5 yaşında çocuğa ölümü anlatmak

Sizin gibi düşünenler için her şey bu dünyanın mutluluğu değil mi,anlatın cenneti.Çocuğun mutlu olduğunu göreceksiniz,zaten büyüyünce kendi yolunu kendi çizer.
ama ben o zaman çocuğumun gözünde yalancı biri olurum, yani bi kaç sene sonra madem “sence” böyle değil bana neden böyle söyledin demez mi anlamlandırmaya başladığında?
Ben onun idolüyüm şu an, bu yüzden karakter olarak dürüst ve tutarlı olmam gerekmez mi?
Aslında nötr durmaya çalışıyorum belki de o inanan biri olacak ve onu şimdiden yönlendirmemeliyim diye düşünüyorum. Ben bunun üzerine biraz daha düşüneyim.

Zaten aslında sorusu öldükten sonra ne olacağız değil şu etapta.
Hepimiz mi öleceğiz, siz ölürseniz bana ne olacak, ben de mi öleceğim gibi daha şu ana yönelik
Zaman algısı tam oturmadığı için hemen yaşlanıp öleceğiz gibi algılıyor, çok var dedim 50-60 sene var dedim o çok çabuk geçer bak ben hemen sayarım diyip 50 ye kadar sayıyor :)
 
Çocuk psikologla mı görüşseniz acaba? Belki bizim burda diyeceklerimiz eksik kalır. Onlar daha yardımcı olabilir.
Buna ne gerek var ki? Her şeyde uzmandan yardım almamız gerekmiyor bence. Tonla kitap makale vs var bu konuda.
Ha deseniz çocuğun en yakın arkadaşı ya da yakınından biri öldü başedemiyor vs tamam alırsınız uzman desteği. Ama çocuk ölümü soruyor, neden uzman desteği alsınlar? O dönemde tüm çocuklar bunu sorar.
 
Bence cennete gitmekten bahsetmek iyi fikir değil,bir an önce ölmek ister o zaman da Allah korusun
 
Bence de aslında doğal sorular bunlar, şimdi hikayelerle vs sorularını cevaplamaya çalışırım, eğer gerçekten bu konu çok fazla kaygılanmasına neden olur ve devam ederse o zaman uzmana gerek olur gibi geliyor bana.
Şimdi bu konu için psikologa götürsem olay haline gelip daha da büyütebilir bu durumu.
 
O zaman benim her dk uzmana gitmem gerekiyor çünkü her sabah yeni bir merakla uyanıyor . Ben nereden geldim ? Ben neden geldim gibi gibi liste uzayıp gider
 
Çocuğunuza inanmadığınız hiçbir şeyi anlatmayın, evet aynen yalancı durumuna düşersiniz, çocuğunuz anlattığınız her şeyin gerçekliğini doğruluğunu sorgular sonra.
Cennet kavramına girmenize gerek yok girmeyin de zaten, önce onun ölümle ilgili duygularını öğrenin, ölüm deyince aklına gelen nedir, ölümü nasıl tanımlıyor, korkuları kaygıları hepsini anlatmasını sağlayın, sorgular gibi değil muhabbet ederek.

Sonra herkesin öleceğini ama ölünce sevdiğimiz insanları bedenen göremesek de yüreğimizde sevgilerini hissettiğimizi, onlarla yaşadıklarımızı hatırlayıp mutlu olduğumuzu ve onları hep yanımızda hissettiğimizi anlatabilirsiniz, bunları da somut örneklerle pekiştirebilirsiniz, mesela rahmetli annenizle yaşadığınız güzel bir anıyı anlatın, bak sana anlatınca mutlu oldum yanımızdaymış gibi hissettim gibi örneklemeler olabilir.

Kızım da ölümü sorguladığında küçüktü, anlattıklarım ikna etmişti ama kafasındaki ölüm kavramını netleştirmek için mezarlığa gitmek istemişti ilk mezarlık ziyaretini 7-8 yaşındayken yaptık biz, kızkardeşimin mezarına götürmüştüm, hiç görmediği teyzesiyle konuşmuştu, annem seni anlattı seni göremedim ama çok sevdim teyze gibi bir şeyler söylemişti o dönem, hoşçakal teyze deyip el sallayarak çıkmıştı mezarlıktan.
 
Teşekkür ederim mune çok güzel örnekler
Bu arada kardeşiniz için başınız sağolsun
Ben de böyle bir yol izlemeyi düşünüyorum çok faydalı oldu bu mesaj
 
Teşekkür ederim mune çok güzel örnekler
Bu arada kardeşiniz için başınız sağolsun
Ben de böyle bir yol izlemeyi düşünüyorum çok faydalı oldu bu mesaj
Sağ olun sizin de başınız sağ olsun annenizle fotoğraflarınız vardır onları çıkarın ortaya, anneannesini anlatın güzel hatıraları anlatın, güldüğü veya sizle sarıldığı fotolar varsa özellikle onları gösterin, bak bu fotoğrafı şurada çektirmiştik anneannen o zaman şöyle yapıyordu deyin, ayyy bak sana anlatınca nasıl mutlu oldum, şu an yanımızda gibi hissettim vs deyin, hikayeyi biraz süslemenizde sakınca yok
Ölen birinden konuşmak, onu güzel anılarıyla yad etmek de rahatlatıyor çocukları.

 
Şöyle bir şey okumuştum, sanırım psikologtu.

"Şu an hayattayız ve sağlıklıyız. Sağlıklı olmak için önlemler alıyoruz, daha uzun yıllar birlikteyiz."

Bunun üzerine ben "İleride ne olacağını ben de bilmiyorum ya bilsek ne değişik olurdu, mesela 10 sene sonra futbolcu olmuş olacak mısın acaba?" diyerek odak kaydırıyorum.
 
Aa nereden bildiniz? :) sekiz Aralık doğumlu
Benim oğlum da 12 Aralık doğumlu bir Yay :)

Beş yaşındayken ona bir soru sormuştuk bize; üzülmeyin size bahçede kulübe yaparım siz orda yaşarsınız demişti. Evleneceği kızla bizim evde yaşayacakmış biz bahçedeki kulübede
 
Bu sorulara benimde net bir cevabim hazır değil.
Oğlumla (daha iki yaşında) 2 hafta aralikla dedesinin mezarina gidiyoruz ve çiçek vs ekiyoruz. Biz şimdiden bol bol anlatıyoruz ama anladığını sanmiyorum. Bakalim bir kaç sene sonra nasil sorularla bizi delik deşik edecek
 
Bu oğlanlarda hiç hayır yok ya,geçen benimki gelmiş"Ben pilot olup kendime çok lüks ev yaptırıcam, uçaklarım,arabalarım olacak"dedi.Kiminle yaşıcaksın peki dedim "Aşkımlaaa" diyor.Bende babasıyla yaşıcakmışım... O kadar hayalin arasında anası yok aşkı var
Küçük oğlan da beni teselli etmek için "Üzülme anneee,ben sana çadır alacağım,çadır çok güzel diyor."
 
Hahahahgaga biz böyle ne yapacağız ya gelmişiz 50 yaşına gelip şuraya gelinlerle ilgili konu açıyormuşuz hayal etsene
 
Hahahahgaga biz böyle ne yapacağız ya gelmişiz 50 yaşına gelip şuraya gelinlerle ilgili konu açıyormuşuz hayal etsene
Ben alfa kuşağından çok korkuyorum,çok zekiler ve zehir gibiler,taşlarlar diye korkumdan konu açamam herhalde
İki laf söyleyince baş döndürüyorlar şimdiden,yaşlanınca o kadar lafa dayanamam,tık diye giderim valla
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…