Neden 15 mayıs olduğunu sordunuz mu hiç? Yılın hep aynı tarihi olması ilgimi çekti. :) Mutluluğunuz daim olsun bu arada..4 sene içinde sadece 15 mayıslarda yanıma gelip derdini anlatti bunun haricinde mesaj atmak aramak kampüste peşimde gezmek gibi bir şeyi hiçñ olmadı.
Yani üzerimde onun bakışlarını hiç hissetmedim. bakmıyordu bile çünkü.
Çok sessiz sakindir. Sesi yükselmez. Çok çekingendir.
Ben akli basında bir kizdim. Ariza olduğunu hissetsem gerekeni yapardım ama değildi. Sadece çok seviyordu.
Mezun olduktan sonra da telefonla hic aramadi.
Numaramı kolaylikla bulabilirdi. Ama bunu da yapmadı.
Insan az çok anlayabilmeli
Karşımdaki manyak mi değil mi diye.
Benim kimsede param yoktur. Cünkü kime borc verilir kime verilmez anlarım.
Tek başıma türkiyeyi gezdim..özlellikle istanbulda hic tanımadığım insanlardan yardim aldim. Ama hepsi çok iyi insanlardı.
Bunu anlayabilirim.
Yol soracaksam yoldan geçene sormam. Esnafa sorarım.
Yolda kaldiysam esnaftan yardim isterim gibi.
Tek basima cok gezdiğim icin insanlar konusunda tecrübem var.
Online alışveriş hesabim var. Müşterilerimi watsapta konuşmadan sipariş almam. Ve şu ana kadar o konuda da hix yanilmadim. Allah yanıltmasın
7 sene tek başıma yaşadım.
Sanırım tek basina yasamanin artilari bunlar.
Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.
Ilk gelip söylediği zaman 15 mayıstı.Neden 15 mayıs olduğunu sordunuz mu hiç? Yılın hep aynı tarihi olması ilgimi çekti. :) Mutluluğunuz daim olsun bu arada..
Benim olmadi.Boleyn Kizi , allah mutluluğunuzu bozmasın. Peki o sürede sizin ya da onun sevgilisi olmamış mı? Ve eşiniz size neden bu kadar uzattın, beni istemedin demedi mi? Ben olsam derdim:)
Maşallah Allah mutluluğunuzu daim etsinBen kendi deneyimimi anlatayım.
18 yaşında üniversiteye başladim başka bir şehirde..
Ilk derslerin birinde hocalardan biri daha önce üniversite okuyan olup olmadığını sordu.
Bi kisi cıktı ben varım dedi. 2.üniversitem dedi.
Ilkini başka sehirde okumuş erzurumda. Ama bitirmemiş. Terk etmis. Tekrar sınava gitmiş. Kendi şehrinde istediği bölüme yerleşmiş..
Benim de ablamın nişanlısı erzurumda aynı bölümde okuyordu. Ders arasında bu kişinin yanina gittim. Benim eniştem de orda okuyordu filan dedim. O da "evet sınıf arkadaşımdır birlikte okuyorduk" dedi.
Böylece tanıştık . Sınıflar büyük kalabalığiz. Bütün derslerimiz ortak değil. Ama karşılaştıkça merhaba nasılsın diye konusuyorduk. Sınıfın genelinden büyüktü yaş olarak.
1.Sınıfın mayıs ayının 15inde bahçede yanima geldi. Dediki "ben seni çok seviyorum. Bana 1 şans ver".
Ben istemiyordum tabiki. Merhabadan başka bir hükmü yoktu bende.
Çok israr etti. 1 sans ver. Seni üzersem bitirirsin dedi.
Tam 4 sene boyunca her 15 mayısta gelip derdini anlatıyordu.
Iyi bi insandı ama ben istemiyordum.
Bi keresinde kampüste yürürken biri basımdan tokami aldı. Döndüm baktim o.
Anlamadan yüzüne baktim.
Lütfen izin ver bende kalsin dedi.
Iyi kalsın dedim.
Bi ara tatilde memleketime gideceğim. Akşam 7de otogara gittim. Baktım bu otogarda bi bankta oturuyor
Beni görünce yanıma geldi.
Burda ne yapıyorsun dedim
Seni bekliyordum yolcu etmek için. Tatilde göremeyeceğim diye geldim dedi.
Nerden biliyorsun bu saate gideceğimi dedim.
Bilmiyordum sabah 6 dan beri burdayım dedi.
Bi şey demedim ama keyifsiz olmuştum.
Bunlara benzer şeylerle tam 4 sene gecti.
Mezun olacağımız zaman yanima geldi. Çok acı içindeydi. Hic iyi değildi. Bi arkadaşım inithar eder diye endişe ediyordu. Ama ben cidden çok sıkılıyordum.
Mezun olurken vedalasmaya geldi. Son kere son 1 şans istiyorum dedi.
Istemedim.
Son görüşümü ben pek hatırlamıyorum açıkçası.
E mail yazmiş bana defalarca hicbirini görmedim.
Facebook açıp evlenip evlenmediğimi kontrol etmiş defalarca. Haberim bile yok.
Mezun olduk. Aradan 3 buçuk sene geçti. Bu arada askerliğini yapmis. Ve kpss çalışmış.
Atanınınca facebooktan bana yazdı.
Ben açıkçası evlenmis olacağını düşündüm. Büyüktü bizden çünkü.
Ben de tamamen saf niyetle cevap verdim.
Atanmıştı . Turkiyenin öteki ucunda görev yapıyordu.
Bana kpss kitaplarını gönderdi. Bu vesile ile ev adresimi ve telefonumu aldı. Eve hediyeler yolladı.
Doğumgünümde 1 kutuya bir sürü küçük hediye ve her hediyenin küçük bir hikayesini yazmış.
Ama kutuyu öyle düzenlemişti ki... 1. Hediye ile mektubu acmadan 2.hediyeye ulaşilmiyordu.
Çılgın bir emek ve zaman harcamıştı.
Bigün aradı. açtım. Dedi ki ben trabzona geldim seni görmek istiyorum dedi.
Zonguldakta görev yapıyordu. 1 pazarı vardı. 12 saat yol gelmişti. Çok sinirlendim.
Bana sormadan beni görmeye mi geldin. Bu nasıl bi düşüncesizlik diye kizdim.
Gelmiyorum görüşmeye dedim kapattım.
Ama vicdanim sizladı.
Tamam geleceğim diye mesaj attim
Tam 3 saat 1 sans diye yalvardi. O kadar daralmıştım ki. Bunun için mi geldin buraya diye sinirlendim.
Böyle defalarca geldi. Cumartesi iş çıkışı yola çıkıyordu. Pazar sabah burda oluyordu. Pazar akşam dönüyordu. Hic eve ugramadan pazartesi sabah mesaiye gidiyordu.
Neyse...
Çok uzadı.
2007 de tanıştık.
2017 de evlendik.
Başımdan aldığı kırmızı toka evde. arada takıyorum.
Toplu iğne almıştı benden okurken onu da bana verdi . Onu kaybettimama toka duruyor.
Erzurumda birlikte okuduğu sinif arkadasi da bacanağı oldu. Severler birbirlerini
Halen daha gözümün içine bakar. Ve ben de onu hiç kırmam.
Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.
Iyi adamlar var. Ama sen onlari ararsan kaybolurlar..
Ne zaman rahat bırakırsan onlar seni bulur.
Bunun sırrı nedir bize de söyler misiniz lütfenBen kendi deneyimimi anlatayım.
18 yaşında üniversiteye başladim başka bir şehirde..
Ilk derslerin birinde hocalardan biri daha önce üniversite okuyan olup olmadığını sordu.
Bi kisi cıktı ben varım dedi. 2.üniversitem dedi.
Ilkini başka sehirde okumuş erzurumda. Ama bitirmemiş. Terk etmis. Tekrar sınava gitmiş. Kendi şehrinde istediği bölüme yerleşmiş..
Benim de ablamın nişanlısı erzurumda aynı bölümde okuyordu. Ders arasında bu kişinin yanina gittim. Benim eniştem de orda okuyordu filan dedim. O da "evet sınıf arkadaşımdır birlikte okuyorduk" dedi.
Böylece tanıştık . Sınıflar büyük kalabalığiz. Bütün derslerimiz ortak değil. Ama karşılaştıkça merhaba nasılsın diye konusuyorduk. Sınıfın genelinden büyüktü yaş olarak.
1.Sınıfın mayıs ayının 15inde bahçede yanima geldi. Dediki "ben seni çok seviyorum. Bana 1 şans ver".
Ben istemiyordum tabiki. Merhabadan başka bir hükmü yoktu bende.
Çok israr etti. 1 sans ver. Seni üzersem bitirirsin dedi.
Tam 4 sene boyunca her 15 mayısta gelip derdini anlatıyordu.
Iyi bi insandı ama ben istemiyordum.
Bi keresinde kampüste yürürken biri basımdan tokami aldı. Döndüm baktim o.
Anlamadan yüzüne baktim.
Lütfen izin ver bende kalsin dedi.
Iyi kalsın dedim.
Bi ara tatilde memleketime gideceğim. Akşam 7de otogara gittim. Baktım bu otogarda bi bankta oturuyor
Beni görünce yanıma geldi.
Burda ne yapıyorsun dedim
Seni bekliyordum yolcu etmek için. Tatilde göremeyeceğim diye geldim dedi.
Nerden biliyorsun bu saate gideceğimi dedim.
Bilmiyordum sabah 6 dan beri burdayım dedi.
Bi şey demedim ama keyifsiz olmuştum.
Bunlara benzer şeylerle tam 4 sene gecti.
Mezun olacağımız zaman yanima geldi. Çok acı içindeydi. Hic iyi değildi. Bi arkadaşım inithar eder diye endişe ediyordu. Ama ben cidden çok sıkılıyordum.
Mezun olurken vedalasmaya geldi. Son kere son 1 şans istiyorum dedi.
Istemedim.
Son görüşümü ben pek hatırlamıyorum açıkçası.
E mail yazmiş bana defalarca hicbirini görmedim.
Facebook açıp evlenip evlenmediğimi kontrol etmiş defalarca. Haberim bile yok.
Mezun olduk. Aradan 3 buçuk sene geçti. Bu arada askerliğini yapmis. Ve kpss çalışmış.
Atanınınca facebooktan bana yazdı.
Ben açıkçası evlenmis olacağını düşündüm. Büyüktü bizden çünkü.
Ben de tamamen saf niyetle cevap verdim.
Atanmıştı . Turkiyenin öteki ucunda görev yapıyordu.
Bana kpss kitaplarını gönderdi. Bu vesile ile ev adresimi ve telefonumu aldı. Eve hediyeler yolladı.
Doğumgünümde 1 kutuya bir sürü küçük hediye ve her hediyenin küçük bir hikayesini yazmış.
Ama kutuyu öyle düzenlemişti ki... 1. Hediye ile mektubu acmadan 2.hediyeye ulaşilmiyordu.
Çılgın bir emek ve zaman harcamıştı.
Bigün aradı. açtım. Dedi ki ben trabzona geldim seni görmek istiyorum dedi.
Zonguldakta görev yapıyordu. 1 pazarı vardı. 12 saat yol gelmişti. Çok sinirlendim.
Bana sormadan beni görmeye mi geldin. Bu nasıl bi düşüncesizlik diye kizdim.
Gelmiyorum görüşmeye dedim kapattım.
Ama vicdanim sizladı.
Tamam geleceğim diye mesaj attim
Tam 3 saat 1 sans diye yalvardi. O kadar daralmıştım ki. Bunun için mi geldin buraya diye sinirlendim.
Böyle defalarca geldi. Cumartesi iş çıkışı yola çıkıyordu. Pazar sabah burda oluyordu. Pazar akşam dönüyordu. Hic eve ugramadan pazartesi sabah mesaiye gidiyordu.
Neyse...
Çok uzadı.
2007 de tanıştık.
2017 de evlendik.
Başımdan aldığı kırmızı toka evde. arada takıyorum.
Toplu iğne almıştı benden okurken onu da bana verdi . Onu kaybettimama toka duruyor.
Erzurumda birlikte okuduğu sinif arkadasi da bacanağı oldu. Severler birbirlerini
Halen daha gözümün içine bakar. Ve ben de onu hiç kırmam.
Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.
Iyi adamlar var. Ama sen onlari ararsan kaybolurlar..
Ne zaman rahat bırakırsan onlar seni bulur.
Çok güzelim.. Manken gibiyim . Çok başarılıyım. Çok para kazanıyorum. Çok ...Bunun sırrı nedir bize de söyler misiniz lütfenbu arada maşallah rabbim mutluluğunuzu bozmasın gülümsedim okurken
Amin.Maşallah Allah mutluluğunuzu daim etsinçok etkilendim hikâyenizden. Demekki aşkına sonuna kadar sahip çıkan insanlar hala varmış ne yazıkki bizim karşımıza çıkmamış. Darısı bizlere inşallah
Rahatladıysan ne güzel öncelikle o güzel canını sıkma kizlar senin ilişkini bilip o çocuğa yüz veriyorsa tükürdüğünü yalamış olmuşlar hiiiiicccc kafana takma sen kaliteni belli et hiiiic umursama...bide aşk var ve en umutsuz olduğunda karşına çıkacak bil bunu ❤Merhabalar, kafam o kadar dolu ki biraz içimi dökmek için konu açmak istedim. 24 yaşındayım ve bu yaşıma kadar hiç ilişkim olmadı. Platonik bazı durumlar oldu fakat devamı gelmedi. En son geçen sene iş yerinden biri benimle baya ilgilendi uğraştı fakat hep içimden bir ses benimle konuşurken başkalarına da aynı şeyleri yaptığını düşündürüyordu. Özellikle bir kız çok dikkatimi çekiyordu. Bu durum bu seneye kadar devam etti. Fakat ne yazık ki düşündüğüm gibi de oldu ve ikimiz için de uğraştığını öğrendim. Sorduğumda onunla alakam yok diyordu fakat benimle olamayınca gözümün önünde onunla çıkmaya başladı. Onunla olamayınca tekrar bana yöneldi. Onunla çıkıyorken bile hala benimle ilgilenmeye devam etti. Kafam çok karışmıştı. Ben gerçekten onu çok sevmiştim fakat içime sinmeyen pek çok sorun vardı. Benden tamamen ümidi kesince yaklaşık bir ay sonra aynı ortamdan başkasına yöneldi. Ve yine tüm bunlar gözümün önünde yaşandı. Çok sevdiğim ve inandığım için de gözümün önünde başka kızlarla konuşuyor olması geziyor olması işkence gibi geliyordu. Şu an işyerimizde değiliz virüsten dolayı kapalı. Fakat dönüşte onları yine yan yana göreceğim için tedirgin oluyorum. Bu kızlar dışında da yöneldiği başkaları olmuş ve yine aynı ortamda. Ve bu son kız tüm bunları bilmesine rağmen bunu hemen kabul etti anlayamıyorum. Yüz yüze baktığım insanlardan tiksinir oldum. İnsanların nasıl bu kadar basitleşebildiğini aklım almıyor. Ben ilk ilişkimin çok özel olmasını istemiştim. Krşımdaki kişinin sadece bana odaklı ve beni herkesten farklı görmesini istemiştim. Kendim bu anlayıştayım çünkü. Her önüne gelene yürüyen insanlar, birileriyle aynı anda konuştuğunu bile bile bir erkeğe hemen karşılık veren kızlar bana çok tuhaf geliyor. İnsanlar sanki biri boşta kalsada atlasak diye bekliyor. İnanın çok korkuyorum herkes mi böyle çıkacak diye. Ve tüm bu olanlara rağmen o kişiyi hala sevdiğimi hissediyorum. O tamamen bitmeden başkasını düşünmekte saçma geliyor. Hep saplanıp kalıcam diye korkuyorum. Forumda dikkatimi çeken başlıklara baktım sürekli bir aldatma, kandırma, evlenmesine rağmen eski sevgilisini özleme... vb. acı verici olaylar var. Evlilik için uygun olduğum yaşlarda içimde ciddi bir evlilik korkusu, aldatılma korkusu, birilerine yara bandı olma korkusu, gerçek aşkı bulamama korkusu oluştu. Çok uzun yazmışım ve sizlerden tam olarak ne istediğimi de bilmiyorum. Fakat kısaca erkekler hep cinsellik odaklı,nefes alsın yeter diyen, her kıza potansiyel aday gözüyle bakan iğrenç karakterdemi olacak? Gerçek aşk ütopik birşey miİlişki koçlarının yazılarını okuyorum videolarını izliyorum. Sürekli taktikler veriyor. yok sevdiğini belli etme cepte olursun. Yok şöyle yap yokböyle yap. Ben sevdiğim adama sevgimi içimden geldiği gibi gösteremeyeceksem ne anlamı kaldıki. Gerçekten eskide mi kalmış o adam gibi seven sevdiğine sahip çıkan insanlar. Evlilik için erken olsa da hayatımda biri olsun istiyorum. Aşkı bulmak istiyorum. Bu konuda düşüncelerinizi, deneyimlerinizi paylaşırsanız çok seviniri.m
İçimi döktüm rahatladım:)
Rahatladıysan ne güzel öncelikle o güzel canını sıkma kizlar senin ilişkini bilip o çocuğa yüz veriyorsa tükürdüğünü yalamış olmuşlar hiiiiicccc kafana takma sen kaliteni belli et hiiiic umursama...bide aşk var ve en umutsuz olduğunda karşına çıkacak bil bunu ❤Merhabalar, kafam o kadar dolu ki biraz içimi dökmek için konu açmak istedim. 24 yaşındayım ve bu yaşıma kadar hiç ilişkim olmadı. Platonik bazı durumlar oldu fakat devamı gelmedi. En son geçen sene iş yerinden biri benimle baya ilgilendi uğraştı fakat hep içimden bir ses benimle konuşurken başkalarına da aynı şeyleri yaptığını düşündürüyordu. Özellikle bir kız çok dikkatimi çekiyordu. Bu durum bu seneye kadar devam etti. Fakat ne yazık ki düşündüğüm gibi de oldu ve ikimiz için de uğraştığını öğrendim. Sorduğumda onunla alakam yok diyordu fakat benimle olamayınca gözümün önünde onunla çıkmaya başladı. Onunla olamayınca tekrar bana yöneldi. Onunla çıkıyorken bile hala benimle ilgilenmeye devam etti. Kafam çok karışmıştı. Ben gerçekten onu çok sevmiştim fakat içime sinmeyen pek çok sorun vardı. Benden tamamen ümidi kesince yaklaşık bir ay sonra aynı ortamdan başkasına yöneldi. Ve yine tüm bunlar gözümün önünde yaşandı. Çok sevdiğim ve inandığım için de gözümün önünde başka kızlarla konuşuyor olması geziyor olması işkence gibi geliyordu. Şu an işyerimizde değiliz virüsten dolayı kapalı. Fakat dönüşte onları yine yan yana göreceğim için tedirgin oluyorum. Bu kızlar dışında da yöneldiği başkaları olmuş ve yine aynı ortamda. Ve bu son kız tüm bunları bilmesine rağmen bunu hemen kabul etti anlayamıyorum. Yüz yüze baktığım insanlardan tiksinir oldum. İnsanların nasıl bu kadar basitleşebildiğini aklım almıyor. Ben ilk ilişkimin çok özel olmasını istemiştim. Krşımdaki kişinin sadece bana odaklı ve beni herkesten farklı görmesini istemiştim. Kendim bu anlayıştayım çünkü. Her önüne gelene yürüyen insanlar, birileriyle aynı anda konuştuğunu bile bile bir erkeğe hemen karşılık veren kızlar bana çok tuhaf geliyor. İnsanlar sanki biri boşta kalsada atlasak diye bekliyor. İnanın çok korkuyorum herkes mi böyle çıkacak diye. Ve tüm bu olanlara rağmen o kişiyi hala sevdiğimi hissediyorum. O tamamen bitmeden başkasını düşünmekte saçma geliyor. Hep saplanıp kalıcam diye korkuyorum. Forumda dikkatimi çeken başlıklara baktım sürekli bir aldatma, kandırma, evlenmesine rağmen eski sevgilisini özleme... vb. acı verici olaylar var. Evlilik için uygun olduğum yaşlarda içimde ciddi bir evlilik korkusu, aldatılma korkusu, birilerine yara bandı olma korkusu, gerçek aşkı bulamama korkusu oluştu. Çok uzun yazmışım ve sizlerden tam olarak ne istediğimi de bilmiyorum. Fakat kısaca erkekler hep cinsellik odaklı,nefes alsın yeter diyen, her kıza potansiyel aday gözüyle bakan iğrenç karakterdemi olacak? Gerçek aşk ütopik birşey miİlişki koçlarının yazılarını okuyorum videolarını izliyorum. Sürekli taktikler veriyor. yok sevdiğini belli etme cepte olursun. Yok şöyle yap yokböyle yap. Ben sevdiğim adama sevgimi içimden geldiği gibi gösteremeyeceksem ne anlamı kaldıki. Gerçekten eskide mi kalmış o adam gibi seven sevdiğine sahip çıkan insanlar. Evlilik için erken olsa da hayatımda biri olsun istiyorum. Aşkı bulmak istiyorum. Bu konuda düşüncelerinizi, deneyimlerinizi paylaşırsanız çok seviniri.m
İçimi döktüm rahatladım:)
Teşekkür ederim tavsiyeleriniz içinAmin.
Yaşlıların ve anne babanızın duasını alın mutlaka.
Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın
Çok teşekkür ederim moral verdiğiniz içinRahatladıysan ne güzel öncelikle o güzel canını sıkma kizlar senin ilişkini bilip o çocuğa yüz veriyorsa tükürdüğünü yalamış olmuşlar hiiiiicccc kafana takma sen kaliteni belli et hiiiic umursama...bide aşk var ve en umutsuz olduğunda karşına çıkacak bil bunu ❤
Geçenlerde benzer konuyu bende açmış bulundum. İş yerindendi benimde ve sürekli dikkatimi çekmeye çalıştı ve başardı. Bir ay içinde önce dilan diye bi kız telefonunu aradı iki hafta sonra ceren isminde bi kız ve telefonu hoparlöre ver diyince vermedi, neymiş telefonu açarsada bitiricekmişim böyle saçma sebep. Şuan benimde canım çok yanıyor çok üzülüyorum ama bi yandan çok şükürki böyle karaktersiz biriyle daha ilerisi olup evlenmedim diyorum. Maalesef yavaş yavaş umudumu kaybediyorum bende aşk konusunda.Merhabalar, kafam o kadar dolu ki biraz içimi dökmek için konu açmak istedim. 24 yaşındayım ve bu yaşıma kadar hiç ilişkim olmadı. Platonik bazı durumlar oldu fakat devamı gelmedi. En son geçen sene iş yerinden biri benimle baya ilgilendi uğraştı fakat hep içimden bir ses benimle konuşurken başkalarına da aynı şeyleri yaptığını düşündürüyordu. Özellikle bir kız çok dikkatimi çekiyordu. Bu durum bu seneye kadar devam etti. Fakat ne yazık ki düşündüğüm gibi de oldu ve ikimiz için de uğraştığını öğrendim. Sorduğumda onunla alakam yok diyordu fakat benimle olamayınca gözümün önünde onunla çıkmaya başladı. Onunla olamayınca tekrar bana yöneldi. Onunla çıkıyorken bile hala benimle ilgilenmeye devam etti. Kafam çok karışmıştı. Ben gerçekten onu çok sevmiştim fakat içime sinmeyen pek çok sorun vardı. Benden tamamen ümidi kesince yaklaşık bir ay sonra aynı ortamdan başkasına yöneldi. Ve yine tüm bunlar gözümün önünde yaşandı. Çok sevdiğim ve inandığım için de gözümün önünde başka kızlarla konuşuyor olması geziyor olması işkence gibi geliyordu. Şu an işyerimizde değiliz virüsten dolayı kapalı. Fakat dönüşte onları yine yan yana göreceğim için tedirgin oluyorum. Bu kızlar dışında da yöneldiği başkaları olmuş ve yine aynı ortamda. Ve bu son kız tüm bunları bilmesine rağmen bunu hemen kabul etti anlayamıyorum. Yüz yüze baktığım insanlardan tiksinir oldum. İnsanların nasıl bu kadar basitleşebildiğini aklım almıyor. Ben ilk ilişkimin çok özel olmasını istemiştim. Krşımdaki kişinin sadece bana odaklı ve beni herkesten farklı görmesini istemiştim. Kendim bu anlayıştayım çünkü. Her önüne gelene yürüyen insanlar, birileriyle aynı anda konuştuğunu bile bile bir erkeğe hemen karşılık veren kızlar bana çok tuhaf geliyor. İnsanlar sanki biri boşta kalsada atlasak diye bekliyor. İnanın çok korkuyorum herkes mi böyle çıkacak diye. Ve tüm bu olanlara rağmen o kişiyi hala sevdiğimi hissediyorum. O tamamen bitmeden başkasını düşünmekte saçma geliyor. Hep saplanıp kalıcam diye korkuyorum. Forumda dikkatimi çeken başlıklara baktım sürekli bir aldatma, kandırma, evlenmesine rağmen eski sevgilisini özleme... vb. acı verici olaylar var. Evlilik için uygun olduğum yaşlarda içimde ciddi bir evlilik korkusu, aldatılma korkusu, birilerine yara bandı olma korkusu, gerçek aşkı bulamama korkusu oluştu. Çok uzun yazmışım ve sizlerden tam olarak ne istediğimi de bilmiyorum. Fakat kısaca erkekler hep cinsellik odaklı,nefes alsın yeter diyen, her kıza potansiyel aday gözüyle bakan iğrenç karakterdemi olacak? Gerçek aşk ütopik birşey miİlişki koçlarının yazılarını okuyorum videolarını izliyorum. Sürekli taktikler veriyor. yok sevdiğini belli etme cepte olursun. Yok şöyle yap yokböyle yap. Ben sevdiğim adama sevgimi içimden geldiği gibi gösteremeyeceksem ne anlamı kaldıki. Gerçekten eskide mi kalmış o adam gibi seven sevdiğine sahip çıkan insanlar. Evlilik için erken olsa da hayatımda biri olsun istiyorum. Aşkı bulmak istiyorum. Bu konuda düşüncelerinizi, deneyimlerinizi paylaşırsanız çok seviniri.m
İçimi döktüm rahatladım:)