Haklısın. Böyle birilerinin hakkına girmek ahını almaktan çok korkardı. Cümleleri ondan güzel sanırım. Bana "senin beni sevdiğin gibi kimse beni sevmeyecek biliyorum bunu" demitşti o gece tatile gittiğimizde. Ama yine de gidiyor işte.Geri dönecek ve sen yine kabul ediceksin.Ha sanma ki öyle büyük bir aşk bu.Aşkından dönmeyecek özledi diye dönmeyecek.Kimseyi bulamadığından dönecek.Dışarıda ne var merak ediyor belli ki.Afilli aşk romanı cümleleriyle ayrılınca ne oluyor yani? Yaptığı şerefsizlikten başka bişey değil.
Etmemem gerektiğini biliyorum. Olması gereken bu..Bi dolanıp geri gelecek bu adam kendini azıcık seviyorsan geldiğinde kabul etme
Zamanla bu isteğiniz bile kalmayacak... boşa üzülmüşüm zamanında diyeceksiniz... ben sizden çok daha uzun süreli bir ilişkimde terk edildim... iyi ki de terk edilmişim... geri döndü mü evet döndü... ama şuan benim tercih edeceğim bir adam değil... sabredin, asla aramayın emin olun geri dönecektir... canınızın yanması da çok normal sonuçta 3.5 yılı paylaşmışsınız...Dönmesini ve pişman olmasını istiyorum. Biliyorum ki dönse içim soğuyacak artık. Benim yaşadıklarımı yaşasın istiyorum. O zaman geldiğinde "çok seven o olsun ama sevilen ben olayım".. mümkün mü bilmiyorum..
Ne yazacağımı bilemedim, çok emek vermişsin, hep yanında olmuşsun zor zamanlarında, destek olmuşsun. Bence aklında başkası var o konuştuğu kız olabilir. Bence bir süre arayıp sorma kafasında soru işaretleri var. Nedeni kıskançlık olduğunu sanmıyorum. Kendini işine, arkadaşlarına, ailene ver. Kendini yıpratma, kendinde hata arama, gitmek istemiş gitmiş. Zorla döndürsen de yine gider.
Zamanla bu isteğiniz bile kalmayacak... boşa üzülmüşüm zamanında diyeceksiniz... ben sizden çok daha uzun süreli bir ilişkimde terk edildim... iyi ki de terk edilmişim... geri döndü mü evet döndü... ama şuan benim tercih edeceğim bir adam değil... sabredin, asla aramayın emin olun geri dönecektir... canınızın yanması da çok normal sonuçta 3.5 yılı paylaşmışsınız...
Ha bunu bile bile gidiyorsa at çöpe gitsin o adamı.Sevgi saygı sadakatten başka ne bekliyormuş ne umuyormuş ki? Erkekler çok yalancı , beni boğma beni daraltma beni kıskanma derler gider k..... dedikleri kızlarla evlenirler.Hep yalan dolan ya.Bazen bu tür şeyleri duyunca evliyim diye şükrediyorum çünkü bu leş ortamlarda doğru insana denk gelmek çok çok zorlaşmış , onu anladım.Yas sürecini fazla uzun tutmadan hayatına yoluna bak.Dönse de olmaz emin ol.Haklısın. Böyle birilerinin hakkına girmek ahını almaktan çok korkardı. Cümleleri ondan güzel sanırım. Bana "senin beni sevdiğin gibi kimse beni sevmeyecek biliyorum bunu" demitşti o gece tatile gittiğimizde. Ama yine de gidiyor işte.
Her son canını acıtır insanın. Ama bitmiş, kabullenmekten başka yapacak bir şey yok. Üstelik aldatılmayı sindirmişsiniz.
Söyleyeceklerim canınızı yakacak ama bu süreçte diğer kadınla ilişkiye başlayacak ya da başladı muhtemelen. Olmazsa, yürümezse diye size de kapıyı tam kapatmamış. Yolunda giderse kapatacak.
Lütfen kendinizi sevin, kendi değerinizi bilin.
Keşke adamı kendinizden soğutana kadar uğraşmasaydınız. Kendiniz yazmışsınız aşırı kıskanç ve adamın hareket alanını kısıtlayan biriymişsiniz. Üstüne birde adam sizi psikolojik anlamda hırpaladıkça kıymete binmiş gözünüzde. Onun ilgisizliği sizinde sevginiz katlanmış adamın yaptıklarına rağmen. Keşke adama hakettiği gibi davranabilseniz.Merhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.
Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Bu süreçte ona ihraç olduktan sonra iş buldum. Birlikte yüksek lisans yaptık. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.
Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini ama söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin" benden diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu"demiş. Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye. "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım" dedi.
Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.
Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.
Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..
Bunun için atman gereken adımları atEtmemem gerektiğini biliyorum. Olması gereken bu..
Bence de geri gelecek ama kabul etme.
Keşke adamı kendinizden soğutana kadar uğraşmasaydınız. Kendiniz yazmışsınız aşırı kıskanç ve adamın hareket alanını kısıtlayan biriymişsiniz. Üstüne birde adam sizi psikolojik anlamda hırpaladıkça kıymete binmiş gözünüzde. Onun ilgisizliği sizinde sevginiz katlanmış adamın yaptıklarına rağmen. Keşke adama hakettiği gibi davranabilseniz.
Okurken empati yaparak okudum.
Bu adam sizden geçmiş hatta yerinize yeni birini bile koymuş.
Muhtemelen de o mesajlaştığı kadınla rahat vakit geçirmek içindir.
Kendinize bir iyilik yapın ve sizde ondan geçin. Çok zor olacak biliyorum ama sonrası sizin için daha kötü olacak.
Allah sabır versin ...
Ara vermek istiyorum diyen adamla tatile gittigin an sen kendini bitirmissin. Son kez mutlu olalim diye tatile gelen kadini ben de istemem. Biraz gururlu olun yahu nedir bu arabesk iliski. Cehennemin dibine git diyerek rest cekseydin senin pesinde olurdu.
Bundan sonra şansımı başkalarıyla deniycem. Ama olurda senden iyisini bulamazsam dönerim. Sen beni bekle
Demiş
Sevgiliden çok annesi gibi olmuşsunuz. Sizin hatalarınız da çok. Yalnız kalmalıyım diyen bir adamla bile hala tatile gitmişsiniz. Haliyle daralmış. Evlenmeden fazlasıyla evli gibi kalmışsınız. İpi hiç bırakmamışsınız. Birde tabi iş güç hayat yaşanılanlar var..
Anlattıklarınız kadarıyla sizi seviyor, geri dönecek de.. Kabul edersiniz etmezsiniz o arada neler olur bilmiyorum ama zorlamayın artık, akışına bırakın..
Hayatinizdan cikarin acik ve net.Merhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.
Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Bu süreçte ona ihraç olduktan sonra iş buldum. Birlikte yüksek lisans yaptık. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.
Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini ama söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin" benden diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu"demiş. Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye. "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım" dedi.
Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.
Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.
Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..
Adam yeni heyecan istiyor donmeyecek dönse de yine gidecek . Kolay değil ama her acının sonu var bu da geçer. Ağla ağla sonra sil gözünün yaşını hayata devam etMerhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.
Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Bu süreçte ona ihraç olduktan sonra iş buldum. Birlikte yüksek lisans yaptık. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.
Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini ama söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin" benden diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu"demiş. Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye. "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım" dedi.
Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.
Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.
Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..