Gerçekten kendimi çok çaresiz hissediyorum.
Biliyorsunuz boşandım boşanalı nerdeyse beş ay oldu ama eşimle hep görüştüm hala haftada bir kaç kere görüşüyoruz malum küçük kızımız var.
O istemeyerek boşandı ama yaptıklarını içimi sindiremedim ve gerçekten ona ders olsun diye boşandım bile bile lades yaptım
İtiraf etmekten korkuyorum ama onu çok özlüyorum aslında onu hep sevdim ama o yaptığı iğrençlikleri yüzünden nefret etmiştim.
Bir ara geri dönmeye karar verdim ama hala çok kararsızım çünkü hala kavga ediyoruz ve en son tartıştığımızda ona seninle bir daha evlenmeyi düşünmüyorum dedim.
İş yerinden bir tanıdığım çok sevdiğim biri beni biriyle tanıştırmak istedi başta kabul etmedim çok ısrar etti nereye kadar böyle yanlız olacak diye aslında kızım olmasa evlenmek başka birini sevmek daha kolay gelirdi ama kızımı başka bir adamla aynı evde yaşamasına izin vermem ona haksızlık olur diye düşünüyorum. Annem, ablam ve abim böyle yalnız olmaz kırk yaşında mı evleneceksin seni o yaşta kimse almaz gibi konuşmalardan da sıkıldım. Evlenmesem ne olacak ki bir gün pişman mı olurum:26:
Neyse sonuçta o kişiyle gittim görüştüm gerçekten çok düzgün birine benziyordu ben 28 yaşımdayım ama görüştüğüm kişi 36 yaşında yaşa çok takılmadım çünkü genç gösteriyor ama çok güzel bir işi var Türkiye'nin sayılı kişilerden biri makam sahibi biri ve ileri de daha tanınan biri olacağı kesin ama hiç evlenmemiş annesi babası vefat etmiş uzun yıllar yurt dışındaymış evliliğe yeni sıra gelmiş durumu çok iyi biri ama hiç evlenmemiş olması beni korkuttu açıkcası. Bizimkiler bu kişinin mesleğini öğrenince sen deli misin niye istemiyorsun falan dediler iyi dedim bir kaç kere daha görüştük zaten kendisi burada değil başka bir ilin ilçesinde görev yapıyor ilçede söz sahibi biri. Neyse son görüşmemizde bana (ben bu arada memurum ama kamu kurumunda önemli birnin sekreterliğini yapıyorum) evlilik durumu olduğunda benim sekreterlik yapmamı istemiyormuş beyefendi çünkü ben onu temsil ediyormuşum
içimden havanı yesinler dedim ben de o zaman başka meslekten biriyle tanışmasını önerdim ben öyle demek istemedim falan filan diye toparladı. Asıl sorun abim boşandığım eşime görüştüğüm kişiyi söylemiş üstüne vazifeymiş gibi bunu bilerek yaptığını biliyorum çünkü tekrar barışmamızı istemiyor. Dün aradı telefonda ağladı resmen son kararı ver dedi istemiyorsan hayatından tamamiyle çıkacağım dedi o adamla evlenmek istiyorsan da çocuğun velayetini alırım kızımı başka bir adamla aynı evde yaşamasına izin veremem dedi. Ben zaten evlenmeyi falan daha düşünmüyorum ama bana ya çocukla ömür boyu yanlız yaşa ya da çocuğu bırak böyle bir mantık olabilir mi ben zaten ilk düşündüğüm şey kızım daha iki buçuk yaşında pat diye evlenecek halim de yok ama bu şekilde baskı kurmasına da dayanamıyorum. İçim sıkıldığı için yazdım o görüştüğüm kişi de beni tanıştıran arkadaşım söyledi ben çok beğenmiş evlenirsek bana ve kızıma çok iyi bir hayat sunarmış bir de ben onunla ciddi birşeyler düşünürsem onun yaşadığı ilçeye gideceğim falan filan işte.......
Biliyorsunuz boşandım boşanalı nerdeyse beş ay oldu ama eşimle hep görüştüm hala haftada bir kaç kere görüşüyoruz malum küçük kızımız var.
O istemeyerek boşandı ama yaptıklarını içimi sindiremedim ve gerçekten ona ders olsun diye boşandım bile bile lades yaptım
İtiraf etmekten korkuyorum ama onu çok özlüyorum aslında onu hep sevdim ama o yaptığı iğrençlikleri yüzünden nefret etmiştim.
Bir ara geri dönmeye karar verdim ama hala çok kararsızım çünkü hala kavga ediyoruz ve en son tartıştığımızda ona seninle bir daha evlenmeyi düşünmüyorum dedim.
İş yerinden bir tanıdığım çok sevdiğim biri beni biriyle tanıştırmak istedi başta kabul etmedim çok ısrar etti nereye kadar böyle yanlız olacak diye aslında kızım olmasa evlenmek başka birini sevmek daha kolay gelirdi ama kızımı başka bir adamla aynı evde yaşamasına izin vermem ona haksızlık olur diye düşünüyorum. Annem, ablam ve abim böyle yalnız olmaz kırk yaşında mı evleneceksin seni o yaşta kimse almaz gibi konuşmalardan da sıkıldım. Evlenmesem ne olacak ki bir gün pişman mı olurum:26:
Neyse sonuçta o kişiyle gittim görüştüm gerçekten çok düzgün birine benziyordu ben 28 yaşımdayım ama görüştüğüm kişi 36 yaşında yaşa çok takılmadım çünkü genç gösteriyor ama çok güzel bir işi var Türkiye'nin sayılı kişilerden biri makam sahibi biri ve ileri de daha tanınan biri olacağı kesin ama hiç evlenmemiş annesi babası vefat etmiş uzun yıllar yurt dışındaymış evliliğe yeni sıra gelmiş durumu çok iyi biri ama hiç evlenmemiş olması beni korkuttu açıkcası. Bizimkiler bu kişinin mesleğini öğrenince sen deli misin niye istemiyorsun falan dediler iyi dedim bir kaç kere daha görüştük zaten kendisi burada değil başka bir ilin ilçesinde görev yapıyor ilçede söz sahibi biri. Neyse son görüşmemizde bana (ben bu arada memurum ama kamu kurumunda önemli birnin sekreterliğini yapıyorum) evlilik durumu olduğunda benim sekreterlik yapmamı istemiyormuş beyefendi çünkü ben onu temsil ediyormuşum
içimden havanı yesinler dedim ben de o zaman başka meslekten biriyle tanışmasını önerdim ben öyle demek istemedim falan filan diye toparladı. Asıl sorun abim boşandığım eşime görüştüğüm kişiyi söylemiş üstüne vazifeymiş gibi bunu bilerek yaptığını biliyorum çünkü tekrar barışmamızı istemiyor. Dün aradı telefonda ağladı resmen son kararı ver dedi istemiyorsan hayatından tamamiyle çıkacağım dedi o adamla evlenmek istiyorsan da çocuğun velayetini alırım kızımı başka bir adamla aynı evde yaşamasına izin veremem dedi. Ben zaten evlenmeyi falan daha düşünmüyorum ama bana ya çocukla ömür boyu yanlız yaşa ya da çocuğu bırak böyle bir mantık olabilir mi ben zaten ilk düşündüğüm şey kızım daha iki buçuk yaşında pat diye evlenecek halim de yok ama bu şekilde baskı kurmasına da dayanamıyorum. İçim sıkıldığı için yazdım o görüştüğüm kişi de beni tanıştıran arkadaşım söyledi ben çok beğenmiş evlenirsek bana ve kızıma çok iyi bir hayat sunarmış bir de ben onunla ciddi birşeyler düşünürsem onun yaşadığı ilçeye gideceğim falan filan işte.......
