- 14 Eylül 2014
- 1.737
- 3.312
Çok teşekkür ederim
Çok teşekkür ederimÖyle düşünmeyin, üstteki arkadaşlara da katılıyorum bi yandan annemin zamanıyla şimdiki annelerin dönemi aynı değil. Daha bilinçliyiz her şeyden önce, en ufak bi konuda doktora gidebiliyoruz Allah korusun bi şey varsa erkenden çözüm şansı da sunuyor bu bize. O zamanlar o kadar rahat değilmiş tabii. Beraber çok mutlu seneleriniz olsun
Belli olmuyor doğru.Ama ölüm ihtimal iken,kızım ile benim aramızdaki yaş farkı olan 36 gerçek.Ama teşekkür ederim pozitif bakış açınız içinEvet aslında söylemesi çok kolay ama 30 ların başında anne olan ben bile geç kaldığımı düşünüp üzülüyorum bazen.
Ama bu konuda bi genelleme yapmak da imkansız. Arkadaşın kuzeni 7 yaşındayken 33 yaşındaki babasını kaybetmiş mesela. Başka bir arkadaş doğduğunda annesi de babası da 40’ın çok üzerindeymiş, şuan o arkadaş 40 yaşında. Annesi de babası da hayatta ve kendilerine bakacak her işlerini yapacak kadar dinçler. Bu işler belli olmuyo.
Ilk cocugum degil ama ikinci ve ucuncu arasinda cok az bi yas farki var.o cok yordu beni.Tabi bu en büyük etkenlerden biri benim için inkar edemiycem.Herkes kendi yaşam şartlarına, durumuna göre yorum yapio haklısın.Bence sizi yoran, üçüncü çocukta ilkine olan sabrinizin kalmamasinin sebebi evliligin bitmek bilmez sorumluluğu, geçim derdi, gelecek kaygisi, önceki iki cocugun sizi çooook yormuş olmasi olabilir. Belki de 28de evlenip 30da tek bir cocuk dogursaydiniz siz de hala sabırlı, enerjisi yerinde bir insan olacaktiniz. Ben mesela 32 yaşındayım, bekarım, boş beleş - iş, aşk , arkadaş, tatil, kamp, uçak vs düzleminde neredeyse sıfır sorumluluk yaşıyorum. Hala sabirli, neşesi bol, enerjisi yüksek biriyim. Hiç de üşenmem, kolay kolay yorulmam.
Bir de bence şu var yirmiler insanın en enerjik, en boş beleş, kendi şeyinin keyfinde yaşayacağı yılları. Açıkçası ben de yirmilerde peşpeşe doguranlari garip karşılıyorum. Eksilenecegim belli ama bu benim fikrim. Neredeyse tüm arkadaşlarım anne, haddinden fazla gözlem yapma imkanım oldu. Çocuğu olan bir anda teyze oluyor. Bu hem fiziksel olarak böyle (zayiflansa bile kalinlasan bel, büyüyen ayak numarası, şişip inip diriliği kaçan meme vs o genç kızlığı götürüyor. Ha kadın manken gibidir, çocuğu bırakıp spor yapma, memeleri kaldirma imkani vardır vs,onlar tekrar çıtir olabilir. Benim ortahalli çevremde yok sadece), hem de uykusuz geceler, sendromlar sıçramalar, stres, kaygı, sonsuz endişe hali yüzlere bir yorgunluk getiriyor.
Yani bir bebek anneye nereden baksan +5 sene ekliyor. Kocasıyla mutsuz olan, tek başına annelik yapan, yardım imkanı olmayan ve mutsuz olan anneler için bu rakam daha da fazla.
Elbet neredeyse hepimiz bir gün bu strese gönüllü olarak gireceğiz ama bunu hayatın ennn keyifli çağı olan yirmilerde girmek bence hiç hoş değil ya
Kirkin da kendi içinde sıkıntıları var.
O yüzden en iyisi 30larda anne olmak
Tabii herkesin kendi hayat çizgisi kendisine özeldir.
Böyle zamanlar için şu yaziyi çok seviyorum;
Nefes alıyorsanız, hiçbir şey için geç kalmış değilsiniz!
New York, California'dan üç saat ileride ancak bu California'yı yavaş yapmaz.
Kimi 22 yaşında mezun olur ama sağlam bir iş bulmak için beş sene bekler.
Kimi 25 yaşında CEO olup 50 yaşında ölürken kimi 50 yaşında CEO olur ve 90'ı görür.
Kimi evlenir kimi ise bekar kalır.
Obama 55 yaşında emekli oldu Trump ise 70 yaşında görevine başladı.
Bütün dünyadaki herkes 'kendi zamanına' göre yaşar.
Etraftaki bazı insanlar senden bir adım ileride gözükebilir, bazıları ise senin gerinde gözükebilir.
Ancak herkes kendi yarışında, kendi zamanında.
Onlara kıskançlık da besleme taklit de etme.
Onlar kendi zamanında sen kendi zamanında yaşayacaksın.
Hayat harekete geçmek için doğru zamanı beklemektir.
Yani sakin ol.
Geç kalmadın.
Erken de değil.
Tam zamanında yaşıyorsun
4 yaş tam artık uyku düzeninin oturduğu rahatlamaya başlamış oldugun dönem.Tabi cocuk olunca o hiç olmuyor ama en azından genel olarak uykusu düzene oturmuştur. Bez vs dönemi bitmiş oluyor.dis çıkarma vs bitiyor.Tam rahatladım derken sil baştan benim de gözümü korkuturdu ki birde tahammülüm az yapamam diyorsan çok iyi düşün canim.cunku o tahammül sabır 3.cocuktan sonra hiç kalmiyo.Yarama tuz bastınız desem bende 3. Çocuk konusunda gel gitler yaşayan bi anneyim 2 kızım var çok şükür önümüzdeki yıl 35 olacağım büyük kızım 10 küçüğü 4 yaşında acısıyla tatlısıyla geçen bi evliliğim var çok vasat durumda değil evliliğim ama ben yorgun hissediyorum 3. Yü düşündüğümde sezaryen dikişinin acısı lohusa depresyonu emzimesi gece uyanması 2 yaş sendromu gereksiz ağlaması oyun oynamak istemesi okulu ödevi falan bi sürü sıkıntısı geliyor aklıma çocuk büyük sorumluluk sabrım ve tahammülüm zaten az yapamam bi çocuk daha bakamam gibi geliyor açıkçası itiraf etmeliyim ki belki erkek olur düşüncesi 3. çocuk fikrini kafama sokuyor yoksa hiç niyetim yok yanlış anlaşılmasın kızlarımı çok seviyorum 3. Kız olsa da başımın üstünde yeri var bilmiyorum velhasıl 35 sonrası için çocuk sahibi olmak çok gereksiz üstelik 2 çocuğumda varken ama fikir olarakta aklımı kurcalıyor
böyle düşünmenize üzüldüm.benimde cocugum olmuyor39 yaşındayım belki olana kadar 42 olacagım.bütün hevesim maalesef ki kırıldı acaba cocuğumdamı böyle düşünecek diyeAnnem 42 yaşında dogurdu beni acıkcası veli toplantılarına gelmesini istemezdim bütün arkadaşlarımın annesi gencti ve derslerinde yardımcı oluyordu benim annemin öyle bir seyi olmadı unu elemiş eleğini asmış misali babam da aynı sekilde herkes beni torunu sanıyordu..
böyle düşünmenize üzüldüm.benimde cocugum olmuyor39 yaşındayım belki olana kadar 42 olacagım.bütün hevesim maalesef ki kırıldı acaba cocuğumdamı böyle düşünecek diye
maalesef yok 6 ay önce erken dogum yapıp kaybettimÇocuğun varsa Allah sağlık versin 40 yaştan sonra kişiye bağlı ama enerji çok zor . Sadece bebek olarak düşünmeyin ilkokul ortaokul lise üniversite hep stress
Ama senelerdir bebek özlemi çeken kişiler inşallah o duyguyu yaşarlar ve daha iyi yetiştireceklerine inanıyorum yaş farkı olacak ama bazende kendimiz için bencil olmalıyız
Annem 42 yaşında dogurdu beni acıkcası veli toplantılarına gelmesini istemezdim bütün arkadaşlarımın annesi gencti ve derslerinde yardımcı oluyordu benim annemin öyle bir seyi olmadı unu elemiş eleğini asmış misali babam da aynı sekilde herkes beni torunu sanıyordu..
Ya neden haksızlık olsun sanki 25 yaşında doğuranın 26 yaşında ölmeyeceği ne malum?Ben de 40 yaş üstü bebeği 5 aylık bir anne olarak yazılanları merakla okuyorum.Gebeliğim ve doğumum çok kolaydı benim , 3 saatlik bir sancı ile normal doğum yaptım.Kronik bir hastalığım da , sağlık sorunum da şimdilik yok, öyle kendini salmış biri de değilim , şimdiye kadar hep kendime özen gösterdim. Doğumda aldığım kiloları filan hemen verdim şimdi bile doğum öncesi kilomun altındayım 53 kiloyum. Yaşımı göstermediğimi söylerler.
Yine de bebeğime haksızlık mı yaptım diye ben de çok sık düşünüyorum
Benim kardeşim 5. mesela. ama o tamamen sürpriz. Artık sitede durumu bilmeyen kalmadı yeter yazma diyen olabilir
Sonradan olan minikler şanslı oluyor. Arkadaşımın üniversitede kardeşi oldu ya hepimiz sevdik ilgilendik resmen. Çocuk sevgi ve aşırı ilgiyle büyüdü, hala da öyle.Benim kardeşim 5. mesela. ama o tamamen sürpriz. Artık sitede durumu bilmeyen kalmadı yeter yazma diyen olabilir
Kardeşim şansı şuydu bizimle de yaş farkı çoktu. Aramızda 21 yaş var. annemin yetmediği yerde onunla ben ilgilendim. Sinemasına tiyatrosuna gezmesine götürdüm. Okulu ile ilgilendim vs. vs. annemden sadece sevgi aldı bol bol. Bir de annem tahammülü yüksek bir kadındı.
Onun açısından bakınca onun da üzüldüğü noktalar vardır ama çok şükür büyüdü güzel bir çocukluk yaşadı
Yaşıtı yoktu evde ama apartman çocuk doluydu. aile apartmanıydı. Amcamın torunu ile aynı yaşıtlardı kardeş gibi büyüdüler. Binada yaşıtı 4 5 çocuk vardı. Bana göre şanslıydı. Ona göresini bilmiyorumSonradan olan minikler şanslı oluyor. Arkadaşımın üniversitede kardeşi oldu ya hepimiz sevdik ilgilendik resmen. Çocuk sevgi ve aşırı ilgiyle büyüdü, hala da öyle.