- 11 Mart 2013
- 33.209
- 53.159
- 32
Cidden sizin çocuğa umut verici cevaplar vermeniz çok zor ,siz inanmasanız dahi yok olacağınızı söylemeyeceğinizi düşünüyorum.Çocukta daha derin izler bırakabilirsiniz.
Benzer sorularda çocuklarıma çok güzel bir yerde hayatımıza beraber devam edeceğimizi söylediğimde ne kadar mutlu olduklarını hatırlıyorum .Sizin yaşadığınız zorluğu hissetim , iyi ki inanıyorum dedim kendime .
Hahhha şimdiden pabucunuz dama atılmışBenim oğlum 4.5 yaşında oda böyle yadüzgün cvplar verip tatmin etmeye çalışıyorum . Artık diyor ki ben 50 yaşında olunca siz 51 yaşında olacaksınız benim eşim olacak o zaman siz ölmüş olacaksınız bizde gezeceğiz eşimle
Eşim diyor ki çocuğun olmayacak mı oğlum ? Oda hayır olmayacak diyor yiyip içip gelinle gezecekmişHahhha şimdiden pabucunuz dama atılmış
Gelin iyi biri çıkar inşallah
Merhabalar. Bu psikoloğun sayfasında bu konuyla ilgili bir kaç paylaşımı vardı,biri buldum ama diğerini bulamadım. Bu biraz daha biri ölünce ile ilgili ama yine de yol gösterir belki.
Eşim diyor ki çocuğun olmayacak mı oğlum ? Oda hayır olmayacak diyor yiyip içip gelinle gezecekmişöldüğümüz zaman kalbimiz durur hiç çalışma bir daha geri gelemeyiz diyor
Tabi onlar biz miBen de “sen daha büyüyeceksin belki evlenirsin çocukların olur biz onları severiz falan dedik
Yok ben bebek istemem onlara bakmak çok zor dedi geçti
Yeni nesil zora gelemeyecek sanırım
Dün yürürken güvercin tayfası gördük biri ölmüş yatıyordu kenarda.Simdi o kuş niye öldü de ötekiler ölmedi diyor.Dedim ötekilerin vakti gelmedi.İnsanlarin da vakti mi var evet dedim ama kuşlar kısa yaşar insanlar uzun yaşar dedim.Allah im iyi ki kuş olmadım amin diyor ellerini açıp fısır fısır:)Sanırım bu dönemde bu farkındalığa ulaşıyorlar. Ben de küçükken annemlerin ölmesinden korkar gece nefes alıyolar mı diye kontrole giderdim. Ama sanki biraz daha büyüktüm. Bu kaygılar için çok küçük geliyorlar bana kıyamam ya
Daha mi büyüktüm yoksa o yaslarda miydim bilmiyorum ama bana da keske ölünce cennete gidilecek denseymis. Onun yerine mahserde toplanilacagi anne, babalarin cocuklarini tanimayacagini, herkesin kendi derdine düseceklerini söylediklerinde büyük hayal kirikligina ugradigimi hic unutmuyorum, annem beni nasil tanimaz fikri su an bile ürpertiyor.Bana da çocukken bu açıklama yapıldı ve evet bence rahatlatıcı. İşte ben de ikilemdeyim böyle anlatsam mı diye. Gerçi ben bu defa ya cennete gidemezsek diye korkuya kapılmıştım. Yine de bunu düşüneceğim. Teşekkür ederim.
Çocuklar duymadıkları şeyi merak etmezler çünkü bilmezler..
Çocuğunuz mutlaka ölüm ile ilgili bir şey duydu, gördü yada yaşadı..
Sosyal medyadan olabilir eş dost çevreden olabilir, Öğretmen olarak tavsiyem önce bu konuya merak uyandıran şeyi bulmanız. Nereden aklına geldi şimdi bu kızım/oğlum.. Böyle birşeyi neden sormak istedin.. gibi köküne indikten sonra.. Ölüm ve ayrılık kaygısını ortadan kaldırmanız gerekmektedir.
Ayrılık kaygısı çocuklar için en büyük travma yaratan kaygılardan birisidir. Sizden ayrıldığında ne yapacağını bilemediği kocaman bir dünya olduğu için şimdiden sizden ayrılıp ayrılmayacağını ve bu ayrılığın nasıl bir ayrılık olduğunu (İşe gidip gelmek, markete gidip gelmek,) öğrenmeye çalışmaktadır.
Örneklerinizin somut olması gerekir. Soyut kavramlar onun için yoktur.
Soyut örnek; Ben melek olacağım seni yukarıdan izleyeceğim dediğinizde çocuğun aklına gelen melek tanıdığı ilk melek isimli insan olabilir.
Somut örnek; Ben okula gider gibi gideceğim ama bir daha geri gelmeyeceğim, bir daha sarılamayacağız, birdaha yemek yapamaycağım.. ( bunuda şuanda küçük bir çocuğa yüklemek çok doğru değil)
Özel durumlar; çocuğun bir sağlık sorunu var ise yada anne baba da sağlık sorunu var ve çocuğun bu bilgiye şimdiden alıştırılması gerekiyor ise pedagog eşliğinde yapılmalıdır. Pedagog yok ise de bilinçli bir rehber öğretmen ile veya bir araştırma yapılıp o yol izlenmelidir.
Ayyy bana da babannem böyle şeyler diyorduDaha mi büyüktüm yoksa o yaslarda miydim bilmiyorum ama bana da keske ölünce cennete gidilecek denseymis. Onun yerine mahserde toplanilacagi anne, babalarin cocuklarini tanimayacagini, herkesin kendi derdine düseceklerini söylediklerinde büyük hayal kirikligina ugradigimi hic unutmuyorum, annem beni nasil tanimaz fikri su an bile ürpertiyor.
Sizin gibi düşünenler için her şey bu dünyanın mutluluğu değil mi,anlatın cenneti.Çocuğun mutlu olduğunu göreceksiniz,zaten büyüyünce kendi yolunu kendi çizer.Ben de önemli olanın sağlıklı ve beraberken çok güzel ve mutlu bir hayat yaşamak olduğunu, şu an hepimizin çok sağlıklı ve genç olduğumuzu falan vurguladım da beklediğim etkiyi yaratmadı :)
ya kontrollü şekilde öğrenseler keşke ama olmuyor. mesela wesnesday diye bi karakter varmış bizim evde yok ama bu yaz kursa gittiOğlum 6 yaşında halasını kaybedince önceki sorulara devam niteliğinde oldu. Herşeyin vakti var, zamanı geldi mi ölür dedim. Sadece sorduğu soruya cevap vermem gerekliymiş. O süreçte Hem psikiyatrist ile hemde PDR ile görüştük.
Ama Kısa cevaplar oğlumu kesmedi. Kesmedi çünkü,
1. Sınıfta cennet cehennem kıyamet hepsini duymuş olarak geldi... Depremden sonra bazı kendini bilmez veliler çocuklara anlatmış. Cehennemle korkutmuşlar... Bunu başka veliden duydum tabi... Okula gidince gönlümeyi bile öğrenmiş... Ben biliyorum hastaneden sonra toprağa gömdüler dedi tabi ben şok...
Hepsini duyunca, kendimce açıkladım. İyi insan kötü insan ayrımına, cennet cehenneme kadar girdim artık. Allahın bizi sevdiğini aslında cehenneme girmemizi istemediğini çok affedici olduğunu anlattım... Orada birlikte olacağımızı, ama inşallah uzun süreler yaşarız dedim. Anne inşallah birlikte ölürüz dedi. İnşallah oğlum dedim... Dua edersek oda olur dedim...
Birazda sizin inancınıza göre şekillenir. İstediğinden fazla bilgi vermeyin. Okula gitti mi birçok şeyi maalesef öğreniyor.
Oğlum o yaşlarda öyle diyordu. Hatta 30 çocuğu olacaktı, kızlardan ne gördüyse vazgeçtiBenim oğlum 4.5 yaşında oda böyle yadüzgün cvplar verip tatmin etmeye çalışıyorum . Artık diyor ki ben 50 yaşında olunca siz 51 yaşında olacaksınız benim eşim olacak o zaman siz ölmüş olacaksınız bizde gezeceğiz eşimle
Hahahaha şuan koptumOğlum o yaşlarda öyle diyordu. Hatta 30 çocuğu olacaktı, kızlardan ne gördüyse vazgeçtievlenmeyecekmiş