimi açtım buraya. İsteyen herkese herhangi bir şeyi ispat da edebilirim. Bu kadar zaman harcayıp okuyup düşünüp yorum yaptığınız şeylerin gerçekliğini sorgulamak hakkınız. Ben de bu emeği harcadığınız kişi olarak bunları ispatlamakla yükümlü görüyorum kendimi.

Çok iyi yapmış ellerine sağlık.. sahip çıkanım var diyeceğine deli mı diyorsun
Ayrıca kız annelerinin istemediği damattan iş çıkmıyor
Ne bekliyorsun evden gitwmk yada onu göndermek için.. annen de aklına zora düşünce geliyor kv annene hakaret ederken niye gelmedi aklına..
bacım sımdı sen hala bu adamla evlı mısın aynı yataga bas koyuyormusun ?
Ne iş yapıyorsunuz?
Bu konuda en cok benim zoruma giden kvnin yaptiklari ya kadin sana en zor aninda destek olmus tedavi ettirmis el ustunde tutmasi gerekirken eziyet etmis resmen Allah her seyin hayirlisini versin
Size inanamıyorum, insan bu kadar salak olmaz evren hayır diye çığlık atmış resmen size. Tek merak ettiğim mesleğiniz nedir?
seven insan eşiniz gibi mi davranır
Hepsini okudum rabbim sana nasıl bi sabır vermiş öyle canım seni hiç haketmiyor bu adam kabul et ve ayrıl bi an önce benimde içim soğusun seni hakedecek birini bulursun insallah
Offffff sonuna kadar okudum. 7 yili unut 8 ay da Cok kisa bi zaman. Daha fazla vakit kaybetmeden arkana bakmadan kac guzelim. Lutfennn lutfenn
Boşanacaksanız Ibanımı size atmak istiyorum. Çünkü hayatınızdaki tek boşluk bu olacak. O sizin hayatınızda hiç olmamış zaten. Siz var sanmışsınız.
Bence her şeyin üstesinden gelebilirsin hatta inanıyorum geleceksin. Bakma arkana artık sadece önüne bak önün hep aydınlık olsun her anlamda hayır getirsin senin için, Allah yardımcın olsun arkadaşım.
aynı hayırları bana yap. sesim çıkarsa vur parçala beni.
bu kadar param olacak hayatıma bakardım.
aşkında bir gururu var be bacım
Bir kadın kendine neden bunu reva görür.
Gider çok iyi bir avukat tutarım, bunca zaman yaptığım bütün masrafları fitil fitil de alırım. Bence sende böyle yapmalısın. Ha bir de BOŞAN dememe gerek bile yok bence.
Sadece şu 2 cümleyi okudum olay açık
Nişanlandık 10 ay boyunca eziyet etti ve evlendik....
 
Ee sabah oldu çıktınız mi evden ?hayır. Yarın çıkacak mısınız ? Hayır . Kv den önce en en büyük suçlu eşiniz bunu görün artık . Ve su upuzun yazınıza cevabım şudur : siz başınıza gelen herşeyi haketmissiniz ve hakediyorsunuz. O adam sizi ne zaman gerçekten bırakır o zaman biter sizin evliliğiniz yoksa siz bu bagimlılığınızla yaşamaya devam edersiniz .
 
Louder üşenmedim okudum.

Tek sorum var.

So what?

Bol bol drama, karşılıklı ağladık romantizmi falan.

Ağlarken akan burnunuzu silmeniz dışında gene aksiyon aldığınız yok.

Sıkıldım ben uzun anlatımlı, aynı içerikli mesajlarınızdan. Kalan arkadaşların Allah yardımcısı olsun.
 
Ruhunuz arabesk sizin. Yok yatak döşek ağlarmış işini gücünü yapamazmış, yuvası yıkıldın istemezmiş. Saatlerce ağlamış falan.

Dul kadın edebiyatı hele beni benden aldı. Köyde yaşamıyorsanız büyük şehirlerde kim kime dum duma kim dul kim değil nereden bilecek? Kimliğinde dahi artık yazmıyor medeni durum Allah aşkına. Benim büyük ablam bundan on sene önce boşandı, beş yaşındaydı kızı, yaşıyor fıstık gibi. Kimse de arkasından dul demiyor. Sevgilisi de oldu, her yaz arkadaş grubuyla tatillere de gittiler. Sizin kadar ajite de etmedik. Yuvası da yıkılmadı, boktan bir adam yapmıyor yuvayı, kadın yapıyor. Yine kendine bir yuva kurarsın. Yuva dediğin dört duvar içini güzelleştirmek senin eserin.
Ama sana müstehak cidden.
Bu kadar sevgi dilencisi olur değmez adam için kendini paralarsan daha çok ağlarsın. Her damlayı da hak ediyorsun.
Bir kelime dahi yazmam artık.
Bazı insanlar sürünmeyi hak ediyor. Onlardan biri de sizsiniz.Bir de eskiden böyle değildi diyorsunuz hala. Ondan mı sevgiliyken aldatıldınız. Çok sevdiğinden başka kadınlarla yatmış kalkmış belli. Büyük aşk. Salaklıklarınıza kılıf uydurmayın. Sizi sevmeyen bir adamı parayla, duygu sömürüsüylr yanınızda tutuyorsunuz sadece bu. Sizden tırtıkladılarıyla geçinip başka kadınlara sevgi sözcükleri fısılfamış adam ne aşkı??
 
O ağlamaları da aşkından değil, altın yumurtlayan tavuğunu kaybetmemek için. Bu zamanda sizin gibi salağı bulamayacağını iyi biliyor. Kim aldatıldığı adama para öder, annesinin aşağılamalarına boyun eğer bu devirde. O da bal gibi farkında. Güzel yere tezgah açmış. Hem parasını yiyor, hem annesinin stres topu oluyor hem ufak(!) çapkınlıklarını umursamıyor.
 
Bence tamam yuvanı yıkma yazmak gerekıyor ama 100 kez konu açabilir aynı minvalde bunu kimse kaldıramaz
 
Bence tamam yuvanı yıkma yazmak gerekıyor ama 100 kez konu açabilir aynı minvalde bunu kimse kaldıramaz
hayretler içinde kaldım ya.
ilk zamanlar çok aşıktı ondan evlendim diyor ama aynı paragrafta 3-5 kız mevzusu değil ondan güvensizim diyor.
Aşk hikayesine gel, başkalarıyla takılıyor. Demek başka kadınlarla içi kan aplaya ağlaya yatmış. Zavallı adam.
Çok gerildim ya. Bu konuya girmeyeceğim artık.
Resmen aptallık zira. Bir insan kendini ancak bu kadar rezil eder.
 
tüm konunu okudum. Sadece şuna dikkatini çekmeni istiyorum. Hani demişsin ya eşimde paranoid kişilik bozukluğu var diye. Ben senin de psikolojinin sağlam olmadığını gördüm. Küçükken babandan abinden yani bir erkek rolünden göremediğin sevgi çığ gibi büyümüş içinde koca bir boşluk olmuş. Çok büyük sevgi ilgi açlığı var sende. Küçücük bir mutluluk için bir sahiplenme duygusu için 7 yıldır adama yedirmediğin para manevi ruh bitmemiş. Halbuki sevgi bişey verilerek para ödenerek kazanılan bişey değildir. Yani sen bu adamı babalık yaparak büyütüp iş sahibi yapmasaydında düzgün biri tarafından sevilebilirdin. Kendini buna layık görmüyorsun güzel şeyler yaşamak için hep bi beden ödemen gerektiğini düşünüyorsun bu nedenle de bu adamı resmen ana baba gibi besleyip büyütmüşsün. Bunların tırnağın ucunu yapmayıp çok mutlu olan arkadaşlarım var. Ama sen buna kendini layık görmüyorsun kendi benliğine saygın yok. Bu adamı boşasanda yine bu düşük benliğin yüzünden besleyeceğin başka bir adam bulursun önce mutluluğu karşılıksız hiçbirşey vermeden hakkettiğini bilinçaltında kabul etmen gerekiyor. Diğer duruma geleyim bak sağlıklı değilsin Karşında da sağlıklı insanlar yok o yüzden 8 aydır sürüncemedesin bunların 1/1000 i yaşasa nırmal bi insan zaten boşanır cinsellik yok mutluluk yok huzur yok allah aşkına bu nasıl bişey kadın cinayetleri böyle evliliklerin sonunda oluyor. Lütfen babanın yanından ayrılma bari o senin yerine biraz sağlıklı düşünsün ve sana sahip çıksın malesef sen kendini bitirmişsin. 25 yaşında dul olunca hayat bitmiyo yeni başlıyo kendine karşı okadar saygısız ve acımasızsınki hayatını bitmiş sayıyorsun bu asalak embesil psikopatlardan kurtulunca hayat başlayacak. Ama göremiyosun babana sığın.
 
aglar tabi ki bu sefer diger gitmelerinizden daha ciddi davrandiysaniz para kaynagi gider diye aglamistir siz giderseniz tum parasini annesine nasil verecek sevgili annecigi egosunu kimin ustunde tatmin edecek yeni ve bunu kabul edecek kadin bulmak kolaymi ya caninizin hic mi kiymeti yok anneniz babaniz arkanizda mesleginiz var yasiniz genc yaptim bi hata cektim bu kadar deyip arkanizi donup gitmek bu kadar zor mu allah askina birakin su adami bu adamda bu kafa bu aile varken zaten mutlu olamaz ama siz onunuze bakin mutlu olacaginiz anlari dusunun gezin tozun yeni yerler kesfedin bu salgin bitince tabi atin kendinizi dogaya yani ne bileyim iyi gelecek seyler yapin yani bu insanlarin arasinda bumerang mi olacaksiniz
 
Bana böyle muamele etmeyin ne olur. Evet söylediğiniz gibi dünyanın en salak insanlarından biriyim, ama ben de düşündüğünüz gibi acıya bağımlı değilim. Size kıvırmadan doğruyu söylüyorum, çok acı çekeceğim. Üzüleceğim. Adama üzülmesem bunca zamanıma üzüleceğim. Ama kendimi kurtarmak istiyorum. Ailemin işimin kıymetini bilip huzurlu bir hayat kurmak istiyorum. Birkaç ay zorlansam da sonradan yine güneş açacak biliyorum. Bu adam tüm geçmişi geride bıraksam bile yine de annesiyle aramızdaki dengeyi kuramayacak. Şu an bana neden gitme dediğini bilmiyorum, çünkü param yok. Belki onunki de alışkanlıktır. Onlar iyi insanlar değiller. Her şey normale dönse eşim de yine “normal” haline dönüp bana eziyet edecek. Bunların farkındayım. Bu yüzden de kendimi kurtaracağım. Babam bir kez daha dene diyor. Ama denemeyeceğim. Çok denedim çünkü. Bunu bilin. Bugün gitmediysem yarın gideceğim. Yarın gidemezsem sonraki gün. Ama kendimi hazırlayıp kurtulacağım bu kısır döngüden. Bu belirsizlikler içinde kıvrandığım son günlerim olacak. Bana saldırmanızı anlıyorum. Bu kadar hayatımı harcamam sinir bozucu ama bir de düşünün bunu yapan kişinin siz olduğunuzu.
Aldatma meselesini affettiğim için de pişmanım. Farklı şehirlerdeyken yaşamıştım o eziyeti. Şimdi annesi neyse, başka kızlar da oydu o zamanlar. Mutlu olduğumuz zaman eşimin ilaç kullanmaya başladığı 2016-2018 sonu süreciydi. Yeniden o günlere dönmek de mümkün değil. Mutluluğum küçük haplara bağlı olsun istemiyorum artık. Ne derseniz haklısınız. Sadece bu işi bitirdiğimde böyle şeyler demeyin yeter bana.

Bence tamam yuvanı yıkma yazmak gerekıyor ama 100 kez konu açabilir aynı minvalde bunu kimse kaldıramaz
 
Eşine gidip gidip okuttugun bu platformda senin eski konularının da aranilip bulunabildiginin farkindasindir umarım...
 
Mesajinizdaki alintilari silin Bence , zaten yeterince uzun, konuyu terk edesim geliyor insanın aşağıya inemedikce.
İnsanlar cevap yazdığımı görsünler diye öyle yaptım ama her sayfayı açıp tek tek etiketlemek daha iyi doğru söylüyorsunuz, artık öyle yaparım
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…