ama ben o zaman çocuğumun gözünde yalancı biri olurum, yani bi kaç sene sonra madem “sence” böyle değil bana neden böyle söyledin demez mi anlamlandırmaya başladığında?Sizin gibi düşünenler için her şey bu dünyanın mutluluğu değil mi,anlatın cenneti.Çocuğun mutlu olduğunu göreceksiniz,zaten büyüyünce kendi yolunu kendi çizer.
Ben onun idolüyüm şu an, bu yüzden karakter olarak dürüst ve tutarlı olmam gerekmez mi?
Aslında nötr durmaya çalışıyorum belki de o inanan biri olacak ve onu şimdiden yönlendirmemeliyim diye düşünüyorum. Ben bunun üzerine biraz daha düşüneyim.
Zaten aslında sorusu öldükten sonra ne olacağız değil şu etapta.
Hepimiz mi öleceğiz, siz ölürseniz bana ne olacak, ben de mi öleceğim gibi daha şu ana yönelik
Zaman algısı tam oturmadığı için hemen yaşlanıp öleceğiz gibi algılıyor, çok var dedim 50-60 sene var dedim o çok çabuk geçer bak ben hemen sayarım diyip 50 ye kadar sayıyor :)