Kadın şimdiye kadar bedava hizmetçilik edeceğine para karşılığında yaşlı bakımı yapsaydı 30 yılda emekli de olurdu evini de alırdı. Yazık ki ne yazık.Abim evli değil, babamın gelirinden de anneme çıkacak nafaka fatura bile ödemez.
Anne baba sorunları altında ezieln çocuklar çok yara alıyor. Üzgünüm ama çözemezsiniz çünkü bu sizin probleminiz değil. Annenize evlatlık yapabilirsniz psikologluk değilMerhabalar. Ailemle ilgili bir sorundan bahsedip tecrübeli yaşı büyük birilerinden akıl almak için buraya yazıyorum.
Annem ve babam 30 yıllık evliler. 2 kardeşiz ben 19 abim 28 yaşında.
Kısaca anlatayım babam evlatlık alınmış bir çocuk, öz babası öldükten sonra annesi de bir aileye babamı verip başkasıyla evlenmiş. Babam şu an 59 yaşında ve babaannemi geçen sene Kasım'da bulduk daha birkaç aydır görüşüyoruz. Annem 47 yaşında, çok zor şeyler yaşamış özellikle üvey babaannem ve üvey dedemden çok çekmiş. 18 yaşından 37 yaşına kadar çişini tuvaletini tutamayan 2 yaşlıya bakmış mide kaldırmayacak işler yapmış. Son 10 yılı da babaannem alzheimer olmuştu o hali daha da kötüydü ve annem bunu da çekti çok küçük olmama rağmen hatırlıyorum o pislik dolu hayatı.
Şimdi bulduğumuz öz babaannemle haklı olarak annem çok içli dışlı olmak istemiyor.
Tam köşesine çekilip kafa dinleme rahatlama yaşı. Yaşadıklarını unutmaya çalışıyor sürekli terapiler yapıyor psikiyatristle görüşüyor.
Babam ise yeni babanneme de aynı şekilde baktırmaya niyetli, kadının bizden ayrı 3 çocuğu var ve bu zamana kadar bu şekilde yaşamış. Hasta olduğunda bize gelmeli ve kendisini iyileştirene kadar bakmalıymışız, başka ilçede yaşıyor buraya merkeze geldiğinde istediği kadar evimizde yatıp kalabilmeliymiş ve evimiz misafir ağırlayacak durumda değil, tatile birlikte gitmeliymişiz, annesiyle yaşayamadıklarını yaşamak istiyormuş.
Annem ilk bulduğumuzda gitti geldi görüştü, babamın ölçüyü kaçıracağını anlayınca ben görüşmek istemiyorum kaynanadan payıma düşeni aldım dedi. Bunun üzerine 2 koca insan evlensek torun sahibi olacak insanlar çocuk gibi haftalarca küs kaldılar herkeste surat 5 karış. En son annem biz evde yokken konuşmaya başlamış derdini meramını anlatmış. Anneme verdiği cevap aynen şu: "Annem evime gelir de kalır da hizmet etmek istemiyorsan annenin bacının evine gider oturursun ben anneme hizmet ederim."
Annem 30 yıllık emeği karşılığında bu lafı duyunca kayışları kopardı. Boşanma konusu açıldı ve çok ciddiler. Annem boşuyorsa boşasın beni diyor ve babam da gözünü kırpmadan boşanır hiç düşünmez bile. Yanlış duymadınız bunlar yeni evli toy çift falan değil 47 59 yaşında insanlar.
Kendimi gerçekten çok büyük bir yük altında hissediyorum ama bu yükü çekemeyecek kadar da küçüğüm. Abim zaten çok yoğun çalışıyor geceden geceye görüyoruz. Kendi hayatıma kariyerime eğitimime odaklanacağım zamanda sabah akşam aklımda bu var ne zaman aklıma gelse gözyaşlarımı tutamıyorum. İçinde bulunduğumuz duruma annemin çektiklerine ağlıyorum sonra babama kıyamayıp ona ağlıyorum sonra aşık sandığım anne babanın meğer birbirine katlanmak zorunda olduğu için ayrılmadığını hatırlayıp ona ağlıyorum ve ağlamaktan başka hiçbir şey gelmiyor elimden. Annemle konuşuyoruz derdi içine sığmıyor taşıyor ama babamla tek kelime edemiyoruz ne yapacağımı gerçekten şaşırdım. Nasıl bir yol izlenmeli, dışarıya duyurmadan bu kavga kaos ortamı nasıl halledilmeli babama yaptığının yanlış olduğu nasıl gösterilmeli... Şimdiden teşekkür ederim fikirleriniz için...
Safım tabii ki belli ama daha babamla karşı karşıya gelmediğimiz için sorunu konuşmadıgimiz için böyle ortadayım.Ay babaniz da. Sirf kendini öz annesine kabul ettirme cabasinda oldugu icin annenizi gözden cikariyorsa birakin bosansinlar. Babanizi sirf baska erkek ile evlenebilecek icin atan birine anne veya babaanne demem sahsen. Ben babama resti cekerim. Kendini istedigi kadar eziklesin, ama anmemmi ezdirmezdim. Digerlerinin altini temizleyen babanizdi sanki. Ortada kalacak birsey görmedim ben. Safim belli olur
Safım tabii ki belli ama daha babamla karşı karşıya gelmediğimiz için sorunu konuşmadıgimiz için böyle ortadayım.
annen sonuna kadar haklı nasıl bunu burda sorabiliyorsun annene yazık degilmi bugun burda hangimiz kime is yaptık annen 30 sene babanın sülalesine bakmaya mecbur mu baban bence bu kafayla biraz yanlız kalsın da aklı basına gelsin tutun bir ev baban yanlız kalmadan akıllanmazMerhabalar. Ailemle ilgili bir sorundan bahsedip tecrübeli yaşı büyük birilerinden akıl almak için buraya yazıyorum.
Annem ve babam 30 yıllık evliler. 2 kardeşiz ben 19 abim 28 yaşında.
Kısaca anlatayım babam evlatlık alınmış bir çocuk, öz babası öldükten sonra annesi de bir aileye babamı verip başkasıyla evlenmiş. Babam şu an 59 yaşında ve babaannemi geçen sene Kasım'da bulduk daha birkaç aydır görüşüyoruz. Annem 47 yaşında, çok zor şeyler yaşamış özellikle üvey babaannem ve üvey dedemden çok çekmiş. 18 yaşından 37 yaşına kadar çişini tuvaletini tutamayan 2 yaşlıya bakmış mide kaldırmayacak işler yapmış. Son 10 yılı da babaannem alzheimer olmuştu o hali daha da kötüydü ve annem bunu da çekti çok küçük olmama rağmen hatırlıyorum o pislik dolu hayatı.
Şimdi bulduğumuz öz babaannemle haklı olarak annem çok içli dışlı olmak istemiyor.
Tam köşesine çekilip kafa dinleme rahatlama yaşı. Yaşadıklarını unutmaya çalışıyor sürekli terapiler yapıyor psikiyatristle görüşüyor.
Babam ise yeni babanneme de aynı şekilde baktırmaya niyetli, kadının bizden ayrı 3 çocuğu var ve bu zamana kadar bu şekilde yaşamış. Hasta olduğunda bize gelmeli ve kendisini iyileştirene kadar bakmalıymışız, başka ilçede yaşıyor buraya merkeze geldiğinde istediği kadar evimizde yatıp kalabilmeliymiş ve evimiz misafir ağırlayacak durumda değil, tatile birlikte gitmeliymişiz, annesiyle yaşayamadıklarını yaşamak istiyormuş.
Annem ilk bulduğumuzda gitti geldi görüştü, babamın ölçüyü kaçıracağını anlayınca ben görüşmek istemiyorum kaynanadan payıma düşeni aldım dedi. Bunun üzerine 2 koca insan evlensek torun sahibi olacak insanlar çocuk gibi haftalarca küs kaldılar herkeste surat 5 karış. En son annem biz evde yokken konuşmaya başlamış derdini meramını anlatmış. Anneme verdiği cevap aynen şu: "Annem evime gelir de kalır da hizmet etmek istemiyorsan annenin bacının evine gider oturursun ben anneme hizmet ederim."
Annem 30 yıllık emeği karşılığında bu lafı duyunca kayışları kopardı. Boşanma konusu açıldı ve çok ciddiler. Annem boşuyorsa boşasın beni diyor ve babam da gözünü kırpmadan boşanır hiç düşünmez bile. Yanlış duymadınız bunlar yeni evli toy çift falan değil 47 59 yaşında insanlar.
Kendimi gerçekten çok büyük bir yük altında hissediyorum ama bu yükü çekemeyecek kadar da küçüğüm. Abim zaten çok yoğun çalışıyor geceden geceye görüyoruz. Kendi hayatıma kariyerime eğitimime odaklanacağım zamanda sabah akşam aklımda bu var ne zaman aklıma gelse gözyaşlarımı tutamıyorum. İçinde bulunduğumuz duruma annemin çektiklerine ağlıyorum sonra babama kıyamayıp ona ağlıyorum sonra aşık sandığım anne babanın meğer birbirine katlanmak zorunda olduğu için ayrılmadığını hatırlayıp ona ağlıyorum ve ağlamaktan başka hiçbir şey gelmiyor elimden. Annemle konuşuyoruz derdi içine sığmıyor taşıyor ama babamla tek kelime edemiyoruz ne yapacağımı gerçekten şaşırdım. Nasıl bir yol izlenmeli, dışarıya duyurmadan bu kavga kaos ortamı nasıl halledilmeli babama yaptığının yanlış olduğu nasıl gösterilmeli... Şimdiden teşekkür ederim fikirleriniz için...
Şu yazdıklarınızı ne kadar inanarak yazdınız? Annemi sevmediğim bu hayatı ona reva gördüğüm bakıcı olmasına normal baktığım bunlar benim için hakaret niteliğinde sözler. Ayrıca evet sizin tabirinizle oturup üühühü ağladım siz oturup soğukkanlılıkla izleyebilir ya da gülüp geçebilirsiniz başınıza geldiğindeYa ben bu konuya akşama kadar yazarım.
Bakın bu dünyaya bir kez geliyoruz.
Sizin "hayatımı kariyerimi planlamam gereken dönemde hühühüü" dediğiniz yaş var ya
O yaşta anneniz yaşlı bakmış.
18inde nelere katlanmış.
Babasının prensesi, evin biricik kızı tribinden çıkın. Hala babam babam babama kıyamıyorum ühühüu
Anneniz elden gidiyor diyorum
Ben olsam boşanması için elimden geleni yapardım
Size göre annenizin 18inden beri hayatı boyunca yılllaaarrrcccaaaa yaşlı insanlara bakması "sudan sebep" mi?
Annenizi neden sevmiyorsunuz?
Annenize reva gördüğünüz hayat bu mu?
O öz babaanneye de bakar. İleride torun da bakar.
Oh, kadın bakıcı olarak yaşasın. Sonra ölsün. Hayatını bir kere yaşayamadan göçüp gitsin.
3.kez soruyorum. Babanızın nesine kıyamıyorsunuz?
Annemin akraba eş dost dert anlataack kimsesi yok çünkü kime bir şey anlatmaya kalksam üstüne 3 5 koyup kendi dertlerini bana anlatmaya başlıyorlar diyor. Benimle paylaşıyor bana ağlayıp söylüyor, ben çocuğunuzum karışmam deyip nasıl içinden çıkabilirimÇocuklar anne babalarının tartışmalarına, kavgalarına aralarında olan gürültüye asla karışmamalı. Bu sorun sizi değil ebeveynlerinizi ilgilendiren bir durum. Bu yüzden asla ne fikrinizi belirtin ne de halletmeye çalışın.
Babanız eğer annesine yani öz babannenize bakmaya niyetliyse boşasın annenizi. Böyle bir durumda bir şeyleri halletmeye çalışmanız annenizi asla düsünmediğiniz anlamına gelir. Anneniz bu dünyaya çile çekmeye gelmedi. Siz hala halletmeye çalışıp annenize çile çektirme derdindesiniz. Çünkü babanız bakmaya niyetli.
Yok be öz annenin kabul edilecek bı tarafı yok ki 50 yaşında adam kendini kabul ettirsin. Belli ki çökecek yeni bir maaş buldum diye seviniyor. Nasılsa evde bedava hizmetci de var, why not?Ay babaniz da. Sirf kendini öz annesine kabul ettirme cabasinda oldugu icin annenizi gözden cikariyorsa birakin bosansinlar. Babanizi sirf baska erkek ile evlenebilecek icin atan birine anne veya babaanne demem sahsen. Ben babama resti cekerim. Kendini istedigi kadar eziklesin, ama anmemmi ezdirmezdim. Digerlerinin altini temizleyen babanizdi sanki. Ortada kalacak birsey görmedim ben. Safim belli olur
Sen aklı başında birisin, babanın anneni gerçekten sevse böyle davranmayacağını anlayacak gibi görünüyorsun. Annenin bu hayata katlanmamasını istersin diye düşünüyorum. Annen yine fedakarlık yapıp cefa mı çeksin? Baksana babanda tık yok. İnsan sevdiğini kaybetmeye korkar.Merhabalar. Ailemle ilgili bir sorundan bahsedip tecrübeli yaşı büyük birilerinden akıl almak için buraya yazıyorum.
Annem ve babam 30 yıllık evliler. 2 kardeşiz ben 19 abim 28 yaşında.
Kısaca anlatayım babam evlatlık alınmış bir çocuk, öz babası öldükten sonra annesi de bir aileye babamı verip başkasıyla evlenmiş. Babam şu an 59 yaşında ve babaannemi geçen sene Kasım'da bulduk daha birkaç aydır görüşüyoruz. Annem 47 yaşında, çok zor şeyler yaşamış özellikle üvey babaannem ve üvey dedemden çok çekmiş. 18 yaşından 37 yaşına kadar çişini tuvaletini tutamayan 2 yaşlıya bakmış mide kaldırmayacak işler yapmış. Son 10 yılı da babaannem alzheimer olmuştu o hali daha da kötüydü ve annem bunu da çekti çok küçük olmama rağmen hatırlıyorum o pislik dolu hayatı.
Şimdi bulduğumuz öz babaannemle haklı olarak annem çok içli dışlı olmak istemiyor.
Tam köşesine çekilip kafa dinleme rahatlama yaşı. Yaşadıklarını unutmaya çalışıyor sürekli terapiler yapıyor psikiyatristle görüşüyor.
Babam ise yeni babanneme de aynı şekilde baktırmaya niyetli, kadının bizden ayrı 3 çocuğu var ve bu zamana kadar bu şekilde yaşamış. Hasta olduğunda bize gelmeli ve kendisini iyileştirene kadar bakmalıymışız, başka ilçede yaşıyor buraya merkeze geldiğinde istediği kadar evimizde yatıp kalabilmeliymiş ve evimiz misafir ağırlayacak durumda değil, tatile birlikte gitmeliymişiz, annesiyle yaşayamadıklarını yaşamak istiyormuş.
Annem ilk bulduğumuzda gitti geldi görüştü, babamın ölçüyü kaçıracağını anlayınca ben görüşmek istemiyorum kaynanadan payıma düşeni aldım dedi. Bunun üzerine 2 koca insan evlensek torun sahibi olacak insanlar çocuk gibi haftalarca küs kaldılar herkeste surat 5 karış. En son annem biz evde yokken konuşmaya başlamış derdini meramını anlatmış. Anneme verdiği cevap aynen şu: "Annem evime gelir de kalır da hizmet etmek istemiyorsan annenin bacının evine gider oturursun ben anneme hizmet ederim."
Annem 30 yıllık emeği karşılığında bu lafı duyunca kayışları kopardı. Boşanma konusu açıldı ve çok ciddiler. Annem boşuyorsa boşasın beni diyor ve babam da gözünü kırpmadan boşanır hiç düşünmez bile. Yanlış duymadınız bunlar yeni evli toy çift falan değil 47 59 yaşında insanlar.
Kendimi gerçekten çok büyük bir yük altında hissediyorum ama bu yükü çekemeyecek kadar da küçüğüm. Abim zaten çok yoğun çalışıyor geceden geceye görüyoruz. Kendi hayatıma kariyerime eğitimime odaklanacağım zamanda sabah akşam aklımda bu var ne zaman aklıma gelse gözyaşlarımı tutamıyorum. İçinde bulunduğumuz duruma annemin çektiklerine ağlıyorum sonra babama kıyamayıp ona ağlıyorum sonra aşık sandığım anne babanın meğer birbirine katlanmak zorunda olduğu için ayrılmadığını hatırlayıp ona ağlıyorum ve ağlamaktan başka hiçbir şey gelmiyor elimden. Annemle konuşuyoruz derdi içine sığmıyor taşıyor ama babamla tek kelime edemiyoruz ne yapacağımı gerçekten şaşırdım. Nasıl bir yol izlenmeli, dışarıya duyurmadan bu kavga kaos ortamı nasıl halledilmeli babama yaptığının yanlış olduğu nasıl gösterilmeli... Şimdiden teşekkür ederim fikirleriniz için...
Kirli fikirlerinizi kendinize saklayın yukarıda da yazmıştım. Öz babannenin kendi kirasını faturasını ancak ödeyecek maaşından başka bir şeyi yok. Ben burada aklı başında olgun birileri vardır yaş itibariyle diye medet ummuştum ama hayal kırıklığı, birkaç kişi haricinde tek yaptığınız saldırmakYok be öz annenin kabul edilecek bı tarafı yok ki 50 yaşında adam kendini kabul ettirsin. Belli ki çökecek yeni bir maaş buldum diye seviniyor. Nasılsa evde bedava hizmetci de var, why not?
Bırak boşansınlar annen bütün ömrünü başkalarına bakarak geçirmek zorunda değil. Babanız gayet bencil. Gitsin görsün ama sahip çıktığı evlatları baksın neden annen bakacakmış, baban onu bırakana evlat olacak diye annen çile çekmek zorunda mı. Sen de onları kendi haline bırak. İki yetişkin insanın arasını bulmak senin vazifen değil. Kendi kararlarını kendileri versinler. Sen geleceğine odaklan. Ağlama boşu boşuna, onlar başının çaresine bakar. Sanki iki kreş bebesinin arasını düzelteceksin. Hepsinin kendi aklı fikri var. En fazla annem haklı diyebilirsin babana, istersen onu da deme, bu sizin sorununuz 19 yaşındayım aranızı ben bulamam de çekilMerhabalar. Ailemle ilgili bir sorundan bahsedip tecrübeli yaşı büyük birilerinden akıl almak için buraya yazıyorum.
Annem ve babam 30 yıllık evliler. 2 kardeşiz ben 19 abim 28 yaşında.
Kısaca anlatayım babam evlatlık alınmış bir çocuk, öz babası öldükten sonra annesi de bir aileye babamı verip başkasıyla evlenmiş. Babam şu an 59 yaşında ve babaannemi geçen sene Kasım'da bulduk daha birkaç aydır görüşüyoruz. Annem 47 yaşında, çok zor şeyler yaşamış özellikle üvey babaannem ve üvey dedemden çok çekmiş. 18 yaşından 37 yaşına kadar çişini tuvaletini tutamayan 2 yaşlıya bakmış mide kaldırmayacak işler yapmış. Son 10 yılı da babaannem alzheimer olmuştu o hali daha da kötüydü ve annem bunu da çekti çok küçük olmama rağmen hatırlıyorum o pislik dolu hayatı.
Şimdi bulduğumuz öz babaannemle haklı olarak annem çok içli dışlı olmak istemiyor.
Tam köşesine çekilip kafa dinleme rahatlama yaşı. Yaşadıklarını unutmaya çalışıyor sürekli terapiler yapıyor psikiyatristle görüşüyor.
Babam ise yeni babanneme de aynı şekilde baktırmaya niyetli, kadının bizden ayrı 3 çocuğu var ve bu zamana kadar bu şekilde yaşamış. Hasta olduğunda bize gelmeli ve kendisini iyileştirene kadar bakmalıymışız, başka ilçede yaşıyor buraya merkeze geldiğinde istediği kadar evimizde yatıp kalabilmeliymiş ve evimiz misafir ağırlayacak durumda değil, tatile birlikte gitmeliymişiz, annesiyle yaşayamadıklarını yaşamak istiyormuş.
Annem ilk bulduğumuzda gitti geldi görüştü, babamın ölçüyü kaçıracağını anlayınca ben görüşmek istemiyorum kaynanadan payıma düşeni aldım dedi. Bunun üzerine 2 koca insan evlensek torun sahibi olacak insanlar çocuk gibi haftalarca küs kaldılar herkeste surat 5 karış. En son annem biz evde yokken konuşmaya başlamış derdini meramını anlatmış. Anneme verdiği cevap aynen şu: "Annem evime gelir de kalır da hizmet etmek istemiyorsan annenin bacının evine gider oturursun ben anneme hizmet ederim."
Annem 30 yıllık emeği karşılığında bu lafı duyunca kayışları kopardı. Boşanma konusu açıldı ve çok ciddiler. Annem boşuyorsa boşasın beni diyor ve babam da gözünü kırpmadan boşanır hiç düşünmez bile. Yanlış duymadınız bunlar yeni evli toy çift falan değil 47 59 yaşında insanlar.
Kendimi gerçekten çok büyük bir yük altında hissediyorum ama bu yükü çekemeyecek kadar da küçüğüm. Abim zaten çok yoğun çalışıyor geceden geceye görüyoruz. Kendi hayatıma kariyerime eğitimime odaklanacağım zamanda sabah akşam aklımda bu var ne zaman aklıma gelse gözyaşlarımı tutamıyorum. İçinde bulunduğumuz duruma annemin çektiklerine ağlıyorum sonra babama kıyamayıp ona ağlıyorum sonra aşık sandığım anne babanın meğer birbirine katlanmak zorunda olduğu için ayrılmadığını hatırlayıp ona ağlıyorum ve ağlamaktan başka hiçbir şey gelmiyor elimden. Annemle konuşuyoruz derdi içine sığmıyor taşıyor ama babamla tek kelime edemiyoruz ne yapacağımı gerçekten şaşırdım. Nasıl bir yol izlenmeli, dışarıya duyurmadan bu kavga kaos ortamı nasıl halledilmeli babama yaptığının yanlış olduğu nasıl gösterilmeli... Şimdiden teşekkür ederim fikirleriniz için...
Benim mi fikirlerim kirli?Kirli fikirlerinizi kendinize saklayın yukarıda da yazmıştım. Öz babannenin kendi kirasını faturasını ancak ödeyecek maaşından başka bir şeyi yok. Ben burada aklı başında olgun birileri vardır yaş itibariyle diye medet ummuştum ama hayal kırıklığı, birkaç kişi haricinde tek yaptığınız saldırmak
Üvey babaanne ve dede hakkında durumları hariç bir şey söylemedim. Babamın annesine düşkün olmasına şaşırmadık öyle olmasa gidip bulmazdı, şaşırtıcı olan onun için dünyayı yakarım tavrına girmesiBakıma ihtiyacı olan büyükleriniz) üvey babaanne ve dede) hakkında böyle konuşmanız hoş değil. Hepimiz o duruma düşebiliriz. Ayrıca babanız kendisini başka bir aileye evlatlık verip evlenen bir anneye bu kadar düşkün olması da şaşırtıcı. Bu arada annenize haksızlık yapmış.
Yaşınızı bilmiyorum böyle konuşmak istemem ama kitap mı okursunuz paragraf mı çözersiniz okuduğunuzu anlamak konusunda sıkıntınız var. "Onların boşanması benim düzenimde etkili olmaz" yazmışım tersini anlamak için büyük çaba gerek aslında.Benim mi fikirlerim kirli?30 yıldır pislik içinde yaşlı bakımı yapan annem yeni bir yaşlıya bakmak istemediği için babam kapıyı gösterdi, ne yapayım da annemi ikna edeyim çünkü babama maddi olarak bagimliyim , düzenim bozulmasın istiyorum.. diye konu açan sensin balım....kirli biri varsa burda o ben değilim yani.