• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

21 senede korkunç bir ilk :(

Herkese Merhaba,
Çok eski bir üyeyim ama uzun zamandır sadece göz atabiliyorum, pek yorum yapmıyordum ancak şu an yardıma ve dışardan birilerinin yaşadıklarıma yorum yapmasına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
41 yaşında, iki erkek çocuk annesiyim. Eşimle 20 yaşında tanıştık. Çok severek evlendik. Bunca senede tabi zaman zaman sıkıntılarımız oldu ama çok büyük dertler değil çok şükür. Ancak ailece dün çok kötü bir gün yaşadık.
Büyük oğlum 12 yaşında. Oldum bittim zor bir çocuk diyebilirim. Harika bir kalbi var, çok merhametli, zaman zaman çok olgun ancak dikkat toplamada sıkıntısı var. Dürtüselliği var. Pandemi döneminin ergenlik başlangıcına gelmesi tabi isleri iyice zorlaştırıyor.
Dün gece ilk iftar. Çocuklarımda oruç tutmuştu. Ailece güle oynaya iftara oturduk. Çorbalar içildi. Saçmasapan bir nedenden bir tartışma çıktı masada ve oglum masadan kalktı. Öyle saçma videolar filan izliyorlar ki ağzına takılmıştı, " mal mısınız?" dedi masadan kalkarken. Ve benim 21 senedir tanıdığım adam, eşim, çocuklarımızı her daim anormal seven, hatta zaman zaman yüz göz oluyor diye eleştirdigim eşimin gözü döndü.
Oğluma resmen saldırdı. Hadi babadır diyelim, yok açıklayamıyorum. Oğluma kafa göz daldı, araya girdim, korkunçtu. Yemin ederim bunca senedir ilk kez böyle birsey yaşadık. Oğlumu hırpalamasına izin vermedim, hatta ömrümün ilk tokadını yedim, beni aradan çıkarmak için..
Bunca senelik hayat arkadaşımın bu yaptığını hazmedemiyorum. Ağrıma gitti. Haykırarak ağladım, senelerdir tutmayan migrenim tuttu, bugün yataktan çıkamadım. Oğlumu sakinleştirdim ama gerçekten fiziksel açıdan fazlası kalp kırıklığıymış.
Bugün işten geldi, yüzüne bile bakmıyorum. Üzüldüğünü ve kendine şaştığını tahmin ediyorum ama burnundan kıl aldırmıyor. Özür dilemedi. Barışma mevzularında, ufak tefek dargınlıklarda hic küs uyumayız. Genel olarak huzurluyuzdur ama inanılmaz kırgınım. Dün gece yatagımızda uyumadım.
Oğlum hata yaptı, bende öncesinde söylenmistim ama 41 yaşında, aşırı kontrollü birinin bu derece delirmesi beni herseyden soguttu ve yabancılaştırdı. Yüzüne bakasım yok.
Her ailede olur mu böyle şeyler? El bebek gül bebek büyüdüğümü, rahmetli babacığımdan bir tane tokat bile asla yemediğimi biliyor. Oğlum malesef zor bir çocuk olabilir ama tüm ergenliğinde böyle şeyler mi yaşayacağız? Ne yapmalıyım?
Lütfen sağduyulu fikirlere ihtiyacım var, çok dağıldım...
Okuyan herkese tesekkur ederim.
Üzülmeyin tipik alfa erkek durumları bunlar baba oğulda olsalar gizli bir rekabet oluyor aralarında biz 3 kardeşiz 2 kızdan sonra erkek kardeşim oldu babam resmen delirdi oğlu için yanaktan ,alından ,boyundan en son dudaktan öpme gibi selamlaşmaları vardı acayip kıskanırdık kızkardeşimle erkek kardeşim ergenliğe girince çatışmaları başladı gerçi babam asla vurmadı babam çocuk dövemezdi çok yufka yürekliydi rahmetli bir kaç sene didiştiler sonra arkadaş gibi oldular merak etmeyin geçici bir süreç
 
iki yetişkin olarak yalnız oturun, mümkünse iftardan sonra :) eğer çocukları evden uzaklaştıracak bir büyükanne, teyze vb varsa misafirliğe gönderebilirsiniz.



şundan ne anlamam gerekiyor
Iftardan sonra: aclik sinir yapmasin diye
Cocuklari gonderin: cocuklar tartismaniza, konusmaniza sahit olmasin

Sevismeyi nasil cikardiniz ben cok saskinim.
 
iki yetişkin olarak yalnız oturun, mümkünse iftardan sonra :) eğer çocukları evden uzaklaştıracak bir büyükanne, teyze vb varsa misafirliğe gönderebilirsiniz.



şundan ne anlamam gerekiyor
Siz ne anlarsınız bilemem ama ben aklınız fikriniz sevişmekte diye anladım .
 
Maşallah size 👏👏adam çocuga kafa goz dalmış siz neden bahsediyorsunuz!!! Bıraksaydıda öldursemıydı cocugu yanı yada kırsamıydı sağını solunu. Eğitmek disiplin bumu yani?Bırde diyorsunuz ki el ebebek gulbebeklik her zaman olmaz. Baba evinde yaşadın koca evinde dayak mı ye diyorsunuz yani bu ne demektir yahu 😲😲 ben bazen gercekten anlamıyorum bu hemcinsleri.
Hayat her zaman altın tepside sunulmuyor malesef. Baba evinde şiddet görmüş olsaydı kocasının evinde şiddet görmesini normal mi karşılayacaktır .aynı şey orada el bebek gül bebek diye hayatı öyle devam edemez. O kadar kötü şey yaşanıyor ki . Babanın bu kadar saldırması çok fena bir tokat atabilirdi sadece bence . Çocuk eğitimi teknoloji çağında çok daha zor
 
Benim bir arkadaşım var şu an 35 yaşında. Aynı şeyleri yaşamış oğlunuzla. Bir iftar masası sonrası annesine sen gerizekalı mısın demiş ve babası yerinden kalkıp okkalı iki tokat atmış kıza. Üstünden 20 yıl geçmiş ve der ki babam anneme öyle çok değer verirdi ki hayatımın ilk dayağını saygısızlığımdan yedim. Babası göçtü gitti , hala annesine inanılmaz saygılıdır babam duyarsa kızar diye. Belki oğlunuz da böyle düşünebilir, illa bir anda aşırı psikolojisi bozulup dağıtacak değil. Şahsen annemin de benim kafama vazo fırlatmışlığı var mesela , çok şükür psikopat olmadım 🤭
 
Valla iki gündür çok düşündüm. Sadece pandemi herhalde diyorum. Çünkü bir sosyal hayatımız vardı, disari çıkardık arkadaşlarımızla arada. Çok kapandık herkes gibi. Taşındık bu arada. Evimiz biraz sehir disinda. Trafik, sabah 6'da çıkıyor bazen.. Bu arada sakin oğlumun ergenliğe adımları. Aslında ergen öncesi demeliyim. Hayat kosturmasi yordu sanirim. Bir de aklıma acaba 40 yas durumları mi yaşıyoruz diye gelmiyor değil.. Sehir efsanesi gibidir ya erkekler 40'tan sonra bir coşar. Bir durum yaşamamıştık ama bilemiyorum. Yorumlariniz icin cok teşekkür ederim, cok degerli🙏
Bakin hala siddeti normallestirmeye calisiyorsunuz! Benim de pandemiden dolayi ruh halim cok bozuk! Hatta bugune kadar hic bu kadar bozuk olmamıştı! Ne yapim simdi..Cocukta yok bende. Kedim var elimin altinda..Beni tirmikladi diye tekme tokat girişiyim mi hayvana?? Siz kocaman adamin ruh halini dusuneceginize oğlumuzu düşünün bence..
 
12 yaşında bir çocuğun kendini tutamayarak "Mal mısın?" demesini terbiyesiz ve fakat normal bulabilirim. Adı üzerinde çocuk-ergen. Ancak 40 küsur yaşındaki bir adamın, 12 yaşındaki çocuğa akranı gibi saldırmasını hiçbir "Ramazanda şey olmuştur, şekeri oynamıştır, işte babadır, olur öyle" benzeri sebeplerle yumuşatıp da normalleştiremem.

Üstelik bu çıldırışın(!) ardından aklı başına gelince(!) de bir telafi, özür vb. girişimi yok.
Bir de bu çıldırışlar(!) karşılarında kadın, çocuk, hayvan, yaşlı varsa oluyor genelde, ben bir an kendini kaybedip işverenini dövmeye kalkışan adamlardan çok, bir an kendini kaybedip karısını çocuğunu dövenleri görüyorum.
Bu çıldırmalar da nerede patlayacağını biliyor sanki, kaybetme korkusu olmadığı yerlerde çıkıveriyor ortaya.
Çocuğu bugün döversin, el mahkum 12 yaşında çekip gidemez, yine evde, mecbur o ekmeğe o çatıya.
Yaa...
Ondan kolaydır(!) evlat dövmek.
Normalleştirmeyin şunu artık şu devirde bari.
 
Valla iki gündür çok düşündüm. Sadece pandemi herhalde diyorum. Çünkü bir sosyal hayatımız vardı, disari çıkardık arkadaşlarımızla arada. Çok kapandık herkes gibi. Taşındık bu arada. Evimiz biraz sehir disinda. Trafik, sabah 6'da çıkıyor bazen.. Bu arada sakin oğlumun ergenliğe adımları. Aslında ergen öncesi demeliyim. Hayat kosturmasi yordu sanirim. Bir de aklıma acaba 40 yas durumları mi yaşıyoruz diye gelmiyor değil.. Sehir efsanesi gibidir ya erkekler 40'tan sonra bir coşar. Bir durum yaşamamıştık ama bilemiyorum. Yorumlariniz icin cok teşekkür ederim, cok degerli🙏
Saydiginiz hicbir sey cocuguna ya da herhangi birine siddet gostermesi icin bir bahane olamaz. Bahane aramayin lutfen. Esiniz yanlis yapti. Bunun aciklamasi yok. Yetiskin gibi davranip takkeyi onune koysun, yaptigindan utansin, bir daha yapmamasi icin ne gerekiyorsa yapsin, yoksa gitsin kendine yasayacak baska bir yer bulsun, duvarlari tekmelesin.
 
Ben ailedeki kimseye değil ama gelecekteki geline çok üzüldüm. Bu çocuk o geline hakaret de etse, dövse de kayınvalidesi hep oğlunu haklı bulacak, belki de araya girip oğlunu bağrına basacak.
Baba ağzının payını vermeye kalkmış ayağa, araya girip de oğlunuzun terbiyesizliğini onayladığınızı göstermiş oldunuz. Belli ki çocuğun böyle “zor bir çocuk” olmasında sizin her hatasına göz yummanızın büyük payı var. Yalnızca şiddeti durdurmaya çalışıp sonra kocanızla yalnız konuşsaydınız, nasıl davranacağınıza birlikte karar verseydiniz keşke.

Ebeveynlik çocuğa doğru eğitimi vermekle oluyor, her hatasını savunmakla değil. Ergenlikte ve gelecekte bol şans dilerim size, bu gidişle çok migren atağı yaşarsınız.
 
Oğlunuzun mal mısınız demesi çok talihsizce olmuş gerçekten ergendir anlarım ama yemek sofrasında hele ki iftar sofrasında olmaması gereken bir davranış olmuş.. babanın tepkisinin şiddeti muhtemelen bu yüzden çünkü genelde sakin biri anladığım kadarıyla .sizin araya girmeniz öfkesini dahada kamçılamış annesiniz neticede sizi de anlıyorum ama mantık yerine duygu çalıştırıyoruz çocuklarımızı koruyacaz diye bence uygun bir zamanda önce oğlunuzla konuşun tutumu konusunda eşinize gelince hatalı olduğunu düşündüğünde ki düşünecek bence özrünü diler.
Mal lafina olcak sey degil demek ama siddete sebepler sunmak.
 
Aralarına girmenizi doğru bulmadım . Onun yemesi gereken tokadı siz yemişsiniz . O tokat belki çocuğunuzu kendine getirirdi . Ve el bebek gül bebek büyümek malesef hep öyle devam edeceği anlamına gelmiyor. Eşiniz çok fazla tepki vermiş ama araya girmiş olmanız oğlumuza yanlışını fark ettirmez
Sen nasıl bir insansın yaa
Sokakta tanımadığım çocuğa vursalar girerim araya ben
Bu zihniyet var olduğu sürece bu memlekette şiddet bitmez
O çocuğun yerine koy kendini çocuğu şiddetten de koruyamayacaksak niye anne baba oluyoruz
 
Herkese Merhaba,
Çok eski bir üyeyim ama uzun zamandır sadece göz atabiliyorum, pek yorum yapmıyordum ancak şu an yardıma ve dışardan birilerinin yaşadıklarıma yorum yapmasına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
41 yaşında, iki erkek çocuk annesiyim. Eşimle 20 yaşında tanıştık. Çok severek evlendik. Bunca senede tabi zaman zaman sıkıntılarımız oldu ama çok büyük dertler değil çok şükür. Ancak ailece dün çok kötü bir gün yaşadık.
Büyük oğlum 12 yaşında. Oldum bittim zor bir çocuk diyebilirim. Harika bir kalbi var, çok merhametli, zaman zaman çok olgun ancak dikkat toplamada sıkıntısı var. Dürtüselliği var. Pandemi döneminin ergenlik başlangıcına gelmesi tabi isleri iyice zorlaştırıyor.
Dün gece ilk iftar. Çocuklarımda oruç tutmuştu. Ailece güle oynaya iftara oturduk. Çorbalar içildi. Saçmasapan bir nedenden bir tartışma çıktı masada ve oglum masadan kalktı. Öyle saçma videolar filan izliyorlar ki ağzına takılmıştı, " mal mısınız?" dedi masadan kalkarken. Ve benim 21 senedir tanıdığım adam, eşim, çocuklarımızı her daim anormal seven, hatta zaman zaman yüz göz oluyor diye eleştirdigim eşimin gözü döndü.
Oğluma resmen saldırdı. Hadi babadır diyelim, yok açıklayamıyorum. Oğluma kafa göz daldı, araya girdim, korkunçtu. Yemin ederim bunca senedir ilk kez böyle birsey yaşadık. Oğlumu hırpalamasına izin vermedim, hatta ömrümün ilk tokadını yedim, beni aradan çıkarmak için..
Bunca senelik hayat arkadaşımın bu yaptığını hazmedemiyorum. Ağrıma gitti. Haykırarak ağladım, senelerdir tutmayan migrenim tuttu, bugün yataktan çıkamadım. Oğlumu sakinleştirdim ama gerçekten fiziksel açıdan fazlası kalp kırıklığıymış.
Bugün işten geldi, yüzüne bile bakmıyorum. Üzüldüğünü ve kendine şaştığını tahmin ediyorum ama burnundan kıl aldırmıyor. Özür dilemedi. Barışma mevzularında, ufak tefek dargınlıklarda hic küs uyumayız. Genel olarak huzurluyuzdur ama inanılmaz kırgınım. Dün gece yatagımızda uyumadım.
Oğlum hata yaptı, bende öncesinde söylenmistim ama 41 yaşında, aşırı kontrollü birinin bu derece delirmesi beni herseyden soguttu ve yabancılaştırdı. Yüzüne bakasım yok.
Her ailede olur mu böyle şeyler? El bebek gül bebek büyüdüğümü, rahmetli babacığımdan bir tane tokat bile asla yemediğimi biliyor. Oğlum malesef zor bir çocuk olabilir ama tüm ergenliğinde böyle şeyler mi yaşayacağız? Ne yapmalıyım?
Lütfen sağduyulu fikirlere ihtiyacım var, çok dağıldım...
Okuyan herkese tesekkur ederim.
eşinizde insan ,keşke olmasa imiş ama ne yazık ki olmuş. umarım bir daha olmaz .
 
Sen nasıl bir insansın yaa
Sokakta tanımadığım çocuğa vursalar girerim araya ben
Bu zihniyet var olduğu sürece bu memlekette şiddet bitmez
O çocuğun yerine koy kendini çocuğu şiddetten de koruyamayacaksak niye anne baba oluyoruz
Bir tokattan bahsediyorum ben kafa göz dalamaz tabi ki . Şimdi diyeceksin bir tokatta şiddet. Evet . Ama çok saygısız bır nesil geliyor. Ebeveynler çocuklarına her zaman doğru davranamiyor . Annenin tokat yemesi evde anne babanın otoritesini sallar . Annesinin kendine hak verdiğini düşünür
 
Ben ailedeki kimseye değil ama gelecekteki geline çok üzüldüm. Bu çocuk o geline hakaret de etse, dövse de kayınvalidesi hep oğlunu haklı bulacak, belki de araya girip oğlunu bağrına basacak.
Baba ağzının payını vermeye kalkmış ayağa, araya girip de oğlunuzun terbiyesizliğini onayladığınızı göstermiş oldunuz. Belli ki çocuğun böyle “zor bir çocuk” olmasında sizin her hatasına göz yummanızın büyük payı var. Yalnızca şiddeti durdurmaya çalışıp sonra kocanızla yalnız konuşsaydınız, nasıl davranacağınıza birlikte karar verseydiniz keşke.

Ebeveynlik çocuğa doğru eğitimi vermekle oluyor, her hatasını savunmakla değil. Ergenlikte ve gelecekte bol şans dilerim size, bu gidişle çok migren atağı yaşarsınız.
Doğru eğitim çocuğun her hatasında tekme tokat dalmak ise sizin anlayışınızda, ben de size değil ama çocuğunuza şans dilerim gelecekte. Siz şu olayda babanın yaptığına ağzının payını vermek diyorsanız, başka olaylarda başka bir zamanda birileri de size ağzının payını verir bir bakışınıza, bir sözünüze. Kendince ama çok haklı sebeplerle.
Halbuki anne araya girip çocuğun terbiyesizliğini onaylamak yerine bir uçan tekme de kendi atmalıydı. Ne kadar dayak o kadar edep. Gelecekteki geline annenin araya girip oğlunu dayaktan kurtardığı için değil de, babasından şiddet görüp dayağı içselleştirip potansiyel dayakçıbaşı olabileceği ihtimali için üzülün. Kalın işaretli yeri sonra eklemişsiniz neyi neden düzelttiniz bilmiyorum, anlamadım. zaten konu sahibi şiddeti önlemeye çalışmış, gözünüzde ne canladı bilmiyorum ama, engellemek isterken tokatlanmış.
 
14 yaşında ve 7 yaşında iki oğlum var çok üzülerek okudum yani oğlunuz küfür etmemiş, aman aman kötü bir şey dememiş bana göre eşinizin bu tepkisi hiç normal değil oğlunuza çok üzüldüm ben ayrıca araya girmeniz doğru olmamış diyenlere pess ne yapacaktı oğlunu babası döverken seyredecekmiydi eşiniz ile konuşup oğlundan özür dilemeli .
 
Bakin hala siddeti normallestirmeye calisiyorsunuz! Benim de pandemiden dolayi ruh halim cok bozuk! Hatta bugune kadar hic bu kadar bozuk olmamıştı! Ne yapim simdi..Cocukta yok bende. Kedim var elimin altinda..Beni tirmikladi diye tekme tokat girişiyim mi hayvana?? Siz kocaman adamin ruh halini dusuneceginize oğlumuzu düşünün bence..
Hep incelikle herkese saygı duydum ama bu nedir? Ben esimin ruh halini düşünmüyorum, bir arkadas sormuş ne olabilir bu, su, o hangisi diye bende ona istinaden yazdım. Siz su an oglumu düşünmediğimi soyleyerek ahkam kesiyorsunuz, psikolojik şiddet bu yaptığınızda. Benim su ana kadar yazdıklarımdan bunu mu cikardiniz gerçekten, cok şaşkın ve üzgünüm.
 
Korkunc zihniyetler toplanmiş buraya. YOk mal ne demekmis adam ilk defa boyle yapmis normalmiş. O laf edilir miymis oglunuza cok yumusak kalmissinizlar vs. Arkadaslar cogunuz ailenizden siddet gorerek buyumus ya da bunu kendi icinizde normallestirmis olabilirsiniz ama bir cocugun yaptigi hakerete karsi yetiskin biri ile kavga ediyormus gibi cocuk doven bi adam var ve siz mal lafına takilmissiniz. CoCugu dovmuş bir güzel sonra bir ozur bile dilememis korkunc bir adam. Istersen 40 yil dunya iyisi olsun suan yaptigi yanliş. Cocuk ergen ve profosyonel yardim aliyormus şımarıklık falan degil yani olayı. Annesi sizde kocanizin zahmet edip ozur dilemesini falan beklemeyin cocugunuzu doven bi adam var karsinizda gidin yanina konusun bunu asla affetmeyeceğini cocugunuzunda bunu asla unutmayacagini birdaha boyle bir sey yapamayacağını yaparsa defolup gitmesi gerektigini soyleyin kusura bakmayin ama ben babamdan dayak yesem annemde sadece odasina gidip sessizce otursa sadece konusmamazlik yapsa benim gozumde pasif bi anne beni tehlikelerden koruyamiyacak biri olarak düşünürdüm. Anne babadan bile koruyacak gerektiginde. Bi silkilenip kendinize gelin birakin oturmayi. Eger tepki vermezseniz cocugunuz siddeti nornal birsey sanicak belki kendisi de ilerde kendi karısına cocuguna ayni seyi yapacak.
 
Ben ailedeki kimseye değil ama gelecekteki geline çok üzüldüm. Bu çocuk o geline hakaret de etse, dövse de kayınvalidesi hep oğlunu haklı bulacak, belki de araya girip oğlunu bağrına basacak.
Baba ağzının payını vermeye kalkmış ayağa, araya girip de oğlunuzun terbiyesizliğini onayladığınızı göstermiş oldunuz. Belli ki çocuğun böyle “zor bir çocuk” olmasında sizin her hatasına göz yummanızın büyük payı var. Yalnızca şiddeti durdurmaya çalışıp sonra kocanızla yalnız konuşsaydınız, nasıl davranacağınıza birlikte karar verseydiniz keşke.

Ebeveynlik çocuğa doğru eğitimi vermekle oluyor, her hatasını savunmakla değil. Ergenlikte ve gelecekte bol şans dilerim size, bu gidişle çok migren atağı yaşarsınız.
Burada bir hanim yazmis. Ben sokakta cocugunu döven bir kadınla kavga etmiş anneyim. Hic bir aciklama cocugun dayak yemesine bahane olamaz. Bunun için şımarmaz cocuk merak etmeyin!
 
Back