Geç evlenme ya da herhangi bi sebepten dolayi cocuk sahibi olamamış insanları ayrı tutararak 40 yaşı geç değil çok çok geç buluyorum.Ve kesinlikle tavsiye etmiyorum.
3.cocugumu 30 lu yaşların çok başında doğurmama rağmen pişmanım.Bence 35 yaştan sonra çocuk yapılmamalı.(Hatta kendimden pay bicerek 30 bile diyebilirim).Gec evlenilmemisse ve ya herhangi bi sebepten cocuk yapılamadıysa diyerek tekrar belirtiyorum.
İlk cocugumu yirmili yaşlarımin ortasında doğum yapmıştım.inanin 30 yaştan sonrakiyle alakası yok.tahammul kalmıyor sabır kalmıyor.saglik deseniz ayri dert.cidden çok zor.
Bence sizi yoran, üçüncü çocukta ilkine olan sabrinizin kalmamasinin sebebi evliligin bitmek bilmez sorumluluğu, geçim derdi, gelecek kaygisi, önceki iki cocugun sizi çooook yormuş olmasi olabilir. Belki de 28de evlenip 30da tek bir cocuk dogursaydiniz siz de hala sabırlı, enerjisi yerinde bir insan olacaktiniz. Ben mesela 32 yaşındayım, bekarım, boş beleş - iş, aşk , arkadaş, tatil, kamp, uçak vs düzleminde neredeyse sıfır sorumluluk yaşıyorum. Hala sabirli, neşesi bol, enerjisi yüksek biriyim. Hiç de üşenmem, kolay kolay yorulmam.
Bir de bence şu var yirmiler insanın en enerjik, en boş beleş, kendi şeyinin keyfinde yaşayacağı yılları. Açıkçası ben de yirmilerde peşpeşe doguranlari garip karşılıyorum. Eksilenecegim belli ama bu benim fikrim. Neredeyse tüm arkadaşlarım anne, haddinden fazla gözlem yapma imkanım oldu. Çocuğu olan bir anda teyze oluyor. Bu hem fiziksel olarak böyle (zayiflansa bile kalinlasan bel, büyüyen ayak numarası, şişip inip diriliği kaçan meme vs o genç kızlığı götürüyor. Ha kadın manken gibidir, çocuğu bırakıp spor yapma, memeleri kaldirma imkani vardır vs,onlar tekrar çıtir olabilir. Benim ortahalli çevremde yok sadece), hem de uykusuz geceler, sendromlar sıçramalar, stres, kaygı, sonsuz endişe hali yüzlere bir yorgunluk getiriyor.
Yani bir bebek anneye nereden baksan +5 sene ekliyor. Kocasıyla mutsuz olan, tek başına annelik yapan, yardım imkanı olmayan ve mutsuz olan anneler için bu rakam daha da fazla.
Elbet neredeyse hepimiz bir gün bu strese gönüllü olarak gireceğiz ama bunu hayatın ennn keyifli çağı olan yirmilerde girmek bence hiç hoş değil ya
Kirkin da kendi içinde sıkıntıları var.
O yüzden en iyisi 30larda anne olmak
Tabii herkesin kendi hayat çizgisi kendisine özeldir.
Böyle zamanlar için şu yaziyi çok seviyorum;
Nefes alıyorsanız, hiçbir şey için geç kalmış değilsiniz!
New York, California'dan üç saat ileride ancak bu California'yı yavaş yapmaz.
Kimi 22 yaşında mezun olur ama sağlam bir iş bulmak için beş sene bekler.
Kimi 25 yaşında CEO olup 50 yaşında ölürken kimi 50 yaşında CEO olur ve 90'ı görür.
Kimi evlenir kimi ise bekar kalır.
Obama 55 yaşında emekli oldu Trump ise 70 yaşında görevine başladı.
Bütün dünyadaki herkes 'kendi zamanına' göre yaşar.
Etraftaki bazı insanlar senden bir adım ileride gözükebilir, bazıları ise senin gerinde gözükebilir.
Ancak herkes kendi yarışında, kendi zamanında.
Onlara kıskançlık da besleme taklit de etme.
Onlar kendi zamanında sen kendi zamanında yaşayacaksın.
Hayat harekete geçmek için doğru zamanı beklemektir.
Yani sakin ol.
Geç kalmadın.
Erken de değil.
Tam zamanında yaşıyorsun
