ailemden utandığım için erkek arkadaşımın ailesiyle tanışmaya gitmedim...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Alla alla çok yoğun doktorlar gördüm de böylesini görmedim. Biraz annenize doğru sizin adım atmanız gerekecek anlaşılan. siz arayın ne zaman uygun sorun,bi akşam yemeği ayarlayın ya da çok yoğunsa çalıştığı hastanede bi öğle yemeği yiyin :) bence size neler hissettirdiklerini bilmemeliler.

Hmm valla yetişkin çoçuğum olsa ben de babanıza yakın bir cevap verirdim galiba :) ama sizinki bir senelik bi ilgisizlik değil anladığım kadarıyla bir birikmiştik var.

Mesela babanızla haftada bir baba-kız gününüz olabilir.bunu siz talep edin babanızdan.beraber sevdiğiniz bi aktivite yapın.sinema,tiyatro,yemek vs gibi

Ne yazık ki anne babalar farkınd olmuyor ne yaptıklarının,bu durumda olgun olup adım atması çocuklara düşüyor.

babamın benden böyle bir adım beklediğinin farkındayım. onun için en kısa zamanda harekete geçerim zaten beni tatile davet edip duruyor belki onu kabul ederim. ama annemle cidden ne yapacağımı bilmiyorum.yani pat diye gidip geri boş dönmekten korkuyorum daha çok güvenim kırılır. belki anneannemden yardım isterim. zaman ayırdığınız için çok teşekkürler. :KK200:
 
babamın benden böyle bir adım beklediğinin farkındayım. onun için en kısa zamanda harekete geçerim zaten beni tatile davet edip duruyor belki onu kabul ederim. ama annemle cidden ne yapacağımı bilmiyorum.yani pat diye gidip geri boş dönmekten korkuyorum daha çok güvenim kırılır. belki anneannemden yardım isterim. zaman ayırdığınız için çok teşekkürler. :KK200:
Rica ederim umarım her şey gönlünüzce olur:)
 
annemle konuşamadım babamla konuştum. "ne istiyorsun okulunu ödüyoruz,kiranı veriyoruz,gezip tozuyorsun,bir sıkıntın olursa baban var daha ne yapayım elinden tutup parka mı götüreyim? işim gücüm var böyle kuruntu yapma" gibi bir cevap verdi. annemle böyle bir imkanım yok. yani ne zaman boş vs bilmiyorum zaten herhalde bayramda görüşürüz.
Boyle insanlar anne baba olmamali.yine bir cocuk ziyani.ne kadar egitimli kulturlu de olsa olmayinca olmuyo.

Canim benim sen utanma.onlarin utanmasi gerekir.kimseye aciklama yapmak zorunda degilsin.anlasaadilat ayrildilar bitti dersin.gorusmeye gitmemen cok ayip olmus.en kisa zamanda telafi et
 
annemle konuşamadım babamla konuştum. "ne istiyorsun okulunu ödüyoruz,kiranı veriyoruz,gezip tozuyorsun,bir sıkıntın olursa baban var daha ne yapayım elinden tutup parka mı götüreyim? işim gücüm var böyle kuruntu yapma" gibi bir cevap verdi. annemle böyle bir imkanım yok. yani ne zaman boş vs bilmiyorum zaten herhalde bayramda görüşürüz.
Boyle insanlar anne baba olmamali.yine bir cocuk ziyani.ne kadar egitimli kulturlu de olsa olmayinca olmuyo.

Canim benim sen utanma.onlarin utanmasi gerekir.kimseye aciklama yapmak zorunda degilsin.anlasamadilar ayrildilar bitti dersin.gorusmeye gitmemen cok ayip olmus.en kisa zamanda telafi et
 
çok öfkeliyim doğru söylüyorsunuz. ama buraya yazmadığım o kadar çok şey var ki. utanılacak şey belki yoktur ama yine de insanın içinde bir burukluk oluyor. annem bu zamana kadar tek yaşayıp beni yanına almadı mesela insan sorguluyor neden acaba diye. neden aramıyor diyorum,neden aklına gelmiyorum? kızımın bir sorunu,benimle paylaşacak bir şeyi var mı diye neden merak etmiyor diye kendimi yiyip bitiriyorum.

erkek arkadaşımla bir avmde gezerken annemle karşılaştık. gayet sıcakkanlı davrandı. böyle bir kişinin varlığından bile habersizdi esasen. ama sonra normal bir anneden beklenecek davranış en azından bir mesajdır,konuyla ilgili bir yorumdur. ne o konuştu ne de ben anlattım. en son yanılmıyorsam 2 hafta önce anneannemin doğum gününde görüştük. 1 hafta önce de üşütmüştüm ilaç sormak için aradım ve daha fazlası yok. benim utandığım ya da kırıldığım nokta bu. annemin beni bu kadar önemsememesini gerektirecek ne yaptım diye düşünüyorum. zayıf noktamı insanlar anlamasın diye çaba sarf ediyorum. belki haklıyım belki haksızım bilemem.

iyide senle ilgisi yok ki . annenin yapısı bu.
demek ki içinde evlat sevgisi yok..böylece kabullen. sorgulamak seni daha çok üzer.

bir tanışmayı bile gözünde bu kadar büyütürsen bunun istemesi düğünü davetiyesi bir dünya işi var. baştan sevgilinin ailesine durumu anlat.
herşeyide kafana takma bir şekildr hallolur merak etme.
 
Anne ve babalarin, anne ve baba olmaktan başka sıfatları da var ...
Herşeyden önce onlar da bir birey ...
Olmamış, olduramamislar..
Ayrılıp, hayatlarına deVam etmişler..
Belki ihmal edildiniz .
Belki çok uzuldunuz ..
Eksik hissettiniz ama yapacak birşey yok ..
Size karsi hatalilar ise sizde mesafeli olursunuz olur biter...
Yemeğe gidip , gayet güzel bir şekilde yollarını ayırdıklarını ve biyolojik kardeslerinizin olduğunu dile getirip konuyu kapatırsiniz2...
Bunun için seni istemezler diye düşünüyor isen hay hay gazla paşam dersin ..:super:
 
Neyine utanıyosun ki. Annem babam yillar once ayrildi. Ikiside evli yada babam evli vs bitti. Kısa ve net cümlelerle.
 
Neyine utanıyosun ki. Annem babam yillar once ayrildi. Ikiside evli yada babam evli vs bitti. Kısa ve net cümlelerle.

Aslında olay utanma değil insanlara zayıf noktamı göstermek istemiyorum. Annem benm zayıf noktam. Hiç arayıp sormaması,ben aramasam belki 1 ay aklına gelmemem çok zoruma gidiyor. İnsanların bunu bilmesinden çekiniyorum esasen. Arada bir öyle karamsar ruh hallerine bürünüp her şeyi mahvettiğim oluyor. Bu da onlardan birisi oldu.
 
Sevgilin ailesini uyarır zaten sen gitmeden bu konuları açmamaları için.. Tabi düşüncesiz bir insan değilse.. Hadi diyelim uyarmadı, annesi anne babanı sordu. Ayrı olduklarını söylersin tamam. Haddini bilen biri dahasını sormaya davranmaz zaten.
 
Öncelikle sizin ailenizin medeni durumu ve anne-baba ilişkiniz onları alakadar etmez.

Bunun için yargılamak, eleştirmek hadlerine değil. Bence onlara anlatmamalısınız detaylı olarak. Ayrı olduklarını söyleseniz kâfi. Kaldı ki suçunuz dahi yok.

Annenize kırılmakta çok haklısınız. Öfkelenmekte de ama bence babanız ile iletişiminizi sıkı tutmalısınız. Anladığım kadarıyla evladı için endişelenen bir baba..
 
Karamsarlığa kapılmakta ve kendini yalnız hissetmekte sonuna kadar hak verdim sana. Aynı şehirde farklı hanelerde yaşamak ve sık sık irtibat halinde olmamak senin yaşındaki biri için makul bi karamsarlık sebebi. Ama ailenin bu uzaklığının acısını yakınlık kurabildiğin diğer insanlardan çıkarma. Mary & Max diye bi filmdeki söz geldi aklıma:
God gave us our families, thank god we can choose our friends.
 
ailenizden utanmaniz icin bir sebep goremedim ben
esler ayrilabilirler anlasamayabilirler ama sizi is disinda ilgisiz birakmamislar sanirim
 
siz çalışıyor musunuz bilmiyorum ama bakın benim annem doktor. hem de çocuklarla içli dışlı olması gereken bir uzmanlığı var. 1 hafta önce muayeneye gelen çocuğu 1 hafta sonra hatırlayıp "durumu nasıl?" diye arayacak kadar düşünceli ama 1 haftadır kızını aramayacak kadar da düşüncesiz. 13 yaşımdan beri yurtta kalıyorum. annem tek yaşıyordu yeni evlendi. beni yanına alabilirdi. sizin durumunuz farklı,oğlunuz büyük ihtimalle sizden utanmayacak. ama benim annemden utanma sebebim anne olamaması. insanların da bu zayıf noktamı bilmesinden çekiniyorum.çünkü annesine sarılan bir çocuk görsem burnum sızlıyor. annem kötü bir insan,neden boşandı vs demiyorum. sadece bu durumu daha iyi yönetebilirdi,beni kendine en uzak noktaya atmayabilirdi. benim zoruma giden tek şey bu.
Bu yorumunu okurken gözlerim doldu. İnsanların sene de bir kere yaptığı doğum günü partisini yanlız geçiriyor diye üzüldüğü su dünyada her gününü yanlız geçiren biri olarak kizginliginda, kirginliginda sonuna kadar haklisin.
 
Ben seni çok iyi anladım aslında o utanma dediğin kelimenin aslında içindeki yangının adi kırgınlık kızgınlık yada adı her neyse işte. Benim sana verebileceğim bir kaç tavsiye var nacizane
1. Her kim olursa olsun aynı şehirde ayrı evlerde neden yaşıyorsunuz derlerse , ben öyle istedim deyin. En azından onlar öyle bilsinler. Biraz asi biraz başıbozuk diyen olur belki onu da boşver...
2. Şimdilik o yüreğinin yaralarını erkek arkadaşına gösterme.(şimdilik) evlendikten sonra durumu o da anlar zaten.
Ve işin en kötüsü de ne biliyor musun. Yüreğinin içinde fırtınalar kopuyor sırf başıma kalkar yüzüme vurur vs sebeplerden en sevdiğin insana bile içini açamıyorsun. İçten içe yanan bu ateş seni yakıp bitiriyor ama kimse bilmiyor.
 
Bu tercihi sen yapmadin sorumlusu da sen degilsin. Eger sevgilinin ailesi vicdan merhamet sahibiinsanlarsa senin bu eksikliğini kullanip yuzune vurmak yerine senin bu eksikligini doldurmaya calisacaklardir. Bence sevgilini ara ve tam olarak duygularini anlat. O da seni anlayacaktir. Zaten muhtemelen o ailenden bahsetmistir kendi ailesine.
Benim kuzenimin esi de ayni senin gibiydi. Ama hem dayimlar hem de bizler onu kendi kardesimiz gibi sevdik ve hep onun yarasini kapatmak icin ugrastik. Yengem ve dayim ona normalin ustunde sevgi gosterdiler ve o da bizleri cok sever cok sukur. Yani sevgilinin ailesi de bu yapida olabilir.
Onun icin korkup kacmak yerine deneyip gormelisin bence.
 
ailenizden utanmaniz icin bir sebep goremedim ben
esler ayrilabilirler anlasamayabilirler ama sizi is disinda ilgisiz birakmamislar sanirim

diğer mesajlarımı okumadınız sanırım. annemle aynı şehirde yaşıyoruz,en son 2 hafta önce görüştük.1 hafta önce de hasta oldum ilaç sormak için aradım. iyileştin mi diye sormadı bile. en son 16 yaşımda kaldım annemin evinde. bunların hepsi birikince anne baba neden çocuğuna bu kadar ilgisiz olur diye düşünüyor insan. utanma değil kırgınlık da diyebiliriz. insanlara zayıf noktamı göstermek istememe gibi bir şey.
 
Trip yaptigin yok rahat ol. Hissettiklerin normal seyler canim. Sende duygusal eksiklikler meydana getirmis anne baban var.
En onemli anlarında ihtiyacin olan manevi desteklerde yalnizsin. Hata yaptiginda dertlesecgn yol gosterecek anne baba yok.
Haklisin utanmakta.
Caresi mi bunu kabullenip başa cikmak zorundasin
 
Tanışma ile ilgili konunuzu hatırlıyorum, ben de yazmıştım. Oysa ki çok heyecanlıydınız. İptal etmekle ayıp ettiğinizi, özellikle de sevgilinizi zor bir konuma soktuğunuzu düşünüyorum. Bence telafi etmelisiniz bir an önce.
Ailenizle ilgili konuların sizi üzdüğünü farkındayım ancak bu tanışma sırasında konuşulmazdı bile. Belki ayrılar, şu kadar sene önce anlaşamadılar boşandı gibi yüzeysel birkaç cümle geçerdi o kadar.
Utanılacak hiçbir durumunuz yok. Sevgilinizin ailesi de düzgün bir aile ise hem şuan bu konuyu detaylı detaylı sormayacaktır hem de ileride sizin yanınızda olacaktır. Bir tanışma planı daha düzenleyin bence :)
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X