-
- Konu Sahibi bikahvebikitap
- #121
Neden bu kadar rahatsızlık duyduğunuzu anlamıyorum genel anlamda bu böyledir benim için değil. Ben daha anneliği tatmadım bile. Ama bunu bilmek için de illa anne olmak gerekmiyorBacım benim için de şuna bir kadın için diyip durma
Proje gören kimki burda, proje ebeveynlik dağa farklı. Yorum sahibi çocuğuna deneyim fırsatı sunuyor. Öğretmen olup maddi farklılıkların çocuklar üzerindeki etkisinden bu kadar uzak olamazsınız, bence mutla veli görüşmelerine başlayın gerçeklik bağlantınız daha iyi kurulacaksiz çocuğunuzu böyle yetiştirmek istemişsiniz. İsterseniz bütün hayatınızı bu yönde harcayın kendi bileceğiniz iş. Ama herkes sizin gibi düşünmek zorunda değil. Ben de hamileyim elbette çocuğum için en iyisinin olmasını isterim ama proje olarak da görmem.
Işte insanlar bir taneye yedirecegini üçe boluyorum mantığı ile bakmıyorSon bir milyon yılda Pişmiş et yemenin insanlığın beyin gelişimindeki en önemli unsur olduğunu kanıtlayan birçok araştırma var.
Vegan beslenmek de sağlıklı ama insanlık için doğalı değil.
Yani etsiz beslenmek fast food kültüründen daha sağlıklı olabilir ama beyin gelişimi için pişmiş kırmızı et/balık tüketmek çok önemli.
Neyse bunlar çok detay tabi et yemiyor diye çocuğunu elinden almazlar kimsenin de ben çocuğumu karbonhidratla doyurmak istemem. 1 taneye yedireceğimi 3 e bölmek haksızlık geliyor biraz da.
Neyse herkesin kendi bileceği iş tabi.
Gönül isterdi ki ilkel içgüdülerimle hareket edeyim doğurayım doğurayım emzireyim bebek seveyim çocuk seveyim oksitosin salgılayıp durayım menapoza kadar.
Anneler ne desin sahip olduktan sonra baş edemiyorum mu desin? Dünyadan izole değilim merak etmeyin.Bu soruyu sormak için dünyadan bayağı izole yaşamak gerekiyor bence. Annelerin yüzde doksan dokuzu diyor. Eminim bilimsel olarak da açıklanmıştır.
Ben de bir çok suçluya mahkumiyet kararı kurmuş , onlarca ifade dinlemiş, işi kimin suçlu kimin mağdur olduğuna karar vermek olan bir insanım o yüzden öyle bir net konuşurum ki o kitaplar susar alkışlar beni.Ben birçok polisiye okumuş epey bir gerçek suç hikayesi dinlemiş bir insanım eğitim seviyesi düştükçe çocukların genel anlamda daha kötü bir geleceklerinin olduğunun farkındayım. Net konuşamayız diye öyle bir şey söyledim ama benim asıl noktam burda yorum yaptığımız konu. Yani nedense herkes kadının çocuğuna yetemeyeceğine çok emin. Gayet de yetebilir görmediğiniz tanımadığınız insanla ilgili böyle acımasız bir çıkarım doğru değil. Sanki doğurup sokağa atacak gibi bakılmasını eleştiriyorum.
Ben senin istatistik bilimiyle bir alıp veremediğin olduğunu düşünmeye başladım artıkBu soruyu sormak için dünyadan bayağı izole yaşamak gerekiyor bence. Annelerin yüzde doksan dokuzu diyor. Eminim bilimsel olarak da açıklanmıştır.
Çok teşekkür ederim içten yorumlarınız için32 yaşındayım ben. Bilmem olursam yaparım gibi geliyor ama her geçen gün daha da emin oluyorum. Benim plansız hamileliğim de oldu düşük yapınca öğrendim. O gün hep iyi ki diyorum o gün bile düşük olduğunu öğrenir öğrenmez sevinç doldu içim. O kadar net bir istememek benim için bu.
Ama siz aradaysanız kesin karar vermeyin. En kötü yumurta dondurun ne olacak ki
Yo gayet farkındayım, defalarca kez evlere ziyarete de gittim maddi farklılıkları da gözlerimle gördüm. Ben sadece sıkıntılı öğrenciler hakkında bir veli görüşmesi yapmadım yoksa birçok velinin evine konuk oldum bizzat çocuğun kendi ortamını gördüm.Öğretmen olup maddi farklılıkların çocuklar üzerindeki etkisinden bu kadar uzak olamazsınız
Ben de bunu soruyorum işte, nasıl? Üç çocuktan kalan vakitle internetten gelen geliriniz ne kadar yetecek çocuklara? Eşiniz sıkıntısız gitti evden diyelim veya öldü ev size kaldı tamam, kira yok diyelim, anladığım kadarıyla çocuklarin sosyal , sportif, kültürel, sanatsal gelişimleri için harcama yapmayı da çok gereksiz görüyorsunuz, o da tamam, ama ya faturalar ,sağlık , beslenme,giyinme, ulasim gibi zorunlu giderler? Bunlar da mi gereksiz?Aslında belirtmiştim kendi paramı kazanıyorum diye ha ayda 50bin kazanmam 20-30 kazanırım ama sonuçta kazancım var ne şekilde kazandığıma ben karar veriyorum sadece çocukları bırakıp tam zamanlı işe giderek mi yoksa evimden mi bence buda benim en doğal hakkım. Eşim aldatsa dövse sövse 3 çocuğumu da alır aslanlar gibi giderim ailemin yanına değil kendi ayaklarımın üzerinde duracak şekilde giderim ayrıca eşimle ortak malımız olan bu evden 3 çocukla benim değilde tek başına eşimin gitmesi çok daha yerinde olur bence boşanmayı gerektirecek sebep eşimdense üstelik. Yani ne benim ne de çocuklarımın geleceği birinin vicdanına bırakılmış değil kesinlikle.
İyi tamam da sizin söylediğinizle aynı şeyi söylemişim zaten. Sizin hakim olduğunuzu da biliyorum. O kitaplar sizden farklı şey söylemiyor ki onlara kendinizi alkışlatıyorsunuz :))Ben de bir çok suçluya mahkumiyet kararı kurmuş , onlarca ifade dinlemiş, işi kimin suçlu kimin mağdur olduğuna karar vermek olan bir insanım o yüzden öyle bir net konuşurum ki o kitaplar susar alkışlar beni.
Kapitalist sistem bebek ve çocuk malzeme ve gereçlerini satmak istemiyor mu ? Neden üremenizi istemiyor. Veya kapitalist sisteme ucuz iş gücü lazım değil mi ? Üremenin azalması kapitalizmin en korktuğu şey.Size o kadar katılıyorum ki yorum yapmadan geçemedim, gerçekten tamamen kapitalist sistem istiyor ki daha fazla çalışalım daha fazla kazanalım daha da çok harcayalım, 6 gün çalışalım 7. Gün avmde para saçalım, e kadın için çocuk izin demek iş hayatından düzenden çıkması demek
Ben de sizin hayatın gerçekleriyle alıp veremediğiniz var diye düşünüyorum :)) yani anne olmak elbette müthiş bir histir ben kendim anne değilim ona rağmen söylüyorum bunu. Yani illa olmuş olmam da gerekmiyor bunu bilmek için. Mesela kedilerin fareleri avladığını bilmek için insanın kedi olması gerekmez ya, anneliğin kadın için ne kadar farklı ve muhteşem bir deneyim olduğunu bilmek için de anne olmaya gerek yok.Ben senin istatistik bilimiyle bir alıp veremediğin olduğunu düşünmeye başladım artık
Maşallah yavrunuza ama bakın sizinki de bir tercihOğlum 6 yaşında, İngilizce eğitim alıyor. Piyano çalabiliyor. Bir kaç sene sonra bateriye geçmek istiyor. Basket ve yüzmeye gidiyor, iyi seviyede oynuyor.
Sizce yetişkin hayatında bunlar “ufak tefek” farklar mı?
İşte üç çocukla deneyim sunma fırsatı çok zengin değilsen imkansız.Yo gayet farkındayım, defalarca kez evlere ziyarete de gittim maddi farklılıkları da gözlerimle gördüm. Ben sadece sıkıntılı öğrenciler hakkında bir veli görüşmesi yapmadım yoksa birçok velinin evine konuk oldum bizzat çocuğun kendi ortamını gördüm.
Yorum sahibi çocuğuna deneyim fırsatı sunuyor olabilir ama herkes illa tüm hepsini sunmak zorunda değil. Ben bu konu üzerinden yorum yapıyorum konu sahibi kimseye el açmıyor maddi manevi beklentisi yok. Kendileri bakacaklar çocuğa. O zaman karışmak da düşmez kimseye.
Müthiş his olduğunu genel geçer değil, kedi fare içgüdüBen de sizin hayatın gerçekleriyle alıp veremediğiniz var diye düşünüyorum :)) yani anne olmak elbette müthiş bir histir ben kendim anne değilim ona rağmen söylüyorum bunu. Yani illa olmuş olmam da gerekmiyor bunu bilmek için. Mesela kedilerin fareleri avladığını bilmek için insanın kedi olması gerekmez ya, anneliğin kadın için ne kadar farklı ve muhteşem bir deneyim olduğunu bilmek için de anne olmaya gerek yok.
Yeğenimi evlat edindi ailem. Doğar doğmaz çocuk esirgemeye verilmiş bir bebekti kendisi.Sizin cevreniz “elalemin çocuğu banane aç kalsın” diyor diye herkesi öyle sanıyorsunuz. Avrupada velilerin ödleri kopuyor çocuğuma kötü bakarsam elimden alırlar diye. Çok eğitimli bilinçli bireyseniz 4. Çocuğu yetimhaneden edinirsiniz. Ama öyle yapacağınızı sanmam.
Sosyal kültürel sanatsal gelişimleri için harcama yapmayı gereksiz görüyorsunuz dediğiniz noktada hakikaten çok şaşırdım yani bunu çıkarmış olmanıza. Bir doktor bir branşın doktorudur, öğretmen bir branşın öğretmenidir gibi gibi çocuğun ilgisi üzerinde durup ona yoğunlaşılması gerektiğini savundum, o kursa da gitsin buna da gitsin herşeyi yapsın becersin baskısı olmadan istediği ilgi duyduğu bir şeyi isteyerek severek yapsın anlamında yazdım aslında. Mesela 5 yaşındaki oğlum futbol oynamayı çok seviyor yeteneğide var ve bunun üzerinde durup haftada 4 gün özel bir futbol kulübüne götürüyorum ama bir kaç kez jimnastik vs deneyimimiz oldu istemedi yani hiç keyif almadı bundan bahsediyorum burdaki söz konusu harcama yapmakta değil aslında gücümüz yettiğince harcayalım ama kendi hayalimizdeki çocuk için değil çocuğumuzun hayaline harcayalım. Ayrıca ben öğretmenim yani işe girmek istersem girerim evden yaptığım işide devam ettiririm öğretmen olmasaydımda tam zamanlı bir iş istersem girebilirdim yani yazdıklarımdan bu gibi konularda düşüncesiz bir insan olabileceğimi düşünmeniz beni üzdü açıkçası demek yeterli açıklayamamışım kendimiBen de bunu soruyorum işte, nasıl? Üç çocuktan kalan vakitle internetten gelen geliriniz ne kadar yetecek çocuklara? Eşiniz sıkıntısız gitti evden diyelim veya öldü ev size kaldı tamam, kira yok, anladığım kadarıyla çocuklarin sosyal kültürel sanatsal gelişimleri için harcama yapmayı da çok gereksiz görüyorsunuz o da tamam, ama ya faturalar ,sağlık , beslenme,giyinme, ulasim gibi zorunlu giderler? Bunlar da mi gereksiz?
Çocuk talep ederse ve çok çocuk ortamında yapamazsayı diyorum ben. Çocuklar büyüdükçe inanılmaz bir masraf artışı oluyor. Bizim zamanımızdaki gibi değiller.Maşallah yavrunuza ama bakın sizinki de bir tercih
Mesela benim büyük oğlum da spor, müzik tercih etmedi
Boyu uzun basket oynasın istedik ama istemedi
Kitap okumayı çok seviyor yüzlerce okumuştur çok sakin bir çocuk
Savcı olmak istiyor
Küçüğüm daha farklı enerjik o da spora gidiyor öyle seviyor
Üçüncü nasıl olacak bilemiyoruz şuan
Yani herkesin kendi tercihi
Her çocuk piyano, batteri çalacak basket oynayacak diye birşey yok
Bunlar üstünlük meselesi olamaz çocuğu mükemmel de yapmaz
Hobiler bi nebze de gıda konusu var. Şuan kıyma et girmeyen ev o kadar fazla ki. Haftada 3 gün kırmızı et grubu yemesi gerekir bi çocuğun, meyvesi kuruyemişi temiz gıda zaten iki kat pahalı. Her şey bir yana sağlıktan ötesi yok kurslara gönderip göndermeme hayati değil ama dünyaya getirilen çocuklarımızı temiz gıda ile iyi beslememiz gerekiyor buda malesef paraya bakıyor.siz çocuğunuzu böyle yetiştirmek istemişsiniz. İsterseniz bütün hayatınızı bu yönde harcayın kendi bileceğiniz iş. Ama herkes sizin gibi düşünmek zorunda değil. Ben de hamileyim elbette çocuğum için en iyisinin olmasını isterim ama proje olarak da görmem.