- Konu Sahibi landemiyoladiyola
-
- #241
Üzülmeyin tipik alfa erkek durumları bunlar baba oğulda olsalar gizli bir rekabet oluyor aralarında biz 3 kardeşiz 2 kızdan sonra erkek kardeşim oldu babam resmen delirdi oğlu için yanaktan ,alından ,boyundan en son dudaktan öpme gibi selamlaşmaları vardı acayip kıskanırdık kızkardeşimle erkek kardeşim ergenliğe girince çatışmaları başladı gerçi babam asla vurmadı babam çocuk dövemezdi çok yufka yürekliydi rahmetli bir kaç sene didiştiler sonra arkadaş gibi oldular merak etmeyin geçici bir süreçHerkese Merhaba,
Çok eski bir üyeyim ama uzun zamandır sadece göz atabiliyorum, pek yorum yapmıyordum ancak şu an yardıma ve dışardan birilerinin yaşadıklarıma yorum yapmasına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
41 yaşında, iki erkek çocuk annesiyim. Eşimle 20 yaşında tanıştık. Çok severek evlendik. Bunca senede tabi zaman zaman sıkıntılarımız oldu ama çok büyük dertler değil çok şükür. Ancak ailece dün çok kötü bir gün yaşadık.
Büyük oğlum 12 yaşında. Oldum bittim zor bir çocuk diyebilirim. Harika bir kalbi var, çok merhametli, zaman zaman çok olgun ancak dikkat toplamada sıkıntısı var. Dürtüselliği var. Pandemi döneminin ergenlik başlangıcına gelmesi tabi isleri iyice zorlaştırıyor.
Dün gece ilk iftar. Çocuklarımda oruç tutmuştu. Ailece güle oynaya iftara oturduk. Çorbalar içildi. Saçmasapan bir nedenden bir tartışma çıktı masada ve oglum masadan kalktı. Öyle saçma videolar filan izliyorlar ki ağzına takılmıştı, " mal mısınız?" dedi masadan kalkarken. Ve benim 21 senedir tanıdığım adam, eşim, çocuklarımızı her daim anormal seven, hatta zaman zaman yüz göz oluyor diye eleştirdigim eşimin gözü döndü.
Oğluma resmen saldırdı. Hadi babadır diyelim, yok açıklayamıyorum. Oğluma kafa göz daldı, araya girdim, korkunçtu. Yemin ederim bunca senedir ilk kez böyle birsey yaşadık. Oğlumu hırpalamasına izin vermedim, hatta ömrümün ilk tokadını yedim, beni aradan çıkarmak için..
Bunca senelik hayat arkadaşımın bu yaptığını hazmedemiyorum. Ağrıma gitti. Haykırarak ağladım, senelerdir tutmayan migrenim tuttu, bugün yataktan çıkamadım. Oğlumu sakinleştirdim ama gerçekten fiziksel açıdan fazlası kalp kırıklığıymış.
Bugün işten geldi, yüzüne bile bakmıyorum. Üzüldüğünü ve kendine şaştığını tahmin ediyorum ama burnundan kıl aldırmıyor. Özür dilemedi. Barışma mevzularında, ufak tefek dargınlıklarda hic küs uyumayız. Genel olarak huzurluyuzdur ama inanılmaz kırgınım. Dün gece yatagımızda uyumadım.
Oğlum hata yaptı, bende öncesinde söylenmistim ama 41 yaşında, aşırı kontrollü birinin bu derece delirmesi beni herseyden soguttu ve yabancılaştırdı. Yüzüne bakasım yok.
Her ailede olur mu böyle şeyler? El bebek gül bebek büyüdüğümü, rahmetli babacığımdan bir tane tokat bile asla yemediğimi biliyor. Oğlum malesef zor bir çocuk olabilir ama tüm ergenliğinde böyle şeyler mi yaşayacağız? Ne yapmalıyım?
Lütfen sağduyulu fikirlere ihtiyacım var, çok dağıldım...
Okuyan herkese tesekkur ederim.
Iftardan sonra: aclik sinir yapmasin diyeiki yetişkin olarak yalnız oturun, mümkünse iftardan sonra :) eğer çocukları evden uzaklaştıracak bir büyükanne, teyze vb varsa misafirliğe gönderebilirsiniz.
şundan ne anlamam gerekiyor
Siz ne anlarsınız bilemem ama ben aklınız fikriniz sevişmekte diye anladım .iki yetişkin olarak yalnız oturun, mümkünse iftardan sonra :) eğer çocukları evden uzaklaştıracak bir büyükanne, teyze vb varsa misafirliğe gönderebilirsiniz.
şundan ne anlamam gerekiyor
Hayat her zaman altın tepside sunulmuyor malesef. Baba evinde şiddet görmüş olsaydı kocasının evinde şiddet görmesini normal mi karşılayacaktır .aynı şey orada el bebek gül bebek diye hayatı öyle devam edemez. O kadar kötü şey yaşanıyor ki . Babanın bu kadar saldırması çok fena bir tokat atabilirdi sadece bence . Çocuk eğitimi teknoloji çağında çok daha zorMaşallah sizeadam çocuga kafa goz dalmış siz neden bahsediyorsunuz!!! Bıraksaydıda öldursemıydı cocugu yanı yada kırsamıydı sağını solunu. Eğitmek disiplin bumu yani?Bırde diyorsunuz ki el ebebek gulbebeklik her zaman olmaz. Baba evinde yaşadın koca evinde dayak mı ye diyorsunuz yani bu ne demektir yahu ben bazen gercekten anlamıyorum bu hemcinsleri.
Bakin hala siddeti normallestirmeye calisiyorsunuz! Benim de pandemiden dolayi ruh halim cok bozuk! Hatta bugune kadar hic bu kadar bozuk olmamıştı! Ne yapim simdi..Cocukta yok bende. Kedim var elimin altinda..Beni tirmikladi diye tekme tokat girişiyim mi hayvana?? Siz kocaman adamin ruh halini dusuneceginize oğlumuzu düşünün bence..Valla iki gündür çok düşündüm. Sadece pandemi herhalde diyorum. Çünkü bir sosyal hayatımız vardı, disari çıkardık arkadaşlarımızla arada. Çok kapandık herkes gibi. Taşındık bu arada. Evimiz biraz sehir disinda. Trafik, sabah 6'da çıkıyor bazen.. Bu arada sakin oğlumun ergenliğe adımları. Aslında ergen öncesi demeliyim. Hayat kosturmasi yordu sanirim. Bir de aklıma acaba 40 yas durumları mi yaşıyoruz diye gelmiyor değil.. Sehir efsanesi gibidir ya erkekler 40'tan sonra bir coşar. Bir durum yaşamamıştık ama bilemiyorum. Yorumlariniz icin cok teşekkür ederim, cok degerli
Saydiginiz hicbir sey cocuguna ya da herhangi birine siddet gostermesi icin bir bahane olamaz. Bahane aramayin lutfen. Esiniz yanlis yapti. Bunun aciklamasi yok. Yetiskin gibi davranip takkeyi onune koysun, yaptigindan utansin, bir daha yapmamasi icin ne gerekiyorsa yapsin, yoksa gitsin kendine yasayacak baska bir yer bulsun, duvarlari tekmelesin.Valla iki gündür çok düşündüm. Sadece pandemi herhalde diyorum. Çünkü bir sosyal hayatımız vardı, disari çıkardık arkadaşlarımızla arada. Çok kapandık herkes gibi. Taşındık bu arada. Evimiz biraz sehir disinda. Trafik, sabah 6'da çıkıyor bazen.. Bu arada sakin oğlumun ergenliğe adımları. Aslında ergen öncesi demeliyim. Hayat kosturmasi yordu sanirim. Bir de aklıma acaba 40 yas durumları mi yaşıyoruz diye gelmiyor değil.. Sehir efsanesi gibidir ya erkekler 40'tan sonra bir coşar. Bir durum yaşamamıştık ama bilemiyorum. Yorumlariniz icin cok teşekkür ederim, cok degerli
Mal lafina olcak sey degil demek ama siddete sebepler sunmak.Oğlunuzun mal mısınız demesi çok talihsizce olmuş gerçekten ergendir anlarım ama yemek sofrasında hele ki iftar sofrasında olmaması gereken bir davranış olmuş.. babanın tepkisinin şiddeti muhtemelen bu yüzden çünkü genelde sakin biri anladığım kadarıyla .sizin araya girmeniz öfkesini dahada kamçılamış annesiniz neticede sizi de anlıyorum ama mantık yerine duygu çalıştırıyoruz çocuklarımızı koruyacaz diye bence uygun bir zamanda önce oğlunuzla konuşun tutumu konusunda eşinize gelince hatalı olduğunu düşündüğünde ki düşünecek bence özrünü diler.
Sen nasıl bir insansın yaaAralarına girmenizi doğru bulmadım . Onun yemesi gereken tokadı siz yemişsiniz . O tokat belki çocuğunuzu kendine getirirdi . Ve el bebek gül bebek büyümek malesef hep öyle devam edeceği anlamına gelmiyor. Eşiniz çok fazla tepki vermiş ama araya girmiş olmanız oğlumuza yanlışını fark ettirmez
eşinizde insan ,keşke olmasa imiş ama ne yazık ki olmuş. umarım bir daha olmaz .Herkese Merhaba,
Çok eski bir üyeyim ama uzun zamandır sadece göz atabiliyorum, pek yorum yapmıyordum ancak şu an yardıma ve dışardan birilerinin yaşadıklarıma yorum yapmasına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
41 yaşında, iki erkek çocuk annesiyim. Eşimle 20 yaşında tanıştık. Çok severek evlendik. Bunca senede tabi zaman zaman sıkıntılarımız oldu ama çok büyük dertler değil çok şükür. Ancak ailece dün çok kötü bir gün yaşadık.
Büyük oğlum 12 yaşında. Oldum bittim zor bir çocuk diyebilirim. Harika bir kalbi var, çok merhametli, zaman zaman çok olgun ancak dikkat toplamada sıkıntısı var. Dürtüselliği var. Pandemi döneminin ergenlik başlangıcına gelmesi tabi isleri iyice zorlaştırıyor.
Dün gece ilk iftar. Çocuklarımda oruç tutmuştu. Ailece güle oynaya iftara oturduk. Çorbalar içildi. Saçmasapan bir nedenden bir tartışma çıktı masada ve oglum masadan kalktı. Öyle saçma videolar filan izliyorlar ki ağzına takılmıştı, " mal mısınız?" dedi masadan kalkarken. Ve benim 21 senedir tanıdığım adam, eşim, çocuklarımızı her daim anormal seven, hatta zaman zaman yüz göz oluyor diye eleştirdigim eşimin gözü döndü.
Oğluma resmen saldırdı. Hadi babadır diyelim, yok açıklayamıyorum. Oğluma kafa göz daldı, araya girdim, korkunçtu. Yemin ederim bunca senedir ilk kez böyle birsey yaşadık. Oğlumu hırpalamasına izin vermedim, hatta ömrümün ilk tokadını yedim, beni aradan çıkarmak için..
Bunca senelik hayat arkadaşımın bu yaptığını hazmedemiyorum. Ağrıma gitti. Haykırarak ağladım, senelerdir tutmayan migrenim tuttu, bugün yataktan çıkamadım. Oğlumu sakinleştirdim ama gerçekten fiziksel açıdan fazlası kalp kırıklığıymış.
Bugün işten geldi, yüzüne bile bakmıyorum. Üzüldüğünü ve kendine şaştığını tahmin ediyorum ama burnundan kıl aldırmıyor. Özür dilemedi. Barışma mevzularında, ufak tefek dargınlıklarda hic küs uyumayız. Genel olarak huzurluyuzdur ama inanılmaz kırgınım. Dün gece yatagımızda uyumadım.
Oğlum hata yaptı, bende öncesinde söylenmistim ama 41 yaşında, aşırı kontrollü birinin bu derece delirmesi beni herseyden soguttu ve yabancılaştırdı. Yüzüne bakasım yok.
Her ailede olur mu böyle şeyler? El bebek gül bebek büyüdüğümü, rahmetli babacığımdan bir tane tokat bile asla yemediğimi biliyor. Oğlum malesef zor bir çocuk olabilir ama tüm ergenliğinde böyle şeyler mi yaşayacağız? Ne yapmalıyım?
Lütfen sağduyulu fikirlere ihtiyacım var, çok dağıldım...
Okuyan herkese tesekkur ederim.
Bir tokattan bahsediyorum ben kafa göz dalamaz tabi ki . Şimdi diyeceksin bir tokatta şiddet. Evet . Ama çok saygısız bır nesil geliyor. Ebeveynler çocuklarına her zaman doğru davranamiyor . Annenin tokat yemesi evde anne babanın otoritesini sallar . Annesinin kendine hak verdiğini düşünürSen nasıl bir insansın yaa
Sokakta tanımadığım çocuğa vursalar girerim araya ben
Bu zihniyet var olduğu sürece bu memlekette şiddet bitmez
O çocuğun yerine koy kendini çocuğu şiddetten de koruyamayacaksak niye anne baba oluyoruz
Doğru eğitim çocuğun her hatasında tekme tokat dalmak ise sizin anlayışınızda, ben de size değil ama çocuğunuza şans dilerim gelecekte. Siz şu olayda babanın yaptığına ağzının payını vermek diyorsanız, başka olaylarda başka bir zamanda birileri de size ağzının payını verir bir bakışınıza, bir sözünüze. Kendince ama çok haklı sebeplerle.Ben ailedeki kimseye değil ama gelecekteki geline çok üzüldüm. Bu çocuk o geline hakaret de etse, dövse de kayınvalidesi hep oğlunu haklı bulacak, belki de araya girip oğlunu bağrına basacak.
Baba ağzının payını vermeye kalkmış ayağa, araya girip de oğlunuzun terbiyesizliğini onayladığınızı göstermiş oldunuz. Belli ki çocuğun böyle “zor bir çocuk” olmasında sizin her hatasına göz yummanızın büyük payı var. Yalnızca şiddeti durdurmaya çalışıp sonra kocanızla yalnız konuşsaydınız, nasıl davranacağınıza birlikte karar verseydiniz keşke.
Ebeveynlik çocuğa doğru eğitimi vermekle oluyor, her hatasını savunmakla değil. Ergenlikte ve gelecekte bol şans dilerim size, bu gidişle çok migren atağı yaşarsınız.
Hep incelikle herkese saygı duydum ama bu nedir? Ben esimin ruh halini düşünmüyorum, bir arkadas sormuş ne olabilir bu, su, o hangisi diye bende ona istinaden yazdım. Siz su an oglumu düşünmediğimi soyleyerek ahkam kesiyorsunuz, psikolojik şiddet bu yaptığınızda. Benim su ana kadar yazdıklarımdan bunu mu cikardiniz gerçekten, cok şaşkın ve üzgünüm.Bakin hala siddeti normallestirmeye calisiyorsunuz! Benim de pandemiden dolayi ruh halim cok bozuk! Hatta bugune kadar hic bu kadar bozuk olmamıştı! Ne yapim simdi..Cocukta yok bende. Kedim var elimin altinda..Beni tirmikladi diye tekme tokat girişiyim mi hayvana?? Siz kocaman adamin ruh halini dusuneceginize oğlumuzu düşünün bence..
Burada bir hanim yazmis. Ben sokakta cocugunu döven bir kadınla kavga etmiş anneyim. Hic bir aciklama cocugun dayak yemesine bahane olamaz. Bunun için şımarmaz cocuk merak etmeyin!Ben ailedeki kimseye değil ama gelecekteki geline çok üzüldüm. Bu çocuk o geline hakaret de etse, dövse de kayınvalidesi hep oğlunu haklı bulacak, belki de araya girip oğlunu bağrına basacak.
Baba ağzının payını vermeye kalkmış ayağa, araya girip de oğlunuzun terbiyesizliğini onayladığınızı göstermiş oldunuz. Belli ki çocuğun böyle “zor bir çocuk” olmasında sizin her hatasına göz yummanızın büyük payı var. Yalnızca şiddeti durdurmaya çalışıp sonra kocanızla yalnız konuşsaydınız, nasıl davranacağınıza birlikte karar verseydiniz keşke.
Ebeveynlik çocuğa doğru eğitimi vermekle oluyor, her hatasını savunmakla değil. Ergenlikte ve gelecekte bol şans dilerim size, bu gidişle çok migren atağı yaşarsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?